Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

Ατοπικό έκζεμα ή ατοπική δερματίτιδα και λάδι καρύδας

το έκζεμα είναι ένας γενικός όρος για τις διάφορες δερματικές παθήσεις που καταλήγουν να αποχρωματίσουν το δέρμα,να δημιουργήσουν φλεγμονή και φαγούρα στο συγκεκριμένο σημείο,
να δημιουργήσουν ξηρότητα,
φουσκάλες ή και κρούστες...
τα αίτια του εκζέματος πολλά,όπως
αλλεργίες,
υπερβολικό άγχος,
ερεθισμοί,
αλλαγή του καιρού,
μικρόβια,
ορμονικές και
συνήθως η κατάσταση εμφανίζεται όταν το δέρμα παράγει λιγότερα λίπη και έλαια από ό,τι πρέπει,
και χάνει την ικανότητά του να συγκρατεί το νερό.
αυτός είναι και ο λόγος που το σαπούνι και τα απορρυπαντικά επιβαρύνουν την κατάσταση...
σε έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί έχει διαπιστωθεί πως το παρθένο λάδι καρύδας,
το παρθένο αγνό ελαιόλαδο και
το μέλι είναι οι καλύτερες θεραπείες της ήπιας έως μέτριας ατοπικής δερματίτιδας και της ψωρίασης!
ας δούμε πρώτα-πρώτα της πληροφορίες για το λάδι καρύδας και...
read more:https://botanologia.gr/atopiko-ekzema-i-atopiki-dermatitida-kai-ladi-karydas/

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2018

ο βραχυπρόθεσμος διαλογισμός αλλάζει τη δραστηριότητα του εγκεφάλου

Δε χρειάζεται κανείς τελικά να ασκεί το διαλογισμό για χρόνια ή ούτε καν μήνες, για να μπορέσει να τροποποιήσει τη δραστηριότητα των νεύρων του.
Μερικές μόνο εβδομάδες αρκούν, για να προκαλέσουν θετική διαφορά...

Φυσικός χυμός για αντιμετώπιση των φλεγμονών και αλκαλοποίηση του οργανισμού μας

Φυσικός χυμός με λεμόνι , μέλι και αλόη για την αλκαλοποίηση του οργανισμού μας
Ας απολαύσουμε ένα απολαυστικό ρόφημα , το οποίο δρα και ως ίαμα-φάρμακο καθώς προστατεύει την γενική μας υγεία , μας χαρίζει ευεξία , μας προστατεύει από τις φλεγμονές και αλκαλοποιεί τον οργανισμό μας , κάτι που έχουμε απόλυτη ανάγκη.
Και θα χρειαστούμε:
δύο φλιτζάνια νερό χωρίς χλώριο
το χυμό ενός λεμονιού
ένα κουταλάκι του γλυκού ξύδι μήλου-μηλίτη
ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι
ένα κουταλάκι του γλυκού....
read more:https://botanologia.gr/fysikos-chymos-gia-antimetopisi-ton-flegmonon-kai-alkalopoiisi-toy-organismoy-mas/

διαλείπουσα νηστεία,τι είναι και τι προτείνει

Πόσο συνδέονται οι σύγχρονες νηστείες με τις παραδοσιακές;
Ποια είναι τα οφέλη της εκούσιας αφαγίας;
Ο λόγος που την ακολουθούν σήμερα οι άνθρωποι είναι απλώς για να χάσουν κιλά;
Ή συντρέχουν άλλοι λόγοι;
Οταν χαλιναγωγείται η όρεξη για φαγητό, βελτιώνεται η λειτουργία του οργανισμού;

Ολα ξεκίνησαν με ένα ντοκιμαντέρ του BBC που προβλήθηκε στην τηλεόραση το 2012.
Ο τίτλος του;
«Eat, Fast, Live Longer», δηλαδή: «Φάε, νήστεψε, ζήσε περισσότερο».
Ο δημοσιογράφος Michael Mosley εξέταζε αν η νηστεία βοηθάει τον άνθρωπο να ζήσει καλύτερα και άρα περισσότερο.
«Αγαπώ τη ζωή και γι’ αυτό θέλω να παραμείνω νέος και δραστήριος για όσο περισσότερο μπορώ», λέει στην αρχή της τηλεοπτικής του έρευνας ο 58χρονος Βρετανός τηλεπαρουσιαστής.
Και συνεχίζει: «Γνωρίζω όλες τις βασικές συμβουλές που πρέπει να ακολουθεί κανείς για να παραμένει υγιής. Αλλά στη δική μου περίπτωση αυτό δεν φαίνεται να λειτουργεί. Ανακάλυψα ότι το σώμα μου δεν είναι πρότυπο υγείας».
Ο Μάικλ Μόσλεϊ ύστερα από υπερατλαντικά ταξίδια και συζητήσεις με Αμερικανούς επιστήμονες κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αποχή από το φαγητό συνδέεται με την ευεξία και τη μακροζωία.
Η επιτυχία του ντοκιμαντέρ ήταν τόσο μεγάλη, που πυροδότησε τη νέα αυτή τάση διατροφής.
Μάλιστα, ο ίδιος ο δημοσιογράφος έγραψε σχετικό βιβλίο, το «Fast Diet», το οποίο κάνει θραύση στο εξωτερικό.
Δεν είναι ο μόνος, όμως, που έχει ασχοληθεί με το αντικείμενο.
Τελευταία κυκλοφορούν στην αγορά εκδόσεις για τις διάφορες μορφές της διαλείπουσας νηστείας.
Τι σημαίνει λοιπόν;
Η διακοπτόμενη νηστεία δεν είναι δίαιτα, είναι ένα σύστημα διατροφής.
Είναι ένας τρόπος να προγραμματίζετε τα γεύματά σας˙ δεν αλλάζει το τι τρώτε, αλλά πότε το τρώτε.
Αυξάνετε τα χρονικά διαστήματα που μένετε νηστικοί (επιτρέπεται τότε ο σκέτος καφές, το τσάι και το νερό) και μειώνετε αντίστοιχα τον αριθμό των ωρών ή των ημερών που μπορείτε να τρέφεστε.
Για παράδειγμα: μια μέθοδος προτείνει ένα 16ωρο νηστείας (που περιλαμβάνει και τις ώρες του ύπνου) και 8 ώρες τροφή, σε μια άλλη μπορείτε να τρώτε τη μία μέρα ό,τι θέλετε (μέχρι και χάμπουργκερ με πατάτες τηγανητές, που λέει ο λόγος), όμως την άλλη θα πρέπει να αρκείστε σε ένα γεύμα των 500 ή 600 θερμίδων, αναλόγως του αν είστε γυναίκα ή άντρας.
O Μάικλ Μόσλεϊ, αφού δοκίμασε διάφορες μορφές διαλείπουσας νηστείας, κατέληξε στο σύστημα «5:2», που περιλαμβάνει πέντε ημέρες της εβδομάδας κανονικό φαγητό και τις άλλες δύο μειώνουμε την ημερήσια πρόσληψη των 2.000 θερμίδων στο 1/4.

Η ιστορία της νηστείας
Η νηστεία απαντά σε διάφορους πολιτισμούς και θρησκείες ανά τους αιώνες.
Οι Αιγύπτιοι νήστευαν για θρησκευτικούς αλλά και για λόγους υγείας. Ορισμένοι αρχαίοι φιλόσοφοι, όπως ο Πλάτωνας, επίσης αρκούνταν στην ολιγοφαγία.
Η νηστεία των Εβραίων συνίσταται κυρίως στην ελάττωση των γευμάτων.
Στα βικτωριανά χρόνια, όπως μας πληροφόρησε ο διατροφολόγος και παθολόγος Γιώργος Πανοτόπουλος, υπήρχαν τα fasting girls, «οι υστερικές νέες κοπέλες, που για να τις θεραπεύσουν τις έκλειναν σε μοναστήρι, όπου υποβάλλονταν σε νηστεία».
Οι μουσουλμάνοι έχουν το Ραμαζάνι, ενώ οι χριστιανοί ορθόδοξοι νηστεύουν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, με αυστηρότερη περίοδο νηστείας τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Τότε, απαγορεύονται τα κρεατικά, τα αυγά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το λάδι, τα ψάρια και τα θαλασσινά, τα οινοπνευματώδη τις καθημερινές, ενώ το Σαββατοκύριακο μπορούμε να καταλύουμε το λάδι, τον οίνο και τα μαλάκια.

Ξεκίνησα λοιπόν το ρεπορτάζ από την Εκκλησία, που θεωρητικά «έχει κατασταλαγμένη πείρα αιώνων».
Προσωπικά, δεν έχω νηστέψει ποτέ.
Απλώς, ακολουθώντας τα χριστιανικά ήθη, έβρισκα ευκαιρία να μην καταναλώνω κρέας.
Ο πνευματικός πατέρας της ενορίας μού εξήγησε το νόημα του θεσμού της νηστείας.
«Ο σύγχρονος άνθρωπος χάνει το μέτρο της σωφροσύνης.
Τρέφεται, ας πούμε, με πολλά κρεατικά και λιπαρά.
Όταν το σώμα έχει φάει πολύ, βαραίνει.
Ο οργανισμός είναι απασχολημένος με την πέψη, με αποτέλεσμα να συμπαρασύρει και το πνεύμα», είπε ο ευγενικός ιερέας.
Και συμπλήρωσε: «Με τη νηστεία ο άνθρωπος έρχεται πιο κοντά στη μεσογειακή διατροφή, η οποία αποδεδειγμένα από την επιστήμη ωφελεί την υγεία του ανθρώπου.
Θα πρόσθετα και την πνευματική υγεία.
Οι ασκητικοί πατέρες έλεγαν: “Με παχιά κοιλιά δεν μπορεί να γεννήσει κανείς λεπτό νου”».
Εχει δει διαφορά στο σώμα του; «Πάντοτε οι εξετάσεις μου μετά τo Πάσχα είναι πιο καθαρές απ’ ό,τι άλλες περιόδους.
Δεν είναι μόνο η διατροφική αλλαγή, είναι και η πνευματική προσπάθεια που αγκαλιάζει τη ζωή μας.
Με τη νηστεία οδηγούμαστε στην ελεημοσύνη, στην αγάπη.
Αυτό που λέω εγώ είναι ότι “μπορεί να μη γεμίζει η κοιλιά μας, αλλά γεμίζει η καρδιά μας”».

«Ολοι ξέρουμε πώς να χάσουμε κιλά.
Να τρώμε τροφές με χαμηλά λιπαρά, να ασκούμαστε πολύ και ποτέ να μην παραλείπουμε γεύματα.
Ωστόσο τα επίπεδα της παχυσαρκίας παραμένουν υψηλά.
Η λύση, κατά τη γνώμη μου, είναι η διαλείπουσα νηστεία.
Βασισμένη στη δουλειά κορυφαίων επιστημόνων του κόσμου, είναι μια συναρπαστική εναλλακτική απέναντι στη συνηθισμένη δίαιτα», γράφει στην ιστοσελίδα του ο Μάικλ Μόσλεϊ.
Οι υποστηρικτές της διακοπτόμενης νηστείας πιστεύουν ότι η μέθοδος αυτή κάνει θαύματα.
Βελτιώνει, λένε, την αρτηριακή πίεση, τα επίπεδα χοληστερίνης. Μειώνει τον κίνδυνο για καρδιακή προσβολή.
Ρυθμίζει το μεταβολισμό, βοηθάει τις εγκεφαλικές λειτουργίες και γενικά προστατεύει και από άλλα προβλήματα που έρχονται με τα γηρατειά.
Ο Ιατρικός Σύλλογος του Καναδά, όπως διαβάζουμε στην αμερικανική Huffington Post, συμφωνεί ότι υπάρχει μεγάλος όγκος ερευνών που υποστηρίζει ότι η νηστεία κάνει καλό στην υγεία του ανθρώπου.
Το περιοδικό Science του Αμερικανικού Συλλόγου για την Πρόοδο της Επιστήμης συναινεί.

Οι έρευνες, όμως, σε ανθρώπους βρίσκονται στην αρχή.
Τα περισσότερα πειράματα έχουν γίνει σε πειραματόζωα.
Ο Valter Longo, ερευνητής Γεροντολογίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, κάνοντας διάφορα τεστ σε ποντίκια των οποίων μειώθηκε η τροφή, παρατήρησε ότι αυξήθηκε η εγκεφαλική τους δύναμη.
«Πιστεύουμε ότι η νηστεία σε κάνει να ξανανιώνεις», δήλωσε ο Βάλτερ Λόνγκο στο Science.
«Νομίζω ότι η δίαιτα αυτή εξουδετερώνει τις μεταβλητές της γήρανσης και νομίζω ότι αυτό είναι εντυπωσιακό», υπογράμμισε στο ίδιο άρθρο ο μοριακός βιολόγος Christopher Hine του Harvard School of Public Health (Σχολή για τη Δημόσια Υγεία του Χάρβαρντ) στη Βοστώνη.
«Η διακοπτόμενη μείωση θερμίδων έχει αποτελέσματα που διαρκούν περισσότερο. Αλλά έχουμε πολλά να ανακαλύψουμε ακόμη», σημείωσε ο βιοχημικός James Mitchell, που εργάζεται στην ίδια σχολή.

Ποια, όμως, εκδοχή της διαλείπουσας νηστείας να δοκιμάσουμε;
Η πιο δημοφιλής είναι εκείνη που παραλείπει το πρωινό, όταν η κατανάλωση θερμίδων γίνεται σε ένα διάστημα 8 ωρών. Kαι εγώ αυτή δοκίμασα, γιατί μου φάνηκε πιο εύκολη. Την πρώτη μέρα δεν μου άρεσε ιδιαίτερα που έκοψα το πρωινό. Δεν ήταν τόσο ότι πεινούσα όσο ότι μου άρεσε αυτή η συνήθεια - χρόνια ακούμε «πόσο σημαντικό είναι το πρώτο γεύμα της ημέρας».
Μετά το μεσημεριανό, παρατήρησα ότι το μυαλό μου ήταν προσηλωμένο στο φαγητό, αν και δεν πεινούσα ιδιαίτερα.
Την επόμενη μέρα ήμουν πιο συγκρατημένη.

«Είναι ένας καλός τρόπος να αδυνατίζεις χωρίς να χρειάζεται να μειώνεις τις θερμίδες σου», μου είπε ένας φίλος, απόφοιτος της Γυμναστικής Ακαδημίας, που έχει δοκιμάσει αυτό το σύστημα διατροφής.
Γιατί το δοκίμασε;
Επειδή ήταν της μόδας;
«Πάντα με ενδιαφέρει να βελτιώνω την υγεία μου. Οταν τηρείς νηστεία, έχεις μια διαφορετική στάση ζωής. Κάνεις μια πιο ασκητική ζωή».
Πεινούσε; «Νιώθεις το αίσθημα της πείνας. Βρίσκω, όμως, ότι η διαλείπουσα νηστεία ταιριάζει τέλεια στο χαρακτήρα μου. Είμαι λαίμαργος και μου ρυθμίζει την ποσότητα του φαγητού».

Γνωρίζοντας ότι γυμνάζεται πολύ, τον ρώτησα αν έχει δυνάμεις για το γυμναστήριο.
Δεν ένιωθε κόπωση;
«Το αντίθετο. Αισθανόμουν ότι είχα πολλή ενέργεια. Οχι μόνο σωματική, αλλά και πνευματική».
Για τον ίδιο η διαμάχη είναι περισσότερο διατροφική.
Τα πολλά, συχνά μικρά γεύματα ή η τροφή συμπυκνωμένη σε μικρότερα χρονικά διαστήματα;
«Σημαντικό σημείο στη “δίαιτα” αυτή είναι το στάδιο της κέτωσης, δηλαδή το στάδιο όπου ο οργανισμός αναγκάζεται να κάψει λίπος, ώστε να έχει ενέργεια. Στη θρησκευτική νηστεία, τουλάχιστον έτσι όπως την εφαρμόζουν οι σύγχρονοι πιστοί, μπορείς να μην περάσεις ποτέ από αυτό το στάδιο. Δεν είναι το θέμα να σταματάς μόνο το κρέας. Ωραία, έγινες χορτοφάγος για ένα μήνα. Και τι κατάφερες;» Ολοκλήρωσε τη σκέψη του λέγοντας:
«Οταν μπαίνεις σε μια πειθαρχία, όλα πάνε καλά στη ζωή σου».

Στην πορεία έμαθα και για τη νηστειοθεραπεία, μια εναλλακτική μέθοδο που χρησιμοποιεί την αποχή από φαγητό και νερό για τη θεραπεία ασθενειών.
Στην Ελλάδα την ασκεί ο Γιάννης Παπαγιαννόπουλος.
Προσπαθούσα πολλές μέρες να τον βρω στο τηλέφωνο, αλλά έβγαινε μόνο ο τηλεφωνητής.
Αφού δεν έλαβα καμιά απάντηση, αποφάσισα να επισκεφτώ το ιατρείο του.
Στην είσοδο υπήρχε μια πλακέτα που έγραφε: «Παρακαλώ, αφήστε τα παπούτσια εδώ!».
Κοίταξα κάτω το χαλάκι:
πάνω του υπήρχαν υποδήματα σε διάφορα στυλ και μεγέθη.
Ο χώρος υποδοχής έμοιαζε περισσότερο με ένα ζεστό σπίτι παρά με ένα τυπικό ιατρείο.
Στους τοίχους υπήρχαν πολλές θρησκευτικές εικόνες.

Έβγαλα κι εγώ τις γόβες μου.
Ένιωσα αμήχανα.
Δεν μου έχει τύχει να παίρνω συνέντευξη από κάποιον ξυπόλυτη και ενώ... γουργουρίζει η κοιλιά μου.
Δεν ήξερα τι να περιμένω.
Ο γιατρός κατέβηκε τις σκάλες.
Έφερνε λίγο στον... Γκάντι.
Φορούσε γκρι πουλόβερ και λεπτό λευκό υφασμάτινο παντελόνι.
Το πρόσωπό του είχε μελαψό χρώμα και ήταν ρουφηγμένο, σαν τα πρόσωπα των αγίων.
Είχε, όμως, ένα πολύ ζεστό χαμόγελο.
«Όταν τέλειωσα την Ιατρική, αναζητούσα θεραπείες χωρίς φάρμακα.
Στη Γερμανία όπου βρισκόμουν ήρθα σε επαφή με τη νηστειοθεραπεία.
Όταν ήρθα στη Ελλάδα, μελέτησα τους πατέρες της Εκκλησίας και τον Ιπποκράτη, που συνιστούσε τον περιορισμό της τροφής για λόγους υγείας.
Η αποχή όμως από το νερό με προβλημάτισε, γιατί είχα μάθει από τη συμβατική Ιατρική ότι πρέπει να πίνουμε πολύ νερό.
Σκέφτηκα ότι είτε οι Βυζαντινοί πατέρες αγνοούσαν τη φυσιολογία και τη βιοχημεία του σώματος είτε εμείς πέφτουμε έξω συνιστώντας την πολυποσία». Και τελικά;
«Αφού δοκίμασα τη μέθοδο στον εαυτό μου και εν συνεχεία σε ασθενείς, είδα αποτελέσματα.
Η νηστεία βελτιώνει το κυκλοφορικό, το αναπνευστικό, το πεπτικό, τη λειτουργία των νεφρών, του εντέρου».
Πριν φύγω, με συμβούλευσε ότι κορυφαίο νηστήσιμο είναι το αβοκάντο.
Η νηστεία έχει πολλαπλές σημασίες, αλλά κυρίως συνδέεται με την έννοια της κάθαρσης, της εξιλέωσης, της θυσίας.
Ο Γκάντι τη χρησιμοποίησε ως όπλο μη βίας»,
με πληροφόρησε ο παθολόγος και διατροφολόγος Γιώργος Πανοτόπουλος.
«Τον τελευταίο αιώνα οι ειδικοί της εναλλακτικής Ιατρικής ανακαλύπτουν διάφορες δίαιτες για απώλεια βάρους και χρυσώνουν το χάπι λέγοντας ότι οι δίαιτες αυτές είναι για να διώξουμε το στρες, τις τοξίνες, τα νοσήματα - έχουμε ακούσει μέχρι και ότι ο υποσιτισμός είναι το κλειδί για τη μακροζωία.
Μέσα σε όλα αυτά μπαίνει και η διαλείπουσα νηστεία.
Αυτήν τη στιγμή δεν είμαστε σίγουροι ότι κάνει καλό.
Και προσωπικά θεωρώ ότι κάνει κακό όταν κατεβάζουμε πάρα πολύ τη θερμική πρόσληψη.
Χάνουμε λίπος αλλά και μυϊκή μάζα, που δεν αναπληρώνεται ξανά, εκτός κι αν κάνουμε συστηματική σωματική άσκηση», τόνισε ο Ελληνας γιατρός.
«Πόσο κρέμονται από τα χείλη των λεγόμενων εναλλακτικών γιατρών οι απελπισμένοι άνθρωποι του δυτικού κόσμου. Για μένα είναι μεγάλη μπίζνα. Ο κόσμος, όμως, φαίνεται πως έχει ανάγκη από θαύματα».

Ισως δεν έχει άδικο.
Διάβασα πρόσφατα στον Guardian ένα άρθρο της νεαρής δημοσιογράφου Sarah Marsh, που περιγράφει πώς οι millennials (η γενιά της νέας χιλιετίας) έχουν πάθει εμμονή με την υγιεινή ζωή.
«Το να ζει κανείς με υγιεινό τρόπο έχει γίνει μια μορφή επιδεικτικής κατανάλωσης και, όταν δεν μπορούμε να αγοράσουμε τα τελευταία μπλέντερ και γκάτζετ, τότε αισθανόμαστε αποτυχημένοι. Για έναν παράξενο λόγο, η ανάγκη μας να είμαστε υγιείς μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ένα προϊόν άγχους. Μερικές φορές φαίνεται ότι έχουμε τόσο λίγο έλεγχο πάνω στις ζωές μας -τα οικονομικά μας, η ισορροπία στην εργασία, οι σχέσεις μας- που το να είσαι υγιής είναι ένα από τα λίγα πράγματα που μπορούμε να καθορίζουμε για τους εαυτούς μας. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: ένας φανταστικά υγιεινός τρόπος ζωής μπορεί να γίνει αγχωτικός και βαρετός».

«Η διαλείπουσα νηστεία φαίνεται απλή ως μέθοδος, αλλά είναι δύσκολο να την εφαρμόσουμε γιατί στον άνθρωπο μπαίνει πάντα ο ψυχολογικός παράγοντας. Πάντα βρίσκουμε μια δικαιολογία για να φάμε περισσότερο.
Πρέπει να υπάρχει ισορροπία στην ποσότητα του φαγητού.
Να μη σηκωνόμαστε από το τραπέζι και να αισθανόμαστε χορτάτοι.
Ο,τι μπαίνει στον οργανισμό μας πρέπει να βγαίνει, αλλιώς αποθηκεύεται σε λίπος.
Μυϊκή μάζα χάνουμε μόνο αν κάνουμε απεργία πείνας», μου ανέφερε στο τηλέφωνο ο Κώστας Φασσέας, καθηγητής Γεωπονικής Βιοτεχνολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και συγγραφέας του βιβλίου «Τι τρώμε - Ενας επιστήμονας στην κουζίνα μας».
Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η διαλείπουσα νηστεία είναι σε αρχικό στάδιο και δεν υπάρχουν ακόμη επίσημες αποδείξεις.
Μήπως τότε η θρησκευτική νηστεία, που είναι πιο παλιά, ωφελεί την υγεία; «Μια ομάδα του Πανεπιστημίου της Κρήτης έκανε μια μελέτη το 2007 σε ανθρώπους που νήστευαν κατά τον χριστιανικό τρόπο, για να δουν αν επηρεάζει την πίεση του αίματος.
Το συμπέρασμα, που δημοσιεύτηκε στο Prevented Medicine, δεν αποδεικνύει κάτι τέτοιο. Για την ελληνική νηστεία οι κακές γλώσσες λένε ότι ήταν μια συμφωνία μεταξύ τσιφλικάδων και Εκκλησίας, όπου ορίστηκαν κάποιοι κανόνες. Αποφασίστηκε τότε νηστεία 120 ημερών. Είπαν ότι το 1/3 του χρόνου δεν θα ταΐζουμε τους εργάτες με ακριβή τροφή, δηλαδή γάλα, αυγά, κρέας. Αλλά όταν καθιερώθηκαν οι νηστείες, έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πεινούσε».
το άρθρο γράφτηκε με αφορμή τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή στις 28.03.2016
στην:kathimerini.gr από τη Σελάνα Βροντή
photo:unsplash.com
thalia:botanologia.blogspot.gr

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018

Το χρώμα και μικρές συνήθειες στην καθημερινότητά μας επηρεάζουν τη ζυγαριά μας.

Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι το χρώμα παίζει καθοριστικό ρόλο στο πόσο ελκυστικό ή μη βλέπουμε το φαγητό μας.
Όταν βλέπουμε και παρατηρούμε ένα φαγητό ή ένα τρόφιμο αυτόματα μέσα στον οργανισμό μας δημιουργούνται κάθε είδους αντιδράσεις.
Οι νευρώνες στο μέρος του εγκεφάλου μας που ονομάζεται υποθάλαμος, ο οποίος ρυθμίζει την όρεξη, αρχίζουν να διεγείρονται.
Μια ματιά και μόνο φτάνει στο φαγητό που βρίσκεται μπροστά μας για να αρχίσουν οι σιαλογόνοι μας να αυξάνουν την παραγωγή σιέλου στο πλαίσιο προετοιμασίας για φαγητό. 
Μήπως στο αγαπημένο μας εστιατόριο το κυρίαρχο χρώμα είναι το κόκκινο; Στην τραπεζαρία του σπιτιού μας το φως είναι δυνατό ή χαμηλό; 
Μήπως οι εξαντλητικές δίαιτες έχουν γίνει καθημερινότητα για εσάς;
Και οι επισημάνσεις αυτές γιατί από σειρά μελετών προκύπτει ότι μικρές λεπτομέρειες και συνήθειες στην καθημερινότητά μας κάνουν τη διαφορά στη ζυγαριά μας.
Το κόκκινο χρώμα.
Τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε πρόσφατα για την όρεξη σε επιστημονικό περιοδικό, διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι έτρωγαν λιγότερα τρόφιμα όταν το φαγητό σερβίρονταν σε κόκκινο πιάτο.....

Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

Μικρές αλλαγές για την πρόληψη της αύξησης του βάρους

Τόσο ο ανεπτυγμένος όσο και ο αναπτυσσόμενος κόσμος αντιμετωπίζει μια επιδημία της παχυσαρκίας.

Είναι άραγε εφικτές οι τρέχουσες συστάσεις για την αντιμετώπιση αυτής της επιδημίας;

Mε στόχο να προληφθεί η αύξηση του βάρους στο γενικό πληθυσμό έχει προταθεί η προσέγγιση των «μικρών αλλαγών» σχετικά με τη μείωση της ενεργειακής πρόσληψης και την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας.

Ενεργειακό ισοζύγιο
Οι ατομικές ενεργειακές απαιτήσεις διαφέρουν, αλλά όταν η ενέργεια που προσλαμβάνεται (από όλα τα τρόφιμα και τα ποτά) ισοδυναμεί με την ενέργεια που δαπανάται (μέσω του μεταβολισμού και της σωματικής δραστηριότητας) το σώμα βρίσκεται σε «ενεργειακό ισοζύγιο».
Όταν προσληφθεί περισσότερη ενέργεια από όση θα δαπανηθεί, το σώμα βρίσκεται σε κατάσταση θετικού ενεργειακού ισοζυγίου, ενώ όταν περισσότερη ενέργεια δαπανάται από όση προσλαμβάνεται, το σώμα είναι σε κατάσταση αρνητικού ισοζυγίου.
Με το πέρασμα του χρόνου ένα θετικό ενεργειακό ισοζύγιο θα οδηγήσει σε αύξηση του σωματικού βάρους.
Αντιστοίχως, με τον καιρό, ένα αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο θα προκαλέσει απώλεια βάρους.
Για να διατηρηθεί σταθερό το σωματικό βάρος, η προσλαμβανόμενη και η δαπανόμενη ενέργεια δεν χρειάζεται να είναι ακριβώς ίσες κάθε μέρα αλλά σε ένα βάθος χρόνου.

Πρόληψη της αύξησης του βάρους κλείνοντας το ενεργειακό κενό
Τόσο η πρόληψη όσο και η θεραπεία της παχυσαρκίας είναι αναγκαίες και οι σχετικές προσεγγίσεις θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο τη μείωση της ενεργειακής πρόσληψης αλλά και την αύξηση της ενεργειακής δαπάνης, προκειμένου να είναι επιτυχείς.
Ο Δρ. James Hill και οι συνεργάτες του από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Ντένβερ υποστηρίζουν ότι η πρόληψη της αύξησης του βάρους ίσως είναι ευκολότερη από την απώλεια βάρους και μπορεί να είναι ακόμα ευκολότερη, εάν η ενεργειακή δαπάνη είναι αυξημένη.

Αυτό συμβαίνει, διότι η μείωση της ενεργειακής πρόσληψης και του συνολικού σωματικού βάρους μειώνει τον μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας.
Ένα μικρότερο σωματικό βάρος σημαίνει επίσης ότι λιγότερη ενέργεια χρησιμοποιείται για τις σωματικές δραστηριότητες.
Συνεπώς, οι ενεργειακές ανάγκες είναι λιγότερες.
Αυτό συνδυάζεται με την πρόκληση ότι ο περιορισμός των θερμίδων τυπικά οδηγεί σε αύξηση της πείνας.
Βιολογικοί μηχανισμοί στον οργανισμό, οι οποίοι βοηθούν στον έλεγχο του ενεργειακού ισοζυγίου, φαίνεται να διατηρούν το υπάρχον σωματικό βάρος, καθιστώντας την πρόληψη της αύξησης του βάρους ευκολότερη σε σχέση με την απώλεια του βάρους και τη διατήρηση αυτής.

Ένα υψηλό επίπεδο σωματικής δραστηριότητας επιτρέπει μια μεγαλύτερη ενεργειακή πρόσληψη, προκειμένου να επιτευχθεί το ενεργειακό ισοζύγιο.
Η σωματική δραστηριότητα χρησιμοποιεί ενέργεια και «χτίζει» μύες, αυξάνοντας το μεταβολικό ρυθμό και άρα τις ενεργειακές ανάγκες.
Αντιθέτως, τα άτομα που δεν κινούνται τόσο πολύ έχουν λιγότερες ενεργειακές ανάγκες, τις οποίες συνεπώς θα πρέπει να εξισορροπήσουν με μια μικρότερη ενεργειακή πρόσληψη προκειμένου να διατηρήσουν το ενεργειακό ισοζύγιο. Παρόλο που τα καθιστικά άτομα μπορούν επιτυχώς να διατηρήσουν το ενεργειακό ισοζύγιο, βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για να αυξήσουν το βάρος τους.
Τυπικά, τα χαμηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας δεν αντιστοιχίζονται πλήρως με χαμηλότερες ενεργειακές προσλήψεις.
Η αυξημένη σωματική δραστηριότητα είναι ένας από τους παράγοντες που συσχετίζονται με την επιτυχή διατήρηση του βάρους έπειτα από απώλεια.
Συνεπώς, η αυξημένη ενεργειακή δαπάνη μπορεί να συμβάλλει στη διατήρηση ενός αρνητικού ή ουδέτερου ενεργειακού ισοζυγίου.

Οι Hill και συνεργάτες βρήκαν ότι κατά τις τελευταίες δυο δεκαετίες η μέση αύξηση του βάρος στον Αμερικάνικο πληθυσμό είναι περίπου 0,45 -0,9 κιλά/ έτος.
Μέσω τω ν υπολογισμών τους εκτίμησαν ότι ένα θετικό ενεργειακό ισοζύγιο 100 θερμίδων την ημέρα (kcal/ημέρα) θα μπορούσε να ερμηνεύσει το μεγαλύτερο μέρος αυτής της σταδιακής αύξησης του βάρους.
Και αναφέρονται σε αυτό το πλεόνασμα των 100 kcal/ημέρα στο ενεργειακό ισοζύγιο ως «ενεργειακό κενό».
Προτείνουν ότι κλείνοντας το «ενεργειακό κενό», δηλαδή μειώνοντας την ενεργειακή πρόσληψη κατά 100 kcal/ημέρα, θα προλάμβανε την αύξηση του βάρους στα άτομα με θετικό ενεργειακό ισοζύγιο.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι υπολογισμοί αυτοί στηρίζονται στην υπόθεση ότι 3500 kcal οδηγούν σε αύξηση του βάρους κατά 0,5 περίπου κιλό, υπόθεση που θεωρείται από πολλούς επιστήμονες ως απλοποιημένη και ελαττωματική για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Όμως, κάποιοι από αυτούς τους προβληματισμούς μπορεί να περιοριστούν, καθώς η θεωρία του ενεργειακού κενού εστιάζει περισσότερο στην πρόληψη της αύξησης του βάρους παρά στην απώλεια βάρους.

Η Ομάδα Ειδικών για τη Μείωση των Θερμίδων, μια ανεξάρτητη ομάδα εντεταλμένη από το Τμήμα Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας, συμπέρανε ότι ένα έλλειμμα 100 kcal κάθε ημέρα είναι θεωρητικά ασφαλές, και για τον περισσότερο πληθυσμό δεν θα έθετε κάποιο κίνδυνο υποσιτισμού.

Η προσέγγιση των μικρών αλλαγών
Η έννοια του «ενεργειακού κενού» παρέχει τη βάση για την προσέγγιση των «μικρών αλλαγών», σύμφωνα με την οποία, ενώ πρέπει να συμβούν μεγάλες αλλαγές για να διατηρηθεί η απώλεια βάρους σε ατομικό επίπεδο, μικρές αλλαγές στην ενεργειακή πρόσληψη και τη δαπάνη θεωρούνται εφικτές και θα πρέπει να είναι επαρκείς για να προλάβουν την υπερβάλλουσα αύξηση βάρους σε επίπεδο πληθυσμού.
Οι μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα είναι πιο πιθανό να επιτύχουν ένα στόχο, όταν αυτός είναι συγκεκριμένος, ρεαλιστικός και εφικτός.

Ένα άλλο θετικό στοιχείο της προσέγγισης των «μικρών αλλαγών» είναι ότι τα άτομα μπορούν να ξεκινήσουν να κάνουν μικρές αλλαγές σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο και έχοντας οποιοδήποτε σωματικό βάρος.
Από τη στιγμή που τα άτομα ξεκινούν να κάνουν μικρές αλλαγές είναι πιο πιθανό να συνεχίσουν κάνοντας επιπρόσθετες μικρές αλλαγές.
Με το πέρασμα του χρόνου οι διάφορες αυτές μικρές αλλαγές αθροίζονται σε μια μεγάλη αλλαγή στον τρόπο ζωής.
Όμως, ένα δυνητικό μειονέκτημα είναι ότι τα άτομα μπορεί να μην είναι τόσο κινητοποιημένα για να προλάβουν την αύξηση του βάρους όσο είναι για να χάσουν βάρος.

Οι επιστήμονες που εισήγαγαν την προσέγγιση των «μικρών αλλαγών» δημιούργησαν τον οργανισμό America On the Move (Αμερική σε Κίνηση), για να προάγουν τον υγιεινό τρόπο διατροφής και σωματικής δραστηριότητας.
Το πρόγραμμα υποστηρίζει ότι τα άτομα θα πρέπει να μειώσουν κατά 100 kcal την ενεργειακή τους πρόσληψη καθημερινά και να προσθέσουν 2000 περισσότερα βήματα την ημέρα (τα οποία δαπανούν περίπου 100 kcal), για να προλάβουν την πλεονάζουσα αύξηση βάρους.

Κατά ομοφωνία η τρέχουσα άποψη είναι ότι συνολικά οι μικρές αλλαγές είναι αποτελεσματικές.
Όμως, οι περισσότερες μελέτες μέχρι στιγμής εστιάζουν στις μικρές αλλαγές με στόχο την απώλεια βάρους και όχι την πρόληψη της αύξησής του.
Για παράδειγμα, μια μελέτη βρήκε ότι οι μικρές αλλαγές ήταν πιο αποτελεσματικές για την απώλεια βάρους και τη διατήρησή της σε μια περίοδο τριών μηνών, αλλά συμπέρανε ότι υπάρχει ανάγκη διεξαγωγής πιο μακροχρόνιων μελετών.
Μια άλλη μελέτη σε ένα εργασιακό χώρο στη Νέα Ζηλανδία βρήκε ότι τα άτομα που έθεσαν μικρές αλλαγές σε σχέση με τη δίαιτά τους και τη σωματική τους δραστηριότητα και παρακολουθούσαν την πρόοδό τους κάθε εβδομάδα ήταν πιο επιτυχή να χάσουν βάρους και να διατηρήσουν το νέο για 12 μήνες, σε σχέση με την ομάδα που έλαβε τη «συνήθη παρέμβαση».
Η τελευταία περιελάμβανε μία συμβουλευτική συνεδρία για τη διατροφή και τον τρόπο ζωής και μέτρηση του βάρους μόνο στην αρχή και στο τέλος της 12μηνης περιόδου.12​​​​​​​

Μειώνοντας την ενεργειακή πρόσληψη
Οι κύριοι τρόποι για να μειωθεί η ενεργειακή πρόσληψη είναι η μείωση του μεγέθους της μερίδας και/ή η επιλογή τροφίμων πλούσιων σε θρεπτικά συστατικά αλλά χαμηλών σε συνολικές θερμίδες.
Τρόφιμα που έχουν πολλές θερμίδες ανά μονάδα όγκου θεωρούνται υψηλής περιεκτικότητας σε ενέργεια ή ενεργειακά πυκνά τρόφιμα.
Τέτοια είναι μερικά είδη μπισκότων, κράκερ και άλλα ξηρά αλμυρά και γλυκά «σνακ».
Τρόφιμα όπως φρούτα και λαχανικά με λιγότερες θερμίδες για τον ίδιο όγκο θεωρούνται χαμηλής περιεκτικότητας σε ενέργεια ή θρεπτικά πυκνά τρόφιμα. Επιπλέον, το υψηλό περιεχόμενο σε διαιτητικές ίνες και νερό των περισσότερων φρούτων και λαχανικών βοηθά στον έλεγχο του βάρους, αυξάνοντας τον κορεσμό και μειώνοντας την όρεξη.
Ως προς τα ποτά, είναι πια ευρέως διαθέσιμες εναλλακτικές επιλογές ποτών είτε χωρίς ζάχαρη ή σακχαρούχων με χαμηλή ενεργειακή περιεκτικότητα, και φυσικά το νερό (εμφιαλωμένο ή βρύσης) έχει μηδέν θερμίδες.

Όταν μειώνονται οι θερμίδες, είναι σημαντικό να μην αποκλείονται από τη δίαιτα ζωτικής σημασίας θρεπτικά συστατικά.
Για παράδειγμα, τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν βιταμίνες, ανόργανα στοιχεία και διαιτητικές ίνες.
Κάποια τρόφιμα με υψηλό ενεργειακό περιεχόμενο δεν θα πρέπει να αποκλείονται, καθώς περιέχουν απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
Οι ξηροί καρποί και τα λιπαρά ψάρια (π.χ. σολομός, σαρδέλα, σκουμπρί ), είναι δύο παραδείγματα ενεργειακά πυκνών κατηγοριών τροφίμων που περιέχουν απαραίτητα λιπαρά οξέα αλλά και πρωτεΐνες.
Σε αυτές τις περιπτώσεις κυρίαρχο ρόλο παίζει ο έλεγχος της μερίδας.
Είκοσι οχτώ γραμμάρια από αράπικο φιστίκι (περίπου μια χούφτα) περιέχει περίπου 150 kcal, οπότε σε κάποιες περιπτώσεις και μόνο η μείωση της μερίδας (π.χ. κατανάλωση μιας χούφτας ξηρών καρπών αντί ενός πακέτου των 50 γρ.) θα μπορούσε να είναι η μείωση των 100 kcal στη δίαιτα.

Αυξάνοντας την ενεργειακή δαπάνη
Η σωματική δραστηριότητα είναι καίριος παράγοντας για την πρόληψη της αύξησης του βάρους.
Πέρα από το ότι δαπανά θερμίδες, βοηθά να διατηρηθεί η μυϊκή μάζα, η οποία έχει μεγαλύτερο μεταβολικό ρυθμό σε σχέση με το λιπώδη ιστό.
Όταν τα επίπεδα της σωματικής είναι χαμηλά, η ενεργειακή πρόσληψη πρέπει να είναι αντιστοίχως μειωμένη, για να διατηρηθεί το ενεργειακό ισοζύγιο, και πολλοί ενήλικες δυσκολεύονται να ελέγξουν το ενεργειακό ισοζύγιο αποκλειστικά και μόνο μέσω της δίαιτας.
Για το λόγο αυτό, η προσέγγιση των «μικρών αλλαγών» συστήνει αύξηση της σωματικής δραστηριότητας επιπρόσθετα της μείωσης στην ενεργειακή πρόσληψη.

Ο στόχος των 10,000 βημάτων συνολικά την ημέρα θεωρείται επί μακρόν ότι μπορεί να επιφέρει τα βέλτιστα οφέλη για την υγεία, αλλά λίγες μελέτες έχουν αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα του στόχου αυτού.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι αυξάνοντας την κανονική καθημερινή δραστηριότητα κατά 2,000-2,500 βήματα συσχετίζεται με μέτρια απώλεια βάρους, βελτίωση στην αρτηριακή πίεση και βελτίωση στην ινσουλινοευαισθησία, πιθανώς λόγω μειωμένου σωματικού λίπους.
Δύο χιλιάδες βήματα ισοδυναμούν με περίπου 20 λεπτά περπάτημα, αν και υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ των ατόμων.

Η αύξηση των βημάτων στο πλαίσιο της προσέγγισης των «μικρών αλλαγών» σημαίνει ότι το άτομο θέτει τους δικούς του εξατομικευμένους στόχους, τους οποίους προσπαθεί να πετύχει μέσω μικρών και διαχειρίσιμων αλλαγών.
Η στοχοθεσία και η χρήση βηματομετρητών, μικρών συσκευών που μετρούν τα βήματα, έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές μέθοδοι για να αυξήσουν τα άτομα το περπάτημα.
Παραδείγματα δραστηριοτήτων για την αύξησή του περιλαμβάνουν το περπάτημα προς τη δουλειά αντί της οδήγησης, τη χρήση της σκάλας αντί του ασανσέρ ή των κυλιόμενων, αλλά και ένα περίπατο το πρωί, στη διάρκεια του μεσημεριανού ή το βραδάκι μετά το δείπνο.
Άλλα είδη σωματικής δραστηριότητας, όπως το τρέξιμο και τα αθλήματα, επίσης προσμετρούνται στο στόχο των 2,000 βημάτων.

Συμπέρασμα
Συμπερασματικά, η σύσταση για μικρές αλλαγές στην ενεργειακή πρόσληψη και την ενεργειακή δαπάνη μπορεί να προσφέρει μια αποτελεσματική προσέγγιση δημόσιας υγείας για την πρόληψη της αύξησης του βάρους.
Στοιχεία από τη θεωρία του ενεργειακού ισοζυγίου υποστηρίζουν ότι η μείωση της ενεργειακής πρόσληψης κατά 100 kcal την ημέρα και η αύξηση του αριθμού των βημάτων κατά 2,000 την ημέρα είναι συγκεκριμένες και εφικτές μικρές αλλαγές, που μπορούν να γίνουν για να προληφθεί η πλεονάζουσα αύξηση του βάρους σε επίπεδο πληθυσμού.
Χρειάζεται επιπρόσθετη έρευνα για να επιβεβαιωθεί ότι οι μικρές αλλαγές στη δίαιτα και τη σωματική δραστηριότητα μπορούν όντως να εμποδίσουν την αύξηση του βάρους, καθώς οι περισσότερες μελέτες μέχρι στιγμής εστιάζουν στις μικρές εκείνες αλλαγές που προάγουν την απώλεια του βάρους.
read more:https://botanologia.gr/mikres-allages-poy-empodizoyn-tin-ayxisi-toy-somatikoy-varoys/
Κείμενο , επιμέλεια κειμένου και μετάφραση:thalia-botanologia.gr
πηγή του άρθρου:eufic.org/el
αναφορές:
Hill JO, Wyatt HR & Peters JC (2012). Energy balance and obesity. Circulation 126(1):126-132.
Sumithran P, Prendergast LA, Delbridge E, et al. (2011). Long-term persistence of hormonal adaptations to weight loss. New England Journal of Medicine 365:1597–1604.
Mayer J, Roy P, Mitra KP, et al. (1956). Relation between caloric intake, body weight and physical work: studies in an industrial male population in West Bengal. American Journal of Clinical Nutrition 4:169–175.
Wing RR & Phelan S (2005). Long-term weight loss maintenance. American Journal of Clinical Nutrition 82(1):222S-225S.
Hill JO, Wyatt HR, Reed GW, et al. (2003). Obesity and the environment: where do we go from here? Science 299:853–855.
Hall KD, Sacks G, Chandramohan D, et al. (2011). Quantification of the effect of energy imbalance on bodyweight. Lancet 378:826–836.
Macdonald I, Millward J, Mela D, et al. (2011). Statement of the Calorie Reduction Expert Group. UK: Department of Health.
Peters JC, Lindstrom RC, Hill JO, et al. (2012). Stepping up across America: the small changes approach. Childhood Obesity 8(1):76-78.
Locke EA & Latham GP (2002). Building a practically useful theory of goal setting and task motivation: A 35-year odyssey. American Psychologist 57(9):705-717.
America On the Move Foundation website: https://aom3.americaonthemove.org/about-us.aspx
Lutes LD, Winett RA, Barger SD, et al. (2008). Small Changes in nutrition and physical activity promote weight loss and maintenance: 3-month evidence. Annals of Behavioral Medicine 35(3):351-357.
Zinn C, Schofield GM, Hopkins WG, et al. (2012). A “small-changes” workplace weight loss and maintenance program: examination of weight and health outcomes. Journal of Occupational and Environmental Medicine 54(10):1230-1238.
Howarth NC, Saltzman E, McCrory MA, et al. (2001). Dietary fibre and weight regulation. Nutrition Reviews 59(5):129-139.
Tudor-Locke C, Craig CL, Beets MW, et al. (2011). How many steps/day are enough? For adults? International Society of Behavioral Nutrition and Physical Activity 8:79.
Bravata DM, Smith-Spangler C, Sundaram V, et al. (2007). Using pedometers to increase physical activity and improve health: a systematic review. Journal of the American Medical Association 298:2296–2304.
Dwyer T, Ponsonby AL, Ukoumunne OC, et al. (2011). Association of change in daily step count over five years with insulin sensitivity and adiposity: population based cohort study. British Medical Journal 342:c7249.
Kang M, Marshall SJ, Barreira TV, et al. (2009). Effect of pedometer-based physical activity interventions: a meta-analysis. Research Quarterly for Exercise and Sport 80(3):648-655.

Πως μπορούμε αδυνατίσουμε με την πολύτιμη βοήθεια των φρουτοχυμών

Πως να αδυνατίσουμε με την πολύτιμη βοήθεια των φρουτοχυμών και των φρούτων-ας δούμε
Στη δύσκολη μάχη μας για να καταπολεμήσουμε την παχυσαρκία τι μπορεί να μας βοηθήσει;
Μπορούν τα βότανα και τα φρούτα να μας βοηθήσουν σε αυτή μας την προσπάθεια και να μας προσφέρουν κάποια λύση;
Και βέβαια μπορούν,πάντα στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής.
Και πάντα θυμόμαστε πως δεν υπάρχουν τρόφιμα που να απαγορεύονται, ούτε τρόφιμα που πρέπει να καταναλώνουμε ασύστολα.
Όλα τα τρόφιμα συνεισφέρουν στον οργανισμό μας τα θρεπτικά τους συστατικά που τόσο τα έχει ανάγκη, αρκεί να καταναλώνονται σε κανονικές ποσότητες και στη σωστή συχνότητα.
Κάθε τρόφιμο μπορεί να προσφέρει στον οργανισμό μας:
γεύση,
θρέψη και ευεξία.
Ανάμεσα στο πλήθος των τροφίμων ξεχωρίζουν.....
read more:https://botanologia.gr/pos-mporoyme-adynatisoyme-me-tin-polytimi-voitheia-ton-froytochymon/