Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

ΟΧΙ στο ζύμωμα, ναι στην τέλεια ελαστική ψίχα στο ψωμί

από τις βόλτες μου στον κόσμο των blogs
πολλές φορές στη βόλτα μου στη χώρα των blogs και των ιστοσελίδων ανακαλύπτω μικρά διαμάντια...
αναρτήσεις διαφόρων ενδιαφερόντων...
άλλοτε
εντυπωσιακές
άλλοτε
χρήσιμες
άλλοτε
απολαυστικές
ενημερωτικές
χιουμοριστικές...
μερικές από αυτές είναι τόσο χρήσιμες που υποκύπτω στον πειρασμό της αναδημοσίευσης αλλά και της παρασκευής αν είναι συνταγές μαγειρικής!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μιας και στα σοβαρά ζητήματα μάς σώθηκε το ΟΧΙ, θα πω ΟΧΙ στο ζύμωμα και θα σας αποκαλύψω τον τρόπο για τέλειο ψωμί χωρίς κόπο.
  Η διαδικασία χρειάζεται 145 λεπτά για να ολοκληρωθεί (~3 ώρες) οπότε ξεκινήστε πρωί για να έχετε έτοιμο ψωμί το μεσημέρι.
Μετά από μήνες που φτιάχνω ψωμί κατέληξα στα εξής αλεύρια:
- αλεύρι σκληρό,
- αλεύρι για ζυμωτό ψωμί και
- αλεύρι για τσουρέκι.
 Υλικά
- 900 γρ αλεύρι (300 από κάθε είδος)
- 600 γρ χλιαρό νερό
(update1: ίσως χρειαστεί να προσθέσετε λίγο νερό ή λίγο αλεύρι ώστε η ζύμη να μην είναι αντίστοιχα πολύ σκληρή ή πολύ νερουλή, κάντε ένα δυό φορές τη συνταγή και μετά θα σας είναι πολύ ευκολότερο να καταλάβετε τι και πόσο)
- 2 φακελάκια μαγιά
- 3 κουταλάκια αλάτι
- 1 κουταλάκι ζάχαρη
 Σκεύη 
- Μία ζυγαριά ακριβείας
- Λαδόκολλα
- Μια κρησάρα ή πολύ ψιλό σουρωτήρι
- Δύο γυάλινες λεκάνες, μια μεγάλη και μια ένα μέγεθος μικρότερη (η μικρότερη θα παίξει το ρόλο του καπακιού της μεγάλης)
- Δύο ταψιά (ένα για να βάλουμε τα καρβελάκια και ένα για να τα σκεπάσουμε όσο φουσκώνουν)
- Σπάτουλα ζαχαροπλαστικής χωρίς λαβή για να μαζέψουμε τη ζύμη από τα τοιχώματα της λεκάνης (προαιρετικά)
 Διαδικασία 
- βάζουμε το χλιαρό νερό στη μεγάλη λεκάνη
- βάζουμε τα αλεύρια στη μικρή λεκάνη. SOS, κρησαρίζουμε πάντα το αλεύρι για το φόβο των ζωυφίων (έχω βρει αρκετές φορές)
- προσθέτουμε αλάτι, ζάχαρη και μαγιά στο αλεύρι (πάντα μετά το κρησάρισμα διότι δεν χωράνε από την κρησάρα) και τα ανακατεύουμε
- ρίχνουμε τα στερεά στα υγρά και ανακατεύουμε στην αρχή με κουτάλα και μετά με το χέρι, δεν ζυμώνουμε ούτε επιμένουμε, αρκεί να ενσωματωθούν τα υλικά
- μαζεύουμε με τη σπάτουλα τα υπολείμματα της ζύμης από τα τοιχώματα και σκεπάζουμε με τη μικρή λεκάνη
- αφήνουμε 10 λεπτά στην άκρη να ξεκουραστεί
- μετά τα 10' ξεσκεπάζουμε τη ζύμη και αρχίζουμε να τη διπλώνουμε ως εξής: βάζουμε το χέρι κάτω από τη ζύμη, τη φέρνουμε πάνω προς το κέντρο και την πατάμε προς τα κάτω
- στρίβουμε τη λεκάνη (στρίβουμε τη λεκάνη με σκοπό να σηκώσουμε τη ζύμη από κάθε μεριά) διπλώνουμε, ξαναστρίβουμε τη λεκάνη διπλώνουμε κ.λπ. 12 με 16 φορές και στο τέλος τουμπάρουμε τη ζύμη
- κάνουμε 1 τρύπα στο κέντρο για να θυμόμαστε σε ποιό δίπλωμα είμαστε, σκεπάζουμε και αφήνουμε για 10'
- επαναλαμβάνουμε άλλες τρεις φορές
- διπλώνουμε ξανά, τουμπάρουμε τη ζύμη, κρησαρίζουμε αλεύρι σκεπάζουμε τη ζύμη και αφήνουμε να φουσκώσει για 1 ώρα
- μετά από την μία ώρα θα έχει φουσκώσει αρκετά για να αισθανθούμε περήφανοι
- ρίχνουμε γροθιά στη ζύμη να ξεφουσκώσει και διπλώνουμε μέχρι να γίνει πάλι σφαιρική
- κόβουμε με το μαχαίρι κομμάτια ζύμης ~250γρ, τα βάζουμε στη μικρή λεκάνη και τα διπλώνουμε μέχρι να γίνουν σφαιρικά λαχταριστά καρβελάκια
- στρώνουμε λαδόκολα σε ταψί, βάζουμε τα 6 καρβελάκια (update2: με τη μεριά των διπλωμάτων να ακουμπάει στο ταψί) και τα χαράζουμε με κοφτερό μαχαίρι
- κρησαρίζουμε αλεύρι πάνω από τα καρβελάκια (όποιος θέλει μπορεί να κάνει 1 καρβέλι ή φραντζόλες)
- σκεπάζουμε το ταψί με άλλο ταψί και αφήνουμε για 20 λεπτά
- μετά τα 20' βάζουμε ένα άδειο κατσαρόλι στον πάτο του φούρνου, τοποθετούμε τη σχάρα στη 2η θέση από κάτω και προθερμαίνουμε το φούρνο (αντιστάσεις πάνω κάτω στους 250 βαθμούς) και περιμένουμε ακόμα 20 λεπτά
- μετά από τα δεύτερα 20’ μειώνουμε τους βαθμούς σε 180, ρίχνουμε ένα ποτήρι νερό στο κατσαρόλι και βάζουμε το ταψί στο φούρνο για 40 λεπτά (εξαρτάται από τη δύναμη του φούρνου, εμένα δεν είναι πολύ της προκοπής οπότε αν έχετε δυνατό φούρνο να έχετε το νου σας μετά τα 30 λεπτά να ελέγξετε μην σας καούν τα ψωμάκια)
- φυσικά δεν ανοίγουμε το φούρνο πριν περάσουν 30 λεπτά εκτός κι αν θέλουμε να πάει στράφι ο κόπος μας. Το ψωμί είναι έτοιμο αφενός όταν έχει το σωστό χρώμα και αφετέρου όταν ο ήχος, αν το χτυπήσω από κάτω, είναι κούφιος
- το ψωμί είναι ό,τι πιό ΤΕΛΕΙΟ έχετε δοκιμάσει, ελαστική ψίχα που δεν τρίβεται και γεύση αξεπέραστη!
και ΔΕΝ ΖΥΜΩΣΑΜΕ!
το διάβασα στο:strintzo.blogspot.gr

9 τροφές που μας κάνουν να πεινάμε (και να τρώμε) περισσότερο


...Μεταξύ αυτών και κάποιες που θεωρούσαμε «διαίτης» ή έστω χαμηλών λιπαρών
Στους περισσότερους ανθρώπους είναι ο γνωστός ο... «φαύλος» κύκλος του αλμυρού - γλυκού: πρώτα τρώμε κάτι αλμυρό και μετά το απαραίτητο επιδόρπιο, και μετά από λίγο και πάλι ένα αίσθημα πείνας, που καταπραϋνεται με κάτι αλμυρό.
Και πάει λέγοντας, με τους περισσότερους να νομίζουν ότι γι' αυτές τις επιδρομές και τα τσιμπολογήματα ευθύνεται ο αδύναμος χαρακτήρας τους και η ακόρεστη όρεξη τους.
Όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι, ή τουλάχιστον όχι έτσι ακριβώς.
Σύμφωνα με διατροφολόγους και ενδοκρινολόγους υπάρχουν τροφές που μας ανοίγουν την όρεξη ή για την ακρίβεια δεν εξυπηρετούν τον κορεσμό, αλλά ακριβώς το αντίθετο: μας κάνουν να πεινάμε και -μοιραία- να τρώμε περισσότερο.
Και να μερικές από αυτές, καθώς και οι λόγοι που εξηγούν την τάση κάποιου να κάνει επιδρομή στο ψυγείο.
1.
Λευκό ψωμί
Πρόσφατη έρευνα στην Ισπανία απέδειξε ότι το 40% ανθρώπων που κατανάλωναν σε σταθερή βάση λευκό ψωμί, πεινούσαν συχνότερα κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ εμφάνιζαν -συγκριτικά με όσους δεν το περιελάμβαναν στο διατροφολόγιο τους- μεγαλύτερη τάση να παίρνουν βάρος.
Το λευκό ψωμί αυξάνει τα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα.
2.
Σούσι 
Θεωρείται και είναι υγιεινή τροφή.
Ωστόσο, 30 γραμμάρια ρυζιού αντιστοιχούν σε 2-3 φέτες λευκού ψωμιού και επειδή και πάλι ο λόγος γίνεται για υδατάνθρακες και πάλι το αίσθημα του κορεσμού είναι προσωρινό, με τις γνωστές συνέπειες.
3.
MSG
...κοινώς όλα τα χημικά πρόσθετα και τα ενισχυτικά γεύσης που συναντάμε σε αρκετά τρόφιμα (κονσέρβες, σούπες σε σκόνη, λαχανικά τουρσί, κ.λπ) επίσης έχει αποδειχθεί ότι ενισχύουν την όρεξη σε ποσοστό 30%-40%, καθώς επιδρούν σε μία σειρά ορμονών.
4.
Αλμυρά σνακ
Πατατάκια, γαριδάκια, αλμυρά μπισκότα και γενικώς αλατισμένα σνακ, όχι απλώς δημιουργούν αίσθημα πείνας, αλλά στέλνουν τον οργανισμό στο κατώφλι του ζαχαροπλαστείου.
Η ταχεία κατανάλωση απλών υδατανθράκων επηρεάζει δραστικά τα ανώτερα και κατώτερα επίπεδα ινσουλίνης, αν πρέπει κάπως να εξηγηθεί και επιστημονικά όλη αυτή η μανία για γλυκό, μετά από πακοτίνια, για παράδειγμα.
5.
Αλκοόλ 
Σύμφωνα με μετρήσεις, το αλκοόλ επιδρά άμεσα στην ορμόνη της λεπτίνης (ο λόγος για την ορμόνη που ευθύνεται για το αίσθημα κορεσμού που νιώθουμε μετά από κάθε γεύμα) και σε ποσοστό 30%. Κάπως έτσι εξηγείται και η ανάγκη για το λεγόμενο «βρώμικο» φαγητό μετά από ένα γενναίο ξενύχτι με πολλά πολλά ποτά.
6.
Τσίχλα
Μύθος ότι όταν μασάμε τσίχλα περιορίζουμε το αίσθημα της πείνας.
Στην πραγματικότητα - και εκτός από την αεροφαγία στην οποία υποβάλλουμε τον εαυτό μας εκείνη την ώρα- δίνουμε το λάθος μήνυμα στον εγκέφαλο (ότι κάτι τρώμε, δηλαδή), που με τη σειρά του δίνει το λάθος μήνυμα στον οισοφάγο.
Τα... λάθος μηνύματα στον οργανισμό μας συνεχίζονται με την παραγωγή γαστρικών υγρών.
Το σώμα νομίζει ότι κάτι πρέπει να χωνέψει και αυτομάτως το αίσθημα πείνας δηλώνει και αυτό την παρουσία του - μέσω του γνώριμου ήχου του γουργουρητού.
7.
Δημητριακά
 Όσα παρασκευάζονται από λευκό αλεύρι -ακριβώς όπως το λευκό ψωμί- ναι μεν δίνουν την αίσθηση του κορεσμού, ωστόσο, προκαλούν αυξομειώσεις στα επίπεδα ινσουλίνης.
8. 
Όλα τα προϊόντα με χαμηλά λιπαρά
 Όπως λένε οι ειδικοί είναι καλύτερα να φάει κανείς, για παράδειγμα, μισό κεσεδάκι πλήρες γιαούρτι, παρά ένα ολόκληρο με 2% λιπαρά.
Πρόκειται για εξαιρετικά φτωχή σε ενέργεια τροφή, που μόνο για λίγο ικανοποιεί το αίσθημα της πείνας και μετά από λίγο ο οργανισμός νιώθει στο πολλαπλάσιο την ανάγκη για κάτι χορταστικό.
9.
Χυμοί
Ακόμη και οι φυσικοί χυμοί φρούτων, μπορεί να προσφέρουν βιταμίνες και πολύτιμες για τη λειτουργία της πέψης ίνες, παρ' όλα αυτά αυξάνουν και στη συνέχεια μειώνουν (και μάλιστα γρήγορα) τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Με στοιχεία από HealthDigezt, Time
~~~~~~~~~~~~~
πηγή πληροφόρησης:http://www.lifo.gr

η αιτία των νόσων βρίσκεται στη ψυχική-ενεργειακη ανισορροπία

Κατά τον Ιπποκράτη κάθε νόσος έχει ως αφετηρία την ψυχή και στο τέλος καταλήγει να γίνεται σωματική.
Αυτό ακριβώς είναι και το απαύγασμα όλων των δοξασιών για τον άνθρωπο και την υγεία του από όλους τους πολιτισμούς που φαίνεται ότι είχαν βαθειά επίγνωση για την φύση του ανθρώπου (Αρχαίοι Έλληνες-Κινέζοι-Ινδοί), επίγνωση όμως που θαύτηκε κάτω από το βάρος της ψευδεπίγραφης και αποπροσανατολιστικής σύγχρονης επιστήμης.
Όλες αυτές οι δοξασίες συγκλίνουν στο γεγονός ότι όλες οι διαταραχές υγείας έχουν σαν πρωτογενή αιτία την νοητική-ψυχική-ενεργειακή ανισορροπία και κάποια στιγμή, αν αυτό παραταθεί, σωματοποιούνται και γίνονται οργανικές.
Γι' αυτό και η ουσιαστική θεραπεία, πρέπει πρωτίστως να κατατείνει στην αποκατάσταση του ψυχικού τραύματος που υποκρύπτεται, στην ενεργειακή ανισορροπία που έχει προκαλέσει και δευτερευόντως στα σωματικά συμπτώματα, ή στις άλλες οργανικές επιπτώσεις που τελικώς έχουν προκληθεί.
Αποτελεί μια σύγχρονη τραγικότητα ο άνθρωπος σήμερα να μην γνωρίζει καν την τεράστια δύναμη της ψυχής του και των σκέψεών του, την τεράστια σημασία της ενεργειακής μας υπόστασης, που αποτελεί την ουσιαστική μας φύση και οντότητα, όπως και πώς όλο αυτό λειτουργεί και επηρεάζει το σώμα μας.
Μόνο τα τελευταία χρόνια η σύγχρονη ιατρική άρχισε, κάπως, να μελετά και να αποδέχεται την επίδραση των σκέψεων στην υγεία μας.
Έχει αποδειχθεί πλέον ότι ανάλογα με τις τις σκέψεις μας ο εγκέφαλός μας στέλνει τα ανάλογα μηνύματα-εντολές στα κύτταρά μας και τα επηρεάζει καταλυτικά.
Για παράδειγμα, σε έναν άνθρωπο που βρίσκεται υπό την επήρεια άγχους και στρες, ή είναι δυστυχισμένος και καταθλιπτικός το σώμα του βρίσκεται σε συνεχή άμυνα, γιατί είναι σαν αυτός να έχει κηρύξει πόλεμο στον ίδιο του τον εαυτό με αποτέλεσμα να επιτίθεται στα ίδια του τα κύτταρα. Με λίγα λόγια, η ψυχική διαταραχή είναι η αληθινή αιτία, θα μπορούσαμε να πούμε, για όλα τα νοσήματα.
Αυτό φαίνεται, άλλωστε, να επιβεβαιώνεται από τις έρευνες και τις μετρήσεις των Ρώσων επιστημόνων των εδικών με το βιοσυντονισμό, όπου όλα τα νοσήματα εμφανίζεται να έχουν μία κοινή βάση ενεργειακής διαταραχής!
Η οποία, μάλιστα, είναι απόλυτα καταγεγραμένη, αφού είναι και μετρήσιμη!
Και έτσι για πρώτη φορά, αυτό που αποτελούσε μια θεωρητική παρατήρηση ενισχυμένη, βέβαια, από την ανάλογη κλινική μελέτη, όπως και θέσφατο όλων των αρχαίων σοφών που έχουν κατά καιρούς ασχοληθεί με τον άνθρωπο και την υγεία του, σήμερα έχει αποδειχθεί, μετρηθεί και επαρκώς τεκμηριωθεί.
'Ολα αυτά φέρνουν μια πολύ μεγάλη ανατροπή σε όλες τις κατεστημένες αντιλήψεις στο χώρο της ιατρικής επιστήμης, που δυστυχώς περνάει μια εποχή μεγάλου σκοταδισμού, αφού είναι έρμαιο στα χέρια των οικονομικών συμφερόντων.
Τώρα πλέον γκρεμίζονται όλα τα είδωλα που αποτελούσαν, ως τώρα, τα μοναδικά κύρια αίτια των νοσημάτων, όπως η κληρονομικότητα και οι διάφοροι άλλοι εξωγενείς παράγοντες, καθώς και οι υποτιθέμενες θεραπευτικές παρεμβάσεις με χημικές ουσίες και χειρουργικές επεμβάσεις.
Στο τέλος εποχής της ιατρικής επιστήμης με τα μεγάλα αδιέξοδα, μια νέα ιατρική φαίνεται να ανατέλλει.
Μακάρι να επικρατήσει...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
το διάβασα στο:www.viosyn.gr