Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018

Φρούτα και λαχανικά - εύκολοι τρόποι για να τρώμε περισσότερα και εμείς και τα παιδιά μας

Λαχανικά και φρούτα – και ναι,θέλουμε να τρώμε περισσότερα αλλά δεν βρίσκουμε τον τρόπο,για αυτό ας δούμε κάποιους εύκολους τρόπους που θα μας βοηθήσουν.
Πολλές φορές παρατηρούμε ότι ενώ θέλουμε να τρώμε περισσότερα φρούτα και λαχανικά,δυσκολευόμαστε λόγω της φύσης των τροφίμων αυτών.
Υπάρχουν όμως τρόποι και πρακτικές που μπορούν να μας βοηθήσουν να αυξήσουμε την ποσότητα των φρούτων και των λαχανικών στην διατροφή μας.
Λοιπόν –
1) προσθέτουμε φέτες ροδάκινου ή μπανάνες πάνω στα δημητριακά μας το πρωί.
2) προσθέτουμε φέτες μήλου αν τρώμε νυφάδες βρώμης-και πρέπει να τρώμε- για πρωινό μας.
3) τρώμε ένα πορτοκάλι αντί για πατατάκια για πρόγευμα.
4) προσθέτουμε μπανάνες σε ένα γιαουρτάκι για απογευματινό σνακ.
5) σερβίρουμε μια εύγευστη φρουτοσαλάτα για επιδόρπιο , με ηλιόσπορους και κολοκυθόσπορους πασπαλισμένα με κανέλα και σταγόνες μελιού.
6) έχουμε πάντα αποξηραμένα βερίκοκα στο γραφείο μας για όταν πεινάσουμε.
7) προσθέτουμε μικρά κομμάτια φρούτων στις σαλάτες μας όπως....
read more: https://botanologia.gr/lachanika-kai-froyta-eykoloi-tropoi-gia-na-trome-perissotera/

Το Σώμα μας έχει τη τάση να είναι Υγιές

Πoιο είναι το μυστικό της ιατρικής επιστήμης;
Πως επικουρεί η ιατρική στην ίαση του ανθρώπινου οργανισμού;
Για να απαντήσουμε στα πιο πάνω ερωτήματα θα χρειαστεί να ρίξουμε μια ματιά στην ίδια τη ζωή και τη φύση του ανθρώπου.

Είναι παρατηρήσιμο γεγονός ότι ως άνθρωποι έχουμε τη φυσική τάση να αναζητάμε τη χαρά και την ευχαρίστηση, είτε σε σωματικό είτε σε πνευματικό επίπεδο. Η αναζήτηση της ευχαρίστησης (ή Ευδαιμονίας όπως την περιγράφει ο Πλάτωνας) είναι τόσο ισχυρό κίνητρο που μπορεί να μας δώσει τη δύναμη να υπομείνουμε και πολύ δυσάρεστα πράγματα στη προσμονή να την επιτύχουμε.

Η αναζήτηση της χαράς και της ευχαρίστησης εξ ορισμού συμπεριλαμβάνει την προσπάθεια απομάκρυνσης από το πόνο και τη δυστυχία. Αυτά είναι χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την ίδια τη ζωή και φαίνεται να είναι κοινά σε όλα τα έμβια όντα.
Η παραπάνω παρατήρηση έχει γίνει στο παρελθόν από πολλούς φιλόσοφους και ερευνητές και μας δίνει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε περισσότερο την ίδια τη ζωή και τους νόμους που τη διέπουν.
Η ευχαρίστηση συνδέεται άμεσα με το να είμαστε υγιείς, να νοιώθουμε γεμάτοι ενέργεια, αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία για να αντιμετωπίσουμε τη ζωή και το μέλλον. Στις μέρες μας όμως φαίνεται ότι όλα τα παραπάνω είναι όλο και πιο δύσκολο να επιτευχθούν. Υπάρχει ελπίδα να αλλάξουμε μια σταδιακά επιδεινούμενη εικόνα τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο;

Ζωή και Φυσικοί Νόμοι
Ας υποθέσουμε ότι μας πέφτει το κινητό μας τηλέφωνο από τα χέρια, καταλήγει στο πάτωμα και ραγίζει η οθόνη του. Ποιες είναι οι πιθανότητες αν το αφήσουμε και περιμένουμε για ένα μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα να το ξαναβρούμε χωρίς ραγίσματα και πλήρως λειτουργικό ξανά; Πιστευετε ότι αν το βάζαμε σε γύψο θα βοηθούσε στο ανακτήσει την αρχική λειτουργική του κατάσταση;
Σύμφωνα με την εμπειρία μας αλλά και το 2ο νόμο της Θερμοδυναμικής (κλάδος της φυσικής επιστήμης που μελετά τις ιδιότητες της ενέργειας και της ύλης σε σχέση με τη θερμότητα) η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο είναι απλά μηδενική. 
Ο 2ος νόμος της θερμοδυναμικής δηλώνει ότι το σύμπαν οδηγείται σε μια συνεχή αποδιοργάνωση και ότι τελικά θα καταλήξει σε θερμικό θάνατο (θα ισορροπήσει σε μια κατάσταση όπου δεν θα υπάρχει καμία κίνηση και διαφορά θερμότητας).

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες επιστημονικές και φιλοσοφικές συζητήσεις τα τελευταία  100 χρόνια αφορά τη σχέση της ζωής με τον παραπάνω νόμο και κατά πόσο η ζωή αψηφά ή όχι τον παραπάνω νόμο της φυσικής.
Ας επεκτείνουμε την παρατήρηση που κάναμε με το κινητό στο ανθρώπινο σώμα και ας υποθέσουμε ότι καθώς καρφώνουμε ένα καρφί στο τοίχο χτυπάμε το μεγάλο μας δάκτυλο . Τι θα αναμέναμε σε μια τέτοια περίπτωση μετά από το χρονικό διάστημα ενός μηνός;  Θα αναμέναμε να έχει ιαθεί πλήρως και να είναι ξανά λειτουργικό. Αν συνέβαινε κάτι διαφορετικό, θα ανησυχούσαμε και πολύ πιθανόν να πηγαίναμε στο γιατρό.
Θεωρούμε λοιπόν ως δεδομένη την ικανότητα επούλωσης του ανθρώπινου οργανισμού παρότι κάτι τέτοιο δεν παρατηρείται στην ανόργανη ύλη και δεν προβλέπεται από τους νόμους της φυσικής. 
Πως συμβαίνει λοιπόν και τα ζωντανά πλάσματα, έστω και για περιορισμένα χρονικά διαστήματα, οδεύουν προς υψηλότερες καταστάσεις οργάνωσης;

Δεν είναι ο σκοπός μου με το παρόν να λύσουμε το ομολογουμένως ενδιαφέρον επιστημονικό πρόβλημα, αλλά να σας επιστήσω την προσοχή ότι το ανθρώπινο σώμα έχει την εγγενή ιδιότητα της αυτοίασης και της επαναφοράς του, κατά το δυνατόν, σε μια φυσιολογική κατάσταση λειτουργίας.
Καμία χειρουργική επέμβαση ή ιατρική πράξη δεν θα λάμβανε χώρα ή δεν θα είχε αποτέλεσμα αν δεν υπήρχε αυτή η ιδιότητα της ζωής. Να οργανώνει την ύλη και την ενέργεια έστω και για πεπερασμένα χρονικά διαστήματα.

Όπως το έθεσε πολύ όμορφα ο Βολταίρος τον 18ο αιώνα:
«Η τέχνη της ιατρικής επιστήμης, συνίσταται στο να απασχολεί την προσοχή του ασθενούς
ενώ η φύση πραγματοποιεί το θεραπευτικό της έργο.»  
Με διαφορετικά λόγια ο Ιπποκράτης περιέγραψε το ίδιο πράγμα:
'Ασκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν.

Με απλά λόγια ο γιατρός για να επιτύχει θεραπεία επί των νοσημάτων θα πρέπει να κάνει δύο πράγματα, να ωφελήσει και να μην προξενήσει βλάβη. Η ικανότητα αυτοίασης είναι δεδομένη και αυτό που πρέπει ο γιατρός να προσέξει είναι να επιφέρει μεγαλύτερη ωφέλεια παρά βλάβη για να επιτύχει τη θεραπεία ενός νοσήματος.
Η συγκεκριμένη αρχή είναι σήμερα μια από τις κύριες επιταγές της Ιατρικής Ηθικής και βασική αρχή κατά την άσκηση της επείγουσας ιατρικής σε όλο το κόσμο.
Το Σώμα μας έχει τη τάση να είναι Υγιές
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το σώμα μας έχει τη τάση να είναι υγιές.
Δεν τείνει να αρρωστήσει όπως πολλοί από εμάς πιστεύουμε. Η νόσος προκύπτει γιατί οι βλάβες που προκαλούμε με τις ενέργειες ή τις παραλείψεις μας είναι συνήθως περισσότερες από την ικανότητα του οργανισμού να διορθώσει.
Πάνω από 10.000 αλλοιώσεις συμβαίνουν καθημερινά σε κάθε μας κύτταρο. Ειδικοί αντιοξειδωτικοί και άλλοι μηχανισμοί διορθώνουν την πλειοψηφία από αυτές τις αλλοιώσεις.

Είναι δική μας επιλογή αν θα συνεχίσουμε να προσθέτουμε αλλοιώσεις μέσα από μια κακή διατροφή, καπνίζοντας, κάνοντας υπερβολική χρήση αλκοόλ, καταναλώνοντας φάρμακα με το παραμικρό και εκεί που δεν χρειάζεται ή αν θα βοηθήσουμε το σώμα μας να κρατά τους μηχανισμούς επιδιόρθωσης σε καλή κατάσταση καταναλώνοντας φρέσκες τροφές, πίνοντας άφθονο νερό, κάνοντας άσκηση και καλύπτοντας τις ανάγκες για του οργανισμού μας  στα απαραίτητα συστατικά που έχει ανάγκη ώστε να δημιουργεί υγεία αντί για νόσο.

Στην Υγειά Σας! 
https://www.drtsoukalas.com/subject.php?id=135

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2018

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος

Τι είναι ο εγκέφαλος;
Τι είναι το μυαλό; Το μυαλό είναι ένα πολύπλοκο όργανο το οποίο αποτελεί μέρος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) και είναι το πιο ογκώδες και γνωστό τμήμα του εγκεφάλου.
Βρίσκεται στο μπροστινό και ανώτερο τμήμα της κρανιακής κοιλότητας και υπάρχει σε όλα τα σπονδυλωτά όντα.
Μέσα στο κρανίο, ο εγκέφαλος πλέει σε ένα διαυγές υγρό που ονομάζεται εγκεφαλονωτιαίο υγρό, το οποίο επιτελεί λειτουργίες προστασίας ,τόσο φυσικές όσο και ανοσολογικές.
Είναι ο εγκέφαλος ένας μυς;
Συχνά ακούμε ότι πρέπει να εξασκούμε το μυαλό αλλιώς αυτό ατροφεί, όπως οι μύες, ωστόσο πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι το μυαλό δεν είναι μυς.
Δεν αποτελείται από μυοκύτταρα, δηλαδή μυικά κύτταρα, αλλά αποτελείται από εκατομμύρια νευρώνες που ενώ συνδέονται με άξονες και δενδρίτες, μπορούν να ρυθμίσουν όλες και κάθε μία από τις λειτουργίες του σώματος και του μυαλού.
Ξεκινώντας από τη λειτουργία της αναπνοής, περνώντας στην τροφή ή στον ύπνο, μέχρι την ικανότητα να συλλογιζόμαστε, να ερωτευόμαστε ή να διαφωνούμε με κάποιον, όλα αυτά περνάνε από τον έλεγχο του εγκεφάλου.
Τι είναι ο εγκέφαλος;
Σε τί χρησιμεύει το μυαλό;
Λειτουργίες του εγκεφάλου.
Ως ουσιαστικό τμήμα του εγκεφάλου και του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ), το μυαλό θα μπορούσε να οριστεί ως ο υπεύθυνος για τη διαχείριση και τη ρύθμιση των περισσότερων λειτουργιών του σώματος και του νου.
Από ζωτικές λειτουργίες, όπως η αναπνοή ή η λειτουργία των καρδιακών παλμών, περνώντας στον ύπνο, την πείνα ή τη δίψα, μέχρι και ανώτερες λειτουργίες, όπως η λογική, η μνήμη, η προσοχή, ο έλεγχος των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς...
Ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας, στον ξύπνιο και στον ύπνο, είτε δηλαδή αναπνέουμε ή καταπίνουμε, βλέπουμε, ακούμε, αγγίζουμε ή γευόμαστε, διαβάζουμε ή γράφουμε, τραγουδάμε ή χορεύουμε, σκεφτόμαστε σιωπηλά ή δυνατά, αγαπάμε ή μισούμε, περπατάμε ή τρέχουμε, προσχεδιάζουμε ή ενεργούμε αυθόρμητα, φανταζόμαστε ή δημιουργούμε, κλπ...
Για να φτιάξουμε μια λίστα, μερικές από τις λειτουργίες που πραγματοποιεί ο εγκέφαλος είναι:
  • Ο έλεγχος ζωτικών λειτουργιών: Όπως ο έλεγχος της θερμοκρασίας, της αρτηριακής πίεσης, του καρδιακού ρυθμού, της αναπνοής, του ύπνου, του φαγητού.
  • Λαμβάνει, επεξεργάζεται, ενσωματώνει και ερμηνεύει όλες τις πληροφορίες που παίρνει από τις αισθήσεις: Την όραση, την ακοή, τη γεύση και την οσμή.
  • Ελέγχει τις κινήσεις που κάνουμε και τη στάση του σώματος: Περπάτημα, τρέξιμο, ομιλία, ορθοστασία.
  • Είναι υπεύθυνος για τα συναισθήματά μας και τη συμπεριφορά μας.
  • Μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε, να συλλογιζόμαστε, να νιώθουμε, να υπάρχουμε...
  • Ελέγχει τις ανώτερες νοητικές λειτουργίες: Τη μνήμη, τη μάθηση, την αντίληψη, τις εκτελεστικές λειτουργίες...
"Οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν ότι ο εγκέφαλος είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τις χαρές, τις απολαύσεις, το γέλιο και τη διασκέδαση, τη θλίψη, την απόγνωση και το θρήνο.
Και χάρη στον εγκέφαλο, ειδικά, έχουμε αποκτήσει τη σοφία και τη γνώση και βλέπουμε, ακούμε και γνωρίζουμε τι είναι αηδιαστικό και τι είναι όμορφο, τι είναι κακό και τι είναι καλό, τι είναι γλυκό και τι άγευστο...
Και χάρη σε αυτό το όργανο τρελαινόμαστε και παραληρούμε και οι φόβοι και οι τρόμοι μας επιτίθενται...
Πρέπει να ανεχόμαστε όλα αυτά, όταν ο εγκέφαλος δεν είναι υγιής...
Και υπό αυτή την έννοια είμαι της γνώμης ότι η εσωτερική άσκηση του ανθρώπου είναι η μεγαλύτερη δύναμη" Ιπποκράτης (s.IV aC) Περί ιερής νόσου.

Ο Ιπποκράτης ήδη αντιλαμβανόταν ότι, ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι από τις πιο πολύπλοκες δημιουργίες, αινιγματικές και ταυτόχρονα τέλεις στο σύμπαν. Στην εποχή του, ο Ιπποκράτης και οι σύγχρονοί του δεν μπορούσαν να φανταστούν όλα αυτά που θα καταφέρναμε να μάθουμε για τον εγκέφαλο.
Χάρη στις τεχνολογικές προόδους στη νευροαπεικόνιση και στον τομέα της ιατρικής, της βιολογίας, της ψυχολογίας και της νευροεπιστήμης γενικά έχουμε καταφέρει να αποκρυπτογραφήσουμε μεγάλα μυστήρια σε ό,τι αφορά την ανατομία και τη λειτουργία τους.
Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί άγνωστοι παράγοντες και αβεβαιότητες που πρέπει να επιλυθούν.

πηγή:cognifit.com

Οι ιοί, τα βακτήρια και οι μύκητες

 
Οι περισσότεροι από αυτούς τους οργανισμούς δε μας προκαλούν ασθένειες, γιατί βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Αλλά, αν αποδυναμωθεί αυτό το σύστημα ή έρθει σε επαφή με κάποιο μικροοργανισμό κατά του οποίου δεν υπάρχουν αντισώματα, τότε αρρωσταίνουμε. 
Τα μικρόβια που μπορούν να εισβάλουν στο σώμα μας βρίσκονται παντού, στον αέρα, στο φαγητό και στα φυτά, μέσα και πάνω στα ζώα, στο χώμα και στο νερό και κυριολεκτικά σε οποιαδήποτε επιφάνεια.
Κυμαίνονται από μικροσκοπικούς οργανισμούς μέχρι μεγαλύτερα παράσιτα.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους οργανισμούς δε μας προκαλούν ασθένειες, γιατί βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Αλλά, αν αποδυναμωθεί αυτό το σύστημα ή έρθει σε επαφή με κάποιο μικροοργανισμό κατά του οποίου δεν υπάρχουν αντισώματα, τότε αρρωσταίνουμε.
Πολλά είδη μικροοργανισμών προκαλούν μολυσματικές ασθένειες.

Υπάρχουν φάρμακα που μπορούν να καταπολεμήσουν πολλές από τις λοιμώξεις που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το ανοσοποιητικό σας σύστημα

Βακτήρια
Τα βακτήρια είναι μονοκυτταρικοί οργανισμοί (σπάνια πολυκύτταροι), που είναι ορατοί μόνο με μικροσκόπιο, ωστόσο συνήθως έχουν μεγαλύτερο μέγεθος από τους ιούς.
Απαντώνται σε οποιοδήποτε περιβάλλον, από τους πάγους των πολικών περιοχών μέχρι τις ερήμους των τροπικών περιοχών και από τις κορυφές των υψηλότερων βουνών μέχρι τα βάθη των Ωκεανών.
Εντοπίζονται πάνω στα σώματα ζώων και φυτών καθώς και στο έδαφος

Τα βακτήρια εμφανίζονται συνήθως σαν κοντά ραβδιά (βάκιλοι) ή σαν στρογγυλά κύτταρα (κόκκοι), είναι αυτάρκη και πολλαπλασιάζονται με διαίρεση.

Το όνομα βακτήρια (λέγονται και βακτηρίδια αλλά αυτό δεν είναι τόσο σωστό), προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη “βακτηρία” που σημαίνει ράβδος, ή μπαστούνι, λόγω του σχήματος που είχαν οι πρώτοι εξ αυτών μικροοργανισμοί που είχαν παρατηρηθεί κάτω από το μικροσκόπιο.
Ωστόσο τα βακτήρια μπορεί να έχουν διάφορα σχήματα όπως:
  • Σφαιρικό (χαρακτηρίζονται ως κόκκοι).
  • Ραβδοειδές (χαρακτηρίζονται ως βάκιλοι).
  • Σπειροειδές (χαρακτηρίζονται ως σπειρύλλια).
  • Καμπυλόγραμμες ράβδοι (χαρακτηρίζονται ως δονάκια).
Τα περισσότερα βακτήρια είναι ενεργά όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι πάνω από +5 βαθμούς Κελσίου.
Το ανώτατο όριο δραστηριότητας των εδαφίων βακτηρίων είναι η θερμοκρασία των +37  βαθμοί Κελσίου.
Πέραν των +70 βαθμών Κελσίου πεθαίνουν ή καθίστανται ανενεργά.
Σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες παρατηρείται μια μορφή χειμερίας νάρκης.

Όταν τα λοιμογόνα βακτήρια εισχωρούν στο σώμα, αυξάνονται σε αριθμό και πιθανότατα παράγουν ισχυρές χημικές ουσίες, τις τοξίνες, που καταστρέφουν συγκεκριμένα κύτταρα στους ιστούς που εισβάλλουν και μας κάνουν να αρρωσταίνουμε.
Μερικές από τις πιο γνωστές ασθένειες που προκαλούνται από βακτήρια είναι ο σταφυλόκοκκος, η escherichia ,το πιο σημαντικό τους είδος είναι τα γνωστά κολοβακτηρίδια, ο στρεπτόκοκκος, τα χλαμύδια, ο αιμόφιλος, ο γονόκοκκος και οι ρικέτσιες.

Δεν είναι όλα τα βακτήρια επιβλαβή.
Κάποια που τα συναντούμε μέσα στο σώμα μας, όπως στο στόμα και στην εντερική οδό, είναι ωφέλιμα, για παράδειγμα τα βακτήρια που ονομάζονται προβιοτικά τα οποία φαίνεται πως μειώνουν τις λοιμώξεις.
Άλλα παραδείγματα μη παθογόνων βακτηριδίων είναι αυτά που προκαλούν τη ζύμωση του ψωμιού και τη ζύμωση ,βράσιμο, του μούστου κ.ά.
Οι μικροβιολογικές έρευνες απόδειξαν ότι παντού υπάρχουν βακτήρια.

Ιοί
Στην απλούστερη τους μορφή οι ιοί είναι κάψουλες που περιέχουν γενετικό υλικό.
Οι ιοί, σε αντίθεση με τα βακτήρια, δεν μπορούν να αναπαραχθούν από μόνοι τους.
Όταν εισβάλουν στο σώμα, οι ιοι εισέρχονται σε μερικά από τα κύτταρα, τα καταλαμβάνουν και αναγκάζουν αυτά τα κύτταρα-ξενιστές στην παραγωγή των τμημάτων που χρειάζονται, για να πολλαπλασιαστούν.
Οι έρευνες του κύκλου ζωής των ιών έδειξαν ότι το κύτταρο που προσβάλλεται από έναν ιό περνά υπό τον έλεγχο των γενετικών πληροφοριών του ιού.
Γίνεται κατά κάποιον τρόπο κατάληψη του κυττάρου, έτσι ώστε να παράγει τα απαιτούμενα υλικά για την αναπαραγωγή και την σύνθεση πρωτεϊνών των ιών. Κατά τη διαδικασία αυτή, το κύτταρο-ξενιστής τελικά καταστρέφεται.
Μερικοί ιοί, όπως π.χ. ο ιός του έρπητα, αναπαράγονται μέσα στον πυρήνα του κυττάρου.

Η πολιομυελίτιδα, το AIDS, το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη είναι μερικές από τις ιογενείς ασθένειες.
Οι ρετροϊοί είναι μια κατηγορία ιών που προκαλούν καρκίνο στα ζώα και στον άνθρωπο.
Οι καρκινογόνοι ιοί μεταμορφώνουν τα κύτταρα σε καρκινικά.

Μύκητες
Οι μύκητες εμφανίζουν τεράστια ποικιλία και υπάρχουν παντού.
Η μούχλα, οι ζυμομύκητες και τα μανιτάρια είναι όλα είδη μυκήτων.
Οι μύκητες διακρίνονται βασικά σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τους ζυμομύκητες και τους υφομύκητες.
Οι ζυμομύκητες είναι σφαιρικοί ή ελλειψοειδείς σχηματισμοί ενώ οι υφομύκητες ή νηματοειδείς μύκητες, αποτελούνται από κυλινδρικούς σχηματισμούς, τις υφές, που μεγαλώνουν με διακλαδώσεις σχηματίζοντας αποικίες.
Πάνω από 50.000 είδη μυκήτων έχουν περιγραφεί αλλά λιγότερα από 300 έχουν συσχετισθεί με ασθένειες στον άνθρωπο.
Προφανώς, τα μανιτάρια δεν είναι μολυσματικά, αλλά ορισμένοι ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες μπορεί να είναι. Ο μύκητες είναι μονοκύτταροι οργανισμοί, ελαφρώς μεγαλύτεροι από τα βακτήρια.

Η Candida είναι ένα παράδειγμα ζυμομύκητα που προκαλεί λοιμώξεις.
Μπορεί να προκαλέσει μυκητιασική στοματίτιδα, μία μόλυνση του στόματος και του λαιμού, σε βρέφη και σε άτομα που έχουν πάρει αντιβιοτικά ή έχουν κάποιο πρόβλημα στο ανοσοποιητικό τους σύστημα.
Είναι επίσης υπεύθυνοι για τους περισσότερους ερεθισμούς από πάνα που οφείλονται σε μόλυνση.

Να σημειωθεί ότι ο μύκητας Penicillium notatum παράγει μια ουσία, την πενικιλλίνη, το πρώτο αντιβιοτικό που ανακαλύφθηκε στην ιατρική ιστορία.
Η ανακάλυψη έγινε από τον Άγγλο γιατρό Alexander Fleming, ο οποίος, ενώ έκανε πειράματα με βακτήρια, πρόσεξε ότι σε μια καλλιέργεια τα βακτήρια δεν αναπτύχθηκαν σε ένα μέρος όπου αναπτύχθηκε “μούχλα”.
Ερεύνησε με προσοχή τον μύκητα αυτό.
Τα σπόρια του ήταν τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο που έδιναν την εντύπωση πινέλου και έτσι ο μύκητας ονομάστηκε Penicillium.

Πρωτόζωα
Τα πρωτόζωα είναι μονοκύτταροι οργανισμοί που μπορούν να ζουν στο σώμα ως παράσιτα.
Πολλά πρωτόζωα κατοικούν στην εντερική οδό και είναι ακίνδυνα.
Άλλα μπορεί να προκαλέσουν ασθένειες.
Συχνά οι οργανισμοί αυτοί περνούν μέρος του κύκλου της ζωής τους έξω από τον άνθρωπο ζώντας σε τρόφιμα, στο χώμα, σε νερό ή σε έντομα.
Η ελονοσία και η λαμβλίαση προκαλούνται από πρωτόζωα παράσιτα.
Τα πρωτόζωα έχουν συνήθως μεγέθη που κυμαίνονται από 10 έως 52 μικρόμετρα, οπότε γίνονται εύκολα ορατά με τη χρήση μικροσκοπίου αλλά μπορούν να μεγαλώσουν μέχρι και το 1 χιλιοστό.

Έλμινθες
Συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα παράσιτα.
Αν αυτά τα παράσιτα ή τα αβγά τους εισέλθουν στο σώμα σας, εγκαθίστανται στην εντερική οδό, στους πνεύμονες, στο ήπαρ, στο δέρμα ή ακόμα και στον εγκέφαλο σας, όπου ζουν με θρεπτικά συστατικά του σώματος σας.
Οι συνηθέστεροι σκώληκες είναι οι πλατυέλμινθες και οι ασκαρίδες.

Αντιμετωπίζοντας τις λοιμώξεις
Μικρόβια και αντιμετώπιση
Οι περισσότερες βακτηριακές λοιμώξεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με αντιβιοτικά, ουσίες που παράγονται από μικροοργανισμούς που σκοτώνουν άλλα βακτήρια.
Μερικά αντιβιοτικά παράγονται από συνθετικούς αντιβακτηριακούς παράγοντες.

Δυστυχώς τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία επίδραση στους ιούς.
Έχουν αναπτυχθεί μερικά φάρμακα που βοηθούν στον έλεγχο των ιογενών λοιμώξεων, αλλά συνήθως δε θεραπεύουν τη μόλυνση.
Παρ’ όλα αυτά, η ανάπτυξη εμβολίων που μπορούν να αποτρέψουν συγκεκριμένες ιογενείς λοιμώξεις οδήγησε στην εξάλειψη αρκετών θανατηφόρων ασθενειών, όπως η ευλογιά και η πολιομυελίτιδα.
Μερικά εμβόλια είναι επίσης αποτελεσματικά κατά των βακτηριδίων, όπως ο τέτανος και η διφθερίτιδα.

Οι παρασιτικές λοιμώξεις που προκαλούνται από πρωτόζωα και σκουλήκια μπορούν συχνά να αντιμετωπιστούν με τα κατάλληλα φάρμακα.
Η ελονοσία, μία λοίμωξη από πρωτόζωα, μπορεί να αποτραπεί με την τακτική χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων.
Υπάρχουν επίσης αντιμυκητιασικά φάρμακα για τη θεραπεία μολύνσεων όπως το πόδι του αθλητή, κνησμός της βουβωνικής περιοχής και τριχοφυτία.

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018

Παρασκευή θεραπευτικών λαδιών με εκχύλιση εν θερμώ

Τα χρησιμοποιούμενα βότανα
Για να πάρουμε τα θεραπευτικά  στοιχεία των βοτάνων χρησιμοποιούμε νωπά ή αποξηραμένα βότανα και η μέθοδος είναι η εκχύλιση είτε εν θερμώ , είτε εν ψυχρώ.
Αν δεν έχουμε εμπειρία στην παρασκευή θεραπευτικών λαδιών ξεκινάμε με αποξηραμένα βότανα, γιατί είναι πιο εύκολο και δεν κινδυνεύουμε να αναπτυχθεί μούχλα στο λάδι μας και με τον εν ψυχρώ τρόπο.
Αν αποφασίσουμε να χρησιμοποιήσουμε  φρέσκο βότανο, πρέπει , οπωσδήποτε να «στεγνώσουμε» τα βότανα και να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουν καθόλου υγρασία.
Μερικά χαρακτηριστικά βότανα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για την εκχύλιση είναι:
– η πανέμορφη λεβάντα – ισχυρότατο χαλαρωτικό και αντιβακτηριακό βότανο
– η καλέντουλα  – ο γνωστός σε όλους μας πανέμορφος...

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018

Aποτοξινωτικό νερό για αδυνάτισμα και αποτοξίνωση του οργανισμού μας

Νερό –
Αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος κάθε κυττάρου μας ,
αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του κυκλοφορικού και του λεμφικού μας συστήματος ,
είναι πηγή ενέργειας ,
μεταφέρει τροφή και οξυγόνο στα κύτταρα μας ,
απομακρύνει όλα τα άχρηστα υλικά αποτοξινώνοντας  τον οργανισμό μας!
Κάνει καλό στην καρδιά μας ,
μας απαλλάσσει από τους πονοκεφάλους ,
βελτιώνει τη συγκέντρωσή μας και το χρόνο αντίδρασής μας ,
βελτιώνει κατά πολύ τις επιδόσεις μας κατά τη διάρκεια άσκησης ,
βοηθάει στη καλή λειτουργία του μεταβολισμού μας και αυξάνει τις θερμίδες που καίμε καθημερινά.
Μειώνει τα αποθέματα λίπους ,
μας βοηθάει να χάσουμε βάρος -μελέτες έχουν δείξει ότι η...

Η υγιεινή διατροφή και η θρέψη μπορούν να σώσουν τις ζωές μας

Υγιεινή διατροφή και θρέψη – Τα περισσότερα προβλήματα που οφείλονται σε ασθένειες θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν γνωρίζαμε τα βασικά στοιχεία της διατροφής και της θρέψης.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μέχρι και 2,7 εκατομμύρια ζωές θα μπορούσαν να σωθούν κάθε χρόνο με επαρκή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών.
Και βέβαια δεν αναφέρονται καν στα επεξεργασμένα παντός τύπου φρούτα και λαχανικά, τα οποία είναι φορτωμένα με νάτριο, το οποίο μπορεί να επηρεάσει την αρτηριακή πίεση και να επιφέρει ζημιά στις αρτηρίες και καλυμμένα με ζαχαρούχα σιρόπια, την καταστροφική προστιθέμενη φρουκτόζη,τα οποία προκαλούν σάκχαρο στο αίμα επηρεάζοντας τα επίπεδα ινσουλίνης.
Αναφέρονται στα φρέσκα φρούτα και λαχανικά εποχής, διότι τα φρέσκα προϊόντα είναι γεμάτα με τις φυσικές τους βιταμίνες,
τα μέταλλα και τα φυτοθρεπτικά συστατικά τους, τα οποία είναι οι φυσικοί θεραπευτές του οργανισμού μας.
Η χαμηλή πρόσληψη φρούτων και λαχανικών είναι από τους 10 πρώτους επιλεγμένους παράγοντες κινδύνου για την παγκόσμια θνησιμότητα...
read more:https://botanologia.gr/i-ygieini-diatrofi-kai-i-threpsi-mporoyn-na-sosoyn-tis-zoes-mas/