Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018

Χοληστερίνη-Ένας ισχυρότατος χυμός για τη μείωση της χοληστερίνης

.....Αυτός είναι ο λόγος που οι ερευνητές επιστήμονες επιμένουν
πως
μια απλή αλλαγή στη διατροφή μας μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη συνολική μας υγεία και να μειώσει αισθητά τα επίπεδα της χοληστερόλης,χωρίς να αποκλείει την επαναφορά των ισορροπιών.
Τα λαχανικά πλούσια σε β-καροτένιο,πλούσια σε φυσικές στερόλες και σε φυτικές ίνες μπορούν να διατηρήσουν τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα στα επιθυμητά επίπεδα.
Και τώρα ο χυμός μας που βοηθάει στην μείωση της χοληστερόλης
Θα χρειαστούμε-
3 με 4 μέτρια μήλα με τη φλούδα - περίπου 730 με 750g
3 με 4 κλωνάρια σέλινο - περίπου 190 με 200g
2 φύλλα kale - περίπου 70 με 80g
1 λεμόνι,το οποίο έχουμε περάσει από τον τρίφτη για να φύγει μόνο το εξωτερικό κίτρινο - περίπου 58με 60g....
read more:https://botanologia.gr/cholisterini-enas-ischyrotatos-chymos-gia-ti-meiosi-tis-cholisterinis/

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2018

Επανασυντονισμός του οργανισμού μας με μπρόκολο.

Τα σταυρανθή λαχανικά με κορωνίδα το μπρόκολο είναι τα λαχανικά που βρίσκονται τα τελευταία χρόνια στο στόχαστρο των ερευνητών.
Μεταξύ αυτών και οι ερευνητές του institute of food research
Οι ερευνητές του ινστιτούτου πήραν τα πρώτα αποτελέσματα μιας μεταανάλυσης και παρατήρησαν πως μιά διατροφή πλούσια σε glucosinolates, όπως η glucoraphanin, η οποία βρίσκεται στο μπρόκολο, μπορεί να επανασυντονίσει τις κυτταρικές μας διεργασίες, οι οποίες διαταράσσονται καθώς γερνάμε.
Επανασυντονίζοντας αυτές τις διαδικασίες, το μπρόκολο προάγει την υγεία μας διατηρώντας την υγεία της καρδιά μας και μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου.
Ένας μεγάλος αριθμός επιστημονικών στοιχείων υποστηρίζει  ότι η glucoraphanin μειώνει την χρόνια φλεγμονή,
προστατεύει από την ανεξέλεγκτη κυτταρική διαίρεση που σχετίζεται με τα πρώιμα στάδια του καρκίνου,
υποστηρίζει την ανάπτυξη αντιοξειδωτικών ενζύμων,
προστατεύει τους άντρες από τον επιθετικό καρκίνο του προστάτη...

Σάββατο 25 Αυγούστου 2018

Υγιεινή διατροφή για προαγωγή της υγιούς γήρανσης των κυττάρων μας και προστασία από τις χρόνιες παθήσεις

Η γήρανση είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη χρόνιων ασθενειών
και ο γηράσκων πληθυσμός είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα με πολλές αρνητικές συνέπειες.
Μια πρόσφατη επισκόπηση έδειξε ότι το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 60 ετών και άνω αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2050, φθάνοντας τα 2 δισεκατομμύρια σε όλο τον κόσμο.
Πολλές νέες επιστημονικές μελέτες έχουν στρέψει την προσοχή τους σε αυτό τον τομέα ευελπιστώντας να προστατέψουν τα κύτταρα από την γήρανση.
Μία από αυτές τις επιστημονικές έρευνες επισημαίνει ότι η υιοθέτηση μίας υγιεινής διατροφής μπορεί να διατηρήσει την υγεία και τη νεότητα των ανθρώπινων κυττάρων. 
Διότι όπως είναι πια γνωστό, το πραγματικό σημάδι της βιολογικής γήρανσης ενός ατόμου είναι η γήρανση των κυττάρων του κι όχι...
read more:  https://botanologia.gr/ygieini-diatrofi-gia-prostasia-apo-ti-giransi-kai-tis-chronies-pathiseis/

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2018

Δεκαπενταύγουστος και τα λαχταριστά πιάτα που στολίζουν το τραπέζι μας

Δεκαπενταύγουστος, το λεγόμενο και Πάσχα του καλοκαιριού, ο μήνας της Παναγίας, των πανηγυριών, των εθίμων, αλλά και του καλού φαγητού.
Μετά τη δεκαπενθήμερη νηστεία που επιβάλει η ορθόδοξη πίστη, τον πρώτο λόγο στο τραπέζι ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο έχει το κρέας που συμπληρώνεται με πολλά άλλα εδέσματα της ελληνικής γης και παράδοσης. Παραδοσιακά, στις περισσότερες περιοχές της χώρας στο τραπέζι της Παναγίας πρωταγωνιστούν τα ψητά κρέατα.

Μερικά παραδοσιακά πιάτα του Δεκαπενταύγουστου είναι τα εξής:
Γίδα βραστή με πιλάφι στα Χανιά
Το παραδοσιακό πιλάφι είναι ένα από τα πιάτα που δεν λείπει από το τραπέζι του χανιώτικου Δεκαπενταύγουστου.
Συνήθως η παρασκευή του γίνεται σε μεγάλα καζάνια.
Στα Χανιά, μαζί με το κόκκινο κρέας, προσθέτουν στην κατσαρόλα και κόκορα ή κοτόπουλο.
H απλή αυτή συνταγή χρωστάει τη γεύση της στην καλή ποιότητα του κρέατος. Τα μεγάλης ηλικίας ζώα, όπως το ζυγούρι και η γίδα, δίνουν τον νοστιμότερο ζωμό.

Το βραστό κρέας συνοδεύεται πάντα με πιλάφι και σε πολλές περιπτώσεις και με γιαούρτι.
Στα Χανιά τις ημέρες αυτές καταναλώνεται και κρέας ψημένο είτε σε φούρνο με κληματόβεργες, είτε στη θράκα, ενώ σε κάποια χωριά συναντάμε και το αντικριστό.
Τα χόρτα που υπάρχουν σε αφθονία στην κρητική γη είναι βασικό συστατικό στο τραπέζι της Παναγίας, όπως και τα παραδοσιακά καλτσούνια με τυρί. Φυσικά από το τραπέζι δεν λείπουν ποτέ το κρασί, η τσικουδιά και το ρακόμελο.

Σε πολλά κρητικά τραπέζια βασικό συνοδευτικό αποτελούν και οι κρεατόπιτες.

Όλη η κρητική γη σε ένα τραπέζι του Ρεθύμνου
Μπουρέκι, αντικριστό στη φωτιά, αρνίσιο κρέας, πιλάφι, μυρωδάτα χειροποίητα λουκάνικα, βραστό κρέας, μακαρόνια με τριμμένο ξερό ανθότυρο, ντολμαδάκια με γιαούρτι, κολοκυθοανθοί γεμιστοί, ψητό στις κληματόβεργες στο φούρνο με πατάτες οφτές, είναι τα πιο γνωστά πιάτα που κυριαρχούν στο γιορτινό τραπέζι την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου.

Από το τραπέζι δεν λείπουν οι σαλάτες, πράσινες της εποχής, με πολλά μυρωδικά, με κυρίαρχο τον άνηθο και τον βασιλικό, αλλά και ο ντάκος, με το παξιμάδι, την τριμμένη ντομάτα, το λάδι, τη μυζήθρα, το χοντρό αλάτι και τη ρίγανη, όπως επίσης και η γραβιέρα που ακουμπάει άκρη, άκρη σε κάθε πιάτο Κρητικού.

Όλα μαζί, απλώνονται στα τραπεζομάντιλα προσφέροντας χρώμα, μυρωδιά της απέριττης, φιλόξενης, πλούσιας, κρητικής γης.
Όταν οι πλάτες των ανθρώπων ακουμπήσουν στους τοίχους ή στις καρέκλες τους, τότε είναι που ήρθε η ώρα του γλυκού...
Ψητό μήλο, γαλακτομπούρεκο, τσουρεκάκια, πίτες και τυροπιτάκια τηγανητά με μέλι, γλυκά του κουταλιού με γιαούρτι και φυσικά τσικουδιά που βοηθάει και στη χώνεψη.

Κυρίαρχο στο ρεθυμνιώτικο τραπέζι το μπουρέκι. Borek, όπως είναι γνωστό και στη γείτονα χώρα, την Τουρκία, και σημαίνει «μικρή πίτα».
Μάλιστα, στα παράλια της Σμύρνης και στην Κωνσταντινούπολη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ομολογούν την κληρονομιά που απέκτησαν από την κρητική κουζίνα και τις συνταγές τις οποίες χρησιμοποιούν, πότε με παραλλαγές και πότε αυτούσιες.
Η λέξη μπουρέκι, ναι μεν είναι τούρκικη, αλλά το κολοκυθομπούρεκο είναι μια καθαρά κρητική συνταγή η οποία δεν λείπει σχεδόν από κανένα σπίτι.
Με φύλλο ανοιγμένο στο χέρι, μπόλικο αλεύρι στις πατάτες και στα κολοκύθια, που λεπτοκομμένα ανακατεύονται με τον δυόσμο, και μπόλικη σπιτική μυζήθρα. Ο φούρνος ολοκληρώνει την τέχνη της νοικοκυράς, προσφέροντας ένα εκπληκτικό έδεσμα για το οποίο δεν έχει ακουστεί «κακός λόγος», όπως χαριτολογώντας λένε οι γιαγιάδες.

Μισό κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
½ ποτήρι λάδι,
1 με 2 σφηνάκια τσικουδιάς,
ένα ποτήρι νερό, αλάτι, πιπέρι,
περίπου 800 γραμμάρια πατάτες κομμένες λεπτές ροδέλες κατά μήκος,
800 γραμμάρια κολοκύθια κομμένα, όπως οι πατάτες,
ψιλοκομμένο δυόσμο,
μπόλικη μυζήθρα,περίπου 400 γραμμάρια,
αν θέλετε ξύστε και ξερό ανθότυρο.
Προσθέστε οπωσδήποτε μία μεγάλη κούπα αλεύρι,
το ίδιο σε λάδι,
το ίδιο σε γιαούρτι,
4 αβγά και
κρατείστε στην άκρη σουσάμι για να ρίξετε πάνω από το φύλλο πριν βάλετε το μπουρέκι στο φούρνο.
Φτιάξτε το ζυμάρι ανακατεύοντας τα υγρά υλικά και το αλάτι και προσθέτοντας σιγά - σιγά το αλεύρι.
Ξεκουράστε το ζυμάρι για μισή ώρα.
Πλένουμε τα κολοκυθάκια και τα κόβουμε και παρομοίως τις πατάτες.
Τους ρίχνουμε το αλάτι, τα στραγγίζουμε, το ίδιο και στις πατάτες.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε δύο μέρη.
Το ένα μέρος το απλώνουμε στο ταψί μεσαίου μεγέθους αφού έχουμε λαδώσει καλά.
Απλώνουμε καλύπτοντας και τα τοιχώματα.
Στρώνουμε τα υλικά της γέμισης ξεκινώντας με τις πατάτες,
απλώνουμε το αλεύρι,
μετά τα κολοκυθάκια,
απλώνουμε το αλεύρι,
τρίβουμε το ξερό ανθότυρο,
ρίχνουμε μισό δυόσμο,
απλώνουμε τη μισή μυζήθρα,
και πάλι από την αρχή την επόμενη στρώση ακριβώς το ίδιο με την πρώτη... Χτυπάμε το γάλα,
το λάδι και τα αβγά και το μείγμα το περιχύνουμε στο ταψί.
Το υπόλοιπο ζυμάρι το απλώνουμε πάνω από τα υλικά μας.
Σπρώχνουμε το ζυμάρι μέσα στα τοιχώματα για να κλείσει το μπουρέκι, ρίχνουμε το σουσάμι, και
το κόβουμε στις μερίδες που θα το σερβίρουμε... το σταυρώνουμε, και το φουρνίζουμε στους 180μ βαθμούς για μιάμιση ώρα σίγουρα.

Όταν αρχίσει και μοσχομυρίζει το σπίτι και η αυλή ή η βεράντα, σερβίρετε κόκκινο κρασί στα ποτήρια, ευχηθείτε στους γύρω σας και απολαύστε το ζεστό, που μόλις βγάλατε από το φούρνο, μπουρέκι...
Ό,τι σας περισσέψει, είναι απολαυστικό ακόμα και δροσερό.

Συνταγή για ψητό στις κληματόβεργες στο φούρνο
Όσο κρέας επιλέξετε για την παρέα σας,
κόψτε το σε μεγάλα κομμάτια, προτείνονται τα πλευρά, τα χεράκια και τα πλαϊνά ενός σχεδόν χρονιάρικου αρνιού.
Βάλτε κληματόβεργες ξερές στο ταψί... κι απλώστε επάνω το κρέας , το οποίο θα είναι στεγνό.
Τίποτε άλλο...
Ανάψτε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
Μόλις θερμανθεί βάλτε το ταψί και κάθε ένα τέταρτο να γυρνάτε το κρέας.
Στη μισή ώρα ψησίματος αλατίστε το με χοντρό αλάτι και από τις δύο πλευρές. Τίποτε άλλο...
Ελέγξτε εσείς πόσο μαλακό το θέλετε και σβήστε τον φούρνο.
Αφήστε το κρέας στον σβησμένο φούρνο για ένα τέταρτο.
Καλή σας όρεξη και του χρόνου με υγεία.

Παραδοσιακό στιφάδο στην Εύβοια
Ξεχωριστό είναι το πανηγύρι στο χωριό Οξύλιθος στην Κεντρική Εύβοια.
Στο πλαίσιο του εορτασμού της Παναγίας Πετριώτισσας ή Παναγίας Χατηριάνισσας τους επισκέπτες τους καλωσορίζουν σερβίροντάς τους παραδοσιακό στιφάδο.
Οι κάτοικοι προσφέρουν κρέας, κρεμμύδια, ντομάτες, κρασί για την παρασκευή του και πολλές φορές λέγεται ότι τα καζάνια όπου μαγειρεύεται ξεπερνούν τα 170.
Σιγομαγειρεύεται από την παραμονή. Το έθιμο είναι πολύ παλιό και τηρήθηκε ακόμη και στην Κατοχή, έστω κι αν τότε φτιάχνονταν με ό,τι υλικά ήταν διαθέσιμα.

Παστιτσάδα η κερκυραϊκή
Κάθε χρόνο ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου στην Κέρκυρα, πρωτοστατεί στο γιορτινό τραπέζι, η φημισμένη παστιτσάδα με κόκορα.
Ένα πεντανόστιμο φαγητό που έλκει τις ρίζες του από την βενετσιάνικη κουζίνα και συνδυάζει σήμερα τα μακαρόνια με τον κόκορα, ενώ κατά τα βενετικά έτη συνδύαζε τα μακαρόνια με το «κυνήγι» του βασιλιά.

Σύμφωνα με την παραδοσιακή κερκυραϊκή συνταγή, πρώτα ξεκινά η προετοιμασία του κόκορα που αφού ροδιστεί σε φρέσκο βούτυρο, σοτάρεται με μυρωδικά, κρεμμύδια, σκόρδα και μπαχαρικά.
Βράζεται σε χαμηλή φωτιά με πελτέ από φρέσκες ντομάτες για τουλάχιστον δύο ώρες.

Στη συνέχεια τα βρασμένα μακαρόνια, κατά προτίμηση χοντρά , στραγγίζονται και πασπαλίζονται με λίγο λάδι,
τοποθετούνται σε βαθιά πιατέλα και πάνω τους περιχύνεται η σάλτσα με τα κομμάτια του κόκορα.
Κοινό μυστικό των Κερκυραίων η κανέλα, που προστίθεται σχεδόν σε όλα τα φαγητά με κόκκινη δεμένη σάλτσα, ενώ απαραίτητη λεπτομέρεια για το συγκεκριμένο φαγητό το πασπάλισμα με μπόλικο τριμμένο τυρί, που δίνει χρώμα και γεύση.

Η κερκυραϊκή παστιτσάδα με κόκορα έρχεται πρώτη στην προτίμηση των επισκεπτών στην Κέρκυρα κατά τον Δεκαπενταύγουστο, ενώ είθισται σε πολλά πανηγύρια στο νησί, να ψήνονται και αρνιά, καθώς η συγκεκριμένη γιορτή θεωρείται ως το μικρό Πάσχα του καλοκαιριού.

Κυκλαδίτικο ρόστο
Σε πολλά νησιά των Κυκλάδων, όπως π.χ. Πάρο, Σαντορίνη, Ίο και Σίφνο, η παραδοσιακή γιορτινή συνταγή έχει ως βάση της το χοιρινό.
Το φαγητό λέγεται «Κυκλαδίτικο ρόστο».
Το ρόστο είναι πιάτο με ιταλική καταγωγή, που περιλαμβάνει κρέας με πατάτες, καρότα και μανιτάρια, σερβιρισμένο με χοντρά μακαρόνια και παρέχει δύο γεύματα μαγειρεμένα στο ίδιο σκεύος χωρίς να χρειάζεται η χρήση φούρνου. Αρχικά, τα μακαρόνια σερβίρονταν σαν πρώτο πιάτο με την κόκκινη σάλτσα ντομάτα.
Μετά σερβιριζόταν το κρέας κομμένο σε φέτες, που συνήθως ήταν ένα φτηνό κομμάτι χοιρινού αντί για στήθος, με πατάτες, καρότα και μανιτάρια.
Χοιρινό ρόστο με δεντρολίβανο και μπύρα, συναντάται και στην Κεφαλλονιά, καθώς και στην Κύπρο το οποίο παρασκευάζεται με πολλά είδη κρέατος, κυρίως με κυνήγι.
πηγή:thepressroom.gr
botanologia.gr
φωτό:sintayes.gr

Τρίτη 14 Αυγούστου 2018

Προζυμένιο ψωμί με σκόρδο και τυρί

Ψωμί,
λάδι,
ρίγανη,
φέτα,
ελιές,
κασέρι,
γραβιέρα.
κρεμμύδι.
Όλα θυμίζουν πασίγνωστα ελληνικά "προσφάγια"
Πρισφάγι ή προσφάι-αρχαιότατη ελληνική λέξη που δηλώνει κάτι πρόχειρο που τρώμε πριν το κυρίως γεύμα.
Και σαν παιδιά,πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε με το ψωμί και το τυρί. 
Το ψωμί,όπως πολύ καλά γνωρίζουμε,είναι το βασικότερο είδος τροφίμου με ιδιαίτερη θρεπτική αξία.
read more:thalia- https://botanologia.gr/prozymenio-psomi-me-ladi-skordo-tyri-kai-rigani/

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2018

Στην κουζίνα επιστημονικά-Όταν μαγειρεύουμε,θέλουμε να ξέρουμε γιατί κάνουμε ό,τι κάνουμε.

 
Όταν μαγειρεύουμε, δεν θέλουμε απλώς να ακολουθούμε οδηγίες συνταγών. Θέλουμε να ξέρουμε γιατί κάνουμε ό,τι κάνουμε. Λίγη επιστημονική βοήθεια για περισσότερη γεύση και θρέψη
Επάνω σε απλό λευκό τραπεζομάντιλο, στρωμένο κάτω από τις ακτίνες ενός ήλιου που πυρπολεί το ελληνικό τοπίο και αυτό το καλοκαίρι, ο αναγνώστης των επόμενων σελίδων είναι καλεσμένος σε ένα γεύμα με λίγα πιάτα και ενσυνείδητα λιτό περιεχόμενο. Οι εξεζητημένα πειραγμένες συνταγές δεν βρήκαν θέση.
Ο μάγειρας που διάλεξε το φαγητό και θέλει να το προτείνει χωρίς ενοχές είχε αλλού τον νου του.
Ξόδεψε τον χρόνο του πιο πολύ και νοιάστηκε να βρει όσο γινόταν περισσότερες εξηγήσεις για αυτά που συμβαίνουν μέχρι να φθάσει το κάθε πιάτο στο τραπέζι. Από το να βρεις ποια να είναι τα καλά υλικά μέχρι να τα παντρέψεις σε γάμους εύγευστους και ευτυχισμένους παίρνει χρόνο.
Χώρια που μπορεί να παρασυρθείς από τα όσα (στραβά) καμώνονται οι τηλεσέφ και σαλπίζουν τα διαδικτυακά συνταγολόγια.

Οι επιστημονικές γνώσεις μας γύρω από την τροφή αυξάνονται με απίστευτους ρυθμούς τα τελευταία 25 χρόνια, χωρίς αυτό να σημαίνει και ότι τρώμε πάντα καλύτερα από τους ανθρώπους που γεννήθηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Ναι, έχουμε να φάμε περισσότερα από όσα εκείνοι αλλά δεν φροντίζουμε πάντα να μαθαίνουμε και περισσότερα γι' αυτά.
Και όμως, εκτός από διασκεδαστικό είναι και πολύ χρήσιμο να ξέρεις γιατί είναι σωστό να γίνονται κάποια πράγματα στις κουζίνες και στις κατσαρόλες μας έτσι και όχι αλλιώς.
Ενας απρόβλεπτος συλλογισμός φαντάζομαι πως είναι να συσχετίσεις κάποια ευρήματα της επιστήμης ως προς το μαγείρεμα μιας τροφής με την αρχαιολογία. Και προσπαθώ στα γρήγορα να υποστηρίξω κάτι τέτοιο με το παράδειγμα που μας έχει δώσει το καλαμπόκι.
Στην αρχαιολογία κάτι μένει εντελώς παραμελημένο ή μισοθαμμένο ίσως και επί αιώνες.
Κάποιος αποφασίζει να το φέρει στο πλήρες φως και τελικά μαθαίνουμε γι' αυτό θαυμάσια πράγματα.

«Αρχαίο» καλαμπόκι
Για το καλαμπόκι, τη βασική τους τότε τροφή, πριν και από το 1200 π.Χ., οι κάτοικοι της Κεντρικής Αμερικής ήξεραν ότι καλό είναι να βράζεται πρώτα με ασβεστόνερο ή στάχτη από ξύλα και μετά να γίνεται αλεύρι.
Όταν πήγαν εκεί οι Ισπανοί κατακτητές αγνόησαν την πρακτική αυτή ως πρόληψη και την άφησαν πίσω τους φέρνοντας μόνο το καλαμπόκι στην Ευρώπη, προκαλώντας έτσι μια σοβαρή έως και θανατηφόρα ασθένεια σε όσους το έκαναν βασική τροφή τους: την πελάγρα.
Σήμερα ξέρουμε ακριβώς γιατί δεν πρέπει να τρώμε το καλαμπόκι χωρίς να προηγηθεί αυτή η διαδικασία αλλά δεν δίνουμε και πολλή σημασία.

Η βιταμίνη Β3 έχει και άλλα δύο ονόματα: νικοτινικό οξύ και νιασίνη.
Ο άνθρωπος δεν την παράγει εύκολα και πρέπει να τη βρίσκει σε εξωτερικές πηγές.
Οι λαοί που έχουν ως βασική τροφή τους το καλαμπόκι, όπως εμείς έχουμε το σιτάρι, κάνουν τις τορτίγιας τους, τις "μικρές τούρτες" δηλαδή, με αλεύρι από καλαμπόκι που έχει μείνει 8 ώρες τουλάχιστον σε ασβεστόνερο, έχει βράσει για λίγο και μετά πια αλέθεται.
Με αυτή τη διαδικασία, που ονομάζεται nixtamalization:

  • Μαλακώνει το σκληρό περικάρπιο του καλαμποκιού και μπορεί να εισχωρήσει το βασικό (Ph>7) διάλυμα στο εσωτερικό.
  • Η βιταμίνη Β3 που υπάρχει μέσα στον σπόρο και είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό της δεσμευμένη "βγαίνει" και γίνεται αφομοιώσιμη από τον άνθρωπο.
  • Εμπλουτίζεται το περιεχόμενο του σπόρου σε ασβέστιο.
  • Το βασικό περιβάλλον εξουδετερώνει μυκοτοξίνες και κυρίως τις πολύ επικίνδυνες αφλατοξίνες.
  • Διώχνει τις ζεΐνες που θεωρούνται κατώτερης ποιότητας πρωτεΐνες.
  • Επιτρέπει να γίνει πολύ πιο εύκολα αλεύρι, και πολύ νοστιμότερο μάλιστα, από καλαμπόκι ακόμα και με την πρωτόγονη μέθοδο της τριβής του σπόρου επάνω στην πέτρα (matate).

Η πολέντα, το τριμμένο καλαμπόκι δηλαδή, είναι μια αγαπημένη τροφή των Ιταλών -που τη συνοδεύουν με σάλτσα ντομάτας, σκόρδο, ελαιόλαδο- όπως και πολλών αρχιμαγείρων.
Αλλά δεν έχω δει κανέναν να μπαίνει στον κόπο να ακολουθεί πρώτα αυτή τη διαδικασία.
Ούτε κάτι για το καλαμπόκι που πωλείται σε κονσέρβες ή ως κορνφλάουρ σε σουπερμάρκετ.
Αλλά εντάξει, ο καθένας σχεδόν αν θέλει μπορεί να γνωρίζει και μετά να πράξει όπως νομίζει.
Ως εισαγωγικό-πιατάκι- λοιπόν στο τραπέζι μας προτείνεται εδώ πολέντα που έχει στερεοποιηθεί μετά το απλούστατο βράσιμό της με νερό -1 προς 4 και λίγο αλάτι- κομμένη σε μικρά τετράγωνα που θα τα κυλήσουμε σε άψητη πολέντα, κάτι σαν πανάρισμα δηλαδή.
Και μετά αμέσως στο τηγάνι, στο καυτό λάδι, με λίγο αλάτι επάνω.
Σε ελάχιστο χρόνο βγαίνει από εκεί μια εύκολη πρώτη λιχουδιά.

Για να μην κόψει η μαγιονέζα
Ο,τι και να βάλεις στο τραπέζι θα ταιριάξει με μια μαγιονέζα.
Την επινόησε ο μάγειρας του Δούκα του Ρισελιέ μετά τη νίκη επί των Αγγλων το 1756 στο Πορτ Μαόν (και γι' αυτό έπρεπε να λέγεται κανονικά «μαονέζα»). Εννοείται εδώ, φτιαγμένη στο σπίτι.
Και δεν είναι δύσκολο αν έχεις καταλάβει κάποια πράγματα.
Χρειάζονται τα εξής: ένας κρόκος αβγού -χωρίς το ασπράδι-, σπάνια παραπάνω, ελαιόλαδο, ξίδι ή λεμόνι, μία κουταλιά μουστάρδα, αλάτι.
Και, για σωστό ξεκίνημα: όλα, μα όλα τα συστατικά σε θερμοκρασία δωματίου.

Πρώτα ένα καλό χτύπημα του κρόκου, που αποτελείται κυρίως από νερό και μόρια λεκιθίνης, έτσι ώστε να αφρίσει καλά.
Στη συνέχεια ρίχνουμε πολύ προσεκτικά και αργά το ελαιόλαδο.
Τα μόρια της λεκιθίνης θα χρησιμεύσουν ως διπλοί γάντζοι.
Θα περιτριγυρίσουν τις όσο γίνεται πιο μικρές, από το χτύπημα, σταγόνες λαδιού με την πλευρά που έχει συνάφεια με τη λιπαρή ουσία και με την άλλη πλευρά που παρουσιάζει συνάφεια με τα μόρια του νερού θα συγκρατήσουν όλο αυτό το "παρά φύσιν" κατασκεύασμα, αφού κανονικά λιπαρή ουσία και νερό δεν αναμειγνύονται.
Το λάδι προστίθεται πολύ αργά για να μη δημιουργούνται μεγάλες σταγόνες λιπαρής ουσίας.
Σε αυτό βοηθάει και η προσθήκη μουστάρδας που θα σταθεροποιήσει ακόμα περισσότερο τη σύνδεση υδατικής και λιπαρής ουσίας, ώστε να μην κόψει η μαγιονέζα.
Επίσης το αλάτι, το οποίο μόλις προστεθεί θα χωριστεί σε αρνητικά και θετικά ιόντα με τη βοήθεια και του χυμού λεμονιού -που θα σταθεροποιήσει και τις ισοθειοκυανάτες της μουστάρδας-, θα πρέπει να μπει στο τέλος, για να μη διαταραχθεί από τα ηλεκτρικά φορτία  η ισορροπία, και αφού έχουν δέσει τα υπόλοιπα υλικά. 
Αν κάνει πως κόβει, δηλαδή ξαναχωρίζουν τα υλικά, πρώτα ελάχιστο νερό και, αν είναι ανάγκη, ένας ακόμα κρόκος και χτύπημα θα είναι η άμεση θεραπεία.

Γεμιστά
Τα γεμιστά και ο σιμιγδαλένιος χαλβάς είναι υπόδειγμα γαστρονομικής λιτότητας και ταυτόχρονα νοστιμιάς.
Και δεν θα είναι ίσως υπερβολή να πει κάποιος ότι έχουν περίπου τον ίδιο αριθμό βασικών συστατικών και οπαδών.
Τα γεμιστά μπορούν να είναι ένα φαγητό πολύ υγιεινό.
Είτε για ντομάτες πρόκειται είτε για πιπεριές, το λυκοπένιο, ένα πολύ ωφέλιμο για τον άνθρωπο καροτένιο, αφού δεσμεύει τις όχι ωφέλιμες ελεύθερες ρίζες, είναι άφθονο.
Με το χαρακτηριστικό να αυξάνεται σε ποσότητα όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία, διότι η θραύση στα τοιχώματα των κυττάρων βγάζει περισσότερο στο φαγητό, έτσι ώστε και η μαγειρευμένη ντομάτα να είναι περισσότερο ωφέλιμη από την ωμή.
Η διαμάχη κιμάς ή ρύζι για τη γέμιση δεν μας απασχολεί, όπως θα καταλάβει αργότερα ο αναγνώστης, αλλά αν δεχθούμε την εκδοχή για το ρύζι ανακύπτουν δύο θέματα.
Ρύζι ναι, αλλά ποιο ρύζι;
Αρκεί να αναφέρουμε ότι τα περισσότερα ωφέλιμα συστατικά του ρυζιού είναι στον φλοιό του και ότι το άσπρο ρύζι προσφέρει μόνο άμυλο και υδατάνθρακες. Πάντως ο μάγειρας του τραπεζιού αυτού συνιστά και μιαν άλλη εκδοχή.
Αντί για ρύζι, γέμιση με μαυρομάτικα φασόλια ή φασόλια χάντρες κανονικά μαγειρευμένα πρώτα με το λάδι τους αλλά όχι εντελώς.
Προκύπτει άλλη γεύση βέβαια και ένα τρομακτικά χορταστικό φαγητό.

Τανίνες
Και για την προηγούμενη υπερπαραγωγή, τι κρασί;
Να πιούμε ένα κόκκινο, που είναι πλούσιο σε τανίνες και κατ' επέκταση στις πολύτιμες για τον ανθρώπινο οργανισμό ανθοκυανίνες;
Καλό θα ήταν, αλλά η επιστήμη λέει "όχι"
Και το "όχι" δεν έχει να κάνει με το γνωστό θέμα ότι με τον καιρό κάποια κρασιά πλούσια σε τανίνες χάνουν τη σπιρτάδα τους ενώ το βαθύ κόκκινο χρώμα τους πάει προς το ξανθό.
Αλλά με το ότι οι τανίνες δεσμεύουν τις πρωτεΐνες στο σάλιο μας και επιτείνουν την αίσθηση του στυφού.
Αρα με φαγητά φτωχά σε πρωτεΐνες αποφεύγουμε τα κρασιά τα πλούσια σε τανίνες.

Μια χορεύτρια επάνω στο τραπέζι
Αν πρέπει να μπει και ένα γλυκό στο τραπέζι, η επιλογή ανάμεσα σε αναρίθμητα και η τελική πρόταση είναι για μια Πάβλοβα.
Το γλυκό που έχει, καλώς ή κακώς, ταυτιστεί με την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, προς τιμήν μιας μεγάλης ρωσίδας χορεύτριας.
Φτιάχνεται με ελάχιστα υλικά, άρα περνάει εύκολα από το κριτήριο της λιτής γαστρονομικά παρουσίας.
Εκτός από τα κομμάτια ψημένης στέρεης μαρέγκας, χρησιμοποιείς οποιοδήποτε φρουτογλυκό που ρίχνεις από επάνω και για τους σκληρούς βάζεις και κάποια σαντιγί.

Πρωταγωνίστρια πάντως είναι η μαρέγκα, το σφιχτά αγκαλιασμένο ζευγάρι ασπράδι αβγού - ζάχαρη.
Και για τη μαρέγκα έχουν γραφτεί εκατοντάδες σελίδες, ενώ έχει μελετηθεί και επιστημονικά η συμπεριφορά της.
Εδώ προτείνεται ο λεγόμενος ιταλικός τρόπος παρασκευής.
Για έξι ασπράδια αβγών χρησιμοποιούμε ίση μάζα ζάχαρης άχνη, που αν θέλουμε της έχουμε βάλει από την προηγουμένη σπόρια βανίλιας για να αρωματιστεί.
Χτυπάμε τα ασπράδια έντονα, άρα εισάγοντας αέρα, τόσο όσο να γυρίζουμε το δοχείο ανάποδα και να μην πέφτει τίποτα.
Έχουμε διαλύσει τη ζάχαρη σε νερό που ζεσταίνεται.
Δοκιμάζουμε το σιρόπι αυτό κάθε τόσο σε ένα ποτήρι με νερό.
Είναι έτοιμο μόνον όταν πέφτοντας στο νερό σχηματίζονται μικρές διακριτές αλλά όχι στερεοποιημένες σαν καραμέλα σταγόνες, όπως οι χάντρες του κομπολογιού -θερμοκρασία: λίγο μικρότερη από τους 127 βαθμούς Κελσίου-, διότι έως εκεί, έδειξαν οι έρευνες, υπάρχει αρκετό νερό για να δρα ως πλαστικοποιητής, μετά η ζάχαρη γίνεται καραμέλα και το χάνουμε.
Συνεχίζουμε το χτύπημα και ταυτόχρονα εισάγουμε το σιρόπι βαθμιαία.
Μετά ψήνουμε στον φούρνο, στους 160 βαθμούς Κελσίου.

Φθάνοντας στο τέλος θα ήταν επιτυχία αν οι αναγνώστες χόρτασαν κάπως με τα όσα κατατέθηκαν στο τραπέζι. Οι πλέον παρατηρητικοί θα έχουν μάλλον καταλάβει ήδη τη συνειδητή αδυναμία του μάγειρα να μη βάζει στο τραπέζι του κρέας, ψάρι, ούτε καν χταπόδι ή έστω μια πεταλίδα βίαια αποσπασμένη από τον βράχο της και την ηρεμία της. Ας το θεωρήσουν απλώς άποψη και όχι δόγμα ή φονταμενταλισμό.

10 μπουκιές γνώσης
1 Οχι τις ντομάτες στο ψυγείο, και μάλιστα σε σακούλα από πλαστικό!
Η ωρίμασή τους γίνεται μέσω της παραγωγής αιθυλενίου και το ίδιο ισχύει για τις μπανάνες.
Έξω από το ψυγείο και σε χώρο καλά αεριζόμενο, όχι η μία επάνω στην άλλη ώστε να... εισπνέει η μία το αιθυλένιο που παράγει η άλλη.
Έτσι επιτυγχάνεται καλύτερη ωρίμαση και γεύση.

2 Το 75% ενός κρεμμυδιού είναι νερό.
Έτσι, όταν βρεθεί στο τηγάνι και αρχίσει να ανεβαίνει η θερμοκρασία, το νερό εξατμίζεται διαρρηγνύοντας τους θύλακες που το συγκροτούν.
Αυτή η διάρρηξη γίνεται αισθητή από εμάς όταν το βλέπουμε να χάνει τη ζωντάνια του και αρχίζει να μαλακώνει.
Σάκχαρα, πρωτεΐνες και μερκαπτάνες, δισουλφίδια, τρισουλφίδια ελευθερώνονται και η κουζίνα γεμίζει αρώματα.
Συνεχίζοντας να παρέχουμε θερμική ενέργεια αρχίζει η καθαυτό καραμελοποίηση.
Οξειδώνονται τα σύνθετα σάκχαρα και προκύπτουν απλοί μονοσακχαρίτες, όπως γλυκόζη και φρουκτόζη, που έχουν πιο έντονα γλυκιά γεύση από τα σύνθετα σάκχαρα από όπου προήλθαν.
Δεν υπάρχει λόγος να προσθέτουμε σόδα, νερό ή ζάχαρη, όπως κάνουν στις κουζίνες που υπάρχει μεγάλη πίεση, για να επιταχύνουμε αυτή τη διαδικασία.

3 Σόδα όμως χρησιμοποιούν και για να βράσουν πιο γρήγορα τα λαχανικά.
Και ένζυμα όπως οι πηκτινάσες που... επιτίθενται στην πηκτίνη για να διαρραγούν τα κυτταρικά τοιχώματα, αφού αυτά αποτελούνται από κυτταρίνη και πηκτίνη.
Η καρβοξυλική ρίζα στο μόριο της πηκτίνης πρέπει να χάσει το υδρογόνο της και το φορτισμένο υπόλειμμα (-COO) με τις απωθήσεις που προκαλεί κάμπτει τη λαχανοαντίσταση.
Αλλά ο ευσυνείδητος μάγειρας δεν χρειάζεται τη σόδα, ούτε εδώ ούτε στα όσπρια ούτε στις ελιές.

4 Οι πολύ καυτερές πιπεριές αναγκάζουν τις TRP πρωτεΐνες που ελέγχουν τα κανάλια των νευρικών κυττάρων να λειτουργήσουν έτσι ώστε να δοθεί ερέθισμα στον εγκέφαλο για να παραχθούν ενδορφίνες που αντιδρούν στο ερέθισμα του καψίματος.
Έτσι το πολύ καυτερό φαγητό δρα κατά κάποιον τρόπο όπως η δόση μιας ουσίας που μας ηρεμεί τελικά.

5 Για όποιον επιμένει στο κρέας και τρώει μαζί και τυρί, καλό είναι να ξέρει ότι τον σίδηρο του κρέατος πολύ πρόθυμα οι φωσφορικές ρίζες που υπάρχουν στο τυρί τον δεσμεύουν και φεύγουν μαζί από το σώμα μας.
Ιδιαίτερα κακός είναι ο συνδυασμός κρέατος και τυριών που λιώνουν εύκολα με τη θερμοκρασία, γιατί έχουν ενισχυθεί με φωσφορικά για να ρέουν καλύτερα.

6 Η όχι ευχάριστη γεύση από τον φελλό σε κάποια μπουκάλια κρασιού οφείλεται σε μια ουσία με το εύκολο όνομα... 2-4-6-τριχλωροανισόλη, που χαλάει το κρασί μας ακόμα και όταν είναι σε νανοποσότητες.
Υπάρχει τρόπος απαλλαγής από αυτήν.
Επειδή της αρέσουν (!) τα μόρια του πολυαιθυλενίου, θα πρέπει πριν από το σερβίρισμα να περάσει για λίγο το κρασί (χωρίς το μπουκάλι) σε μια σακούλα από το υλικό αυτό για να επανέλθει η πλήρης γεύση του.

7 Για όποιον επιμένει να ποσάρει τα αβγά του, βοηθάει πολύ να έχει ρίξει από πριν σε ένα λίτρο νερό 8 γραμμάρια ξίδι και 15 γραμμάρια αλάτι.
Αυτά δίνουν φορτισμένα σωματίδια μέσα στο νερό και βοηθούν να σταθεροποιηθεί πιο γρήγορα το ασπράδι του αβγού.
Δεν φέρνουμε το νερό σε πλήρη βρασμό, δηλαδή στους 100 βαθμούς, αλλά πιο κάτω, στους 80 περίπου.
Τότε δίνουμε περιστροφική κίνηση στο νερό ώστε να δημιουργηθεί στη μέση μια κοιλότητα.
Εκεί μέσα αφήνουμε να γλιστρήσει απαλά το αβγό.
Και συνεχίζουμε την περιστροφή του νερού.
Όσο πιο φρέσκο το αβγό τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα.
Συνιστάται επίσης να έχει περάσει πριν το αβγό από ένα σουρωτήρι ώστε να έχει φύγει το πολύ υδαρές τμήμα από το ασπράδι.

8 Να βάλουμε στο γλυκό όλο εκείνο το ακριβοπληρωμένο "φασόλι" της βανίλιας ή μόνο τα σποράκια που είναι μέσα του;
Στο Μεξικό κόβουν σε κομματάκια του ενός εκατοστού ολόκληρα τα "φασόλια" και τα χρησιμοποιούν ανάλογα.
Για πιο λεπτές αποχρώσεις όμως, ανοίγουμε στη μέση τον καρπό και με τη μύτη ενός μαχαιριού ξύνουμε το εσωτερικό, που δίνει και το εντονότερο άρωμα.
Ένα τέτοιο "φασόλι" είναι φρέσκο αν μπορούμε να το τυλίξουμε γύρω από το δάχτυλό μας χωρίς να σπάσει ή να ανοίξει.

9 Τα καροτενοειδή που υπάρχουν στην τροφή των αγελάδων περνούν στο γάλα δίνοντας το κίτρινο χρώμα στο τυρί.
Αν δεν βόσκουν σε λιβάδι, τα καροτενοειδή τα προσθέτει ο... παραγωγός. Αντίθετα, στο πρόβειο και στο κατσικίσιο γάλα δεν περνούν στο τυρί, γι’ αυτό τα γνήσια προϊόντα από αυτά δεν έχουν άλλο χρώμα από πολύ κοντά στο λευκό.

10 Για όποιον θέλει να μαγειρέψει με τα κόκκινα νήματα του φυτού κρόκος, καλό είναι να γνωρίζει ότι μόνο τα κόκκινα έχουν ουσία και για να πάρουμε όσο περισσότερη από την πολύτιμη αλλά τόσο λιγοστή ουσία θα πρέπει να βάλουμε από την προηγουμένη τα νήματα σε νερό που μόλις έχει βράσει και να το χρησιμοποιήσουμε την επόμενη ημέρα.

πηγή:tovima.gr

botanologia.gr

Κυριακή 12 Αυγούστου 2018

Βότανα που αδυνατίζουν σύμφωνα με τις αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων γιατρών

Βότανα που αδυνατίζουν
Από τα βάθη του χρόνου έρχονται μέχρι τα δικά μας αυτιά φωνές σοφών που συνδυάζουν την τροφή με το φάρμακο
Η σκέψη των αρχαίων Ελλήνων ιατρών και βοτανολόγων επηρέασε την ιατρική σκέψη για πολλούς αιώνες, όπως επηρέασε και τις διατροφικές συμβουλές που δίνονταν κατά καιρούς.
Τι συμβούλευε ο μεγάλος γιατρός , ο Γαληνός , όσους ήθελαν να αδυνατίσουν;
Ποιες ήταν οι τροφές που προτιμούσε;
Παρατηρούμε ότι οι γιατροί της αρχαιότητας κατέτασσαν τις τροφές σε κατηγορίες
ανάλογα με τις
επιπτώσεις που έχουν στη ζωή του ανθρώπου.
Σύμφωνα με το κατάλογο που συνέταξε ο Γαληνός , τα βότανα που....

Η κατάθλιψη επιταχύνει τη γήρανση του εγκεφάλου

Η κατάθλιψη επιταχύνει τη γήρανση του εγκεφάλου επισημαίνουν οι ψυχολόγοι στο Πανεπιστήμιο του Sussex καθώς έχουν βρει μια σύνδεση μεταξύ της κατάθλιψης και της επιτάχυνσης του ρυθμού γήρανσης  του εγκεφάλου.
Οι ψυχολόγοι στο Πανεπιστήμιο του Sussex έχουν βρει μια σύνδεση μεταξύ της κατάθλιψης και της επιτάχυνσης του ρυθμού με τον οποίο γηράσκει ο εγκέφαλος.
Αν και οι επιστήμονες πολλές φορές στο παρελθόν έχουν αναφέρει ότι τα άτομα με κατάθλιψη ή άγχος έχουν αυξημένο κίνδυνο άνοιας αργότερα, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που παρέχει ολοκληρωμένες αποδείξεις για την επίδραση της κατάθλιψης στη μείωση της συνολικής γνωστικής λειτουργίας -γνωστής και ως νοητικής κατάστασης- στο γενικό πληθυσμό.
Για τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Psychological Medicine,
οι ερευνητές μέσα από μια συστηματική ανασκόπηση 34 διαχρονικών μελετών,
εστιάστηκαν στη σχέση ανάμεσα στην κατάθλιψη ή το άγχος και τη μείωση της γνωστικής λειτουργίας με την πάροδο του χρόνου.
Συνδυάστηκαν και εξετάστηκαν στοιχεία από 71.000 και πλέον συμμετέχοντες.
Στους συμμετέχοντες ήταν άτομα που παρουσίαζαν συμπτώματα κατάθλιψης καθώς και άτομα που είχαν διαγνωσθεί ως κλινικά καταθλιπτικά...

Κυριακή 5 Αυγούστου 2018

Χυμοί φρούτων και λαχανικών-θεϊκές απολαύσεις

Υγρές θερμίδες
Οι χυμοί φρούτων και λαχανικών, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε,μας προσφέρουν πληθώρα συστατικών, όπως υδατάνθρακες, μέταλλα, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, τα οποία είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά και άκρως απαραίτητα στον οργανισμό μας.
Εκτός όμως από όλα αυτά,μας προσφέρουν και τις υγρές θερμίδες.
Και τι είναι οι υγρές θερμίδες;
Πολύ απλά,οποιαδήποτε θερμίδα προσλαμβάνουμε από χυμούς και ροφήματα.
Το 20% των ημερήσιων προσλαμβανόμενων θερμίδων προέρχονται από τα ροφήματα και τους παντός είδους χυμούς τη στιγμή που η συνιστώμενη πρόσληψη είναι μόλις 10-15%.
Εμείς τι πρέπει να γνωρίζουμε,ώστε να μην ξεγελιόμαστε και φορτώνουμε τον οργανισμό μας με αυτές τις κρυφές θερμίδες;
Ας δούμε λίγο τι συμβαίνει.....
read more:https://botanologia.gr/ygres-thermides-oi-thermides-poy-pairnoyme-apo-chymoys-kai-rofimata/

Το αλκοόλ και το κάπνισμα κατά τον θηλασμό επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού.

Η κατανάλωση αλκοόλ από τη μητέρα ενόσω θηλάζει, εγκυμονεί κινδύνους για τον εγκέφαλο του παιδιού και τις νοητικές ικανότητές του
Οι νέες μητέρες που έκαναν υπομονή εννέα μήνες και δεν έπιναν αλκοόλ όσο ήσαν έγκυες, μπορεί να ανυπομονούν να ξαναπιούν, αλλά πρέπει να μη βιαστούν, γιατί μια νέα αυστραλιανή επιστημονική έρευνα δείχνει ότι η κατανάλωση αλκοόλ στη διάρκεια του θηλασμού ενέχει αυξημένους κινδύνους για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού.
Διαπιστώθηκε ότι το αλκοόλ που περιέχεται στο μητρικό γάλα, συνδέεται με μειωμένες ικανότητες των παιδιών στην ηλικία των έξι έως επτά ετών, αν και όταν τα ίδια παιδιά ελέγχθηκαν ξανά αργότερα, στην ηλικία των δέκα έως 11 ετών, η αρνητική επίπτωση φάνηκε πια να μην είναι η ίδια.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη νευροψυχολόγο Λουίζα Γκίμπσον του Πανεπιστημίου Maquarie του Σίδνεϊ, που μελέτησαν 5.107 παιδιά και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Pediatrics" της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, ανέφεραν ότι «όσο περισσότερο αλκοόλ έπινε μια γυναίκα ενόσω θήλαζε, τόσο μικρότερες ήσαν οι νοητικές επιδόσεις του παιδιού σε ηλικία έξι έως επτά ετών».
Τα παιδιά των νέων μητέρων, οι οποίες έπιναν αλκοόλ, αλλά δεν θήλαζαν, δεν εμφάνιζαν ανάλογη μείωση νοητικής ανάπτυξης, κάτι που δείχνει ότι το αλκοόλ στο γάλα του θηλασμού ευθύνεται για το πρόβλημα.
"Δεν υπάρχει ασφαλές επίπεδο αλκοόλ για μια θηλάζουσα μητέρα», σύμφωνα με την Γκίμπσον, για αυτό, όπως είπε, «η ασφαλέστερη επιλογή για μια γυναίκα είναι μην πίνει καθόλου αλκοόλ, όσο παράγει μητρικό γάλα".
Με διάφορους τρόπους το αλκοόλ μπορεί να κάνει κακό στον παιδικό εγκέφαλό. Σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορεί να επιφέρει άμεση βλάβη στα κύτταρα του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου ή να μειώσει τη θρεπτική αξία του μητρικού γάλατος ή να επιδράσει αρνητικά στον ύπνο του παιδιού.

πηγή:kathimerini.gr
thalia-botanologia.blogspot.gr

Τα άγρια φαγώσιμα χόρτα και η διατροφική τους αξία

 
- Τα άγρια χόρτα εξαφανίζονται από τους αγρούς και η τιμή τους είναι μεγάλη στις λαϊκές αγορές.Οι λόγοι είναι: τα οργώματα , οι χορτοκοπές, το τσιμεντάρισμα..
- Τα άγρια χόρτα είναι αυτοφυή. Μπορεί να είναι διάσπαρτα, αλλά πιο συχνά υπάρχουν αποικίες τους κατά τόπους.
- Τα ήμερα χόρτα είναι σπαρμένα και ακολουθούμε καλλιεργητικές τεχνικές και επεμβάσεις.
Τα ήμερα χόρτα τα συναντάμε και ως αυτοφυή σποραδικά σε μη εκτεταμένες αποικίες.
- Τα οικόσιτα ζώα και πτηνά, τρώνε σχεδόν όλα τα χόρτα που τρώνε οι άνθρωποι, όμως αρέσκονται και σε χόρτα που ο άνθρωπος δεν τα πλησιάζει.
- Τα κατσίκια προτιμούν τα κλαριά από τα δέντρα και τους θάμνους.
Τα άγρια χόρτα
Αποτελούν μέρος της φυσικής βλάστησης ενός τόπου. Αν και περνούν απαρατήρητα και πολλές φορές είναι και ανεπιθύμητα εν τούτοις μας δίνουν με τον πιο επιβλητικό τρόπο το μήνυμα, ότι ζούμε σε έναν κόσμο που ολοένα μεταμορφώνεται. Όταν φυτρώνουν, μικρά χορταράκια ακόμη, βάφουν τη φύση πράσινη, μετά όταν ανθίσουν τη γεμίζουν χρώματα και αρώματα και αργότερα ξεραίνονται και χάνονται και ξανά πάλι από την αρχή. Είναι εγκατεστημένα, άλλοτε σε μικρές ή μεγάλες κοινωνίες και άλλοτε είναι διάσπαρτα. Δηλώνουν μόνιμοι κάτοικοι του τόπου που ευδοκιμούν και δεν έχει παρατηρηθεί αλλά ούτε αποκλείεται η μετανάστευσή τους ή η εξαφάνισή τους.
Οι σπόροι τους μεταφέρονται με τον αέρα, το δέρμα των ζώων, τα πουλιά, τα θηλαστικά, τα ποτάμια, παντού και ευδοκιμούν ανάλογα με το τύπο εδάφους και τις κλιματολογικές συνθήκες. Παντού στήνεται η γιορτή των χόρτων! Στα παραλιακά οικοσυστήματα της άμμου της πέτρας και της αλμύρας. Στις όχθες των χειμάρρων, των ποταμών και των λιμνών. Μέσα στις πόλεις, στις γλάστρες, στα πεζοδρόμια, στους φράχτες , στα χωράφια,. στους αγρούς, στα χέρσα χωράφια, σε απότομες πλαγιές λόφων, σε δάση, στις κορυφές των βουνών.

Τα άγρια χόρτα, είναι η άδεια παραμονής μας στον τόπο μας, γιατί μας αποδεικνύουν ότι η γη παραμένει ακόμη γόνιμη και μπορεί να διασφαλίσει την φιλοξενία μας. Τα μέρη, όπου η φυσική βλάστηση εξαφανίζεται, οι άνθρωποι τα εγκαταλείπουν.
Για τη σύγχρονη γεωργία, τα άγρια χόρτα θεωρούνται ζιζάνια. Εξολοθρεύονται ή περνούν απαρατήρητα.
Στη γεωργία της φύσης, τα άγρια χόρτα δεν εμποδίζουν, αλλά αντίθετα προστατεύουν τη γη από την διάβρωση του νερού και του ανέμου, διατηρούν τη θερμοκρασία της γης και την υγρασία της σε επιτρεπτά όρια. Αποτελούν ένα προηγμένο είδος καλλιέργειας, αφού αυτολιπαίνονται, αυτοποτίζονται, αυτοκλαδεύονται, αυτοβοτανίζονται. Από τα άγρια χόρτα μια κατηγορία τους είναι τα άγρια φαγώσιμα χόρτα.

Τα άγρια φαγώσιμα χόρτα
Αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των άγριων χόρτων γενικά.
Ενώ τα ζώα καθοδηγούνται αποκλειστικά από το ένστικτό τους, για τα χόρτα με τα οποία τρέφονται, εμείς οι άνθρωποι για την επιλογή των χόρτων που θα τραφούμε, βασιζόμαστε στη γνώση, που μας μεταβιβάστηκε από την προηγούμενη γενιά.
Τα φαγώσιμα χόρτα επιλέγονται σε κάθε τόπο, βάσει των γευστικών συνηθειών των κατοίκων, οι οποίες με τη σειρά τους, προκύπτουν από τις κλιματολογικές και περιβαλλοντικές συνθήκες του τόπου.
Τα φαγώσιμα χόρτα, στα ορεινά χωριά της Κορινθίας, της Αργολίδος και της Αρκαδίας τα ονομάζουν «λάχανα».

"Σπουδαία τα λάχανα"
Ο λαός με τη φράση: "Σπουδαία τα λάχανα", απαντάει στην έπαρση, τον κομπασμό, την αυθεντία για ότι προβάλλεται ως επίτευγμα.
Τα λάχανα τα καλλιεργεί η ίδια η φύση!
Ο λαός μας, είναι κατ’ αρχή λαός της θάλασσας, αλλά είναι και λαός ποιμενικός,
και λαός της γης. Ιδιαίτερα σαν λαός της γης, είναι από τους λίγους λαούς που επιδίδονται στη συλλογή άγριων λάχανων και βρίσκονται στο ημερήσιο διαιτολόγιό του.

Η ονομασία:
Στις πόλεις , έχει επικρατήσει η ονομασία χόρτα, αντί για λάχανα.
Σε πολλές περιοχές της Πελοποννήσου, της Μακεδονίας, της Ηπείρου αλλά και της Κρήτης τα λένε και χόρτα και λάχανα. Στην αρχαία Ελλάδα τα ονόμαζαν μόνο λάχανα. Το ρήμα «λαχανεύω», ερμηνεύεται, ως «μαγειρεύω». Τα λάχανα είναι αυτοφυή ή καλλιεργήσιμα. Τα καλλιεργήσιμα τα λέμε σπαρτά ή ήμερα ενώ τα αυτοφυή τα λέμε άγρια. Τα άγρια, μπορεί να είναι του βουνού ή του κάμπου. Πολλές φορές χρησιμοποιούμε τον προσδιορισμό «του βουνού» ή «του κάμπου» ή «του αγρού» για να δηλώσουμε ακριβώς ότι είναι άγρια. Λέγονται «θαλασσινά», τα χόρτα που συλλέγονται δίπλα στη θάλασσα, αλλά σε κάποια μέρη συλλέγουν και χόρτα μέσα από τη θάλασσα χωρίς να είναι κατ’ ανάγκη φύκια.

Η διατροφική αξία των άγριων χόρτων
Το ρήμα "χορταίνω" προέρχεται από τη λέξη χόρτα και έχει τη σημασία ότι τρώγω χόρτα. Είναι γνωστό όμως, ότι όσα χόρτα και να φας δεν έχεις το αίσθημα του κορεσμού. Παρόλα αυτά, η σημασία του ρήματος "χορταίνω" έχει παραφθαρεί και σημαίνει το αίσθημα του κορεσμού που προκύπτει από την κατανάλωση του συνδυασμού κρέατος και αμυλούχων τροφών, που μας βαραίνουν και μας δίνουν το αίσθημα του κορεσμού.

Τα χόρτα είναι ελαφρύ φαγητό
Τα άγρια χόρτα είναι τροφή πλούσια σε μέταλλα όπως ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο, νάτριο, αλλά πλούσια και σε βιταμίνες όπως βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη C, προβιταμίνη Α-καροτίνη- και έχουν αντιοξειδωτική δράση. Έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες και δεν επιβαρύνουν τον οργανισμό με λίπη.
Στην προσπάθειά να εκτιμήσουμε τη διατροφική αξία των χόρτων δεν θα έπρεπε να κάνουμε αποδόμηση των χόρτων στη χημική τους ανάλυση, γιατί είναι η λογική της τροφής - χάπι, που κατασκευάζει ο άνθρωπος σε εργαστήρια.
Για τον σύγχρονο άνθρωπο τα χόρτα, αποτελούν συμπλήρωμα της διατροφής-δεύτερο πιάτο, αλλά είναι η βάση της διατροφής πολλών θηλαστικών-πρώτο πιάτο. Θα μπορούσαν να είναι ιδανική τροφή για τον σύγχρονο άνθρωπο που πάσχει από ασθένειες που έχουν σχέση με την υπερκατανάλωση λιπών, πρωτεϊνών και υδατανθράκων. Έθρεψαν γενιές και γενιές Ελλήνων διατηρώντας τους λεπτούς και υγιείς.
Συνδυάζονται με όλες τις τροφές και μπορεί ο οργανισμός μας να τις μεταβολίσει. Δεν επιβαρύνουν ούτε το έντερο αλλά και ούτε υπερφορτώνουν τα όργανά μας. Επιπλέον δεν αφήνουν άχρηστα κατάλοιπα στον οργανισμό.

Τα άγρια χόρτα που συλλέγονται κοντά στον τόπο διαμονής μας αποτελούν:
Φυσική διατροφή
Παράγονται με φυσικό τρόπο χωρίς εισροές παρά μόνο με τις βροχές και είναι συμβατή και αναγνωρίσιμη τροφή για τον ανθρώπινο οργανισμό που είναι μέρος του φυσικού οικοσυστήματος όπου διαμένει.
Η σύγχρονη βιομηχανική γεωργία είναι προσανατολισμένη στην παραγωγή τροφίμων για εξαγωγή,βιάζοντας τη γη,μολύνοντας τον αέρα,τα υπόγεια νερά-υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων.
Η σύγχρονη βιομηχανία τροφίμων επιβάλλει τα τρόφιμα - σκουπίδια προωθώντας τα ως εμπλουτισμένα τρόφιμα ή λειτουργικά τρόφιμα ή προβιοτικά τρόφιμα σε ένα παγκόσμιο πείραμα αντοχής του ανθρώπινου οργανισμού.
Η φυσική διατροφή που στηρίζεται στα άγρια και ήμερα χόρτα και λαχανικά δεν έχει καμία σχέση με τη διατροφή που λανσάρει η σύγχρονη βιομηχανία τροφίμων, που εκτοπίζει τη φυσική διατροφή, την απόλυτα συμβατή με τον ανθρώπινο οργανισμό. Η διατροφή που επιβάλλει η αγορά είναι μια δοκιμασία αντοχής για επιβίωση του ανθρώπου.

Το θρεπτικό ισοδύναμο
Το μάρκετινγκ της αγοράς τροφίμων υποστηρίζει:
"Πέρα από τα κατάλοιπα που μπορεί να έχουν οι τροφές από φυτοφάρμακα, λιπάσματα, συντηρητικά, θεωρούνται όλες θρεπτικά ισοδύναμες. Με αυτή τη λογική ακόμη και οι τροφές που παράγονται από υδροπονία -δίχως χώμα-και οι τροφές που παράγονται από γενετικά τροποποιημένους σπόρους θεωρούνται θρεπτικά ισοδύναμες με τις τροφές της φύσης". Η απάντηση είναι: Για τα χόρτα δεν ισχύει ο νόμος του μάρκετινγκ. Εξάλλου τα άγρια χόρτα είναι πιο ακριβά και τα προτιμούμε έναντι των καλλιεργημένων, γιατί είναι τροφή της φύσης.

Η ασφάλεια των τροφίμων
Η ασφάλεια των τροφίμων θέτει τα επιτρεπτά όρια στα κατάλοιπα από τις αγροχημικές εισροές.
Ασφαλής τροφή είναι κατά συνέπεια μια τροφή με κατάλοιπα. Δεν έχει σχέση με την καθαρή τροφή, τη φυσική τροφή.
Για τα καλλιεργήσιμα χόρτα θα είχε αξία αυτή η σήμανση, αλλά για τα άγρια χόρτα που τα καλλιεργεί η ίδια η φύση χωρίς εισροές και με το νεράκι της βροχής αυτή η σήμανση δεν έχει αντικείμενο, αν τα συλλέγουμε από μέρη με μικρή περιβαλλοντική ρύπανση.

Χόρτα βιολογικά
Στις βιολογικές λαϊκές αγορές πωλούνται άγρια χόρτα. Η πιστοποίηση « βιολογικά» έχει να κάνει με τα χωράφια από όπου συλλέγονται τα χόρτα άρα κατ’ επέκταση με τον παραγωγό. Στα καταστήματα τροφίμων μπορούμε να τα βρούμε πάντα συσκευασμένα με το όνομα του παραγωγού και την πιστοποίηση του οργανισμού που πιστοποιεί τον παραγωγό. Στα καταστήματα βιολογικών προϊόντων μπορούμε να βρούμε και συσκευασμένα αλλά και χύμα τα χόρτα, όπως και στις λαϊκές αγορές βιολογικών προϊόντων. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε ότι με τα χόρτα τρώει σαν βασιλιάς ο απλός λαός.

Συλλογή των άγριων χόρτων
Η συλλογή των χόρτων αρέσει τόσο πολύ σε μερικούς ανθρώπους που ομολογούν ότι ακόμα και αν αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και απαγορεύεται να τα καταναλώνουν, αυτοί εξακολουθούν να συλλέγουν χόρτα . Αλλά δεν διστάζουν να μαζεύουν χόρτα και για άλλους φίλους τους πέρα από τα δικά τους, απλά γιατί τους αρέσει να μαζεύουν χόρτα! Τελικά, η συλλογή των χόρτων είναι τέχνη ζωής.
Επίσης είναι εφόδιο για τη ζωή, αφού μπορούν 12 μήνες το χρόνο να είναι καθημερινά ένα πιάτο στο τραπέζι μας. Είναι από τις απλές μικρές χαρές της ζωής μας, που μας δίνουν ένα αίσθημα ευχαρίστησης και μας κάνουν ευτυχισμένους.

Σε χώρες έντονα βιομηχανικές λείπουν τα άγρια χόρτα τελείως από το σιτηρέσιό τους. Πιθανότατα λόγω της όξινης βροχής να θεωρούνται μολυσμένα. Αλλά και σε άλλες χώρες μη βιομηχανικές είναι τελείως άνοστα, ίσως λόγω των πολλών βροχοπτώσεων.
Όταν συλλέγουμε μόνοι μας τα χόρτα πρέπει να αποφεύγουμε τη συλλογή τους σε τόπους που είναι: δίπλα από δρόμους με συχνή κυκλοφορία ( μια απόσταση 150 μέτρων είναι ικανοποιητική), κοντά σε σκουπιδότοπους, κοντά σε εργοστάσια,κοντά ή και μέσα σε αγρούς εντατικής καλλιέργειας, γιατί όλα αυτά τα μέρη είναι επιβαρυμένα από περιβαλλοντική μόλυνση. Επίσης δεν μαζεύονται μέσα από βάλτους γιατί έχουν βαριά μυρωδιά.

Η συλλογή των χόρτων γίνεται σε τρεις χρονικές περιόδους:
Το φθινόπωρο και στην αρχή του χειμώνα η συλλογή των ριζών, των βολβών και των γουλιών. Την ίδια χρονική περίοδο αλλά και ολοχρονίς γίνεται η συλλογή των πράσινων μερών. Στην αρχή της άνοιξης γίνεται η συλλογή των τρυφερών βλαστών και των ανθών.

Ιδιαίτερες φροντίδες για τη συλλογή

- Τα φύλλα και οι βλαστοί και οι ανθισμένες κορυφές συλλέγονται το απόγευμα ενώ οι καρποί και τα άνθη συλλέγονται το πρωί.
- Συλλέγουμε κατά προτίμηση την ποσότητα που θα καταναλώσουμε αυθημερόν ή το πολύ για μια εβδομάδα..
- Πρέπει να αποφεύγουμε τις νάιλον σακούλες γιατί ανάβουν εύκολα τα χόρτα μέσα σε αυτές, μαραίνονται και κιτρινίζουν.

Σχόλιο:
Καταναλωτική ή υπερκαταναλωτική κοινωνία είναι η κοινωνία στην οποία:
Οι περισσότεροι άνθρωποι ξοδεύουν χρήματα που δεν έχουν ακόμη κερδίσει, για να αγοράσουν πράγματα που δεν χρειάζονται ακόμη, για να ξοδέψουν ώρες που δεν τους περισσεύουν. Και όλα αυτά για να εντυπωσιάσουν τους γείτονες τους, που δεν ενδιαφέρονται για αυτούς. Οι γείτονες δεν ενδιαφέρονται για αυτούς, γιατί δεν τους γνωρίζουν. Δεν τους γνωρίζουν γιατί δεν έχουν χρόνο, δεν έχουν χρόνο γιατί τον σπαταλάνε για να αγοράσουνε πράγματα που δεν τους χρειάζονται, και αγοράζουνε πράγματα που δεν τους χρειάζονται γιατί σπαταλάνε χρήματα που δεν έχουνε ακόμη κερδίσει.

Ποια χόρτα είναι φαγώσιμα;
Τα χόρτα τα αναγνωρίζουμε από το φύλλωμά τους, από το σχήμα τους, το χρώμα τους και όλα γενικά τα χαρακτηριστικά τους. Οι δυσκολίες είναι μεγάλες γιατί υπάρχουν πολλές παραλλαγές του ίδιου χόρτου. Τα ίδια χόρτα αλλάζουν χαρακτηριστικά από περιοχή σε περιοχή. Στην ίδια ακόμη περιοχή, δίπλα - δίπλα , αν το ένα είναι μικρότερο και το άλλο μεγαλύτερο τα φύλλα τους αλλάζουν σχήμα αλλά και χρωματισμούς. Το ίδιο είδος χόρτου, αν φύεται σε ίσκιο ψηλώνει για να βρει τον ήλιο και αν φύεται σε ξέφωτο, τα χρώματά του είναι πιο ανοικτά αλλά και δεν έχει ύψος. Πολλές φορές έχουν άλλα τοπικά ονόματα παρόλο αν και είναι ακριβώς τα ίδια με τα χόρτα μιας άλλης περιοχής. Τα χόρτα που είναι στη πρώτη γραμμή και περιζήτητα σε μια περιοχή σε μια άλλη περιοχή ούτε καν τα ξέρουν και δεν τα μαζεύουν.

Οι γιαγιάδες συμβουλεύουν:
Τα χόρτα που τρώγονται έχουν γάλα στη ρίζα τους.
Ότι είναι καθιστό τρώγεται.
Να προτιμάτε τα καθιστά χόρτα και όχι τα όρθια.
Κάποια είδη χόρτων είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο.

Στην Ελλάδα έχουν «αναφερθεί» δυο περιστατικά από κατανάλωση χόρτων. Το πρόσφατο περιστατικό είχε να κάνει με το λεγόμενο λαϊκά "διαβολόχορτο", που ήταν μαζί με βλήτα ή βλίτα και καταναλώθηκε προκαλώντας ατροπικό φαινόμενο δρώντας πάνω στο νευρικό σύστημα. Το διαβολόχορτο είναι όρθιο χόρτο με άσπρο λουλούδι και φύλλο που μοιάζει με πλατανόφυλλο σε αντίθεση με το βλήτο που έχει φύλλωμα λείο στα άκρα του και όχι δαντελωτό. Συνήθως μαζί με τα βλίτα μαζεύουν ένα χόρτο που λέγεται στίφνος και τα μαγειρεύουν μαζί.
Ας θυμηθούμε και το κώνειο που δηλητηρίασε τον Σωκράτη. Το κώνειο είναι το έγχυμα του βρομόχορτου που λέγεται και βρωμούσα και έχει την μυρωδιά ποντικού.
Το διαβολόχορτο είναι η γνωστή μπελαντόνα με γεύση υπόξινη και οπωσδήποτε με άσχημη μυρωδιά. Τοξική είναι και η ρίζα του σέλινου. Δηλητηριώδης είναι και η πικροδάφνη. Ας μη ξεχνάμε και το μανδραγόρα ή σερνικοβότανο γιατί βοηθάει τη γονιμότητα της γυναίκας, αλλά που η κατανάλωσή του προκαλεί διάφορες παρενέργειες στον άνθρωπο από παραισθήσεις, απώλεια μνήμης κ.λ.π.

Συμβουλή:
Ότι δεν ξέρουμε το αποφεύγουμε! Μερικοί έχουν μάθει ένα είδος χόρτων ή δύο ή περισσότερα και αυτά μαζεύουν. Άλλοι όταν μαζεύουν χόρτα μαζεύουν ένα είδος και άλλοι διάφορα είδη.

Η αποθήκευση των χόρτων
Ο καλύτερος τρόπος αποθήκευσης είναι να τα μαράνουμε για 10 λεπτά με λίγο νερό στη κατσαρόλα να τα στραγγίσουμε και να τα μοιράσουμε σε πακέτα των 500 γραμμαρίων να τα κλείσουμε καλά σε σακούλες και να τα βάλουμε στη κατάψυξη. Διατηρούνται για περίπου 8 μήνες.
Τα χόρτα σε πολλά μέρη τα παστώνουν.

Πως τρώγονται
Στην μεσογειακή διατροφή είναι απαραίτητα στο καθημερινό διαιτολόγιο. Τα άγρια χόρτα μπορούν να φαγωθούν ωμά στη σαλάτα, ή βρασμένα, ή να πιούμε το ζουμί τους προσθέτοντας λίγο λεμόνι. Επίσης παστώνονται ή τσιγαρίζονται και ακόμη γίνονται χορτόπιτες και χορτόσουπες.
Όλα τα χόρτα μπαίνουν στη σαλάτα. Φυσικά τα ωμά χόρτα είναι θρεπτικότερα από τα βρασμένα γιατί με το βρασμό καταστρέφονται όλες οι βιταμίνες τους. Μπορούν να περιέχονται στη σαλάτα μαζί με άλλα λαχανικά και ακόμη όταν είναι βρασμένα μπορούμε να έχουμε μια ποικιλία χόρτων γιατί είναι σαφώς πιο νόστιμη και θρεπτική.
Οι σαλάτες μπορούν να έχουν σπανάκι, ή μάραθο, οτιδήποτε χόρτο, τα πάντα.. Αν πρόκειται να τα καταναλώσουμε σαν σαλατικό, μπορούμε να μαζέψουμε διαφόρων ειδών γλυκά χόρτα, όπως επίσης και για χορτόπιτα. Η καλή πίτα θέλει σαράντα ειδών χόρτα.

Αλλά αν πρόκειται να τα βράσουμε, τότε πρέπει όχι μόνο να μαζέψουμε ένα είδος αλλά και του ίδιου μεγέθους για να έχουμε το ίδιο σημείο βρασμού. Το βράσιμο διαφορετικών ειδών χόρτων απαιτεί ιδιαίτερη δεξιοτεχνία. Πρέπει να ξέρουμε αν τα χόρτα βράζουν στον ίδιο χρόνο ή σε διαφορετικό για να τα βάλουμε πρώτα ή τελευταία στην κατσαρόλα. Και οπωσδήποτε τα χόρτα δεν θέλουν πολύ βράσιμο.
Επίσης τα πικρά τα βράζουμε σε πιο πολύ νερό για να ξεπικρίσουν, τους βολβούς που είναι ακόμη πιο πικροί τους βράζουμε ανανεώνοντας το νερό τους.
Γενικά το βράσιμο των χόρτων γίνεται σε όσο το δυνατόν λίγο νερό για να διατηρήσουν τη γεύση τους και τις ουσίες τους.

πηγή:ftiaxno.gr

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2018

Ισχυρότατες τροφές για να αδυνατίσουμε και να ελέγξουμε τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα μας

Φτηνές , αλλά  ισχυρότατες τροφές που θα μας βοηθήσουν να χάσουμε βάρος και να βελτιώσουμε την όρασή μας.
Η διατροφή μας δεν χρειάζεται να είναι ακριβή για να είναι υγιεινή.
Οι επόμενες τροφές είναι από τις φτηνές αλλά άκρως υγιεινές τροφές , οι οποίες μας βοηθούν να ελέγξουμε τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα μας , να χάσουμε  βάρος , να βελτιώσουμε τη όρασή μας και να ενισχύσουμε γενικά τον οργανισμό μας
    – Υπάρχουν πολλές διατροφικές επιλογές που είναι άκρως υγιεινές αλλά και πολύ-πολύ φθηνές
Οι τροφές αυτές είναι πολύ εύκολο να βρίσκονται σε κάθε σπίτι , με ελάχιστο κόστος και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η υγιεινή διατροφή δεν είναι εκ προοιμίου ακριβή.
“Εάν πιστεύετε λανθασμένα ότι μπορείτε να ανατρέψετε τις βλάβες που προκαλούνται από τα τρόφιμα που δεν είναι υγιεινά , άν κατά διαστήματα καταναλώνετε μια σούπερ τροφή , τότε μπορεί να συνεχίσετε να κάνετε επιλογές ρουτίνας που είναι ανθυγιεινές και αυξάνουν τον κίνδυνο μακροχρόνιας ασθένειας” επισημαίνουν οι ερευνητές*