Nα ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις

…«πιο πολύ με απασχολεί το τώρα.
Ο δάσκαλος μου έλεγε
πως  οι περισσότεροι ζούμε μια αυταπάτη.
Ζούμε στο χτες, ανησυχούμε γι’ αυτό που έγινε χτες.
Δεν μπορείς να κάνεις
τίποτα για το χτες και δεν έχεις ωριμάσει ακόμη, αν εξακολουθείς να κατηγορείς
τους άλλους γι’ αυτό που έγινε χτες.
Άφησε το χτες να φύγει μακριά γιατί, αν
δεν το κάνεις αυτό, θα κρεμαστεί γύρω στο λαιμό σου και θα σε βουλιάξει.
"Οι
γονείς μου μου ‘καναν αυτό ή εκείνο".
Ξέρεις τι σου έκαναν οι γονείς σου; Σου
έδωσαν ό,τι ήξεραν. Ας είναι ευλογημένοι! Μπορεί να μην ήταν τέλειοι.
Το πιο
θλιβερό και ίσως η αιτία της απογοήτευσής σου είναι ότι εσύ τους πίστευες για
τέλειους κι ότι εκείνοι σε άφησαν να το πιστεύεις. Είναι πολύ σοφός ο γονιός
που λέει στο παιδί του: "Κοίταξέ με. Κλαίω. Νιώθω μόνος. Δεν ξέρουμε αν αυτό θα
πετύχει ή όχι, θέλουμε όμως να το κουβεντιάσουμε μαζί σου".

…Πολλές φορές αναρωτιέμαι:
όσο κι αν επαναστατούμε, είμαστε
πραγματικά αυτό που είμαστε ή είμαστε μόνο αυτό που μας λένε ότι είμαστε;
Ξέρουμε σαν δάσκαλος και ψυχολόγος ότι
μαθαίνουμε να είμαστε άνθρωποι – αλλά ποιοι είναι οι δάσκαλοί μας μας;
Κατ’
αρχήν δάσκαλοί μας είναι οι γονείς μας, η οικογένειά μας.
Δεν μπορούμε πια,
εκτός αν είμαστε ακόμη παιδιά, να κατηγορούμε τους γονείς και την οικογένειά
μας, γιατί οι γονείς και οι συγγενείς μας είναι μόνο άνθρωποι σαν όλους τους
άλλους.
Έχουν τα δικά τους προβλήματα, τις δικές τους αδυναμίες.
Μας δίδαξαν
απλά και μόνο αυτά που ήξεραν.
Θα ‘χεις μεγαλώσει πραγματικά τη μέρα που θα
μπορείς να πλησιάσεις τον άντρα που είναι ο πατέρας σου ή τη γυναίκα που είναι
η μητέρα σου και να τους πεις:
"Ξέρεις, σ’ αγαπάω μ’ όλα τα ελαττώματά σου".
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ο Buscaglia Leo υπήρξε επίκουρος καθηγητής της κοινωνικής παιδαγωγικής και ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Ιταλικής καταγωγής, αλλά γέννημα και θρέμμα της Καλιφόρνιας. Ήταν γνωστός σε εκατομμύρια ακροατές και θεατές του σε όλη την Αμερική που τον παρακολουθούσαν σε αίθουσες διαλέξεων και τηλεοπτικές εκπομπές. Μέσα από τα μαθήματα διδασκαλίας του ανάπτυξε ένα ειδικό σεμινάριο πάνω στην αγάπη και μέσω αυτής στην αλλαγή της καθημερινής μας συμπεριφοράς. Κατά τη διατύπωσή του "η αγάπη δεν είναι δρόμος, είναι συμμετοχή και μοιρασιά. Το να ζεις με τη φιλοσοφία της αγάπης είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής". Τα πιο γνωστά βιβλία του είναι: "Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις", "Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο", "Η αγάπη", "Ο δρόμος του Ταύρου", "Η πτώση του φύλλου που το έλεγαν Φρόυντ". Πέθανε το 1998 στα 74 χρόνια του.
photo:Rafał Olbiński
~~~~~~~~~~~~~
https://botanologia.blogspot.gr/