Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2023

Φωτογραφίες βοτάνων, για να τα αναγνωρίζουμε.

Οι φωτογραφίες των βοτάνων είναι μια πρώτη γνωριμία μαζί τους.
Είναι ένας από τους ασφαλείς τρόπους αναγνώρισής τους.
Στο βίντεό μου αυτό θα γνωρίσουμε το σύμφυτο, ένα από τα ισχυρότερα επουλωτικά βότανα.
Παρακολουθείστε το βίντεό μου και αν σας ενδιαφέρουν και αγαπάτε τα βότανα και τη φύση εγγραφείτε στο κανάλι μου για να εξερευνήσουμε μαζί τον μαγικό αυτό κόσμο!
Το κανάλι μου είναι:https://www.youtube.com/channel/UCQVy7v3Oz2YKcn4_8Z6MYgQ
                   

Τετάρτη 22 Μαρτίου 2023

Ένα αέρινο επιδόρπιο – μους σοκολάτας με αβοκάντο και φράουλες

Απλά, νόστιμα και υγιεινά: μους σοκολάτας με αβοκάντο και φράουλες
Η μους σοκολάτας είναι ένα από εκείνα τα επιδόρπια που λατρεύουν όλοι, ειδικά τα παιδιά, γιατί είναι νόστιμη,
ελαφριά,
απολαυστική, ενώ παράλληλα τα θρεπτικά διατροφικά της στοιχεία μας χαρίζουν ενέργεια.
Η μους από το γαλλικό mus‎, που στη γλώσσα μας το αποδίδουμε με τη λέξη “αφρός” είναι μια αφράτη παρασκευή που ενσωματώνει φυσαλίδες αέρα για να μας χαρίσει ένα ελαφρύ και αέρινο επιδόρπιο.
Μπορεί να κυμαίνεται από ελαφριά και αφράτη έως κρεμώδες και παχιά, ανάλογα με τις τεχνικές προετοιμασίας...
read more:https://botanologia.gr/ena-aerino-epidorpio-moys-sokolatas-me-avokanto-kai-fraoyles/

Κυριακή 19 Μαρτίου 2023

Από τη χλωρίδα της ελληνικής γης : Ecballium elaterium/ πικραγγουριά

Η πικραγγουριά/Ecballium elaterium, είναι φυτό της οικογένειας των κολοκυνθοειδών, συγγενικό φυτό με την κολοκυθιά, την αγγουριά και 
την καρπουζιά. 
Είναι έρπων ετήσιο φυτό, το οποίο είναι αυτοφυές της ευρύτερης περιοχής της Αρχαίας Θουρίας. 
Το φυτό επίσης έχει προσαρμοστεί και σε άλλες περιοχές στις οποίες εισήχθη ως καλλωπιστικό. 
Το βότανο είναι δηλητηριώδες, όμως χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς από την αρχαιότητα. 
Οι καρποί περιέχουν επίσης τη δηλητηριώδη ουσία ελατηρίνη.
Το βότανο φτάνει σε ύψος τα 30 εκατοστά και σε διάμετρο το ένα μέτρο. 
Κάνει έντονα κίτρινα μονόοικα άνθη, δηλαδή τα άνθη είναι είτε αρσενικά είτε θηλυκά, αλλά υπάρχουν δύο άνθη πάνω στο φυτό. 
Το βότανο μπορεί να αυτογονιμοποιηθεί. 
Η ανθοφορία του διαρκεί από τον Ιούνιο μέχρι το Αύγουστο. 
Το επιστημονικό όνομά του το φυτό το πήρε επειδή όταν κάποιος αγγίξει τους ώριμους καρπούς, αυτοί ανοίγουν και οι σπόροι εκτοξεύονται παντού. 
Οι καρποί καλύπτονται από τριχίδια.
Όλα τα μέρη του βοτάνου έχουν γεύση πικρή και δυσάρεστη. 
Σύμφωνα με τον Henri Braconnot περιέχει μια αμυλώδη ουσία, μια εκχυλισματική ουσία, όχι καθαρτική, φυτικό λεύκωμα και διάφορα άλατα. 
Το 1831 απομονώθηκε ένα κύριο συστατικό της πικραγκουριάς που ονομάστηκε ελατηρίνη/elaterin. 
Η ελατηρίνη είναι μια πικρή λευκή κρυσταλλική δηλητηριώδης καθαρτική ουσία που λαμβάνεται ειδικά από την πικραγγουριά και την άγρια κολοκύθα/Citrullus colocynthis
Η ελατηρίνη είναι αυτή που δίνει στο χυμό των καρπών της πικραγγουριάς την εξαιρετικά πικρή και δριμεία γεύση.
Ιστορικά στοιχεία:
Φυτό πολύ γνωστό από την αρχαιότητα. 
Το θεωρούσαν πανφάρμακο για όλες τις αρρώστιες και το καλλιεργούσαν στους κήπους για ιατρική χρήση. 
Ο Ιπποκράτης το συνιστούσε για καρκίνους του πεπτικού συστήματος -"καρκίνου γενομένου ..διδόναι πίνειν ελατήριον"-, σημειώνοντας ότι ο ασθενής έπρεπε να είναι σε καλή φυσική κατάσταση για να το πιει, μια και το ρόφημα είναι ισχυρό καθαρτικό. 
Ο Ιπποκράτης αναφέρει ακόμη πως έδωσε σε μια κατσίκα να φάει πικραγγουριά για να δώσει το γάλα της να το πιει ένα παιδάκι για καθάρσιο. 
Ο τρόπος χορήγησης τέτοιου καθάρσιου ήταν γνωστός από την αρχαιότητα.
Ο Πλίνιος αναφέρει ότι από τη πικραγγουριά παρασκευάζεται το "ελατήριον", ο αποξηραμένος στον ήλιο χυμός του καρπού, που θεωρούσε ότι βοηθά για πολλές αρρώστιες των ματιών, 
των δοντιών, 
των όγκων των αυτιών, 
την κώφωση, 
την ψώρα και άλλα. 
Ο Θεόφραστος αναφέρει τις ρίζες της για την θεραπεία σε ψωρίαση των ζώων. 
Οι αρχαίοι έκαναν μεγάλη χρήση του φυτού σαν δραστικού καθαρτικού χρησιμοποιώντας κυρίως κατά της υδρωπικίας, για τη θεραπεία της οποίας το χρησιμοποιούσαν και μεταγενέστεροι γιατροί, σε δόση 0,05 έως 0,15 γραμμάρια 2 με 3 φορές την ημέρα, ενωμένο με κάποια αρωματική ουσία. 
Εκτιμήθηκε κυρίως για τη θεραπεία υδρωπικίας που συνοδεύει καρδιακά και νεφρικά νοσήματα. 
Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν ακόμη εξωτερικώς το χυμό για τη διάλυση αποστημάτων και άλλων όγκων.
Ο καρπός είναι πολύ ευαίσθητος και με το παραμικρό άγγιγμα σκάει σαν μικρή βόμβα και εκτινάσσει τα σπέρματα μακριά, δηλαδή τα "εκβάλλει ως ελατήριο".
Φυτό δηλητηριώδες με χρήσεις στη λαϊκή ιατρική.
Φαρμακευτικές χρήσεις:
Στην λαϊκή ιατρική, οι ρίζες και οι καρποί χρησιμοποιούνται ως καθαρτικά, αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη. 
Η αντιφλεγμονώδης δράση οφείλεται στο συστατικό Cucurbitacin B, ένα τριτερπένιο το οποίο ανήκει στις cucurbitacins.
Οι περισσότερες cucurbitacins έχουν ισχυρές βιολογικές δράσεις ανάλογα με τα κύτταρα-στόχους, όπως κυτταροτοξικές, 
αντικαρκινικές ιδιότητες, 
ηπατοπροστατευτικές, 
αντιφλεγμονώδεις, 
αντιμικροβιακές, 
ανθελμινθικές, 
καρδιαγγειακές και αντιδιαβητικές επιδράσεις.
Επίσης σωρευμένα στοιχεία δείχνουν ότι η κουκουρβιτακίνη Β αναστέλλει την ανάπτυξη πολυάριθμων ανθρώπινων καρκινικών κυτταρικών γραμμών, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων του μαστού, 
του προστάτη, 
του πνεύμονα, 
του τραχήλου της μήτρας, 
του ήπατος, 
του δέρματος και του εγκεφάλου. 
Σε γενικές γραμμές οι κουκουρβιτακίνες βρίσκονται υπό βασική έρευνα για τις βιολογικές τους ιδιότητες, συμπεριλαμβανομένης της τοξικότητας και πιθανών φαρμακολογικών χρήσεων στην ανάπτυξη φαρμάκων για φλεγμονές, 
καρκίνο, καρδιαγγειακές παθήσεις και διαβήτη, μεταξύ άλλων.
Η τοξικότητα που σχετίζεται με την κατανάλωση τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε κουκουρβιτακίνη αναφέρεται μερικές φορές ως "σύνδρομο τοξικής κολοκύθας". 
Στην περιοχή της Μεσογείου, εκχύλισμα από το καρπό της πικραγγουριάς έχει χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία της ρινοκολπίτιδας, 
της ιγμορίτιδας και της κίρρωσης του ήπατος, με ενδορινική χορήγηση. 
Εντός μερικών λεπτών από την χορήγηση του εκχυλίσματος έχει παρατηρηθεί οίδημα βλεννογόνου του ανωτέρου αναπνευστικού, ιδίως της μαλακής υπερώας και της σταφυλής, πιθανόν εξαιτίας φλεγμονώδους αντίδρασης ή απευθείας τοξικής δράσης, 
το οποίο μπορεί τελικά να οδηγήσει σε απόφραξη των αεραγωγών, ενώ μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση των κυττάρων του βλεννογόνου της μύτης.
Το φυτό είναι ένα πολύ ισχυρό καθαρτικό που προκαλεί την εκκένωση του νερού από τα σπλάχνα. 
Χρησιμοποιείται εσωτερικά για τη θεραπεία προβλημάτων του οιδήματος που σχετίζεται με τα νεφρά, 
καρδιακά προβλήματα, 
ρευματισμούς, παράλυση και έρπη ζωστήρα. 
Ακόμη βοηθά στην θεραπεία των ουρολοιμώξεων.
Εξωτερικά, έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της ιγμορίτιδας και των πόνων των αρθρώσεων.
Υπερβολικές δόσεις έχουν προκαλέσει γαστρεντερίτιδα, ακόμα και θάνατο. 
Η ρίζα περιέχει ένα αναλγητικό.
Η αντιφλεγμονώδης δράση του φυτού τεκμηριώθηκαν μετά από σχετικά πανεπιστημιακά πειράματα του Faculty of Medicine, Dicle University,Turkey.
Το βότανο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται παρά μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις και υπό την επίβλεψη ειδικού γιατρού, ενώ πάντα πρέπει να χρησιμοποιείται με τη μέγιστη προσοχή.
Η αντιμικροβιακή δράση του φυτού έχει ήδη μελετηθεί.
Η χρήση του χυμού του φυτού στην διαχείριση της προσπάθειας θεραπείας του καρκίνου του οισοφάγου και του στομάχου έχει μελετηθεί σε σχετικές έρευνες του Department of Pharmacology, School of Medicine, Ardabil University of Medical Sciences, University Street, Iran.
Η ικανότητα του αλκοολικού αποστάγματος του φυτού στην αντιμετώπιση των σταφυλόκοκκων aureus and Candida albicans τεκμηριώθηκε μετά από σχετικά πειράματα του Department of Biology and Biotechnology, An-Najah N. University
Μελισσοκομία:
Η πικραγγουριά για την εποχή που ανθίζει, από Ιούλιο μέχρι και μέσα Οκτωβρίου, την κάνει να είναι άριστο μελισσοκομικό φυτό βοηθητικής ανθοφορίας, διότι μας δίνει πολύτιμη ποσότητα γύρης και κάποιες ποσότητες νέκταρος.
Καθ’όσον αυτό το διάστημα του καλοκαιριού και φθινοπώρου, σπανίζουν τα γυρεοδοτικά φυτά, θεωρείται πως είναι πολύ χρήσιμο φυτό.
Η γύρη έχει πορτοκαλοκίτρινο χρώμα και είναι πολύ θρεπτική, αυτό κάνει τα μελίσσια που ευρίσκονται κοντά σε εκτάσεις με πικραγγουριές να ανεβάζουν γόνους αλλά και να γεμίζουν τα πλαίσια με γύρη για χειμερινή χρήση ή μελλοντική επίσκεψη στο πεύκο.
πηγές,μελέτες,αναφορές

Καλέντουλα 2

η πανέμορφη καλέντουλα

Σάββατο 18 Μαρτίου 2023

Από τη χλωρίδα της Ελληνικής Γης - κρόκος/Crocus cartwrightianus

Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά/Plantae
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα/Magnoliophyta
Ομοταξία: Μονοκοτυλήδονα/Liliopsida
Τάξη: Ασπαραγώδη/Asparagales
Οικογένεια: Ιριδoειδή/Iridaceae
Γένος: Κρόκος/Crocus L.
Είδος: Crocus  cartwrightianus
Διωνυμικό όνομα
Crocus cartwrightianus/Κρόκος του Καρτράιτ
Ο κρόκος cartwrightianus είναι ο υποτιθέμενος άγριος πρόγονος του καλλιεργούμενου στείρου τριπλοειδούς Crocus sativus/σαφράν, τον κρόκο της Κοζάνης.
Πιθανότατα εμφανίστηκε πρώτα στην Κρήτη. 
Μια προέλευση στη Δυτική ή Κεντρική Ασία, αν και συχνά ύποπτη, έχει απορριφθεί από τη βοτανική έρευνα.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι το φυτό αυτό καλλιεργήθηκε στην αρχαία Κρήτη τουλάχιστον από την Μέση Μινωική Εποχή, όπως παρουσιάζεται από την τοιχογραφία με τίτλο "Οι Κροκοσυλλέκτριες", του 16ου π.Χ. αιώνα που βρέθηκε στο Ακρωτήρι της Θήρας, που απεικονίζει δύο γυναίκες να συγκεντρώνουν άνθη κρόκου.
read more:botanologia.gr

Οι δράσεις των βοτάνων: Μέντα – το ιδανικότερο βότανο για το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου

Στην πιο ολοκληρωμένη μετα-ανάλυση μέχρι σήμερα, το έλαιο μέντας αποδείχθηκε ότι είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική θεραπεία για τον πόνο σε ενήλικες με το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου...
Σύμφωνα με τις μελέτες το λάδι της μέντας, το μινθέλαιο ή peppermint oil είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική βραχυχρόνια θεραπεία για το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου*
Το λάδι της μέντας όπως και το έγχυμα του βοτάνου μαζί με τις φυτικές ίνες είναι από τις αποτελεσματικότερες θεραπείες του συνδρόμου.
Οι ερευνητές μετά από μελέτες σε 2795 ασθενείς ανακάλυψαν ότι το έλαιο της μέντας βελτίωσε τα συμπτώματα του συνδρόμου μετά από δυόμιση μόνον θεραπείες!
Ήταν η αποτελεσματικότερη από όλες τις θεραπείες που μελέτησαν, και το βασικότερο; 
Χωρίς καμία παρενέργεια....

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2023

Αρπαγόφυτο

Η χρήση των βοτάνων για την ενδυνάμωση του οργανισμού μας και την θεραπεία ασθενειών και ανισορροπιών του, είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας προσέγγισης, παρατήρησης, μελέτης, έρευνας και καταγραφής
Τα βότανα όμως περιέχουν δραστικές ουσίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν παρενέργειες και να αλληλεπιδράσουν με άλλα φάρμακα και γι αυτό συνιστάται η συμβουλή ειδικού όταν ακολουθείται άλλη αγωγή.
read more:https://botanologia.gr