όταν με ρώτησαν τι νομίζω πως είναι η επιτυχία, αφουγκραζόμενη προσωπικά βιώματα είπα...

...η επιτυχία στη ζωή θα μπορούσε να οριστεί ως η συνεχιζόμενη επέκταση της ευτυχίας και η σταδιακή συνειδητοποίηση,

αναγνώριση και εντοπισμός,

ορισμός,

ένταξη,

εμμονή,

επιμονή,

υπομονή,

αφοσίωση και τελικά επίτευξη αληθινών,

κατάλληλων και αξιόλογων στόχων!

Ο Μάρκος Αυρήλιος είχε πει πως ο καθένας μας αξίζει τόσο, όσο αξίζει αυτό για το οποίο κοπιάζει και αργότερα ο Goethe συμπλήρωσε πάντα ψηλότερα να ανεβαίνεις, πάντα μακρύτερα να κοιτάζεις και η αγαπημένη μου Μάνα - ψηλά κοιτάς, ψηλά θα πας παιδί μου, χαμηλά κοιτάς, χαμηλά θα πας!!!
Έτσι, μέσα από τα προσωπικά μου βιώματα, μπορώ να πω πως επιτυχία είναι η ικανότητα να πραγματοποιούμε τις επιθυμίες μας και τους στόχους μας με άκοπη ευκολία!

Και ναι, η επιτυχία μας ορίζεται από Εμάς, με τα δικά μας μέτρα και προσδοκίες!
Και όμως, οι άνθρωποι πάντα πίστευαν και πιστεύουν πως η επιτυχία, συμπεριλαμβανομένης και της δημιουργίας του πλούτου,
είναι κάτι το οποίο απαιτεί σκληρή δουλειά και που συχνά επιτυγχάνεται σε βάρος των άλλων.

Όμως υπάρχει και η πνευματική προσέγγιση για την επιτυχία και την αφθονία, η οποία να βασίζεται στην αστείρευτη ανάβλυση όλου του αστείρευτου καθάριου πλούτου που κρύβουμε μέσα μας.
Γνωρίζοντας και τηρώντας τον πνευματικό νόμο, εναρμονιζόμαστε με τη φύση και αποκτούμε ό,τι κι αν θελήσουμε, με ξεγνοιασιά, 
χαρά και αγάπη!
Και ναι, υπάρχουν πολλές πλευρές της επιτυχίας. 
Ο υλικός πλούτος είναι μονάχα ένα απ’ τα πολλά συστατικά της. 
Επιπλέον, η επιτυχία βρίσκεται στο ίδιο το ταξίδι και όχι στον προορισμό!
Η υλική αφθονία, σ’ όλες της τις εκφάνσεις, τυχαίνει να είναι μόνο μία από τις καταστάσεις που κάνει το ταξίδι ευχάριστο,

πρωτότυπο,

παιχνιδιάρικο,

εκπαιδευτικό,

χαρούμενο,

ξέγνοιαστο!
Έτσι μέσα στην επιτυχία "κρύβεται" η καλή μας υγεία, 

η αγάπη,

η ενεργητικότητα, 

η αίσθηση ευφορίας,

η γαλήνη,

η διαύγεια του πνεύματός μας.

ο ενθουσιασμός μας για τη ζωή, τις ολοκληρωμένες ανθρώπινες σχέσεις,
την ελευθερία της έκφρασης, τη συναισθηματική και ψυχολογική μας ισορροπία!!!

κείμενο και επιμέλεια κειμένου ntina/thalia - botanologia.gr

από τις σημειώσεις μου των μεταμεσονύχτιων ωρών...

...όταν περπατώντας ξυπόλυτοι στο σκληρό χώμα μαθαίνουμε να...

...η καλύτερη εποχή για τη συλλογή των βοτάνων μου είναι όταν στεγνώνει η πρωινή δροσιά και ενώ ο ήλιος ανεβαίνει όλο και ψηλότερα έχοντας πάντα το ψαλίδι της κουζίνας μου μαζί μου, κόβω, με απόλυτο σεβασμό προς τη Γη μας που χαρίζει όλον αυτό τον πλούτο, φύλλα και μίσχους από τα βότανα που χρειάζομαι για να τα αποξηράνω αργότερα...
δεντρολίβανο,
φασκόμηλο,
μαϊντανός,
άνηθος,
μελισσόχορτο,
μέντα,
μαντζουράνα...
και μαθαίνω στους φίλους μου σιγά-σιγά να ξεχωρίζουν τη λεβάντα από το δεντρολίβανο,
το δεντρολίβανο από το ύσσωπο,
τον ύσσωπο από το φασκόμηλο,

το φασκόμηλο από το θυμάρι,

το θυμάρι από το θρούμπι,
το αγριοράδικο από τους ζωχούς,
τους ζωχούς από το κιχώριο!!!
και σιγά-σιγά μαθαίνουν να δοκιμάζουν το χώμα -μια πρέζα ανάμεσα στον δείκτη και τον αντίχειρα που γλιστρά κάτω από τη γλώσσα, όπως παλιά δοκίμαζαν το καλό καπνό- για να προσδιορίσουν την οξύτητά του!!!
και σιγά-σιγά μαθαίνουν να ηρεμούν τον πονοκέφαλο με "κοπανισμένη" λεβάντα ή έναν στομαχόπονο με ένα εξαίσιο ρόφημα μέντας...
μαθαίνουν να ετοιμάζουν απολαυστικά ροφήματα από σκουτελάρια και χαμομήλι για ανεμπόδιστο,

ευχάριστο, άνετο ύπνο...
μαθαίνουν να φυτεύουν κατιφέδες δίπλα στις πατάτες για να αποθαρρύνουν τα παράσιτα και να μαζεύουν τις κορυφές από τις τσουκνίδες και τόσα και τόσα άλλα αξιολάτρευτα, πολλές φορές πατώντας ξυπόλυτοι στο σκληρό χώμα...

κείμενο και επιμέλεια κειμένου ntina/thalia - botanologia.gr

από τις σημειώσεις μου των μεταμεσονύχτιων ωρών...

όταν με ρώτησαν είπα πως όταν η αχιλλέα η χιλιόφυλλος κοιμάται το φεγγάρι ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό...

η  αχιλλέα η χιλιόφυλλος κοιμάται,
το φεγγάρι ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό, 
ένα αεράκι θροΐζει τους μίσχους του βασιλικού, ίδιους το χρώμα του όνυχα, και του βαθύ γκρίζου φασκόμηλου, που είναι ψηλό σαν ηλιοτρόπιο!
το φως των αστεριών πέφτει λοξά πάνω στα πέταλα των βιολετών της νύχτας!
μια ντροπαλή φράουλα κυλά στο έδαφος! 
μια ντομάτα στο χρώμα του δαμάσκηνου πέφτει από το μίσχο της! 
μποράγκο το αστρολούλουδο και πανσέδες και νεροκάρδαμο σε όλες τις αποχρώσεις του μαύρου και του γκρι μετατρέπουν το σκοτάδι σε ένα δικό του είδος ουράνιου τόξου!
Και κάτω από το χώμα κρύβονται μύθοι, 
θρύλοι,
ψιθυρίσματα!
Που γενιές διαπότισαν τη γη, τροφοδότησαν κάθε μίσχο, καρπό και λουλούδι. 
στα μαλακά, πυκνά φύλλα του φασκόμηλου κρυμμένη η έλλειψη!. 
στον μυρωμένο βασιλικό οι ραγισμένες καρδιές!
στους φλοιούς του καλαμποκιού κρυμμένα θυμός και προδοσία!
παγιδευμένη μέσα στην καμπάνα των μπορντό κρίνων η κλεμμένη μας αθωότητα!
στο γλυκό μποράγκο όλο μας το κουράγιο!
στον ντελικάτο κατιφέ κρυμμένη η θεραπεία του τρέμουλου των μυών που διαπερνάει τα τοιχώματα των κυττάρων των χεριών μας!
και από δίπλα το αγαπημένο μελισσόχορτο,
το γλυκό χαμομήλι,
ο μυρωδάτος δυόσμος!
και πιο δίπλα η φλογάτη ντομάτα εμποτισμένη με βασιλικό, 
ρίγανη και θυμάρι.
Η μυρωδιά της γης γεμίζει τον χώρο μου και το είναι μου, όλο!
ρίζα,
μίσχος,
λουλούδι,
καρπός,
σπόρος,
χώμα και πάλι από την αρχή!
το αέναο γίγνεσθαι!!!

κείμενο και επιμέλεια κειμένου thalia - botanologia.gr

από τις σημειώσεις μου των μεταμεσονύχτιων ωρών...

όταν με ρώτησαν παραφραστικά θα έλεγα...

Μίσχοι βασιλικού να μας κρατήσουν μακριά από το κακό μάτι. 
Μπουκετάκια μπρόκολο να μας θεραπεύσουν το σώμα. 
Ένα ματσάκι κόλιαντρο να μας θεραπεύσει την ψυχή. 
Τρεις ντομάτες να μας κρατήσουν άσβεστο το πάθος στην κρεβατοκάμαρα. 
και σαν τελευταία πινελιά...

ένα φρούτο από τον κήπο της χαράς για να τα ενισχύσει όλα!!!

thalia-ntina