Xρόνια πολλά σε όλους μας!
Και να θυμάστε ότι συνταγές ευτυχίας δεν υπάρχουν!
Μπορεί να είναι μια κλεφτή ματιά στον πίνακα του Νικηφόρου Λύτρα που θα ξυπνήσει ξεχασμένες μνήμες!
Κύριε, λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής.
Άστρα και χώμα σε βαστάζουν.
Μεριάζουν άφωνα τα σκότη και διαβαίνεις,
ανέγγιχτη τον κόσμον αγγίζει μουσική
και της καρδιάς τα πέταλα ροδίζουν,
άνθος όμορφο ζεσταίνεται στον ήλιο...
Μπορεί να είναι μια ανάγνωση της Εξοχικής Λαμπρής του Παπαδιαμάντη:
...Ο μπαρμπα-Κίτσος, αφού ησπάσθη τρις η τετράκις την τσότραν, ήρχισε να ψάλλη το Χριστός ανέστη κατ’ ιδιάζοντα αυτώ τρόπον, ως εξής·
Κ’στο – μπρε – Κ’στος ανέστη
εκ νεκρών θανάτων,
θάνατον μπατήσας,
κι έντοις – έντοις μνήμασι,
ζωήν παμμακάριστε!
Και όμως, μεθ’ όλην την ιδιορρυθμίαν ταύτην, ουδείς ποτέ έψαλεν ιερόν άσμα μετά πλείονος χριστιανικού αισθήματος και ενθουσιασμού, εξαιρουμένου ίσως του γνωστού εν Αθήναις γηραιού και σεβασμίου Κρητός, του ψάλλοντος το “Άλαλα τα χείλη των ασεβών...” με την εξής προσθήκην: «Άλαλα τα χείλη των ασεβών των μη προσκυνούντων, οι κερατάδες! την εικόνα σου την σεπτήν…”
Αληθείς ορθόδοξοι Έλληνες...
Μπορεί να είναι μια απλή βόλτα σε μια αυλή με ολάνθιστες πασχαλιές…
Ευτυχία είναι να είμαστε υγιείς!
Καλή Λαμπρή και πάντα με υγεία!
thalia
