Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2023

Dr. Bruce Lipton - Παίρνοντας πίσω τη χαμένη μας δύναμη

Δώσε μου ένα παιδί για τα πρώτα επτά χρόνια και θα σου δώσω τον άνδρα.
Francis Xavier, συνιδρυτής των Ιησουιτών
Προσοχή στο μυαλό μας
Για πάνω από 400 χρόνια, οι Ιησουίτες διδάσκουν αυτό το δημοφιλές ρητό στην κοινότητά τους. 
Ενώ πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν αυτό το ρητό, πιστεύω ότι λίγοι γνωρίζουν το νόημά του. Βασικά, οι Ιησουίτες γνώριζαν κάτι που η επιστήμη αναγνώρισε μόλις τα τελευταία χρόνια. 
Το ρητό αυτό εκφράζει ένα απλό γεγονός: μεταξύ του τελευταίου τριμήνου της εγκυμοσύνης και των πρώτων επτά ετών της ζωής του, ο εγκέφαλος του παιδιού λειτουργεί κυρίως σε θήτα, μια χαμηλή δόνηση κάτω από εκείνη της συνείδησης.
Ο εγκέφαλος είναι ένας βιολογικός "υπολογιστής", επομένως ένας βαθιά προηγμένος επεξεργαστής πληροφοριών. 
Μέχρι το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, ο εγκέφαλος ενός παιδιού είναι προικισμένος με ένα λειτουργικό σύστημα. 
Ωστόσο, ενώ ένας υπολογιστής μπορεί να ενεργοποιηθεί/ξεκινήσει με το λειτουργικό του σύστημα, δεν είναι ακόμα λειτουργικός. 
Για να γίνει λειτουργικός, πρέπει να εγκατασταθούν στο σύστημα τα απαιτούμενα προγράμματα.
Για παράδειγμα, αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε έναν υπολογιστή για να γράψουμε, να σχεδιάσουμε ή να δημιουργήσουμε ένα λογιστικό φύλλο, πρέπει πρώτα να εγκαταστήσουμε το κατάλληλο πρόγραμμα πριν μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε τον υπολογιστή για την συγκεκριμένη εργασία.
Τα προγράμματα ουσιαστικά παρέχουν στον υπολογιστή "χαρακτήρα" ή και προσωπικότητα, θα μπορούσαμε να πούμε!
Μόλις εγκαταστήσουμε τα προγράμματα στον σκληρό δίσκο, τότε και μόνο τότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πληκτρολόγιο/ποντίκι για να εξασφαλίσουμε την είσοδό μας στη δημιουργία αρχείων και εγγράφων. 
Όμως υπάρχουν και ορισμένα προγράμματα που λειτουργούν αυτόματα στο παρασκήνιο, των οποίων δεν γνωρίζουμε την ύπαρξη, ενώ εμείς εισάγουμε τα δημιουργικά μας δεδομένα στα προγράμματα που εγκαταστήσαμε!
Να γίνουμε οι δημιουργοί της δικής μας ζωής
Συγκρίνοντας τον εγκέφαλό μας με έναν υπολογιστή, ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή ισοδυναμεί με το υποσυνείδητο μυαλό μας, δεδομένου ότι και οι δύο χρειάζονται κατεβασμένα προγράμματα για να εκτελέσουν τις λειτουργίες τους. 
Αντίθετα, ο συνειδητός μας νους αντιπροσωπεύεται από το πληκτρολόγιο - εδώ ο "χειριστής" μπορεί να εισάγει δεδομένα και ιδέες στο σύστημα.
Ο υποσυνείδητος "σκληρός δίσκος" διαθέτει προγράμματα μόνο για ανάγνωση, ενώ ο συνειδητός νους μπορεί να εισάγει νέες πληροφορίες μέσω του πληκτρολογίου που παρέχει στο σύστημα ικανότητα ανάγνωσης-εγγραφής.
Όταν λειτουργούμε βάση του συνειδητού μας νου, είμαστε οι δημιουργοί της ζωής μας. 
Όταν όμως λειτουργούμε βάση του υποσυνείδητου νου μας, η ζωή μας διαμορφώνεται από τα πρωτογενή προγράμματα που εγκαταστάθηκαν εκεί τα πρώτα επτά χρόνια της ζωής μας, σύμφωνα με αυτά που μάθαμε,
ακούσαμε,
είδαμε, 
διδαχτήκαμε,
εκπαιδευτήκαμε!!!
Και η επιστήμη έχει πλέον αναγνωρίσει ότι χρησιμοποιούμε το δημιουργικό συνειδητό μυαλό μας ελάχιστα κατά τη διάρκεια της ημέρας -   μόνο κατά το 5%, περίπου, της συνολικής διάρκειας της ημέρας. 
Για το υπόλοιπο 95% της διάρκειας, ο συνειδητός νους αποσυνδέεται από τον έλεγχο της συμπεριφοράς μας και το λόγο έχει ο υποσυνείδητος νους!
Αυτή η διαπίστωση είναι βαθιά γιατί αποκαλύπτει ότι δεν δημιουργούμε τη ζωή που επιθυμούμε, αλλά ασυνείδητα, μέσω του υποσυνείδητου νου υλοποιούμε ζωή που συνάδει με τις πεποιθήσεις που εγκαταστάθηκαν εκεί με τη μορφή προγραμμάτων, κατά τη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας.
Δεδομένου ότι έως και το 70% αυτών των εγκατεστημένων πεποιθήσεων που αποκτήθηκαν πριν από την ηλικία των επτά ετών είναι αποδυναμωτικές, 
αυτοσαμποταριστικές ή περιοριστικές, 
βιώνουμε άγχος από αυτές, οι οποίες υπονομεύουν τις επιθυμίες, 
τους πόθους και τις προσδοκίες του συνειδητού μας νου.
Ναι, οι Ιησουίτες είχαν δίκιο όταν έλεγαν πως ότι ζωή μας θα ελέγχεται από τον αναπτυξιακό προγραμματισμό που εγκαταστάθηκε ασυνείδητα στο μυαλό μας κατά την παιδική μας ηλικία και ειδικά μέχρι την ηλικία των επτά ετών. 
Αυτή η διαπίστωση έγινε κατανοητή πριν από 400 χρόνια από εκείνους που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν τον πολιτισμό μας. 
Ο προγραμματισμός αυτός προήλθε αρχικά από τα διατάγματα της Εκκλησίας, πριν από αιώνες, όταν ο πολιτισμός βρισκόταν υπό την ηγεσία του θρησκευτικού δόγματος. 
Μετά τον Δαρβίνο, ο έλεγχος από την Εκκλησία πέρασε εν μέρη και στην επιστήμη!
Καταρρίπτοντας παλιές πεποιθήσεις
Επί του παρόντος, κινούμεθα/πορευόμαστε βάση των πεποιθήσεων/υποθέσεων που έχει ενσταλάξει/τοποθετήσει στον υποσυνείδητο νου μας η συμβατική επιστημονική κοινότητα. 
Πεποιθήσεις/υποθέσεις τις οποίες έχουμε ενστερνιστεί πλήρως και πιστεύουμε ως αλήθειες, ασχέτως αν ανταποκρίνονται ή όχι στην πραγματικότητα!
Πεποιθήσεις που ενσταλάζουν περαιτέρω την έννοια του περιορισμού και της αποδυνάμωσης. 
Για παράδειγμα, έχουμε οδηγηθεί να πιστεύουμε ότι η ζωή μας είναι προγραμματισμένη στα γονίδιά μας, ότι η μοίρα μας καθορίζεται από την κληρονομικότητα. 
Δεδομένου ότι, απ' όσο γνωρίζουμε τουλάχιστον, δεν διαλέξαμε τα γονίδιά μας και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε αν δεν μας αρέσουν οι χαρακτήρες που κωδικοποιούν, και δεδομένου του προγραμματισμού μας από την πεποίθηση ότι τα γονίδια ενεργοποιούνται και απενεργοποιούνται μόνα τους, θεωρούμε πια τους εαυτούς μας ως θύματα του γονιδιώματός μας. 
Απόλυτη αποδυνάμωση, αδρανοποίηση!
Καθώς, λοιπόν ο πολιτισμός βιώνει μια εξελικτική ανατροπή, για να ευδοκιμήσει στο μέλλον, πρέπει τώρα να "ξυπνήσουμε" και να πάρουμε πίσω τη δύναμή μας, για τον εαυτό μας και τον υπόλοιπο πολιτισμό.
Όπως έχει τονιστεί στην ιστορία της Βιολογίας της Πίστης, όπως ακριβώς και για τα μεμονωμένα κύτταρα, ο χαρακτήρας της ζωής μας δεν καθορίζεται από τα γονίδιά μας, αλλά από τις αντιδράσεις μας στα περιβαλλοντικά σήματα που ωθούν τη ζωή μας. 
Όταν λειτουργούμε από το συνειδητό μυαλό, είμαστε στην πραγματικότητα δημιουργοί της ζωής μας. 
Αν λάβουμε υπόψη μας αυτό το μήνυμα αφύπνισης, μπορούμε εύκολα να αντιστρέψουμε αυτό το πλοίο και να κινηθούμε προς το μέλλον δημιουργώντας συλλογικά τον Παράδεισο επί της Γης!
Με αγάπη και φως!!!
μετάφραση και επιμέλεια κειμένου:thalia - botanologia.gr
πρωτότυπο άρθρο του Dr. Bruce Lipton

Το καλό λάδι και το κακό λάδι!

Το καλό λάδι
Τα προτερήματα
• Στο λάδι που θα επιλέξουμε, αναζητούμε την καλή γεύση και οσμή. 
Αυτά είναι τα προτερήματά του και είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη βιολογική του αξία.
• Tα αρώματα μπορεί να είναι φρουτώδη ή να θυμίζουν χαμομήλι ή μαντζουράνα. 
• Όσον αφορά τη γεύση, αναζητούμε το πικρό και το πικάντικο. 
Πρόκειται για μία έντονη αίσθηση, χαρακτηριστική των ελληνικών λαδιών που παράγονται στην αρχή της ελαιοκομικής περιόδου, κυρίως από ελιές που είναι ακόμη ανώριμες.
• Η γεύση απλώνεται σε ολό-κληρη τη στοματική κοιλότητα και εξαλείφεται λίγα δευτερόλεπτα μετά τη δοκιμή, σε αντίθεση με το ταγγισμένο, πολυκαιρισμένο λάδι, του οποίου η γεύση είναι πολύ ενοχλητική και διατηρείται για πολύ περισσότερο χρόνο.
Πικρή γεύση - Αυτό δεν είναι ελάττωμα;
Αυτό αναρωτιόνταν αυτοί που γνώριζαν , ότι το λάδι της Καλαμάτας  θεωρείται εξαιρετικής ποιότητας και που δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι θα χαρακτηριζόταν ως προτέρημα η πικρή γεύση σε ένα τρόφιμο ή έστω αυτή του αγουρέλαιου από ελιές Αμφίσσης και Μεγάρων που συνήθως είναι Έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
Το αν είναι ευχάριστη ή όχι η πικρή γεύση εξαρτάται από το πόσο έντονη είναι. 
Σε καμία περίπτωση, πάντως, δεν θεωρείται ελάττωμα, αλλά προτέρημα, επειδή υποδηλώνει την παρουσία πολλών αντιοξειδωτικών ουσιών.
Ωστόσο, προσέξτε: Το ελαιόλαδο επηρεάζεται σημαντικά από τις καιρικές συνθήκες: τις βροχερές χρονιές περιέχει λιγότερα αντιοξειδωτικά.
Το κακό λάδι
Τα ελαττώματα
Καθώς προχωρούσε η διαδικασία της γευσιγνωσίας, έμαθα και τα ελαττώματα του ελαιόλαδου, που γίνονται συνήθως αντιληπτά με την όσφρηση και τη γεύση:
ατροχάδο - Θυμίζει χαλασμένο τυρί και προκύπτει όταν οι ελιές είναι αποθηκευμένες σε σωρούς για πολλές ημέρες.
μούχλα - Έχει προκύψει από ελιές στις οποίες έχει αναπτυχθεί μεγάλος αριθμός μυκήτων μετά από την παραμονή τους σε υγρές συνθήκες για αρκετές ημέρες.
μούργα - Το ελαιόλαδο έχει παραμείνει σε επαφή με το ίζημα που καθιζάνει στις δεξαμενές φύλαξης. 
οινώδες - Θυμίζει κρασί ή ξίδι. 
Και αυτή η γεύση οφείλεται σε μια διαδικασία ζύμωσης στους καρπούς της ελιάς, που έχουν βραχεί ή έχουν φυλαχτεί σε νάιλον σακιά/λανθασμένη πρακτική
Τι είναι η οξύτητα; 
Αποτελεί ένα από τα βασικότερα κριτήρια για την ποιότητα του ελαιόλαδου, καθώς όσο πιο χαμηλή η οξύτητα τόσο πιο ποιοτικό το λάδι. 
Τα ελεύθερα λιπαρά οξέα του ελαιόλαδου διαμορφώνουν την οξύτητά του: Όσο πιο υψηλή η οξύτητα τόσο πιο πολλά τα λιπαρά οξέα. 
Κατά κανόνα, τα ελαιόλαδα που έχουν καλή γεύση και οσμή έχουν και χαμηλή οξύτητα, δηλαδή κάτω από 0,8%.
Το χρώμα παίζει ρόλο; Όχι, μας απάντησαν οι ειδικοί, έχει απλώς να κάνει με τη χλωροφύλλη και δεν σχετίζεται με την ποιότητα ή τη βιολογική αξία του λαδιού.
Οι κατηγορίες του παρθένου ελαιόλαδου
Έξτρα παρθένο ελαιόλαδο 
Έχει ευχάριστη πικάντικη ή πικρή γεύση και οσμή φρούτου, άγουρης ελιάς. 
Η οξύτητά του πρέπει να ­είναι <0,8% 
Παρθένο ελαιόλαδο 
Έχει ελαφριά γεύση και οσμή φρούτου και φέρει κάποιο εμφανές ελάττωμα. 
Η οξύτητά του πρέπει να είναι <2%.
Μειονεκτικό παρθένο ελαιόλαδο Έχει δυσάρεστη γεύση, με οξύτητα >2%.
Πώς θα συντηρήσουμε το ελαιόλαδο 
Οι «εχθροί» του λαδιού είναι ο αέρας, το φως/ακόμη και εκείνο της λάμπας και η υγρασία. 
Τα καλύτερα δοχεία για τη φύλαξη του λαδιού είναι τα σκουρόχρωμα γυάλινα μπουκάλια. 
Το γυαλί είναι, άλλωστε, σταθερό και αδρανές υλικό και το σκούρο χρώμα είναι απαραίτητο, γιατί το λάδι οξειδώνεται αν έρθει σε επαφή με το φως. 
Έτσι, λοιπόν, το λάδι πρέπει να φυλάσσεται σε μέρος σκοτεινό και δροσερό. 
Επίσης, το λάδι μπορεί να διατηρηθεί πολύ καλά στο ψυγείο ή και στην κατάψυξη ακόμα, και έτσι να αυξηθεί και η διάρκεια της ζωής του, ειδικά όταν πρόκειται για αγουρέλαιο, το οποίο θεωρείται φρέσκο για περίπου 9 μήνες μετά την παραγωγή του.
Η περίοδος της σοδειάς του λαδιού ξεκινά από τις 15 Οκτωβρίου κυρίως τα τέλη Νοεμβρίου και φτάνει μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου ή και τα μέσα Μαρτίου.
Προσοχή στη συσκευασία!
Επίσης πρέπει να εκλείψουν τελείως οι συσκευασίες σε πλαστικά δοχεία τύπου PVC, γιατί αυτά είχαν κατασκευαστεί για τη διακίνηση νερού και διάφορα βλαβερά για τον ανθρώπινο οργανισμό στοιχεία, αδιάλυτα στο νερό, μπορούσαν να φθάσουν ως την τροφή μας και πιθανόν και μέσα στον οργανισμό μας. 
Τέτοιο ήταν, για παράδειγμα, κάποιο υλικό που προσέθεταν ώστε να γίνεται πιο μαλακό και πιο εύχρηστο το PVC, αλλά αυτό ήταν διαλυτό στα λίπη και επομένως και στο ελαιόλαδο. 
Γι’ αυτό οι πιο σίγουρες συσκευασίες είναι το γυάλινο δοχείο, το ανοξείδωτο μεταλλικό ενώ από παλιά είναι γνωστό το δοχείο από πηλό, που το έχουμε αφήσει όμως πρώτα να μείνει γεμάτο με νερό μια εβδομάδα περίπου.
10 χρήσιμες ερωτήσεις
- Γιατί κάποιοι διαφημίζουν το αγουρέλαιο;
Οταν ο καρπός της ελιάς κόβεται και πηγαίνει στο ελαιοτριβείο πιο άγουρος περιέχει περισσότερη ελαιοευρωπαΐνη, μια πικρή αλλά ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία.
- Γιατί θεωρούνται οι πράσινες ελιές πιο ωφέλιμες;
Διότι όσο ωριμάζει η ελιά τόσο ελαττώνονται οι πολύτιμες φαινόλες.
- Γιατί κάνουμε τη διάκριση σε λάδι που προκύπτει από πίεση και σε λάδι που προκύπτει από φυγοκέντριση;
Διότι με τη φυγοκέντριση έχουμε απώλεια κάποιων φαινολών.
- Υπάρχουν διαφορές ως προς την ωφελιμότητα ανάμεσα στα διάφορα φυτικά λάδια;
Οπως έχουν δείξει σχετικές έρευνες, άλλα φυτικά έλαια όπως το σογιέλαιο, 
το βαμβακέλαιο και το ηλιέλαιο περιέχουν λιγότερες αντιοξειδωτικές ουσίες, ελαϊκό οξύ, βιταμίνη Ε.
- Πώς καταλαβαίνουμε το νοθευμένο λάδι;
Μάλλον δεν μπορούμε να το καταλάβουμε έτσι χωρίς εργαστηριακή υποστήριξη. 
Το μόνο που μπορούμε να προσέξουμε είναι πως το χρώμα του πρέπει να είναι από σκούρο πράσινο ως ανοιχτό χρυσοπράσινο. 
Ελαιόλαδα με πολύ ανοικτό χρώμα είναι οξειδωμένα ή παλιά. 
Εξαίρεση αποτελούν τα ελαιόλαδα της Μυτιλήνης που είναι από τη φύση τους κίτρινα. 
Επίσης να αποφεύγουμε να αγοράζουμε χύμα λάδι ιδιαίτερα σε διάφανα και πλαστικά δοχεία διότι και το φως το αλλοιώνει.
- Το ελαιόλαδο έχει περισσότερες θερμίδες από άλλα σπορέλαια;
Οχι, έχει ακριβώς τις ίδιες. 
- Το λάδι που παγώνει στο ψυγείο είναι νοθευμένο;
Οχι και βέβαια όχι
- Τι είναι η οξύτητα;
Η οξύτητα είναι ένας από τους δείκτες αξιολόγησης και κατάταξης ενός ελαιολάδου. Εκφράζεται συνήθως επί τοις εκατό, π.χ. το Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο έχει οξύτητες 0-1% και αντιπροσωπεύει το ποσοστό ελεύθερων λιπαρών οξέων. 
Η οξύτητα, εκφραζόμενη σε ελαϊκό οξύ, επιτρέπεται να είναι κατά μέγιστο 1 g ανά 100 g στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. 
Η οξύτητα οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως στον τρόπο συγκομιδής και αποθήκευσης του καρπού, στο στάδιο ωρίμανσής του κ.λπ. 
Η μακρόχρονη αποθήκευση του καρπού πριν από την έκθλιψη, καθώς και το στοίβαγμα του καρπού σε μεγάλους σωρούς προκαλεί σημαντική αλλοίωση της γεύσης λόγω αύξησης της οξύτητάς του. 
Η αυξημένη οξύτητα δίνει μια «τσουχτερή», δυσάρεστη επίγευση στο προϊόν. 
Επίσης τα ελαιόλαδα με υψηλή οξύτητα αλλοιώνονται ευκολότερα και γρηγορότερα από τα άλλα.
- Υπάρχουν πολλά «παρθένα»;
Στα «παρθένα» ελαιόλαδα έχουμε 4 κατηγορίες: 
το εξαιρετικό ή έξτρα παρθένο με οξύτητα από δέκατα ως 1 γραμμάριο ελαϊκού οξέος στα 100 γραμμάρια.
το παρθένο με οξύτητα ως 2 γραμμάρια ελαϊκού στα 100
το κοινό παρθένο με οξύτητα ως και 3,3 και τέλος
το μειονεκτικό ή λαμπάντε με οξύτητα επάνω από το 3,3.
Και οι ονομασίες ραφιναρισμένο και κουπέ τι σημαίνουν;
Υπάρχει πράγματι το "ραφιναρισμένο" λάδι που προέρχεται από λάδια πρώην ακατάλληλα,
υποβαθμισμένα, μη βρώσιμα ελαιόλαδα, τα οποία αυτά ελαιόλαδα μπορεί να προέρχονται αρκετές φορές από πολυτηγανισμένα και πολυμαγειρεμένα ελαιόλαδα που χρησιμοποίησαν εστιατόρια και ταβέρνες τα οποία έχουν υποστεί έντονη και προχωρημένη οξείδωση.
από ελιές χαλασμένες,
από ελιές κακής φύλαξης,  
από ληγμένα ελαιόλαδα καταστημάτων και βιομηχανιών που κάποιοι αποφάσισαν να τους κάνουν λίφτινγκ!
Και ισχυρίζονται πως όταν το ελαιόλαδο "εξευγενιστεί" μπορεί να καταναλωθεί. 
Το ραφιναρισμένο ελαιόλαδο προκύπτει μετά από διάφορες φυσικοχημικές μεθόδους.