“Ήσμιξεν ο βασιλικός , ο δίκταμος κι ο δυόσμος , φλισκούνι και φασκομηλιά κι εμύρισεν ο κόσμος” – Είναι σαν να τις νιώθουμε , να τις “ακούμε” και να τις ¨βλέπουμε” τις χρυσές μυρωδιές των πανέμορφων βοτάνων που λες και έσμιξαν μόνο και μόνο για να μας τις χαρίσουν!
Στους περασμένους αιώνες οι άνθρωποι για να κατορθώσουν να επιβιώσουν και να πορευτούν έπρεπε να διαθέτουν κάποιες αναγκαίες καθημερινές γνώσεις και πολλές φορές να πειραματίζονται.
Κάποιες από αυτές τις γνώσεις αφορούσαν και τις θεραπευτικές χρήσεις των βοτάνων.
Μόνοι τους οι άνθρωποι των μακρινών εκείνων χρόνων μάζευαν τα βότανά τους,
“τα’βραζαν και πίναν το ζουμί τ’ς για να γιάνουν” όπως ακόμα μερικές αιωνόβιες γιαγιάδες λένε στα χωριά μας.
Γευόμενοι λοιπόν τα αφεψήματα και τα εγχύματα των βοτάνων ας έχουμε σε μια ακρούλα του μυαλού μας τους κρυμμένους τους θησαυρούς...