Στο κολέγιο είχαμε μια καθηγήτρια βοτανολογίας...
μας απαριθμούσε τα βότανα και τις ιδιότητές τους,
μας έλεγε πως τις ιδιότητες των βοτάνων αιώνες τώρα, τις έχουν καταγράψει, ως επί το πλείστον, άνδρες, αλλά η γνώση έχει μεταδοθεί με προφορική παράδοση από γενιά σε γενιά, από τις γυναίκες και μεταξύ των γυναικών!!!
Ακόμα και όταν τα κορίτσια θεωρούνταν μη άξια παιδείας, τα στιχάκια που άκουγαν να απαγγέλλουν οι μητέρες τους και αφορούσαν τη θεραπευτική δύναμη των βοτάνων γινόντανε "κτήμα" και δικό τους! Virginia Hartman, The Marsh Queen
και να κάποια δίστιχα που καταγράφουν τη σοφία και τη γνώση των γυναικών για τα βότανα του τόπου μας:
-. σαν την υγειά σου έχασες και θες να την κερδίσεις
μόνο με βότανα της γης θα την ξαναποχτήσεις.
ή
-. φλισκούνα και χαμόμηλο, σάψηχος, φασκόμηλο
που υγιαίνουνε ούλους μας από φτωχό, ίσαμε βασιλιά
ή
-. μανδραγούδα και ανανίδα, κι άλλο ένα χορταράκι
το ξέρουν ούλες οι μανάδες και δε χάνουνε παιδάκι
ή
-. αρρώστησέ ο γυιόκας μου, γιατί μες στα βροχόνερα παπούτσια δεν εφόρει
Και τώρα το ‘χω στα ζεστά σα να ναι μια λουχούνα, κι όλο του δίνω βραστικά, σάψιχο και βλισκούνα!
ή
-. ο πάππους μου μας ήλεε γι’ αυτό το χαμομήλι
πως είναι πάντα συνταγή πα’ στων γιατρών τα χείλη.
Και ναι, η γυναίκα που στο χωριό γνώριζε για τα βότανα ήταν και ονομάζονταν "Σοφή Γυναίκα"
Έτσι από τη γιαγιά στη μάνα και
από τη μάνα στην κόρη η λαϊκή ιατρική περνούσε από γενιά σε γενιά ως γιατροσόφια.
Γιατροσόφια που συνδύαζαν τα βότανα με την εμπειρική γνώση και έδιναν λύσεις σε
θεραπευτικά προβλήματα των μακρινών εκείνων καιρών!!!
μας απαριθμούσε τα βότανα και τις ιδιότητές τους,
μας έλεγε πως τις ιδιότητες των βοτάνων αιώνες τώρα, τις έχουν καταγράψει, ως επί το πλείστον, άνδρες, αλλά η γνώση έχει μεταδοθεί με προφορική παράδοση από γενιά σε γενιά, από τις γυναίκες και μεταξύ των γυναικών!!!
Ακόμα και όταν τα κορίτσια θεωρούνταν μη άξια παιδείας, τα στιχάκια που άκουγαν να απαγγέλλουν οι μητέρες τους και αφορούσαν τη θεραπευτική δύναμη των βοτάνων γινόντανε "κτήμα" και δικό τους! Virginia Hartman, The Marsh Queen
και να κάποια δίστιχα που καταγράφουν τη σοφία και τη γνώση των γυναικών για τα βότανα του τόπου μας:
-. σαν την υγειά σου έχασες και θες να την κερδίσεις
μόνο με βότανα της γης θα την ξαναποχτήσεις.
ή
-. φλισκούνα και χαμόμηλο, σάψηχος, φασκόμηλο
που υγιαίνουνε ούλους μας από φτωχό, ίσαμε βασιλιά
ή
-. μανδραγούδα και ανανίδα, κι άλλο ένα χορταράκι
το ξέρουν ούλες οι μανάδες και δε χάνουνε παιδάκι
ή
-. αρρώστησέ ο γυιόκας μου, γιατί μες στα βροχόνερα παπούτσια δεν εφόρει
Και τώρα το ‘χω στα ζεστά σα να ναι μια λουχούνα, κι όλο του δίνω βραστικά, σάψιχο και βλισκούνα!
ή
-. ο πάππους μου μας ήλεε γι’ αυτό το χαμομήλι
πως είναι πάντα συνταγή πα’ στων γιατρών τα χείλη.
Και ναι, η γυναίκα που στο χωριό γνώριζε για τα βότανα ήταν και ονομάζονταν "Σοφή Γυναίκα"
Έτσι από τη γιαγιά στη μάνα και
από τη μάνα στην κόρη η λαϊκή ιατρική περνούσε από γενιά σε γενιά ως γιατροσόφια.
Γιατροσόφια που συνδύαζαν τα βότανα με την εμπειρική γνώση και έδιναν λύσεις σε
θεραπευτικά προβλήματα των μακρινών εκείνων καιρών!!!
Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina/thalia - botanologia.gr
