Όντα και προϊόντα

του Γιάννη Μακριδάκη

από την ιστοσελίδα του http://yiannismakridakis.gr/

Εκεί που λες ότι η ευτυχία είναι τα μούρα, έρχονται τα σύκα.

Απελευθερωμένος στο αυθύπαρκτο Οικοσύστημα, εναρμονισμένος με το Χάος Του και συνειδητό μέλος της μοναδικής τέλειας Οικονομίας Του, ζώντας και μη εκβιάζοντας στο παραμικρό τη μόνη υφιστάμενη, τη Φυσική Ανάπτυξη, απολαμβάνεις κάθε στιγμή του ημερήσιου και του ετήσιου κύκλου Του ως ον, αντί να σπαταλιέσαι εγκλωβισμένος στα ράφια του καταναλωτισμού ως προϊόν.

Το τέλειο ον της φύσης, ο άνθρωπος, μεταλλάχθηκε σε τέλειο προϊόν για αυτο-εκμετάλλευση, για να ‘χουν οι συστημικά πιο ισχυροί ζωές να πατούν πάνω τους και να αναρριχώνται σε μια πορεία ύβρης προς την τελική του καθενός παταγώδη προσωπική κατάρρευση, οι δυστυχείς αυτοί και πλανημένοι άνθρωποι.

Οι φτωχοί του συστήματος όμως, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, ως τελείως παραπλανημένοι κι αυτοί, συνεχίζουν ακόμη να επιζητούν, ως εγκλωβισμένοι, μιαν ολοένα συνεχόμενη συστημική “ανάπτυξη”, δηλαδή πλούτο ψεύτικο ξανά, λίγο φαί μες στο κλουβί να πέσει πάλι κι ας είναι πληρωμένο με αίμα και ζωή, επενδύσεις και επενδυτές πιότερους στο κεφάλι τους ζητούν, για να μπουν οι ίδιοι ακόμη πιο βαθιά μες στον ντορβά, δίχως να συνειδητοποιούν ότι αποτελεί συνέχιση της χειραγώγησής τους η επιλογή αυτή και πιο άγρια υποδούλωση των ίδιων και των τέκνων τους στους πλανημένους “ισχυρούς”, σ’ αυτούς που θεωρούν και που πλασάρουν το χρήμα ως πόρο φυσικό και τα αγοράζουν όλα.

Οι φτωχοί του συστήματος οφείλουν να αποτινάξουν τον ζυγό της πλάνης με τον οποίον είναι ζεμένοι από χρόνια και πορεύονται. Οφείλουν να κατανοήσουν επιτέλους ότι άλλη επανάσταση από την προσωπική του καθενός επαναφορά σε ον, από προϊόν, δεν υφίσταται, και ότι είναι αυτή η κίνησή τους, το προσωπικό του καθενός φορμάτ, η πιο σπουδαία συμβολή στη συλλογική πορεία της ανθρωπότητας προς την ελευθερία και προς τη μη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οφείλουν οι μη “ισχυροί” της γης να αγνοήσουν το σύστημα που τους καταναλώνει και τους απομυζεί παραπλανώντας τους με πλούτο εικονικό, να νικήσουν τον φόβο και να πηδήξουν ένας ένας απ’ το ράφι, όπου στοιβάχτηκαν σαν προϊόντα ανταγωνιστικά, ν’ απελευθερωθούν από τη συσκευασία τους, το βιογραφικό τους.

Μετά από τα σύκα ακολουθούν σε λίγες μέρες τα σταφύλια, σε μια πορεία πλούτου και ευτυχίας που άρχισε την πρώτη άνοιξη με τα μούσμουλα και συνεχίζει από τότε δίχως διακοπή. Ύστερα έρχεται φθινόπωρο, η ύφεση και μετά ο χειμώνας, η αυτοσυγκέντρωση και η φροντίδα του ριζικού συστήματος, για να ‘ναι έτοιμο και δυνατό το ον να υποδεχτεί ξανά την άλλη άνοιξη και να αναπετάξει πάλι τα κλαριά γεμάτα με καρπούς.

Αναστοχάσου λοιπόν σύγχρονε καταναλωτή, τώρα που είναι Αύγουστος και έχεις “δραπετεύσει”, τώρα που θα σου τύχει οπωσδήποτε στο δρόμο σου μια μέρα ένα σύκο, ένα σταφύλι, όχι αγοραίο προϊόν αλλά ον φυσικό και προσφορά δέντρου, αμπελιού ή κάποιου άλλου ανθρώπου, αναστοχάσου το απλούστερο την ώρα που το γεύεσαι, ότι το τρως, δεν το καταναλώνεις. Είναι η συνειδητοποίηση αυτής της διαφοράς των εννοιών το πρώτο βήμα σου για να μετάσχεις και εσύ στη σύγχρονη επανάσταση του γένους των ανθρώπων.

ΥΓ

Το σημείο τομής ανάμεσα στην καταναλωτική διαβίωση και στη φυσική ζωή είναι τα σύκα.
Διότι τον Αύγουστο, που οι καταναλωτές προσεγγίζουν το οικοσύστημα, όλο και κάποιο σύκο θα κατεβάσουν από καμιά αδέσποτη συκιά ή θα τους το προσφέρει δίχως να απαιτήσει από δαύτους χρήματα κάποιος περιβολάρης.
Αν και έχω παρατηρήσει τελευταία ότι οι καταναλωτές όσο περνούν οι γενιές γίνονται ολοένα και πιο φοβισμένοι με τη φύση και δεν απλώνουν χέρι να φάνε, να καταναλώσουν λένε αυτοί, τίποτα φυσικό διότι έχουν εμποτιστεί με τη φοβία της δηλητηρίασης που τεχνηέντως τους περνάει με κάθε ευκαιρία το σύστημα που υπηρετούν και ενσαρκώνουν οι δυστυχείς αυτοί άνθρωποι.
Τα σύκα όμως αποτελούν ακόμη μια αφορμή για να γευτεί ένας καταναλωτής τη ζωή όπως πραγματικά είναι και όχι όπως έχει την εντύπωση ότι είναι.

Be Sociable, Share!

Το καλύτερο φάρμακο

του Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς, MD
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Universita' degli Studi di Napoli, Federico II
Πρόεδρος του European Institute of Nutritional Medicine, E.I.Nu.M
Dr. Dimitris Tsoukalas [Δημήτρης Τσουκαλάς]

Tο “νόημα της Ζωής”

photo by ntina

από το προσωπικό blog

του Δρ.Κουντούρη http://neurotalk.blogspot.gr/

Μιά φιλοσοφική αντιμετώπιση σχετικά με την ευτυχία και την καθημερινότητα έδωσε αφορμή να αναπτυχθεί μιά θεωρία σε ότι αφορά το “νόημα της Ζωής”

Έτσι λοιπόν μετά από πολλές σκέψεις έχει προταθεί ότι το «νόημα της ζωής» είναι η θετική σχέση του ατόμου μ’ άλλα άτομα και με τον εαυτό του∙ έχει βρεθεί ότι συμβάλλουν αποφασιστικά στην ευτυχία και στην ευδαιμονία.

Άρα λοιπόν τα υλικά αγαθά έχουν οπωσδήποτε μια διαφορά κλίμακας.

Δηλαδή, άλλο είναι να απολαμβάνεις την όπερα και άλλο να κοιτάς την τηλεόραση.

Όμως υπάρχει μια σειρά από μεταβλητές, οι οποίες διαμορφώνουν τις σχέσεις και την κατανόηση των ατόμων.

Έτσι λοιπόν το «νόημα της ζωής» είναι να αναπτύξουμε αρμονικές σχέσεις με το περιβάλλον, την καθημερινότητα και κυρίως με τα άτομα∙ αυτή η συμπεριφορά αποτελεί μια δίοδο που οδηγεί στην ευτυχία.

Βαρουφάκης: Αυτά θα σκέφτομαι καθώς θα μπαίνω στο υπουργείο Οικονομικών

και κάτι διαφορετικό από την ύλη του blog μου αλλά τόσο επίκαιρο και τόσο συγκινητικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ένα συγκινητικό κείμενο, αλλά και μια αποκάλυψη από τον Γιάνη Βαρουφάκη στον προσωπικό του ιστότοπο με τίτλο: Αντί υπόσχεσης, αντί ευχαριστιών.

Ο κ. Βαρουφάκης ανακοίνωσε ουσιαστικά την ανάληψη του χαρτοφυλακίου του υπουργείου Οικονομικών.

«Πριν μερικές μέρες μου πήρε συνέντευξη δημοσιογράφος από την Ισπανία συνοδευόμενη, ως συνηθίζεται, από έλληνα βοηθό.

Εκείνος σε όλη την διάρκεια της συνέντευξης δεν είπε κουβέντα αλλά πρόσεχε όλο ένταση και ενδιαφέρον.
Στο τέλος, όταν χαιρετιόμασταν με την δημοσιογράφο, ο βοηθός της της ζήτησε στα ισπανικά συγγνώμη που θα μου μιλούσε στα ελληνικά. 
Τότε με πλησίασε, μου έπιασε και τα δύο χέρια.

Τα μάτια του κοκκίνισαν πρώτα αρκετά πριν κυλήσει το πρώτο δάκρυ.
Η φωνή του έτρεμε καθώς μου εξηγούσε ότι ήταν άστεγος, πρώην καθηγητής ξένων γλωσσών που τα έχασε όλα και που πασχίζει νύχτα-μέρα να μην δείχνει άστεγος.
Που βλέπει το παιδί του μια φορά το μήνα αλλά μόνο όταν έχει καταφέρει να πλυθεί και να φαίνεται «κανονικός», κάνοντας δουλειές του ποδαριού όπως το να συνοδεύει ξένους ανταποκριτές.

Έκλεισε με τα εξής λόγια:
«Δεν σας ζητώ να κάνετε κάτι για μένα.
Εγώ τελείωσα.
Σας ζητώ να κάνετε ό,τι μπορείτε για εκείνους που δεν έχουν πέσει ακόμα εδώ που είμαι εγώ μέσα από τις χαραμάδες της κοινωνίας.»

Καθώς αργότερα θα μπαίνω στο Υπουργείο Οικονομικών θα σκέφτομαι τα λόγια αυτά.
Ούτε τα spreads, ούτε τα έντοκα, ούτε τα προσυμφωνηθέντα. 
Αυτά τα λόγια θα σκέφτομαι…»
~~~~~~~~~~

*Δημοσιεύθηκε στο ''enikos.gr'' την Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015 - 11:02 

Τι είναι ακριβώς οι διατροφικές διαταραχές;

πολλές φορές στη βόλτα μου στη χώρα των blogs και των ιστοσελίδων ανακαλύπτω μικρά διαμάντια...

αναρτήσεις διαφόρων ενδιαφερόντων...

άλλοτε

εντυπωσιακές

άλλοτε

χρήσιμες

άλλοτε

απολαυστικές

ενημερωτικές

χιουμοριστικές...

μερικές από αυτές είναι τόσο χρήσιμες που υποκύπτω στον πειρασμό της αναδημοσίευσης

και μεταφέρω από το: http://www.marobellou.gr/

της Κας Μάρως Μπέλλου

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τι είναι ακριβώς οι διατροφικές διαταραχές;

Οι διαταραχές πρόσληψης της τροφής δεν αποτελούν φαινόμενο των τελευταίων χρόνων. Όμως, από την άλλη, πρόκειται για μία κλινική οντότητα που προσελκύει πρόσφατα όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον των ειδικών επιστημόνων που ασχολούνται με την ενδελεχή διερεύνησή της. 

Έκπληξη μπορεί να προκαλεί το γεγονός ότι η συγκεκριμένη διαταραχή εμφανίζεται κυρίως στις ανεπτυγμένες κοινωνίες του δυτικού πολιτισμού, οι οποίες χαρακτηρίζονται για την αφθονία τους.

Αν και η έρευνα στον τομέα αυτό δεν έχει δώσει ακόμη απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα που τις αφορούν, οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο του οποίου τα αίτια είναι σύνθετα και αλληλοσυνδυάζονται μεταξύ τους. 

Παρόλο που επί σειρά ετών οι διατροφικές διαταραχές θεωρούνταν ασθένειες κυρίως ενδοκρινικής προέλευσης (για αυτό και χρησιμοποιούνται οι όροι: 

νευρική ανορεξία και νευρική βουλιμία), η ενίσχυση των ψυχολογικών θεωριών οδήγησε στην ιδέα περί ψυχογενούς προέλευσης τους. 

Για αυτό το λόγο, χρησιμοποιούνται επίσης οι όροι ψυχογενής ανορεξία και ψυχογενής βουλιμία αντίστοιχα.

Όμως, πώς ορίζονται ακριβώς οι διατροφικές διαταραχές;

Ψυχογενής Ανορεξία

Με τον όρο ψυχογενή ανορεξία νοείται ο εκούσιος περιορισμός της λήψης τροφής, που οδηγεί σε σημαντική απίσχνανση του σώματος του πάσχοντος ατόμου, η οποία συνοδεύεται από σοβαρές ψυχολογικές και σωματικές διαταραχές (στρεβλή αντίληψη της αυτοεικόνας του σώματος, φόβος του πάχους, απώλεια της αυτοεκτίμησης, αμηνόρροια, οιδήματα, υποθερμία, καρδιακές και ενδοκρινολογικές ανωμαλίες κ.τ.λ.).

Σε ακραίες περιπτώσεις, η ψυχογενής ανορεξία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο.
Ψυχογενής Βουλιμία

Ψυχογενής βουλιμία είναι η εμφάνιση κρίσεων υπερφαγίας από άτομα που αδυνατούν να ελέγξουν την κατανάλωση τροφής, οι οποίες συνοδεύονται από διάφορες ενέργειες με τις οποίες το άτομο επιδιώκει να αποφύγει την αύξηση του βάρους του (σκόπιμη πρόκληση εμετού, λήψη καθαρτικών ή διουρητικών, υπερβολική άσκηση κ.τ.λ.). 

Οι κρίσεις αυτές και οι ενέργειες αντιστάθμισής τους συνοδεύονται, επίσης, από ψυχολογικές και σωματικές διαταραχές.
Όταν το φαγητό γίνεται εμμονή

Αν εξεταστεί το ζήτημα από μία συγκεκριμένη οπτική, η ψυχογενής ανορεξία και η ψυχογενής βουλιμία προσδιορίζονται άμεσα από το βάρος, τη διατροφή και τον έλεγχό τους. 

Παρόλα αυτά, μία τέτοια θεώρηση θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι είναι αρκετά απλουστευτική έως και επιδερμική. 

Στην πραγματικότητα οι διατροφικές διαταραχές σχετίζονται με άλλα θέματα που έχουν να κάνουν κυρίως με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, την αίσθηση αδυναμίας και αβοηθησίας, τις δυσκολίες συναισθηματικού ελέγχου, ενώ το βάρος και η διατροφή αποτελούν τα συμπτώματα που εκφράζουν αυτά τα ποικίλα ζητήματα.

Οι διατροφικές διαταραχές αναπαριστούν την έκφραση των ενδοϋποκειμενικών και διαπροσωπικών προβλημάτων μέσα από τη μη φυσιολογική ενασχόληση με το βάρος και το φαγητό. 

Επιπλέον, μπορεί να χρησιμεύουν στο να συγκαλύψουν θέματα που σχετίζονται με τον έλεγχο, την υπακοή και την τελειομανία.

Από την άλλη, τα παραπάνω ζητήματα θα μπορούσαμε να πούμε ότι εμφανίζονται ως μία προσπάθεια αντιστάθμισης άλλων προβλημάτων που αφορούν την ανάπτυξη, τις συνθήκες διαβίωσης και τη σχέση του ατόμου με τους σημαντικούς άλλους. 

Επομένως, το βάρος και η διατροφή μαρτυρούν την ύπαρξη άλλων προβλημάτων και ακόμη περισσότερο πιθανόν να αποτελούν μία “λύση” στη διαδικασία επίλυσής τους.

Με βάση τα παραπάνω, οι διατροφικές διαταραχές θα πρέπει να αξιολογούνται ως αναφορά με δύο άξονες ταυτόχρονα. 

Ο πρώτος άξονας αφορά το ίδιο το σύμπτωμα, δηλαδή, ζητήματα που έχουν να κάνουν με το βάρος και το φαγητό, ενώ ο δεύτερος άξονας υπάγεται στην ευρύτερη σφαίρα των προσωπικών ζητημάτων. 

Τόσο τα θέματα που αφορούν το βάρος, όσο και τα θέματα που σχετίζονται με την αυτο-αξιολόγηση απασχολούν τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων.

Όμως, αυτό που είναι αφύσικο είναι το γεγονός ότι οι διατροφικές διαταραχές είναι ο ίδιος ο βαθμός στον οποίο οι δύο άξονες συσχετίζονται μεταξύ τους.

Με άλλα λόγια, αυτό που έχει σημασία και παραπέμπει σε διατροφική διαταραχή είναι ο βαθμός στον οποίο οι διαδικασίες αξιολόγησης του εαυτού επηρεάζονται από τον έλεγχο του βάρους και της διατροφής.

Η ψυχαναγκαστική ανησυχία για το βάρος αποτελεί μία προσπάθεια αντίστασης στο φόβο της απώλειας του ελέγχου, είτε κυριεύονται από την έμμονη ιδέα της επιθυμίας να φάνε ή αντίθετα να μη φάνε, οι γυναίκες αυτές φαίνεται ότι χρησιμοποιούν τη λειτουργία της διατροφής τους σαν να ήταν ικανή να τους λύσει το πρόβλημα της προσωπικότητας.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

φρούτα και λαχανικά ανανεώνουν και ξανανιώνουν το δέρμα μας

photographics

Αν θέλουμε το δέρμα μας να φαίνεται λαμπερό και ανανεωμένο, φροντίζουμε να τρώτε τουλάχιστον δύο φρούτα και μία μεγάλη σαλάτα την ημέρα – με πρώτη μας προτεραιότητα τα ακτινίδια, τα καρότα και τις ντομάτες.

Όπως έδειξε πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου του St Andrews, στη Σκωτία, μέσα σε λίγες εβδομάδες από την ένταξη στο καθημερινό διαιτολόγιο τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε καροτενοειδή, το δέρμα αποκτά μία υγιή, «αστραφτερή» χροιά.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «PLoS One», τα καροτενοειδή είναι χρωστικές ουσίες, οι οποίες αφθονούν στα φρούτα και τα λαχανικά, προσδίδοντάς τους το χαρακτηριστικό κίτρινο ή/και κόκκινο χρώμα τους.

Τα καροτενοειδή υπάρχουν επίσης σε όλες τις στοιβάδες του ανθρώπινου δέρματος.

Υπάρχουν αρκετές εκατοντάδες καροτενοειδών, με πιο γνωστά την βήτα-καροτίνη και την λυκοπένη - ή λυκοπένιο - που ανήκουν στα πιο καλά μελετημένα και έχουν συσχετισθεί με πολλά οφέλη στην υγεία.

Στην παρούσα μελέτη, ο δρ Ρος Ουάιτχεντ, ερευνητής στο Τμήμα Ιατρικών & Βιολογικών Επιστημών του StAndrews, και οι συνεργάτες του, ανέλυσαν κατ’ αρχήν την επίδραση της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών στην χροιά του δέρματος 35 φοιτητών τους, ηλικίας 18 έως 25 ετών.

Οι 14 από τους εθελοντές ήταν άντρες.

Κατά την έναρξη της μελέτης, καθώς και τρεις και έξι εβδομάδες αργότερα, οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε δερματικά τεστ και συμπλήρωσαν ειδικά ερωτηματολόγια διατροφής με 63 ερωτήματα, τα 10 εκ των οποίων αφορούσαν την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως όσοι αύξησαν στη διάρκεια της μελέτης την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, παρουσίασαν ένταση της φυσικής κόκκινης και κίτρινης χροιάς του δέρματός τους.

Στην πραγματικότητα, η προσθήκη 2,9 μερίδων φρούτων και λαχανικών την ημέρα, επί έξι εβδομάδες, ήταν αρκετές για να μοιάζει το δέρμα τους πιο ροδοκόκκινο, ενώ με 3,3 μερίδες την εβδομάδα αυξανόταν η φωτεινότητά του – με τις παρατηρούμενες αλλαγές να είναι μετρήσιμες στα δερματικά τεστ.

Οι επιστήμονες επιστράτευσαν στη συνέχεια 24 άλλους φοιτητές του πανεπιστημίου τους, ηλικίας 18 έως 22 ετών, για να διερευνήσουν κατά πόσον οι μετρήσιμες δερματικές αλλαγές που παρατήρησαν γίνονται αντιληπτές από άλλους ανθρώπους.

Από αυτούς τους εθελοντές ζήτησαν να βαθμολογήσουν μερικές από τις φωτογραφίες που είχαν τραβήξει πριν και μετά την αύξηση της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών.

Αποτέλεσμα: τα πιο ροδοκόκκινα και φωτεινά πρόσωπα, εξαιτίας των περισσότερων φρούτων και λαχανικών, βαθμολογήθηκαν ως πιο ελκυστικά.

Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να προωθηθεί η αύξηση της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών, η οποία τεκμηριωμένα θωρακίζει την υγεία έναντι πολλών δεινών και αποδεικνύεται ότι μας κάνει και πιο ελκυστικούς, εκτίμησε ο δρ Ουάιτχεντ.

Μπορούν επίσης να αξιοποιηθούν για να πεισθεί ο κόσμος να αποφεύγει την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία  του ηλίου και των σολάριουμ που

συνήθως χρησιμοποιείται επειδή θεωρείται ότι το μαύρισμα μας κάνει να φαινόμαστε πιο όμορφοι διότι

«το ίδιο όφελος μπορεί να αποκομίσει κάποιος τρώγοντας πιο υγιεινά» πρόσθεσε. 

πηγή πληροφόρησης:

 http://ygeia.tanea.gr

thalia 

Οι κουλουράδες προ εκατονταετίας

http://mikros-romios.gr/3530/koulourades/

ένα ενδιαφέρον άρθρο του
Ελευθέριου Γ. Σκιαδά
στο  Μικρό Ρωμηό

Τα γευστικά, αρωματικά και ξεροψημένα κουλούρια, που κόστιζαν πέντε λεπτά, ήταν για τους Aθηναίους -πριν από εκατό χρόνια- μια από τις μικρές απολαύσεις της καθημερινότητας. 

Το επάγγελμα του κουλουρά ασκούσαν κυρίως Ηπειρώτες από τις περιφέρειες Κουρέντων, Πωγωνίου, Ζαγορίου, Συράκου και σποραδικά από άλλα μέρη της χώρας. 

Συνήθως επρόκειτο για ανήλικους νέους, γέροντες ή ανάπηρους που πωλούσαν το προϊόν τους στην ύπαιθρο (δρόμους, πλατείες, λιμάνια, εκκλησίες κ.ά.). 

Πολλοί από τους πλανόδιους αυτούς κουλουροπώλες εξασκούσαν την εργασία τους μόνον κατά τον χειμώνα αφήνοντας τα χωριά τους και κατεβαίνοντας στα αστικά κέντρα.
Τα καλοκαίρια συνήθως γυρνούσαν στα χωριά τους για να αφοσιωθούν στις αγροτικές εργασίες τους. 

Όσοι όμως συνέχιζαν και τις καλοκαιρινούς μήνες να πωλούν κουλούρια είχαν συγκεκριμένο ωράριο. 

Η πρώτη έξοδός τους γινόταν στις 5 το πρωί, η δεύτερη στις 4 το απόγευμα, η τρίτη στις 8-9 το βράδυ και η τελευταία περίπου τα μεσάνυχτα για τους ξενύχτηδες, οι οποίοι εμφανίζονταν ως οι ενθερμότεροι υποστηρικτές της… βιομηχανίας!
Δέκα φούρνοι παρήγαγαν κουλούρια, ενώ ένας εξ αυτών, στη συμβολή των οδών Γλάδστωνος και Γαμβέττα, εργαζόταν νυχθημερόν παράγοντας μόνον κουλούρια. Το καλοκαίρι ο φούρνος αυτός παρήγαγε περίπου 6 έως 8 χιλιάδες κουλούρια καθημερινά, ενώ διπλασίαζε την παραγωγή του τον χειμώνα και τις περιόδους των εκλογών. 

Οι φούρνοι πωλούσαν τα κουλούρια τους στους μεταπωλητές 3,30 δραχμές τα εκατό κουλούρια! 

Είκοσι κουλούρια ζύγιζαν μία οκά, ενώ ο μεταπωλητής ωφελούνταν στα 100 κουλούρια 1,70 δραχμές. 

Δεν πωλούσε όμως μόνον εκατό κουλούρια. 

Ακόμη και ο μικρότερος κουλουράς στις τέσσερις εξόδους του πωλούσε 200 έως 300 κουλούρια. 

Κατά μέσο όρο στην Αθήνα κυκλοφορούσαν περίπου εκατό κουλουροπώλες περιπατητικοί, πέραν εκείνων που είχαν δικά τους «πόστα» σε διάφορες κεντρικές γωνίες της πόλης.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`

thalia

επικοινωνούν μεταξύ τους τα φυτά;

Τα φυτά δεν έχουν αισθητήρια όργανα όπως τα ζώα, μπορούν όμως να επικοινωνούν μεταξύ τους με άλλους τρόπους;

photo By: Doug Stewart

Η βοτανική έχει αποδείξει, τα τελευταία χρόνια
ότι
ανάμεσα στα φυτά συμβαίνουν περισσότερα πράγματα απ’ ό,τι πιστεύαμε.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, αποδείχθηκε ότι τα φυτά είναι σε θέση να «μιλούν» μεταξύ τους με τη βοήθεια αερομεταφερόμενων μορίων.
Για παράδειγμα
πολύ πρόσφατα πειράματα –που έγιναν από βιολόγους ερευνητές του Ινστιτούτου Max Planck της Γερμανίας– έδειξαν ότι η θνησιμότητα των προνυμφών των εντόμων είναι μεγαλύτερη σε φυτά που έχουν προλάβει να προετοιμαστούν για μια επίθεση από αυτές, αφού είχαν «ειδοποιηθεί» από γειτονικά φυτά.
Το αποτέλεσμα ήταν τα φυτά που είχαν δεχθεί την «προειδοποίηση» να φαγωθούν λιγότερο.
Τα πειράματα έγιναν σε άγριες αψιθιές, οι οποίες είναι γνωστό ότι, όταν δέχονται επίθεση εντόμων, εκλύουν στον αέρα πολλές οργανικές ουσίες, όπως αιθύλιο και μεθανόλη.
Μόλις οι αψιθιές δέχτηκαν την επίθεση των προνυμφών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άγριες νικοτιανές που βρίσκονταν κοντά τους άρχισαν να παράγουν δηλητήρια, όπως διάφορα αλκαλοειδή, κατά των παρασιτικών εντόμων.
 Έτσι, το πείραμα έδειξε ότι ακόμη και φυτά από διαφορετικά είδη μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Οι βοτανολόγοι πιστεύουν, ωστόσο, ότι τα προειδοποιητικά μόρια δεν απελευθερώνονται σκόπιμα από τα φυτά που υφίστανται επίθεση για να βοηθήσουν άλλα φυτά.
Το πιο πιθανό είναι ότι τα φυτά έχουν απλώς αναπτύξει την ικανότητα να αντιδρούν σε ορισμένες ουσίες που εκλύονται από τους «γείτονές» τους.
Και αυτό γιατί, όσον αφορά τη διαχείριση των πόρων, συνιστά μεγάλο πλεονέκτημα για τα φυτά να παράγουν τις αμυντικές τους ουσίες την κατάλληλη στιγμή.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
πηγή πληροφόρησης: 
http://www.scienceillustrated.gr/?p=1329
thalia

έχουν τα φυτά «αυτιά»;

Ακούνε ήχους και στέλνουν μηνύματα μεταξύ τους υποστηρίζουν Αυστραλοί επιστήμονες

~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

  Έναν ιδιαίτερο τρόπο επικοινωνίας μέσω ηχητικών και χημικών σημάτων έχουν τα φυτά σύμφωνα με τους ειδικούς

Το ότι τα φυτά είναι ικανά να ακούνε ήχους και να ανταποκρίνονται σε αυτούς το έχουμε ήδη ακούσει. 

Αρκετές μελέτες μάλιστα, έχουν δείξει ότι οι πράσινοι φίλοι μας λαμβάνουν μια τονωτική «ένεση» ως προς τον ρυθμό ανάπτυξής τους στο άκουσμα γλυκόλογων ή κλασικής μουσικής.

Νέα μελέτη από τους ειδικούς του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας, έδειξε ότι σπόροι καυτερής πιπεριάς (Chili – Capsicum annuum) είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται την παρουσία γειτονικών φυτών όταν όλες οι μορφές επικοινωνίας μεταξύ τους, πλην της ηχητικής, έχουν αποκλειστεί.

Πράσινη «ακοή»

Συγκεκριμένα, οι ειδικοί έβαλαν σπόρους καυτερής πιπεριάς σε οκτώ Petri dish τα οποία στη συνέχεια τοποθετήθηκαν σε έναν κύκλο γύρω από ένα γλαστράκι μάραθου (Foeniculum vulgare).

Ο μάραθος απελευθερώνει χημικές ουσίες στην ατμόσφαιρα και στο χώμα οι οποίες επιβραδύνουν την ανάπτυξη άλλων φυτών.

Για τον λόγο αυτόν, οι ερευνητές δοκίμασαν να απομονώσουν τον μάραθο σε ένα κουτί, «φυλακίζοντας» έτσι τις «επιθετικές» προς άλλα φυτά χημικές του ουσίες. Σε άλλη περίπτωση, τοποθέτησαν το κουτί άδειο στο κέντρο χωρίς τον μάραθο μέσα.

Κατά τη διάρκεια όλων των δοκιμών, το σύνολο των φυτών βρισκόταν κλεισμένο μέσα σε ένα κουτί ηχομόνωσης προκειμένου να μην υπάρχουν παρεμβολές από εξωτερικά σήματα.

Ανάπτυξη βάσει… επικοινωνίας

Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, η βλάστηση των σπόρων καυτερής πιπεριάς που είχαν εκτεθεί στον μάραθο ήταν πολύ πιο αργή συγκριτικά με εκείνη των σπόρων που δεν γειτόνευαν με το συγκεκριμένο φυτό.

Την ταχύτερη ανάπτυξη ωστόσο, εμφάνισαν οι σπόροι που περιέβαλαν το γλαστράκι του μάραθου όταν εκείνος βρισκόταν σφραγισμένος.

Οι επιστήμονες επανέλαβαν τις δοκιμές με 2400 σπόρους καυτερής πιπεριάς σε 15 ξεχωριστά κουτιά.

Αναλύοντας τα ευρήματα αυτά κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο ρυθμός ανάπτυξης των σπόρων αποτελούσε αποτέλεσμα της αντίδρασής τους σε κάποια μορφή ηχητικών σημάτων, τα οποία προετοίμαζαν τους σπόρους για την απελευθέρωση των χημικών ουσιών του μάραθου.

Το γεγονός ότι αυτά τα χημικά δεν κατάφερναν να φτάσουν ποτέ όταν ο μάραθος ήταν σφραγισμένος, εξηγεί την ταχύτερη ανάπτυξη των σπόρων της πιπεριάς γύρω του -οι σπόροι αυτοί, λένε οι ερευνητές, είχαν ακούσει την παρουσία του μάραθου και είχαν προετοιμαστεί για την επίθεσή του-.

Από την πλευρά του ο δρ Ρίτσαρντ Κάρμπαν από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντείβις, στις ΗΠΑ, έσπευσε να σχολιάσει ότι πάρα το γεγονός ότι η μελέτη βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, υποδεικνύει για άλλη μι αφορά ότι τα φυτά διαθέτουν έναν ιδιαίτερο τρόπο επικοινωνίας μεταξύ τους.

 Αυτός ωστόσο δεν είναι ακόμη ξεκάθαρος στους επιστήμονες.

Τα ενδιαφέροντα ευρήματα των Αυστραλών επιστημόνων παρουσιάζονται στην επιθεώρηση «PLoS ONE».

πηγές:

 http://www.botanologia.blogspot.gr/2010/09/blog-post_30.html

 http://www.tovima.gr/science/medicine-biology/article/?aid=461753

thalia

φτιάχνω σπιτική κέτσαπ-how to make Homemade Ketchup

Ketchup - κέτσαπ

όλοι μας γνωρίζουμε την πικάντικη αυτή σάλτσα η οποία

είναι ένα από τα πιο γνωστά και σημαντικά καρυκεύματα στον κόσμο

το κέτσαπ ή η κέτσαπ εφευρέθηκε στην Κίνα στα τέλη του δέκατου έκτου αιώνα και

από τότε έχει κατακλύσει σχεδόν τις περισσότερες αγορές

μόνο στην Αμερική η βιομηχανία κέτσαπ -λένε- αξίζει μισό δισεκατομμύριο δολάρια

η  προέλευση αυτής της γλυκύτατης και πικάντικης σάλτσας χρονολογείται από τον 16ο αιώνα όταν

οι Κινέζοι ανακάτεψαν  μαριναρισμένα ψάρια με διάφορα μπαχαρικά και το ονόμασαν “kôe-chiap” που σημαίνει μαριναρισμένα ψάρια στην άλμη 

στις αρχές του 17ου αιώνα η  κέτσαπ κάνει την εμφάνισή του στη Σιγκαπούρη και στη Μαλαισία

όπου ανακαλύφθηκε από βρετανικούς εξερευνητές οι οποίοι και

την εισάγουν στην πατρίδα τους

και έτσι

γίνεται η κέτσαπ γνωστή και στην Ευρώπη

εμείς ας δούμε  

πώς να φτιάξουμε μιά νοστιμότατη σπιτική κέτσαπ που ανακάλυψα στο:

ftiaxno.gr

πάμε με την πρώτη πρόταση:

Υλικά:

Πάρε 24 κιλά ντομάτες και βράστες μέχρι να γίνουν μαλακές.

Στύψε τες μέσα από ένα καλό συρμάτινο κόσκινο και πρόσθεσε:

2 κιλά ξύδι

850 γραμμάρια αλάτι  

57 γραμμάρια γαρύφαλλο  

110 γραμμάρια μείγμα μπαχαρικών-αλατοπίπερο

85 γραμμάρια καυτερή πιπεριά καγιέν (αν θέλουμε να καίει)

3 κουτάλια σούπας γεμάτα μαύρο πιπέρι και

5 κεφάλια σκόρδο ξεχωρισμένα και ξεφλουδισμένα.

Παρασκευή:

Ανάμιξέ τα μαζί και βράσε τα περίπου 3 ώρες, ή μέχρι να μειωθεί στο ήμισυ.

Μετά αποθήκευσέ τη χωρίς στράγγισμα, και εμφιαλώστε τη σε μπουκάλια - αποστειρωμένα φυσικά

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

και

η δεύτερη πρόταση:

Υλικά:

Σε 12 κιλά ξεφλουδισμένες ντομάτες πρόσθεσε:

1 λίτρο καλό ξύδι

450 γραμμάρια αλάτι

110 γραμμάρια μαύρο πιπέρι

57 γραμμάρια καυτερή πιπεριά καγιέν - αν θέλουμε να καίει

110 γραμμάρια μείγμα αλατοπίπερο

6 κρεμμύδια

28 γραμμάρια γαρύφαλλο

900 γραμμάρια ζάχαρη

Παρασκευή:

Ανάμιξέ τα μαζί και βράσε τη μάζα για 3 ώρες ανακατεύοντας συνεχώς για να μην σας καεί στο πάτο.

Όταν κρυώσει περάστε το από μία καλή κρησάρα ή ένα χοντρόκοκκο ύφασμα και διατηρήστε τη εμφιαλώνοντας τη σε μπουκάλια- αποστειρωμένα φυσικά

Πολλοί παραλείπουν το ξύδι σε αυτή τη συνταγή

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

εγώ ήδη έχω ξεκινήσει να κάνω την πρώτη πρόταση με έξι όμως κιλά ντομάτες και την ανάλογη ποσότητα των άλλων υλικών

ενώ θα προσθέσω επιπλέον

μέλι

ρίγανη

βασιλικό

θυμάρι και

κανέλα

καλή μου επιτυχία και σε όσους αποφασίσουν να την κάνουν

οι ντομάτες στις λαϊκές αγορές είναι ήδη πολύ φτηνές

~~~~~~~~~~~~~~~~

aς θυμηθούμε και τις σπουδαίες ιδιότητες της ντομάτας και της σάλτσας της:

Καφέ κηλίδες ,διχρωμίες, ανοιχτοί πόροι του δέρματος και η αντιμετώπισή τους με ντομάτα

Οστεοπόρωση και o χυμός της ντομάτας μπορεί να την κρατήσει μακριά μας

εφτά χυμοί φρούτων-εφτά ασπίδες για τον οργανισμό μας

thalia

τα λαχανικά και τα όσπρια στην διατροφή των Αρχαίων Ελλήνων

wiki

 Τα λαχανικά στην αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στην αρχαία Αθήνα, ήταν σε σπουδαία ζήτηση, κι όχι μόνο για τους οπαδούς του Πυθαγόρα, που τα προτιμούσαν, μια κι απέφευγαν να τρώνε όσα έχουν ζωή.
Ο Πλάτων, στην ιδιωτική του ζωή ακολουθούσε την «πυθαγόρειο δίαιτα».

Που ήταν μια καθαρή χορτοφαγία κι έδειχνε ευχαριστημένος τρώγοντας λαχανικά.

Πίστευε πως η δίαιτα, είναι η πηγή της υγείας και των καλών ηθών, δύο παραγόντων που κάνουν τα κράτη υγιή και ρωμαλέα, υλικώς, ηθικώς και ψυχικώς.
Οι αρχαίοι Αθηναίοι όμως δύσκολα θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τις «φυτοφαγικές» οδηγίες του Πλάτωνα αφού τα λαχανικά είχαν γίνει για τους Αθηναίους από τα σπάνια αγαθά.

Πολλά σπίτια όμως, κυρίως στα περίχωρα φρόντιζαν να έχουν χωράφια, κήπους, στους οποίους καλλιεργούσαν σκόρδα, κρεμμύδια, κουκιά, φασόλια, μπιζέλια, λούπινα, βολβούς, μαρούλια, αρακά, αγκινάρες, βλίτα, ρεβίθια και φακές.

Τα μανιτάρια, τα μάραθα, τα σπαράγγια και διάφορα άλλα χορταρικά, τ’ αναζητούσαν στις ακροποταμιές, στα χωράφια και στις άκρες των δρόμων.

Φαγώσιμες ήταν ακόμη και οι τρυφερές τσουκνίδες.
Φυσικά, είχαν σέλινο, άνηθο και δυόσμο, για να «καρυκεύουν» τα φαγητά τους.

Μάλιστα στους αγώνες της Νεμέας γινόταν στεφάνωμα με σέλινο.
Τα κολοκυνθοειδή ήταν περισσότερο γνωστά στην Αίγυπτο, όπως τα πεπόνια (πέπων) και τ’ αγγούρια (σικυός). Μάλιστα υπήρχαν τριών ειδών αγγούρια, τα οποία είναι το λακωνικόν, ο σκυταλίας και το βοιωτικόν.

Απ’ αυτά καλύτερα είναι τα λακωνικά όταν ποτίζονται, ενώ τ’ άλλα δεν πρέπει να ποτίζονται.

Επίσης, τα αγγούρια έβγαιναν πιο δροσερά αν, πριν φυτευτούν οι σπόροι, μείνουν για λίγο μέσα στο γάλα ή σε διαλυμένο στο νερό μέλι.
Τα σκόρδα, ακόμη, ήταν απαραίτητα για τους αρχαίους αφού ήταν συμπλήρωμα για κάθε σαλάτα τους.

 Όπως επίσης και τα κρεμμύδια.
Γενικά τα χορταρικά τα σερβίρανε με μια σάλτσα φτιαγμένη από λαδόξυδο και διάφορα καρυκεύματα.
Οπωσδήποτε η απουσία της ντομάτας στερούσε πολλά από την Αθηναία νοικοκυρά.

Τα μανιτάρια όμως, αν και ήταν νοστιμότατα και περιζήτητα, όλοι τα φοβούνταν για το δηλητήριό τους.
Παρόλα αυτά, ένα περιβολάκι γεμάτο με δέντρα και λαχανικά ήταν όνειρο για τους αρχαίους.
Ακόμη και οι βασιλιάδες το λαχταρούσαν.

Συγκεκριμένα ο Άτταλος ο Γ΄, ο φιλότεχνος βασιλιάς της Περγάμου, που κληροδότησε το βασίλειό του στη Ρώμη (το 133 π.Χ.), εύρισκε ευχαρίστηση στο λαχανόκηπό του, όπου, εκτός των άλλων, καλλιεργούσε νοσκύαμο, ελλέβορο και κώνειο.

Κάποιοι υποστηρίζουν πως καλλιεργούσε αυτά τα φυτά γιατί έκανε έρευνες για τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες.

Άλλοι όμως παρατηρούν ότι αυτό που ενδιέφερε περισσότερο το φιλότεχνο βασιλιά ήταν η δραστικότητα τους ως δηλητηρίων, που, όπως λεγόταν φρόντιζε να στέλνει στους «φίλους» του.
Οι αρχαίοι Έλληνες φαίνεται να αγαπούσαν τα λαχανικά και γι’ αυτό να λαχταρούσαν να έχουν στο σπίτι τους ένα λαχανόκηπο.

Βέβαια, αν θεωρήσουμε πως είναι αληθές αυτό που παρατήρησαν κάποιοι για το λαχανόκηπο του Αττάλου (πως, δηλαδή ενδιαφερόταν για τη δραστικότητα των φυτών), θα καταλάβουμε πως οι αρχαίοι δε λαχταρούσαν να έχουν στο σπίτι τους όλοι ένα λαχανόκηπο για τον ίδιο λόγο. 

Κάποιοι, -οι περισσότεροι- τους χρειάζονται για να τραφούν από αυτούς και να ζήσουν και άλλοι για να σκοτώσουν.
Βέβαια, τα λαχανικά ήταν απαραίτητα για τη ζωή τους.
Από τα λαχανικά όμως των αρχαίων τα κουκιά είτε βρασμένα, είτε ψημένα, είτε σε πουρέ (έτνος), ήταν το πιο αηδιαστικό φαγώσιμο, για τους οπαδούς του Πυθαγόρα. 

Κι όχι μόνο, τα κουκιά ήταν πρόβλημα και για τους Αιγύπτιους.
Τα υπόλοιπα όμως λαχανικά ήταν νόστιμα σε όλους, πιστεύω.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
thalia

αν θέλετε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο για "την διατροφή των Αρχαίων Ελλήνων" θα

το βρείτε εδώ:
 http://www.ftiaxno.gr/2012/03/blog-post_5940.html#more

θεραπεία του στόματος με λάδι για αποβολή των τοξινών

Η ελαιοθεραπεία είναι μια  απλή αλλά πολύ αποτελεσματική μέθοδος καθαρισμού του αίματος

Έχει αποδειχτεί ευεργετική για πολλές διαταραχές

όπως οι παθήσεις του αίματος

πνευμονικές και ηπατικές διαταραχές

παθήσεις δοντιών και ούλων

πονοκέφαλοι

δερματοπάθειες

πεπτικά έλκη

εντερικές διαταραχές

ανορεξία

παθήσεις καρδιάς και νεφρών

εγκεφαλίτιδα

νευρολογικά προβλήματα

ένδεια μνήμης

γυναικολογικές διαταραχές και οίδημα στο πρόσωπο. 

Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να κρατήσουμε το λάδι στο στόμα μας για λίγα λεπτά

Θα χρειαστούμε ελαιόλαδο, ηλιέλαιο ή σησαμέλαιο ψυχρής έκθλιψης

Το πρωί, πριν πάρουμε πρωινό, βάζουμε μία κουταλιά της σούπας λάδι στο στόμα μας, χωρίς να το καταπιούμε

Στριφογυρίζουμε την ποσότητα λαδιού μέσα στο στόμα μας και το περνάμε το μέσα από τα δόντια μας για 3 με 4 λεπτά.

 Έτσι, το λάδι θα αναμειχθεί με το σάλιο και θα ενεργοποιηθούν ένζυμα τα οποία προσελκύουν τοξίνες από το αίμα. 

Γι' αυτό, είναι σημαντικό να φτύσουμε το λάδι έπειτα από 3 με 4 λεπτά —δεν χρειάζεται να απορροφήσουμε ξανά αυτές τις τοξίνες

Θα διαπιστώσουμε ότι το λάδι αποκτά γαλακτώδες

λευκό ή κίτρινο χρώμα, αφού είναι κορεσμένο από τοξίνες και δισεκατομμύρια επιβλαβή βακτήρια
Για καλύτερα αποτελέσματα το επαναλαμβάνουμε ακόμη δύο φορές

Κατόπιν ξεπλένουμε το στόμα μας με μισό κουταλάκι του τσαγιού μαγειρική σόδα ή φυσικό θαλασσινό αλάτι.

Αυτό το διάλυμα απομακρύνει τα υπολείμματα λαδιού και των τοξινών. 

Μπορούμε, επίσης, να βουρτσίσουμε τα δόντια μας. 

Συνιστάται να ξύσουμε και τη γλώσσα μας

Με την ελαιοθεραπεία θα πάψει η ουλορραγία, και τα δόντια μας θα λευκανθούν

Σε περιόδους νόσησης, μπορούμε να κάνουμε την ελαιοθεραπεία έως τρεις φορές την ημέρα, αλλά μόνο με άδειο στομάχι

Η ελαιοθεραπεία ανακουφίζει το ήπαρ καθώς αποβάλλει τοξίνες που το ήπαρ αδυνατούσε να αποτοξινώσει ή να απομακρύνει από το σώμα.

Αυτό είναι ευεργετικό για όλο τον οργανισμό.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

πηγή:http://www.ftiaxno.gr/2012/04/blog-post_05.html

πηγή: Αποτοξίνωση του ήπατος και της χολής-Andreas Moritz/Εκδόσεις Διόπτρα

περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε και στο βιβλίο “Oil pulling therapy”(Detoxifying and healing the body through oral cleansing)-Dr. Bruce Fife

thalia-botanologia.blogspot.gr

πως έφτιαχναν λάδι από ελιές σε παλιά αυτοσχέδια ελαιοτριβεία

αλήθεια πως έφτιαχναν λάδι στα πολύ παλιά χρόνια;

το λάδι

η μεγάλη μου αδυναμία και

πάντα ψάχνω πληροφορίες που να αφορούν

το δέντρο

το καρπό του και

το λάδι του και

βρήκα την παρακάτω θαυμάσια ανάρτηση για την διαδικασία παραγωγής του λαδιού από τους ανθρώπους της μακρινής προβιομηχανικής εποχής

στα αυτοσχέδια ελαιοτριβεία τους

ας την διαβάσουμε:

Τα παλιά χρόνια οι ελιές μεταφέρονταν στο ελαιοτριβείο με ζώα και αποθηκεύονταν σε ένα μικρό δωμάτιο.

Στην συνέχεια οι ελιές ρίχνονταν στο αλώνι, ένα μεγάλο κυκλικό μέρος, στο οποίο δύο περιστρεφόμενες πέτρες πολτοποιούσαν τις ελιές.

Στο ελαιοτριβείο οι πέτρες περιστρέφονταν χειροκίνητα ή με τη βοήθεια κάποιου ζώου και αργότερα μηχανικά.

Όταν τελείωνε η πολτοποίηση, το μίγμα, έπεφτε από το αλώνι σε μια στέρνα από μια μικρή έξοδο.

Το πρώτο μπουκάλι λάδι το έπιαναν από την επιφάνεια του πολτού των ελιών και ονομαζότανε δάκρυ, το φυλούσαν δε για ιατρικό.

Με κουβάδες ο πολτός μεταφερόταν σε μεγάλα τρίχινα τσουβάλια ή σε πανιά (μποξάδες) που στοιβάζονταν το ένα πάνω στο άλλο στο πιεστήριο.

Στο πάνω μέρος του πιεστηρίου τοποθετούσαν μια χοντρή λαμαρίνα για να στερεώνονται και με τις μανιβέλες, ασκούσανε πίεση για να στύψουν το πολτό, ενώ ταυτόχρονα κάποιος άλλος έριχνε από πάνω ζεστό νερό.

Ο χυμός της ελιάς έπεφτε σε γούρνα, όπου στο κάτω μέρος έμενε το νερό και στην επιφάνεια το λάδι. Ο διαχωρισμός γινόταν με το χέρι, με την βοήθεια μιας κουτάλας.

Στα σύγχρονα ελαιοτριβεία ο διαχωρισμός δεν γίνεται με πίεση αλλά με φυγοκέντριση για πιο μεγάλη ταχύτητα και καθαρότητα, το ίδιο και οι άλλες διαδικασίες πλέον γίνονται μηχανικά.

Με την διαδικασία ασχολούνταν δύο άτομα.

Τα περισσότερα τσουβάλια που έφτιαχναν λάδι σε μια ημέρα ήταν 4-5 λόγο έλλειψης μηχανικών μέσων.

Πρώτα μετέφεραν τα τσουβάλια τους στο χώρο εργασίας τους.

Αν οι ελιές δεν ήταν ακόμα όλες γινωμένες τις πολτοποιούσαν σε δύο πλάκες από λείες πέτρες στο λεγόμενο ντριβάλι.

Άναβαν φωτιά και ζέσταιναν νερό, σε ένα μεγάλο καζάνι που να χωράει ένα τσουβάλι

 Έριχναν το τσουβάλι μέσα στο καζάνι για να ζεσταθούν οι ελιές και μετά το τοποθετούσαν σε μια αυτοσχέδια γούρνα τον κορίτο, που μπορεί να ήταν από ένα κοίλωμα ενός μεγάλου κορμού δέντρου η οποία είχε και μία τρύπα στο κάτω μέρος της, για να μεταφέρει το χυμό της ελιάς εκεί που θα αποθηκευόταν.

Στην συνέχεια πατούσαν την ελιές μέσα στα τσουβάλι στη γούρνα για αρκετή ώρα, για να λιώσουν εντελώς και να γίνουν ένας πολτός, για αυτό οι ελιές έπρεπε να είναι τελείως γινωμένες.

Στο πάτημα από πάνω κάποιος έριχνε μπόλικο ζεστό νερό ανά διαστήματα γύρω στις 4 φορές τη φορά στο τσουβάλι.

Τα τσουβάλια που χρησιμοποιούσαν ήταν από λινάτσα σαν δίχτυ και δεν σκίζονταν 

Την επόμενη μέρα μάζευαν με μια κουτάλα από την επιφάνεια του δοχείου τους το λάδι που επέπλεε και το φίλτραραν από μια τσαντίλα.

αυτές είναι μυλόπετρες παλιού ελαιοτριβίου

                                            ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

στον παρακάτω σύνδεσμο βρίσκεται η ανάρτηση  που μπορείτε αν θέλετε να βρείτε και άλλες πληροφορίες και να δείτε κάποια πολύ όμορφα vide-άκια  που αφορούν το λάδι
από το ίδιο blog  είναι και οι δύο φωτογραφίες με τις μυλόπετρες

http://www.ftiaxno.gr/2008/12/blog-post_30.html
thalia-botanologia.blogspot.gr