Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Τρίτη 17 Απριλίου 2018

Παγκόσμια Ημέρα της Μέλισσας και η κρυμμένη ομορφιά της επικονίασης.

Παγκόσμια Ημέρα Μέλισσας –  Και ναι οι μέλισσες απειλούνται.
Οι μέλισσες απειλούνται και μαζί τους η γονιμοποίηση του 80% των φυτών.
Η συνεχής μείωση του πληθυσμού τους έχει απασχολήσει τους επιστήμονες,

γιατί η εξαφάνισή τους θα συνιστούσε απειλή για μεγάλο μέρος της ζωής στον πλανήτη.
Και ναι, σήμερα  τα ποσοστά εξαφάνισης των ειδών, παγκοσμίως είναι 100 έως 1.000 φορές υψηλότερα από το φυσιολογικό, 
λόγω της αλόγιστης ανθρώπινης δραστηριότητας.
Η μέλισσα ζει στη Γη το λιγότερο 15 εκατομμύρια χρόνια και θεωρείται από τους πιο παλαιούς κατοίκους της Γης,
που εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα.
Είναι από τα ελάχιστα είδη των εντόμων που ο άνθρωπος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί, βλέποντας ότι θα είχε κάποιο οικονομικό όφελος.
Η προσπάθεια αυτή του ανθρώπου, να εξημερώσει τη μέλισσα δεν είναι νέα.
Υπάρχει μια σπηλαιογραφία στην Μπικόρπ της Ισπανίας, ηλικίας τουλάχιστον 8.000 χρόνων, όπου εικονίζεται ένας άνθρωπος που προσπαθεί να πάρει μέλι από μελίσσι.
Μέλισσα ο κυριότερος επικονιαστής του πλανήτη
Οι μέλισσες έχουν ενεργό ρόλο στην γονιμοποίηση των φυτών, καθώς δρουν ως μηχανικοί μεταφορείς της γύρης.
Την σημαντική λοιπόν εποχή της ανθοφορίας , οι μέλισσες προκειμένου να τραφούν, πλάθουν την γύρη και την μεταφέρουν με τα πίσω πόδια τους στην κυψέλη...

Ο εγκέφαλος δεν είναι αποθήκη αναμνήσεων και εμπειριών

 
Μπορεί εμείς να έχουμε την αίσθηση ότι βγάζουμε τις θύμησές μας από το σεντούκι του πολυπλοκότερου οργάνου μας, όμως όλα τα επιστημονικά δεδομένα συνηγορούν υπέρ του αντιθέτου
Η πεποίθηση ότι οι αναμνήσεις και οι γνώσεις μας αποθηκεύονται στον εγκέφαλο είναι τόσο γενική και απόλυτη ώστε κάθε αντίλογος εκλαμβάνεται ως παραδοξολογία. Τι άλλη εξήγηση πέραν αυτής της εγγραφής των εμπειριών στη μνήμη μπορεί να υπάρξει για την επανειλημμένη ανάδυση των ίδιων βιωμάτων και γνώσεων στη συνείδηση; Αλλά η απουσία εναλλακτικών ερμηνειών του φαινομένου και η πιεστική ανάγκη μιας εύλογης ερμηνείας του δεν συνιστούν τεκμήριο ότι όντως οι εμπειρίες εγγράφονται στη μνήμη ή στον εγκέφαλο. Κι αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Πλατωνικό Σωκράτη: "Είναι λοιπόν η μνήμη μας κέρινη πλάκα όπου χαράζονται οι γνώσεις μας, ή μήπως είναι οι γνώσεις μας σαν τα πουλιά και η μνήμη μας κλουβί όπου τα φυλάμε;" ρωτά τον μαθητευόμενο γεωμέτρη Θεαίτητο. Ελέγχοντας κι οι δυο τους τις λογικές επιπτώσεις αυτών των υποθέσεων συμφώνησαν ότι, εν τέλει, η μνήμη δεν μπορεί να είναι κήρινον εκμαγείον ούτε περιστερεών παντοδαπών ορνίθων· ότι η υπόθεσις της διαφυλάξεως των αναμνήσεων σε οτιδήποτε "δοχείο" δεν ευσταθεί.

Ωστόσο, κάπου 25 αιώνες αργότερα, τόσο οι επιστήμονες όσο και το ευρύτερο κοινό επιμένουμε να πιστεύουμε - πράγμα το οποίο φαίνεται και από τον τρόπο που εκφραζόμαστε - ότι όλες οι αναμνήσεις μας εγγράφονται στον εγκέφαλο εν είδει νευρωνικών κυκλωμάτων. Πώς όμως τεκμηριώνεται επιστημονικά αυτή η κατά τα άλλα ευλογότατη υπόθεση; Δύο βασικά είδη μεθόδων έχουν κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί για τον σκοπό αυτόν: το πρώτο και παλαιότερο είναι η μελέτη των επιπτώσεων των διαφόρων εγκεφαλικών κακώσεων στη μνήμη.
Το δεύτερο συνίσταται στην εφαρμογή των νέων τεχνολογιών απεικονίσεως των λειτουργιών του ανθρωπίνου εγκεφάλου εν δράσει.
Φαίνεται λοιπόν ότι και τα δύο είδη συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν εξειδικευμένες περιοχές στον εγκέφαλο για διάφορα είδη γνώσεων, όπως επί παραδείγματι για τη γνώση και την αναγνώριση προσώπων, τοπίων, χωμάτων, κ.λπ.· εν ολίγοις, περιοχές οι οποίες κατά τη γνώμη πολλών και εγκρίτων επιστημόνων περιέχουν τα μνημονικά κυκλώματα των αντιστοίχων εννοιών.

Αλλά, όπως απεδείχθη στον διάλογο «Θεαίτητος» τον οποίο προ ολίγου εμνημόνευσα, το φαινομενικώς εύλογο δεν είναι κατ' ανάγκη αληθές. Αναμφιβόλως υπάρχουν εξειδικευμένες περιοχές οι οποίες ενεργοποιούνται επιλεκτικώς: μία όταν αναγνωρίζουμε πρόσωπα, μια άλλη όταν αναγνωρίζουμε τοπία, κι άλλες για χρώματα, για σωματικές κινήσεις, για αντικείμενα που μεταχειριζόμαστε, για κυρίως οπτικά ερεθίσματα, για κυρίως ακουστικά και ούτω καθ' εξής. Οταν δε μια εξειδικευμένη περιοχή υφίσταται βλάβες λόγω τραυματισμών, νεοπλασιών, εγκεφαλικών επεισοδίων ή νευροεκφυλιστικών νόσων πράγματι εκπίπτει και η επάρκεια με την οποία αναγνωρίζεται η αντίστοιχη κατηγορία εννοιών και αντικειμένων.

Από προσεκτικότερη όμως ανάλυση των κλινικών και των νευροαπεικονιστικών αυτών δεδομένων προκύπτει άλλο συμπέρασμα, το οποίο συνάδει με την άποψη ότι οι εξειδικευμένες περιοχές περιέχουν νευρωνικούς μηχανισμούς αναλύσεως αισθητικών σημάτων από το περιβάλλον και σημάτων τα οποία παράγονται από άλλους, παρόμοιους μηχανισμούς και όχι μνημονικά κυκλώματα.
Πολλοί παράγοντες καθιστούν το συμπέρασμα αυτό ευλογότερο, εάν όχι απολύτως αναγκαίο. Θα αναφερθώ εδώ στους βασικότερους:
Εάν, φέρ' ειπείν, η εξειδικευμένη "περιοχή προσώπων" ή η "περιοχή χρωμάτων"  ήταν αποθήκη κυκλωμάτων, καίτοι πεπερασμένη, θα έπρεπε να περιέχει άπειρα τέτοια κυκλώματα δεδομένου ότι αναγνωρίζουμε δυνάμει άπειρο αριθμό χρωμάτων και προσώπων. Επιπλέον, καμία βλάβη σε καμία περιοχή του εγκεφάλου δεν έχει ποτέ προκαλέσει αμετάκλητη απώλεια μιας συγκεκριμένης εμπειρίας ή μιας κατηγορίας εννοιών όπως θα αναμένετο εάν κάθε ανάμνηση ήταν κωδικευμένη σε ένα κύκλωμα. Αντιθέτως, αμετάκλητη απώλεια αναγνωρίσεως όλων των οπτικώς (ή ακουστικώς ή απτικώς, κ.λπ.) προσλαμβανομένων αντικειμένων  παρατηρείται μόνον όταν οι νευρωνικοί μηχανισμοί επεξεργασίας των αντιστοίχων ερεθισμάτων υφίστανται βλάβες, όπως σε περιπτώσεις αγνωσίας ή αφασίας.

Αλλά, εάν κανένα μέρος του εγκεφάλου δεν λειτουργεί ως αποθήκη αναμνήσεων αλλά όλα τα μέρη του περιέχουν μηχανισμούς επεξεργασίας νευρωνικών σημάτων, πώς εξηγείται η απόλυτη πεποίθηση ότι, επί παραδείγματι, το πρόσωπο ή το τοπίο που βλέπουμε το έχουμε ιδεί στο παρελθόν (και γι' αυτό, άλλωστε, το «ανα-γνωρίζουμε»); Ή, πώς εξηγείται το γεγονός ότι βλέποντας ένα αντικείμενο αυτομάτως θυμόμαστε το όνομά του και τανάπαλιν εάν και τα δύο δεν ήταν κάπου μαζί καταγεγραμμένα; Τέλος, πώς εξηγείται η ενίοτε απροσδόκητη και αυθόρμητη ανάδυση αναμνήσεων, εάν δεν ήταν όλες ήδη κάπου εγγεγραμμένες;

Τα ερωτήματα αυτά απαντώνται ικανοποιητικώς στο πλαίσιο μιας θεωρίας της μνήμης από όπου εκλείπει το αίτημα της εναποθηκεύσεως των μνημονικών κυκλωμάτων και η οποία προϋποθέτει, πολύ σχηματικά, δύο τινά.
Πρώτον, ότι ο εγκέφαλος εμπεριέχει μόνον μηχανισμούς επεξεργασίας εξωγενών και ενδογενών σημάτων - κάποιοι εκ των οποίων έχουν ήδη ταυτοποιηθεί. Δεύτερον, ότι οι μηχανισμοί αυτοί είναι συνδεδεμένοι έτσι ώστε τα σήματα που παράγει ο καθένας να αρκούν ως αίτια παραγωγής σημάτων από τους άλλους μηχανισμούς - δυνατότητα του νευρικού συστήματος ήδη αποδεδειγμένη:
Ο ήχος που προαναγγέλλει τροφή (δηλαδή ο σχηματισμός σημάτων που παράγονται από τον μηχανισμό αναλύσεως ακουστικών ερεθισμάτων) αρκεί να ενεργοποιήσει τους σιελογόνους αδένες του σκύλου στο πλαίσιο του γνωστού πειραματικού πρωτοκόλλου του Παβλόφ. Με τον ίδιο τρόπο, το άκουσμα "καρέκλα" (δηλαδή ο σχηματισμός σημάτων που παράγονται από τον μηχανισμό αναλύσεως ακουστικών ερεθισμάτων) αρκεί να ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς επεξεργασίας οπτικών ερεθισμάτων για να δημιουργήσουν τον σχηματισμό σημάτων που αντιστοιχεί στο εν λόγω αντικείμενο δεδομένου ότι πολλές φορές στο παρελθόν το ίδιο άκουσμα (τα ίδια ακουστικά σήματα) συνυπήρξαν με αυτά που προέκυπταν από την παρουσία του αντικειμένου. Το δε σύνολο των σημάτων αντιστοιχεί στη γνώση (και την αναγνώριση) του αντικειμένου.  Ακολούθως, κάθε φορά που ενθυμούμαστε κάτι το αναπαράγουμε και δεν το ανακαλούμε ενεργοποιώντας το αντίστοιχό του μνημονικό κύκλωμα όπως προτείνεται στο πλαίσιο της κλασικής θεωρίας.
Οσο για την πεποίθηση ότι το αντικείμενο είναι οικείο, ότι είναι ήδη γνωστό, προέρχεται από την ευκολία και την αμεσότητα με την οποία προκύπτει ο σύνθετος σχηματισμός σημάτων, πράγμα που δεν συμβαίνει με άγνωστα αντικείμενα και ασαφείς έννοιες. Τέλος, δεδομένου ότι το συνειδησιακό γίγνεσθαι, η αλληλουχία, δηλαδή, των εμπειριών είναι συνεχής, πάντα κάτι προηγείται και προκαλεί την ανάδυση κάποιων αναμνήσεων, ασχέτως εάν ενίοτε αυτό το κάτι εκπίπτει της προσοχής μας. Καμία, επομένως, ανάμνηση δεν είναι απολύτως απρόκλητη και αυθόρμητη.
     
Ο κ. Ανδρέας Κ. Παπανικολάου είναι ομότιμος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Tennessee, όπου διηύθυνε τον τομέα Κλινικών Νευροεπιστημών, επισκέπτης καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του Κέντρου Εφηρμοσμένων Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου.
πηγή του άρθρου:tovima.gr

Δημιουργήθηκε ένζυμο που «τρώει» πλαστικά μπουκάλια

Επαναστατικό επίτευγμα: Δημιουργήθηκε ένζυμο που «τρώει» πλαστικά μπουκάλια

Ένα επαναστατικό επίτευγμα κατάφεραν Βρετανοί και Αμερικανοί επιστήμονες. Δημιούργησαν ένα ένζυμο που μπορεί να «φάει» ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα πλαστικά, το ΡΕΤ-polyethylene terepththalate.

Το επίτευγμα θα βοηθήσει μελλοντικά στη μάχη κατά της ρύπανσης σε ξηρά και θάλασσα, καθώς θα διευκολύνει για πρώτη φορά την ολοκληρωτική διάσπαση και ανακύκλωση εκατομμυρίων τόνων πλαστικών, ιδίως μπουκαλιών από ΡΕΤ, το οποίο σήμερα παραμένει επί εκατοντάδες χρόνια στο περιβάλλον. Το νέο ένζυμο αρχίζει να διασπά το πλαστικό μέσα σε λίγες μόνο μέρες, πολύ ταχύτερα από τη φύση.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζον ΜακΓκίαν του Ινστιτούτου Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), μελετούσαν το φυσικό ένζυμο PETάση ενός βακτηρίου που είχε ανακαλυφθεί το 2016 στην Ιαπωνία και το οποίο από μόνο του «τρώει» το πλαστικό ΡΕΤ.
Τυχαία, όπως παραδέχθηκαν οι ερευνητές, βρήκαν ένα τρόπο - με την προσθήκη μερικών αμινοξέων - να τροποποιήσουν μέσω βιοτεχνολογίας το ένζυμο, έτσι ώστε να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό στο «καταβρόχθισμα» του ΡΕΤ.
"Ελπίζαμε να καθορίσουμε την δομή του για να βοηθούσε τη μηχανική, αλλά καταλήξαμε ένα βήμα παραπέρα και κατασκευάσαμε κατά τύχη ένα ένζυμο που μπορεί να διασπά αυτά τα πλαστικά", είπε ο Γκρεγκ Μπέκαμ, μέλος της ερευνητικής ομάδας, σύμφωνα με το CNNi.
Οι επιστήμονες ήδη εργάζονται για να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο το τροποποιημένο ένζυμο, προκειμένου να μπορεί να αξιοποιηθεί σε μαζική βιομηχανική κλίμακα και με ταχύτερο ρυθμό για τη διάσπαση των πλαστικών.
Μάλιστα, ήδη διαπίστωσαν ότι το μεταλλαγμένο ένζυμο μπορεί να «φάει» και το PEF -polyethylene furandicarboxylate, ένα βιοπλαστικό υποκατάστατο του ΡΕΤ.
Το ΡΕΤ δημιουργήθηκε στη δεκαετία του 1940 και δεν υπάρχει στη φύση για πολύ καιρό, αλλά στο μεταξύ τεράστιες ποσότητες πλαστικών έχουν κατακλύσει τις θάλασσες σε όλο τον κόσμο, καθώς εκεί καταλήγουν πολλά πλαστικά απορρίμματα.
Περίπου ένα εκατομμύριο πλαστικά μπουκάλια πουλιούνται κάθε λεπτό ανά τον κόσμο και μόνο το 14% ανακυκλώνονται.
Αλλά και γι' αυτά η ανακύκλωση δεν είναι τόσο τέλεια, ώστε το ίδιο πλαστικό να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά για να φτιαχτούν νέα διαφανή πλαστικά μπουκάλια.
cnn.com

Κυριακή 15 Απριλίου 2018

Αυγά και πρωτεΐνες

Πρωτεΐνη
Και ας δούμε ένα από τα τρόφιμα με πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας,που είναι τα:
Αυγά
Η ποιότητα της πρωτεΐνης των αυγών είναι υψηλής ποιότητας πρωτεΐνη, με όλα τα βασικά αμινοξέα στις σωστές αναλογίες
Η πρωτεΐνη των αυγών είναι υψηλής ποιότητας και όλα τα αμινοξέα τους απαραίτητα στον οργανισμό μας και στις σωστές αναλογίες, έτσι ώστε ο οργανισμός μας να είναι επαρκώς εξοπλισμένος,γιατί μη ξεχνάμε ότι τα αμινοξέα αποτελούν τα βασικά δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών και καθορίζουν και τις χαρακτηριστικές ιδιότητές τους.
Και καθώς οι πρωτεΐνες κατέχουν σημαντικό ρόλο στη διατροφή μας,τα αυγά έρχονται να καλύψουν ένα μέρος από τις πρωτεΐνες που χρειαζόμαστε.
Ένα μεγάλο αυγό περιέχει περίπου 6 γραμμάρια πρωτεΐνες.
Επίσης η κατανάλωση επαρκούς πρωτεΐνης μπορεί να βοηθήσει στην απώλεια βάρους...

Σάββατο 14 Απριλίου 2018

Αδυνάτισμα-Συμβουλές απώλειας βάρους που βασίζονται στην τεκμηρίωση

Αδυνάτισμα – ας παρακολουθήσουμε συμβουλές απώλειας βάρους που βασίζονται στην τεκμηρίωση και ας ετοιμάσουμε ένα χυμό που μας απαλλάσσει από τα περιττά κιλά και ρυθμίζει τον θυρεοειδή αδένα
Γύρω από το αδυνάτισμα και την απώλεια βάρους υπάρχουν πολλοί μύθοι επισημαίνουν οι ερευνητές
Με τα χρόνια, ωστόσο, έχουν βρει μια σειρά από στρατηγικές που φαίνεται να είναι αποτελεσματικές και ειδικά χρήσιμες στην προσπάθειά μας για αδυνάτισμα.
Αν λοιπόν το αδυνάτισμα είναι στις προτεραιότητές μας ας παρακολουθήσουμε κάποιες από τις συμβουλές αυτές.
Και ξεκινάμε:
1. Πίνουμε νερό, ιδιαίτερα πριν από τα γεύματα
Συχνά υποστηρίζεται ότι το πόσιμο νερό μπορεί να μας βοηθήσει να αδυνατίσουμε, και αυτό είναι αλήθεια.
Το πόσιμο νερό ενισχύει το μεταβολισμό κατά 24-30% σε μια περίοδο 1-1,5 ωρών, βοηθώντας μας να κάψουμε επιπλέον θερμίδες.
Μία μελέτη έδειξε ότι η κατανάλωση μισού λίτρου νερού μισή ώρα πριν από τα γεύματα βοήθησε τους διαιτολόγους να καταναλώσουν λιγότερες θερμίδες και να χάσουν κατά 44% περισσότερο βάρος
2. Τρώμε αυγά για πρωινό...

Πέμπτη 12 Απριλίου 2018

Ευρυαγγείες στο πρόσωπο και αιθέρια έλαια βοτάνων

Ευρυαγγείες στο πρόσωπο.
Και είναι αυτές οι μικρές μπλε σκούρες φλεβίτσες σαν αράχνη στο πρόσωπο,εκεί στα πλάγια της μύτης,στα μάγουλα,ακόμα και στο πιγούνι,
Ευρυαγγείες στο πρόσωπο.
Και τι είναι οι ευρυαγγείες και γιατί βρίσκονται εκεί;
Oι ευρυαγγείες στο πρόσωπο έχουν ένα χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα και σπάνια οφείλονται σε ανεπαρκή φλεβική κυκλοφορία, όπως συμβαίνει σε άλλα σημεία του σώματος όπως στα πόδια.
Οι ευρυαγγείες στο πρόσωπο είναι πολύ μικρά διευρυμένα τριχοειδή αγγεία συνήθως λίγα και μικρής διαμέτρου, ακριβώς κάτω από την επιδερμίδα και ορατά με γυμνό μάτι.
Τα συναντάμε κυρίως στις κεντρικές και πλάγιες περιοχές του προσώπου, όπως κάτω από τα βλέφαρα, στα μάγουλα, γύρω από την περιοχή της μύτης, και μερικές φορές στο πηγούνι.
Tι μπορούμε να κάνουμε για να προλάβουμε την εμφάνισή τους ή για να βελτιώσουμε την ήδη υπάρχουσα κατάσταση...
read more:https://botanologia.gr/eyryaggeies-sto-prosopo-kai-aitheria-elaia-votanon/

Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

Παντζάρι και λάχανο σε ένα ενεργειακό και θρεπτικό smoothie

Το παντζάρι είναι από τα αγαπημένα μου λαχανικά για αυτό και επανέρχομαι συνέχεια σε αυτό!
Το λάχανο επίσης, και οι διατροφικές επιλογές πολλές.
Στις αγαπημένες μου επιλογές και τα smoothies – τα πάνγευστα ροφήματα ολόκληρων φρούτων και λαχανικών, με το λάχανο και το παντζάρι να κρατούν τα σκήπτρα
#. smoothie με παντζάρια και λάχανο
Τα smoothies είναι μια συμπυκνωμένη πηγή πρόσληψης των θρεπτικών συστατικών που περιέχουν τα λαχανικά και τα φρούτα.
Η προσθήκη smoothies στη διατροφή μας είναι μία από τις υγιεινότερες και γευστικότερες καθημερινές συνήθειες που πρέπει να αποκτήσουμε για χάρη της υγεία μας.
Και γιατί αυτό;
Γιατί με την παρασκευή ενός smoothie μπορούμε να πάρουμε μεγαλύτερη ποσότητα θρεπτικών συστατικών από τα φρέσκα φρούτα και τα λαχανικά από ό, τι θα μπορούσαμε ποτέ με την απευθείας κατανάλωση τους.
Είναι πολύ πιο εύκολο π.χ να καταναλώσουμε τέσσερα παντζάρια μέσα σε μία μέρα αν τα κάνουμε χυμό παρά αν προσπαθήσουμε να τα καταναλώσουμε με άλλο τρόπο...