Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Βάμμα βοτάνων-πως το παρασκευάζουμε

Βάμμα ονομάζεται το προϊόν που παίρνουμε όταν εμποτίζουμε βότανα σε αλκοόλ.
Κατά τη διάρκεια του χρόνου παραμονής του βοτάνου στο αλκοόλ,που στην ουσία είναι διαλύτης,διαχέεται μέρος των συστατικών του,χαρίζοντας στο αλκοόλ τις ιδιότητες και τη δράση του.
Ο ελάχιστος χρόνος εκχύλισης βοτάνου σε αλκοόλ είναι 2 εβδομάδες,μπορεί όμως να παραταθεί έως και 6 μήνες εάν έχουμε σκληρά μέρη, όπως φλοιούς και ρίζες.
Όσο περισσότερο καιρό μένει το βότανο μέσα στο αλκοόλ τόσο πιο δυνατό θα γίνει το βάμμα.
Ένας μήνας είναι ένα ικανοποιητικό χρονικό διάστημα.
Επίσης όσο περισσότερη είναι η ποσότητα του βοτάνου στο αλκοόλ τόσο πιό δυνατό και ισχυρό θα γίνει το βάμμα μας
Το βάμμα βοτάνου γίνεται με την εμβάπτιση-εμβροχή- του βοτάνου στο αλκοόλ.
Αυτό βοηθάει την εκχύλιση των ενεργών συστατικών του βοτάνου χαρίζοντας στο βάμμα ισχυρότερες ιδιότητες και δράσεις από τα εγχύματα και τα αφεψήματα.
read more:https://botanologia.gr/vamma-votanon-enas-apo-toys-tropoys-chrisis-ton-votanon/

Βάμμα βοτάνων-πως το ετοιμάζουμε

Βάμμα ονομάζεται το προϊόν που παίρνουμε όταν εμποτίζουμε βότανα σε αλκοόλ.
Κατά τη διάρκεια του χρόνου παραμονής του βοτάνου στο αλκοόλ,που στην ουσία είναι διαλύτης,διαχέεται μέρος των συστατικών του,χαρίζοντας στο αλκοόλ τις ιδιότητες και τη δράση του.
Ο ελάχιστος χρόνος εκχύλισης βοτάνου σε αλκοόλ είναι 2 εβδομάδες,μπορεί όμως να παραταθεί έως και 6 μήνες εάν έχουμε σκληρά μέρη, όπως φλοιούς και ρίζες.
Όσο περισσότερο καιρό μένει το βότανο μέσα στο αλκοόλ τόσο πιο δυνατό θα γίνει το βάμμα.
Ένας μήνας είναι ένα ικανοποιητικό χρονικό διάστημα.
Επίσης όσο περισσότερη είναι η ποσότητα του βοτάνου στο αλκοόλ τόσο πιό δυνατό και ισχυρό θα γίνει το βάμμα μας
Το βάμμα βοτάνου γίνεται με την εμβάπτιση-εμβροχή- του βοτάνου στο αλκοόλ.
Αυτό βοηθάει την εκχύλιση των ενεργών συστατικών του βοτάνου χαρίζοντας στο βάμμα ισχυρότερες ιδιότητες και δράσεις από τα εγχύματα και τα αφεψήματα.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Υγιεινή διατροφή για προαγωγή της υγιούς γήρανσης των κυττάρων μας και προστασία από τις χρόνιες παθήσεις

Η γήρανση είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη χρόνιων ασθενειών,και ο γηράσκων πληθυσμός είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα με πολλές αρνητικές συνέπειες.
Μια πρόσφατη επισκόπηση έδειξε ότι το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 60 ετών και άνω αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2050,
φθάνοντας τα 2 δισεκατομμύρια σε όλο τον κόσμο.
Πολλές νέες επιστημονικές μελέτες έχουν στρέψει την προσοχή τους σε αυτό τον τομέα ευελπιστώντας να προστατέψουν τα κύτταρα από την γήρανση.
Μία από αυτές τις επιστημονικές έρευνες επισημαίνει ότι η υιοθέτηση μίας υγιεινής διατροφής μπορεί να διατηρήσει την υγεία και τη νεότητα των ανθρώπινων κυττάρων. 
Διότι όπως είναι πια γνωστό, το πραγματικό σημάδι της βιολογικής γήρανσης ενός ατόμου είναι η γήρανση των κυττάρων του κι όχι...
read more:  https://botanologia.gr/ygieini-diatrofi-gia-prostasia-apo-ti-giransi-kai-tis-chronies-pathiseis/

Leo Buscaglia , o Dr. Love λέει : αγαπάς για να αγαπάς

Leo Buscaglia-Η αγάπη πάντα δημιουργεί, ποτέ δεν καταστρέφει.
Η μελέτη της αγάπης με οδήγησε στη μελέτη της ζωής.
Ζωή μέσα στην αγάπη σημαίνει ζωή μέσα στη ζωή και ζωή μέσα στη ζωή σημαίνει ζωή μέσα στην αγάπη.
Για μένα η ζωή είναι ένα δώρο του Θεού σε μας.
Ο τρόπος που ζούμε τη ζωή μας είναι το δικό μας δώρο στο Θεό.
Κάντε το δώρο αυτό υπέροχο.
Leo Buscaglia-o αγαπημένος συγγραφέας που μας  δίδαξε την αγάπη με  αποφασιστικότητα και θέρμη-
Που μας είπε πως "η ωριμότητα δεν αποτελεί στόχο αλλά είναι περισσότερο μια διαδικασία"
Που επιμένει πως "η αληθινή σχέση αγάπης μπορεί να υπάρξει μόνο σαν συνδυασμός δυνάμεων και ενέργειας με άλλα ώριμα πρόσωπα για τη συνεχή ανάπτυξη και των δύο"
Που μα είπε πως "όταν εμμένουμε στον πόνο, καταλήγουμε να τιμωρούμε τον εαυτό μας"
Που επιμένει "πως δεν αντέχει ν’ ακούει κουβέντες όπως-το γέρικο σκυλί δεν μαθαίνει καινούργιο κόλπα"-γιατί όπως λέει "έχω διδάξει πολλά καινούργια κόλπα σε γέρικα σκυλιά,έτσι γίνονται οι αλλαγές και η αλλαγή είναι πάντα δυνατή"

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018

Αντιβιοτικά, αντιδιαβητικά, αντιψυχωτικά αλλά και πολλά άλλα κοινά φάρμακα μειώνουν τα βακτήρια του εντέρου

Αντιβιοτικά, αντιδιαβητικά, αντιψυχωτικά αλλά και πολλά άλλα κοινά φάρμακα μειώνουν τα βακτήρια του εντέρου

Περίπου ένα στα τέσσερα φάρμακα -ανάμεσα τους πολλά που συνταγογραφούνται ευρέως- έχουν σημαντικές επιπτώσεις στις βακτηριακές κοινότητες του εντέρου, εμποδίζοντας την ανάπτυξη ακόμη και των «καλών» μικροοργανισμών.
Αυτό μπορεί, παράλληλα με τα οφέλη του φαρμάκου, να έχει ανεπιθύμητες παρενέργειες για τους ανθρώπους, μεταξύ άλλων ανοίγοντας το δρόμο σε διάφορες παθήσεις ή ενισχύοντας την αντίσταση των μικροβίων στα αντιβιοτικά.

Τα βακτήρια παίζουν ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της ανθρώπινης υγείας, αν και οι αλληλεπιδράσεις και ισορροπίες ανάμεσα στα «καλά» και στα «κακά» βακτήρια είναι ένα πολύπλοκο και συχνά απρόβλεπτο ζήτημα.

'Αλλες πρόσφατες μελέτες είχαν ανακαλύψει ενδείξεις ότι, εκτός από τα αντιβιοτικά, διάφορα φάρμακα (αντιδιαβητικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, αντιψυχωτικά κ.α.) μπορούν να αλλάξουν τη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου, παρόλο που έχουν σχεδιασθεί να δρουν πάνω στα ανθρώπινα κύτταρα μάλλον, παρά στα βακτηριακά.

Η νέα μελέτη αναδεικνύει τη σοβαρότητα του θέματος, καθώς επιβεβαιώνει ότι πράγματι πολλά φάρμακα κάνουν άνω-κάτω τα μικρόβια του εντέρου, μεταβάλλοντας τις μεταξύ τους αναλογίες, με απρόβλεπτες επιπτώσεις σε βάθος χρόνου. Οι επιστήμονες δήλωσαν έκπληκτοι από το πόσο συχνές είναι αυτές οι «παράπλευρες απώλειες» των βακτηρίων εξαιτίας της δράσης (φαινομενικά) άσχετων φαρμάκων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Αθανάσιο Τύπα του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας (EMBL) στη Χαϊδελβέργη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", χρησιμοποίησαν καλλέργειες βακτηριακών κυττάρων για να μελετήσουν τις επιπτώσεις που έχουν περισσότερα από 1.000 φάρμακα (αντιβακτηριακά, αντιικά κ.α.) πάνω σε 40 κοινά είδη βακτηρίων, που είναι αντιπροσωπευτικά του μικροβιακού εντερικού οικοσυστήματος.

Διαπιστώθηκε ότι το 27% των φαρμάκων αναστέλλουν την ανάπτυξη τουλάχιστον ενός είδους βακτηρίου και αρκετά περισσοτέρων από ένα, με μια δράση που μοιάζει με τις παρενέργειες των αντιβιοτικών στους μικροοργανισμούς του εντέρου.

«Είναι τρομακτικό, αν ληφθεί υπόψη ότι στη ζωή μας παίρνουμε πολλά φάρμακα που δεν είναι αντιβιοτικά και για μεγάλα χρονικά διαστήματα» δήλωσε ο Τύπας και εξέφρασε την ελπίδα ότι τα νέα ευρήματα μπορεί να βοηθήσουν ώστε στο μέλλον να μειωθούν οι παρενέργειες των φαρμάκων.

Παρόλη τη σημασία του μικροβιώματος για την υγεία, οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη σαφή γνώση τι είδους «τροφή» θέλουν τα περισσότερα εντερικά βακτήρια για να αναπτυχθούν ή αντίθετα ποιές τροφές αναστέλλουν την ανάπτυξή τους, καθώς επίσης με ποιό ακριβώς τρόπο μεταβολίζουν τις θρεπτικές ουσίες με τις οποίες τα τροφοδοτεί ο άνθρωπος μέσω της τροφής του.

Σε μια σχετική δημοσίευση στο περιοδικό μικροβιολογίας "Nature Microbiology", ο κ. Τύπας και οι συνεργάτες του παρουσίασαν μια μελέτη για τις μεταβολικές ιδιότητες των βακτηρίων του εντέρου, μελετώντας 96 στελέχη των 72 συχνότερων και σημαντικότερων ειδών εντερικών βασκτηρίων, μερικά από τα οποία εμπλέκονται σε παθήσεις όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου ή η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.

Οι επιστήμονες βρήκαν μια μεγάλη ποικιλία στον τρόπο που αναπτύσσονται ακόμη και συγγενικά βακτήρια και στο πώς αντιδρούν στους μεταβολίτες του εντέρου. Στην ουσία, οι ερευνητές παρουσίασαν μια μοριακή κουζίνα με «συνταγές» για το πώς μπορούν οι επιστήμονες να καλλιεργήσουν στο εργαστήριο και να μελετήσουν καλύτερα μια σειρά από βακτήρια, τα οποία έχουν διαφορετικές «διατροφικές» προτιμήσεις και χαρακτηριστικά ανάπτυξης.
πηγή του άρθρου:kathimerini.gr
photo:en.wikipedia.org

Τα φλαβονοειδή προστατεύουν την καρδιά στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες

Μελέτη που έγινε σε μεγάλο αριθμό γυναικών μετά την εμμηνόπαυση έδειξε ότι η κατανάλωση φλαβονοειδών βοηθούν στην πρόληψη καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Στην έρευνα έλαβαν μέρος πάνω από 35.000 γυναίκες μετεμμηνοπαυσιακής ηλικίας. Επιστήμονες από τα πανεπιστήμια του Όσλο στη Νορβηγία και της Μινεσότας στις ΗΠΑ εξέτασαν εκτενώς τις διατροφικές συνήθειες των γυναικών και εστίασαν στην κατανάλωση φλαβονοειδών με τη βοήθεια ειδικών βάσεων δεδομένων.
Ο λόγος που η έρευνα εστίασε στις γυναίκες μετεμμηνοπαυσιακής ηλικίας είναι η αυξητική τάση καρδιακών επεισοδίων που παρουσιάζουν τα τελευταία έτη.

Η εκτενής ανάλυση των όσων κατανάλωναν οι γυναίκες σε σχέση με τους τύπους καρδιακών παθήσεων που παρουσίαζαν έδειξε ότι η κατανάλωση μήλων, αχλαδιών και κρασιού, σχετίζονταν με το χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από στεφανιαία νόσο και γενικά με καρδιαγγειακές παθήσεις.

Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες αυτή είναι μια πρώτη έρευνα που έγινε για το θέμα και παρόλα αυτά τα αποτελέσματά της από την επίδραση της κατανάλωσης φλαβονοειδών ουσιών είναι θετικά ως προς την πρόληψη των καρδιακών παθήσεων.

Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι η πρόσληψη φλαβανονών, ανθοκυανινών και η κατανάλωση ορισμένων τροφίμων πλούσιων σε φλαβονοειδή, σχετίζονταν με μείωση του κινδύνου θανάτου από όλες τις καρδιαγγειακές παθήσεις συμπεριλαμβανόμενης και της στεφανιαίας νόσου και για το λόγο αυτό, συστήνουν στις γυναίκες μετεμμηνοπαυσιακής ηλικίας την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών πλούσιων σε φλαβονοειδή.
πηγή του άρθρου:naftemporiki.gr

Τρίτη 20 Μαρτίου 2018

Επιλέγοντας θεραπευτική οδό

Ο άνθρωπος είναι μια πολύπλευρη οντότητα και έτσι πρέπει να προσεγγίζεται.

Σαν επισφράγισμα των παραπάνω θέλω να τονίσω ότι ο όρος «θεραπευτής» είναι πολύ μεγάλη κουβέντα και προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν είμαστε θεραπευτές.
Βοηθούμε «ασθενείς» να ενισχύσουν το προσωπικό τους «σθένος» ώστε να αυτό-θεραπευτούν.
Εκεί κρίνεται ο σωστός «θεραπευτής».

24.02.2016 - Flora Vrodamiti
Αδιαμφισβήτητα, τα τελευταία χρόνια, πολύς κόσμος με προβλήματα υγείας ή προληπτικά, φαίνεται να έχει διαφορετική προσέγγιση στο θέμα «Υγεία» και να επιλέγει μαζί με την κλασσική δυτική θεραπεία που περιλαμβάνει φάρμακα, χειρουργείο, φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση κ.ά, και μεθόδους εναλλακτικής ιατρικής.
Ρεφλεξολογία, ενεργειακές θεραπείες (reiki, pranic healing), βότανα, κινέζικος βελονισμός, αρωματοθεραπεία, αγιουβέρδα, ομοιοπαθητική, χειροπρακτική είναι κάποιες από τις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες που έχουν αυξήσει τους οπαδούς τους κατακόρυφα, όχι μόνο από την μεριά των ασθενών αλλά και από τη πλευρά γιατρών και παραϊατρικών επαγγελματιών.
Σίγουρα η συζήτηση για το τι είναι ασφαλές, τι ενέχει ρίσκο, τι είναι αγύρτικο, τι κερδοσκοπικό, τι καταστροφικό, τι αντιεπιστημονικό, τι ύποπτο, τι σοφό είναι προκλητική και ενδιαφέρουσα, καθώς και οι δυο πλευρές έχουν παραδείγματα προς μίμηση αλλά και προς αποφυγή, έχουν πολλές φορές παρενέργειες και μπορούν να αποφέρουν χειροτέρευση της κλινικής εικόνας του ασθενή ή ακόμα και θάνατο.

Ποια θα πρέπει να είναι λοιπόν η στάση ενός σκεπτόμενου ατόμου που βρέθηκε σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής του με κάποιο πρόβλημα υγείας;
Σε κάθε περίπτωση η ψυχραιμία, η θετική σκέψη και η έρευνα συνίστανται σαν προαπαιτούμενα για την επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής μεθόδου.
Θα ήθελα όμως να παραθέσω κάποια κριτήρια επιλογής είτε μιας κλασσικής ιατρικής μεθόδου είτε μιας εναλλακτικής σύμφωνα με την εμπειρία μου στο τομέα της φυσικοθεραπείας για πάνω από μια δεκαετία, από προσωπική εμπειρία, από περιστατικά διαφόρων ασθενών, και από μια μικρότερη εμπειρία μου στο χώρο της εναλλακτικής ιατρικής.

Αυτά τα κριτήρια είναι:
Εμπειρία «θεραπευτή»
Καλό θα είναι πριν απευθυνθούμε οπουδήποτε να γνωρίζουμε την εμπειρία του ειδικού πάνω στο θέμα που μας απασχολεί.
Αυτή μπορεί να προκύπτει από πτυχία, πιστοποιητικά παρακολούθησης σεμιναρίων, διάστημα αντιμετώπισης παρόμοιων περιστατικών, φήμη που έχει αποκτηθεί από ευχαριστημένους ασθενείς και συναδέλφους.

Τρόπος προσέγγισης προβλήματος
Κάθε «θεραπευτής» έχει το προσωπικό του τρόπο που προσεγγίζει ασθενείς αλλά και παθήσεις.
Η αναζήτηση της αρχικής αιτίας του κάθε προβλήματος υγείας είναι μείζονος σημασίας στην οργάνωση ενός θεραπευτικού σχήματος από τον ειδικό.
Πολλοί αντιμετωπίζουν και ανακουφίζουν συμπτώματα, που είναι βέβαια μέρος της θεραπείας, αλλά το κύριο μέλημα θα πρέπει να είναι η εύρεση και η εξάλειψη της αιτίας που προκάλεσε το πρόβλημα υγείας διαφορετικά το πρόβλημα θα επανεμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή αργότερα.
Οπότε θα πρέπει ο ειδικός να πάρει στην αρχή της συνεδρίας από τον ασθενή ένα εμπεριστατωμένο ιστορικό υγείας χωρίς «έκπτωση» στις ερωτήσεις.
Επίσης το κάθε θεραπευτικό σχήμα θα πρέπει να είναι εξατομικευμένο για το καθένα μας σύμφωνα με το ιστορικό, τις ανάγκες μας και τον ξεχωριστό οργανισμό μας.
Όχι μια θεραπεία για όλους!

Αναλυτική περιγραφή προβλήματος και θεραπείας
Όλοι μας έχουμε βρεθεί να ακολουθούμε παθητικά τις εντολές ειδικών χωρίς καλά καλά να γνωρίζουμε ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα μας ή τι κάνουν τα φάρμακα ή τα σκευάσματα που παίρνουμε.
Ο ειδικός είναι υποχρεωμένος να μας εξηγήσει με απλά λόγια τι μας συμβαίνει και πώς θα κινηθεί θεραπευτικά.
Να περιγράψει πλεονεκτήματα και συνέπειες αυτών που μας προτείνει, ώστε εμείς να αποφασίσουμε αν θα συναινέσουμε στο σχέδιό του ή όχι.

Συνεχής επικοινωνία με τον «θεραπευτή»
Οτιδήποτε σχήμα επιλέξουμε να εφαρμόσουμε, πρέπει να γνωρίζουμε ότι θα πρέπει να παρατηρούμε τα αποτελέσματά του στον οργανισμό μας, ώστε ό,τι μας φέρει παρενέργειες ή δυσφορία, να το αναφέρουμε αμέσως στον «θεραπευτή» και εκείνος θα πρέπει είτε να αλλάξει το σχήμα και να μας προτείνει κάτι άλλο, ή να το σταματήσει και να μας παραπέμψει σε κάποιο άλλο θεραπευτή.

Ολιστική προσέγγιση ασθενών
Για το τέλος άφησα το πιο σημαντικό για μένα κριτήριο, όταν έχουμε να επιλέξουμε έναν «θεραπευτή».
Είμαστε σώμα, νους και συναίσθημα και όταν ένα από αυτά νοσεί, νοσούν και τα υπόλοιπα.
Θα πρέπει λοιπόν να αναζητούμε αιτίες των σωματικών μας προβλημάτων και στο περιβάλλον που βρισκόμαστε (σπίτι, εργασία, σχολείο, στρατός), στην συγκεκριμένη κατάσταση που βιώνουμε εκείνη την περίοδο, στο άγχος, στους φόβους μας.
Ο «θεραπευτής» θα πρέπει να μάθει όλες αυτές τις παραμέτρους για να παρατηρήσει αν υπάρχει εξωτερικό ερέθισμα που πυροδοτεί συμπτώματα που σε άλλη περίπτωση θα ήταν σε λανθάνουσα κατάσταση και δεν θα μας ειδοποιούσαν για κάποιο πρόβλημα.
Άρα μαζί με την θεραπεία σε φυσικό επίπεδο, θα πρέπει να λάβουμε συμβουλές όσον αφορά τον τρόπο ζωής μας (διατροφή, άσκηση, τεχνικές χαλάρωσης, χόμπυ) και γενικότερα την ποιότητα στις σκέψεις και στις σχέσεις μας με το περιβάλλον.
Ο άνθρωπος είναι μια πολύπλευρη οντότητα και έτσι πρέπει να προσεγγίζεται.

Σαν επισφράγισμα των παραπάνω θέλω να τονίσω ότι ο όρος «θεραπευτής» είναι πολύ μεγάλη κουβέντα και προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν είμαστε θεραπευτές.
Βοηθούμε «ασθενείς» να ενισχύσουν το προσωπικό τους «σθένος» ώστε να αυτό-θεραπευτούν.
Εκεί κρίνεται ο σωστός «θεραπευτής».
Στην ενδυνάμωση και τη ολιστική προσέγγιση του ανθρώπου, είτε από την πλευρά της κλασσικής ιατρικής είτε από την εναλλακτική είτε σε συνδυασμό ορισμένες φορές.
Ελπίζω κάποια στιγμή να πάψουν τα στεγανά και να ανοίξουν τα σύνορα ανάμεσα σε αυτές τις δυο προσεγγίσεις, ώστε η μια να συμπληρώνει και να ενισχύει την άλλη, με μόνο στόχο τη θεραπεία σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης.
πηγή:pressenza.com