όταν με ρώτησαν είπα πως όταν η αχιλλέα η χιλιόφυλλος κοιμάται το φεγγάρι ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό...

η  αχιλλέα η χιλιόφυλλος κοιμάται,
το φεγγάρι ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό, 
ένα αεράκι θροΐζει τους μίσχους του βασιλικού, ίδιους το χρώμα του όνυχα, και του βαθύ γκρίζου φασκόμηλου, που είναι ψηλό σαν ηλιοτρόπιο!
το φως των αστεριών πέφτει λοξά πάνω στα πέταλα των βιολετών της νύχτας!
μια ντροπαλή φράουλα κυλά στο έδαφος! 
μια ντομάτα στο χρώμα του δαμάσκηνου πέφτει από το μίσχο της! 
μποράγκο το αστρολούλουδο και πανσέδες και νεροκάρδαμο σε όλες τις αποχρώσεις του μαύρου και του γκρι μετατρέπουν το σκοτάδι σε ένα δικό του είδος ουράνιου τόξου!
Και κάτω από το χώμα κρύβονται μύθοι, 
θρύλοι,
ψιθυρίσματα!
Που γενιές διαπότισαν τη γη, τροφοδότησαν κάθε μίσχο, καρπό και λουλούδι. 
στα μαλακά, πυκνά φύλλα του φασκόμηλου κρυμμένη η έλλειψη!. 
στον μυρωμένο βασιλικό οι ραγισμένες καρδιές!
στους φλοιούς του καλαμποκιού κρυμμένα θυμός και προδοσία!
παγιδευμένη μέσα στην καμπάνα των μπορντό κρίνων η κλεμμένη μας αθωότητα!
στο γλυκό μποράγκο όλο μας το κουράγιο!
στον ντελικάτο κατιφέ κρυμμένη η θεραπεία του τρέμουλου των μυών που διαπερνάει τα τοιχώματα των κυττάρων των χεριών μας!
και από δίπλα το αγαπημένο μελισσόχορτο,
το γλυκό χαμομήλι,
ο μυρωδάτος δυόσμος!
και πιο δίπλα η φλογάτη ντομάτα εμποτισμένη με βασιλικό, 
ρίγανη και θυμάρι.
Η μυρωδιά της γης γεμίζει τον χώρο μου και το είναι μου, όλο!
ρίζα,
μίσχος,
λουλούδι,
καρπός,
σπόρος,
χώμα και πάλι από την αρχή!
το αέναο γίγνεσθαι!!!

κείμενο και επιμέλεια κειμένου ntina/thalia - botanologia.gr

από τις σημειώσεις μου των μεταμεσονύχτιων ωρών...