Στο βασιλικό και σε πολλά θαμνώδη φυτά, παρατηρούμε τους κύριους βλαστούς να ξεκινούν να αναπτύσσονται από την βάση του φυτού προς την κορυφή,
από την περιφέρεια προς το κέντρο, να έχουν σχεδόν το ίδιο ύψος και ο κάθε ένας πλαϊνός να διακλαδίζεται πάλι κατά τον ίδιο τρόπο και αν η κορυφή των κεντρικών βλαστών κοπεί,
η ανάπτυξή τους για λίγο αναστέλλεται προς όφελος των πλευρικών διακλαδιζόμενων βλαστών,
μέχρι κάποιος άλλος βλαστός να ανακηρυχθεί σε κορυφή.
Έτσι κορφολογώντας – κόβοντας τις κορυφές – του βασιλικού μας θα παρατηρούμε τους πλαϊνούς βλαστούς του να αναπτύσσονται, το φυτό να γίνεται πιο εύρωστο,
πιο πλουμιστό και εμείς θα έχουμε φρέσκα φύλλα όλη την διάρκεια της ανάπτυξής του.
Όταν λοιπόν μεταφυτεύσουμε το βασιλικό μας, περιμένουμε μία με δύο εβδομάδες να εγκλιματιστεί στο καινούργιο του περιβάλλον και μόλις αρχίσει να αναπτύσσεται αρχίζουμε σιγά-σιγά τη συλλογή των πρώτων φύλλων των κορφών του, χωρίς να πειράξουμε τους μικρούς βλαστούς...
από την περιφέρεια προς το κέντρο, να έχουν σχεδόν το ίδιο ύψος και ο κάθε ένας πλαϊνός να διακλαδίζεται πάλι κατά τον ίδιο τρόπο και αν η κορυφή των κεντρικών βλαστών κοπεί,
η ανάπτυξή τους για λίγο αναστέλλεται προς όφελος των πλευρικών διακλαδιζόμενων βλαστών,
μέχρι κάποιος άλλος βλαστός να ανακηρυχθεί σε κορυφή.
Έτσι κορφολογώντας – κόβοντας τις κορυφές – του βασιλικού μας θα παρατηρούμε τους πλαϊνούς βλαστούς του να αναπτύσσονται, το φυτό να γίνεται πιο εύρωστο,
πιο πλουμιστό και εμείς θα έχουμε φρέσκα φύλλα όλη την διάρκεια της ανάπτυξής του.
Όταν λοιπόν μεταφυτεύσουμε το βασιλικό μας, περιμένουμε μία με δύο εβδομάδες να εγκλιματιστεί στο καινούργιο του περιβάλλον και μόλις αρχίσει να αναπτύσσεται αρχίζουμε σιγά-σιγά τη συλλογή των πρώτων φύλλων των κορφών του, χωρίς να πειράξουμε τους μικρούς βλαστούς...
"Σύμφωνα πάντως με την παράδοση όταν η Ελένη έφτασε στα Ιεροσόλυμα, δεν ήξερε πού να σκάψει για να βρει τον Τίμιο Σταυρό. Μια μέρα εκεί που περπατούσε, μύρισε ένα υπέροχο άρωμα. Ψάχνοντας να δει από πού προέρχεται η ευωδιά, εντόπισε ένα μέρος όπου ήταν γεμάτο από πράσινους θάμνους. Τότε ένιωσε μέσα της ότι έπρεπε να σκάψει ακριβώς σε αυτό το σημείο.Πράγματι, κάτω από τη ρίζα του φυτού βρήκε το Σταυρό του Χριστού.Από τότε το φυτό ονομάστηκε "βασιλικός"(ονομάζεται και σταυρολούλουδο) γιατί φύτρωσε στο σημείο που σταυρώθηκε ο "Βασιλιάς του κόσμου" αλλά και γιατί βοήθησε τη Βασίλισσα να ανακαλύψει το ιερό κειμήλιο ".
ΑπάντησηΔιαγραφήθάλεια σευχαριστώ ,συμπλήρωσες κατι σημαντικό στην αντίληψη μου για την ημέρα αυτή και την σχέση της με τον βασιλικό(βασιλέα των βοτάνων).
εύ πράττειν
Δ
καλησπέρα φίλε μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι ακριβώς...
παράλειψή μου που δεν το ανέφερα όπως και το ότι στην Ελλάδα τον έφεραν από την μακρινή Ινδία κατά την επιστροφή τους οι στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου...
αλλά είναι τόσες μα τόσες πολλές οι αναφορές και οι πληροφορίες για κάθε βότανο που είναι αδύνατον να συμπεριληφθούν σε μία ανάρτηση...
και πάλι την καλησπέρα μου!!!
αυτός είναι και ο λόγος που οι ιερείς την ημέρα των φώτων και σε κάθε ραντισμό με αγιασμένο νερό χρησιμοποιούν μόνο βασιλικό και μάλιστα στην προσκύνηση του σταυρού ο ιερέας ραίνει τον πιστό στο κεφάλι.(νερό=ορυκτό βασίλειο,βασιλικός=φυτικό βασίλειο,προσκυνητής=ανθρώπινο βασίλειο και ιερέας=εκπροσωπεί το ουράνιο βασίλειο)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι "για το χατήρι του βασιλικού ποτίζεται και η γλάστρα" δηλαδή ο βασιλικός είναι ο εκλεκτός.
Δ
μη ξεχνάμε όμως φίλε μου και τις ισχυρές αντισηπτικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες του βασιλικού....
ΑπάντησηΔιαγραφή