Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

πως μπορούμε να φυτέψουμε σκόρδα στη γλάστρα μας

φυτεύουμε σκόρδα στη γλάστρα μας για να έχουμε τα αρωματικά τους φύλλα όποτε τα χρειαζόμαστε
Θέλω να σας δείξω πως φυτεύω τα σκόρδα μου για να έχω πάντα φρέσκα φύλλα,για τις σαλάτες μου,τις σάλτσες μου και για όπου αλλού μου χρειαστούν.
Λοιπόν-
Ξεκινάω από τη γλάστρα μου ,η οποία έχει βάθος περίπου 25 με 30 πόντους.
Στο κάτω μέρος βάζω κάποια λίγα χαλίκια ώστε να στραγγίζει καλά το χώμα γιατί τα σκόρδα δεν αγαπούν την υγρασία.
Συνεχίζω με το χώμα.
Το χώμα πρέπει να είναι καθαρό,χωρίς ρίζες-ζιζάνια και πέτρες,ελαφρύ και πολύ καλά δουλεμένο,αυτό θα βοηθήσει το βολβό μας να αναπτυχθεί ομοιόμορφα.
Αφού βάλω και το χώμα σειρά έχουν οι σκελίδες του σκόρδου.
Προσέχω να έχω υγιέστατα κεφάλια σκόρδου και αρχίζω να χωρίζω....

read more:https://botanologia.gr/pos-mporoyme-na-fytepsoyme-skorda-sti-glastra-mas/

Το μέλι και 40 από τις πιο συχνές και πολύτιμες δράσεις του και ιδιότητες.

Το μέλι και οι χίλιες και μία χρήσεις του
Μέλι – το πανίσχυρο προϊόν των  μελισσών.
Το μέλι είναι ένα φυσική προϊόν που εκτιμάται για τις θεραπευτικές του ικανότητες από την αρχαιότητα.
Είναι φυσικό γλυκαντικό και μας προσφέρει ένα ευρύ φάσμα βιολογικών ιδιοτήτων.
Έχει ισχυρές αντιβιοτικές,
αντιικές,
αντιβακτηριδιακές-η αντιβακτηριακή δραστηριότητα του μελιού είναι η πιο διερευνηθείσα βιολογική ιδιότητά του,
αντιμυκητιακές,
αντιφλεγμονώδεις,
ισχυρότατες επουλωτικές και
αντιοξειδωτικές ιδιότητες!
Τελευταία, πολλές έρευνες έχουν “σταθεί” και έχουν μελετήσει μια ισχυρότατη ουσία, η οποία υπάρχει και στο μέλι – την Pinocembrin
Η Pinocembrin είναι ένα φυσικό προϊόν*, ισχυρότατο αντιοξειδωτικό, βιολογικά ενεργό συστατικό και του μελιού, ένα βρώσιμο θρεπτικό συστατικό με ισχυρότατο θεραπευτικό δυναμικό.
Μέλι, σχεδόν όλοι το γνωρίζουμε ήδη!
Προσοχή όμως...

πως να κάνουμε το δικό μας πετιμέζι - 2ος τρόπος

"πως να ετοιμάσουμε το δικό μας πετιμέζι"

συνεχίζω την παράθεση επιλεγμένων αναρτήσεων για το "πως να ετοιμάσουμε το δικό μας πετιμέζι" με μιά συνταγή που βρήκα faghta-giagias.blogspot.com
λοιπόν:
Μούστος είναι ο χυμός που παίρνουμε όταν στύψουμε και λιώσουμε τα σταφύλια.
Πετιμέζι είναι ο παχύρρευστος, συμπυκνωμένος χυμός, με ωραία γλυκιά και ελαφρώς ξινή γεύση, που παίρνουμε μετά από το βράσιμο του μούστου.

Υλικά 
•   10 κιλά σταφύλια ροδίτη ή φίλερο, που θα μας δώσουν περίπου 5 λίτρα χυμό σταφυλιού, που τον λέμε μούστο.
Από αυτό, όταν το βράσουμε θα μας μείνει 1½ λίτρο καθαρισμένος (κομμένος), ελαφρά συμπυκνωμένος μούστος, για μουσταλευριά και άλλα γλυκά.
Συνεχίζοντας κι άλλο το βράσιμο, τελικά θα μας μείνει  ½ λίτρο πετιμέζι.
Εκτέλεση
Παίρνουμε σταφύλια ώριμα και γερά, όποιας ποικιλίας θέλουμε και το βασικότερο χωρίς φυτοφάρμακα, (αν βρούμε).
Αν είμαστε σίγουροι ότι δεν έχουν φυτοφάρμακα, τ᾿ αφήνουμε όπως είναι.
Αν δεν είμαστε, τα πλένουμε πολύ καλά και τα αφήνουμε να στραγγίξουν τελείως.
Βάζουμε τα σταφύλια σε δόσεις, σε ένα μεγάλο σουρωτήρι, (αυτό για τα μακαρόνια), που το ᾿χουμε τοποθετήσει μέσα σε μια λεκανίτσα.
Πιέζουμε τα σταφύλια με τα χέρια μας και τις γροθιές μας, ώστε οι ρώγες να λιώσουν και να πέσει από το σουρωτήρι ο χυμός, χωρίς φλούδες, μικρά κοτσανάκια και κουκούτσια.
Ό,τι περισσέψει, το βάζουμε μέσα σε ένα τουλπάνι, (ύφασμα) και το στίβουμε, ώστε να βγάλουμε όσο το δυνατό περισσότερο μούστο.
(Δεν χρησιμοποιούμε μπλέντερ ή μούλτι, γιατί δεν πρέπει να κρατήσουμε φλούδες και κουκούτσια).
Αφού στίψουμε τα σταφύλια, παίρνουμε το μούστο, ο οποίος μετά από 12 - 20 ώρες περίπου, θα αρχίζει να «βράζει», να ζυμώνεται δηλαδή.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι φυσικοί μύκητες που υπάρχουν στο φλοιό και στη σάρκα του σταφυλιού, προκαλούν το «βρασμό», τη «ζύμωση», μετατρέποντας τα σάκχαρα σε οινόπνευμα, κάνοντας τελικά το μούστο κρασί.

Επειδή όμως, ο μούστος που έχει αρχίσει να «βράζει», δεν κάνει για πετιμέζι, θα πρέπει όσο γίνεται γρηγορότερα, να τον «κόψουμε», να  σταματήσουμε δηλαδή την διαδικασία ζύμωσης και να τον καθαρίσουμε.
Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να βάλουμε σε μια κατσαρόλα το μούστο μας και να τον βράσουμε.

Κάποιοι, βράζουν το μούστο μαζί με ασπρόχωμα ή στάχτη, (κοσκινισμένη και από καθαρά ξύλα, μία κουταλιά της σούπας σε κάθε κατσαρόλα), κι αυτό για να καθαρίσει το μείγμα εύκολα, επειδή η στάχτη το κάνει να αφρίζει πολύ, και έτσι όταν ξαφρίζουμε με τρυπητή κουτάλα, παίρνουμε μαζί τα μικροσκοπικά σκουπιδάκια των σταφυλιών.
Όμως, αν πλύνουμε καλά τα σταφύλια, δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε στάχτη.
Το χυμό λοιπόν που θα πάρουμε, (το μούστο δηλαδή), τον σουρώνουμε σε μια κατσαρόλα με ψιλό σουρωτήρι και τον βάζουμε σε μέτρια φωτιά να βράσει, για να τον «κόψουμε», χωρίς να προσθέσουμε τίποτα.
Όταν αρχίσει να βράζει και να βγαίνει αφρός, ξαφρίζουμε προσεκτικά και συνεχίζουμε το βράσιμο και το ξάφρισμα, για όσο διάστημα θα βγαίνει αφρός.

Μόλις σταματήσει ο αφρός, περίπου στα 20΄- 25΄, σβήνουμε το μάτι και μετά από λίγο, αποσύρουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε το μούστο να παγώσει για 30΄.

Όταν περάσει το μισάωρο, σουρώνουμε το μούστο, σε καθαρή κατσαρόλα, χρησιμοποιώντας πολύ ψιλό τουλπάνι, διπλωμένο 2 φορές.
Σε αυτό το σημείο, έχουμε «κομμένο» και καθαρισμένο μούστο και οι περισσότεροι τον χρησιμοποιούν όπως είναι για μουσταλευριά ή άλλα γλυκά, προσθέτοντας όμως ζάχαρη, γιατί σ᾿ αυτή τη φάση ο μούστος είναι αρκετά ξινός.
Η γιαγιά μου συνήθιζε, μετά το σούρωμα, να συνεχίζει το βράσιμο, συμπυκνώνοντας το μούστο, μέχρι να γλυκάνει και να μην χρειάζεται ζάχαρη.

Γι᾿ αυτό λοιπόν, συνεχίζουμε το βράσιμο, προσέχοντας όταν βγάζει αφρό, να τον καθαρίζουμε και σιγοβράζουμε για περίπου 1½ ώρα ακόμη, μέχρι να μείνει το ⅓ της αρχικής ποσότητας, να πάρει καφέ χρώμα και να γλυκάνει.

Τον αφήνουμε να σταθεί μέχρι την επόμενη ημέρα και να κατακάτσει το υγρό.
Τον μεταγγίζουμε σε άλλο σκεύος με προσοχή, χωρίς να αναταράξουμε το μούστο και φροντίζοντας να μείνουν τα κατακάθια στην κατσαρόλα.

Σε αυτό το σημείο έχουμε, ελαφρά συμπυκνωμένο μούστο, κατάλληλο για μουσταλευριά, ή μπορούμε να συνεχίσουμε τη διαδικασία και να τον κάνουμε πετιμέζι.
Σαν μούστο, μπορούμε να τον διατηρήσουμε στο ψυγείο για 3 ημέρες, στην κατάψυξη για 3 μήνες, ή μπορούμε να φτιάξουμε μουσταλευριά, μουστοκούλουρα, μουστόπιτα κ.λπ.

Πετιμέζι
Για να κάνουμε τον «κομμένο» και ελαφρά συμπυκνωμένο μούστο πετιμέζι, τον βράζουμε πάλι σε μια κατσαρόλα, σε μέτρια φωτιά, ξαφρίζοντας όποτε είναι αναγκαίο.
Σιγοβράζουμε για 50΄- 60΄ λεπτά περίπου, μέχρι να αποκτήσει σκούρο χρώμα σαν της καραμέλας, αν και μπορεί να είναι και πιο ανοιχτόχρωμο, ανάλογα με το σταφύλι.
Θα καταλάβουμε ότι είναι έτοιμο, όταν αρχίσει να σχηματίζει πολλές φουσκάλες στην επιφάνεια.
Μπορούμε να το κάνουμε όσο πυκνό ή αραιό θέλουμε, προσέχοντας μόνο, να μην το βράσουμε πάρα πολύ, γιατί θα μας ζαχαρώσει, αλλά και να το «δέσουμε» αρκετά, για να μην μας μουχλιάσει.
Η υφή του πρέπει να είναι σαν του σιροπιού ή σαν αραιωμένο μέλι, δηλαδή πυκνό αλλά ρευστό.
Αφού το ετοιμάσουμε, το διατηρούμε σε αποστειρωμένα μπουκάλια, εκτός ψυγείου για πολλούς μήνες, σε μέρος σκοτεινό και δροσερό.

Το πιο ισχυρό βότανο μαγειρικής στον πλανήτη σε μια δυναμωτική σάλτσα

Aν αγαπάμε την ελληνική κουζίνα τότε το πιθανότερο είναι ότι απολαμβάνουμε τα οφέλη από την άφθονη προσθήκη ρίγανης στα περισσότερα φαγητά μας – και γιατί αυτό;
Διότι οι περισσότερες έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν τοποθετήσει τη ελληνική ρίγανη στην κορυφή της λίστας ως το πιο ισχυρό βότανο μαγειρικής στον πλανήτη.
Αυτό το νόστιμο βότανο -και θα τολμήσω να πω παραγκωνισμένο τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας- περιέχει τα περισσότερα και ισχυρότερα φυτοθρεπτικά συστατικά.
Σύμφωνα με στοιχεία ερευνών η ρίγανη περιέχει την υψηλότερη, έως και είκοσι φορές, αντιοξειδωτική δράση από ό,τι άλλα υπό μελέτη βότανα.
Αυτή η ισχυρή αντιοξειδωτική δράση της κρατά τα κύτταρά μας υγιή και απρόσβλητα από τις ζημιές που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες μειώνοντας τον κίνδυνο για καρκίνο,
καρδιακές παθήσεις,
αρτηριοσκλήρυνση,
πρόωρη γήρανση.
Επίσης η ρίγανη έχει ισχυρές αντιμικροβιακές ιδιότητες, οι οποίες μας προστατεύουν από...