Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2022

Από το κανάλι μου στο youtube: Βότανα αμέσου δράσεως για τη γαστρεντερίτιδα

Η γαστρεντερίτιδα είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από λοίμωξη του γαστρεντερικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένου τόσο του στομάχου όσο και του λεπτού εντέρου και προκαλεί διάρροια,
εμετό,
κοιλιακό άλγος και κράμπες.
Η γαστρεντερίτιδα, παρόλο που δε σχετίζεται με τη γρίπη, είναι επίσης γνωστή και ως γρίπη του στομάχου ή γαστρική γρίπη.
Η πλειονότητα των περιπτώσεων γαστρεντερίτιδας σε παιδιά παγκοσμίως οφείλεται στον, ροταϊό.
Στους ενήλικες, ωστόσο, οι πιο συχνές αιτίες γαστρεντερίτιδας είναι ο νοροϊός και τα καμπυλοβακτήρια.
Λιγότερο συχνά αίτια γαστρεντερίτιδας αποτελούν άλλα βακτήρια, ή οι τοξίνες τους και τα παράσιτα.
Η γαστρεντερίτιδα προκαλεί συνήθως διάρροια σε συνδυασμό με εμετό,
ενώ σε πιο σπάνιες περιπτώσεις εκδηλώνεται μόνο με ένα εκ των δύο συμπτωμάτων.
Επιπλέον μπορεί να προκαλέσει κοιλιακές κράμπες.
Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως 12–72 ώρες μετά την επαφή με το λοιμώδη παράγοντα.
Εάν η γαστρεντερίτιδα οφείλεται σε ιογενή παράγοντα, τότε τα συμπτώματα υποχωρούν συνήθως μέσα σε μία εβδομάδα.
Εάν η γαστρεντερίτιδα οφείλεται σε βακτήριο μπορεί να προκαλέσει οξύ κοιλιακό άλγος και να διαρκέσει αρκετές βδομάδες.
Τα παιδιά που έχουν μολυνθεί από ροταϊό συνήθως αναρρώνουν πλήρως μέσα σε 3-5 ημέρες.
Η μετάδοση γίνεται μέσω της κατανάλωσης ακατάλληλα παρασκευασμένων τροφίμων, μολυσμένων υδάτων ή διά μέσου της άμεσης επαφής με άτομα που νοσούν.
Η κύρια θεραπεία είναι η επαρκής ενυδάτωση και εδώ έρχονται να βοηθήσουν τα βότανα και
ας παρακολουθήσουμε τα αποτελεσματικότερα και αμέσου δράσεως βότανα για την γαστρεντερίτιδα…
Παρακολουθείστε το βίντεό μου και αν σας ενδιαφέρουν και αγαπάτε τα βότανα και τη φύση εγγραφείτε στο κανάλι μου για να εξερευνήσουμε μαζί τον μαγικό αυτό κόσμο!
Το κανάλι μου είναι:https://www.youtube.com/channel/UCQVy7v3Oz2YKcn4_8Z6MYgQ
                       
Κείμενο, επιμέλεια κειμένου, επεξεργασία φωτογραφιών και παραγωγή video : thalia-botanologia.gr

Από τη χλωρίδα της Ελληνικής Γης - Reseda alba

Η Reseda alba/ρ
εζεντά είναι ένα εντυπωσιακό μονοετής ή διετής φυτό, της οικογένειας των Resedaceae, που εμφανίζεται σε ολόκληρη την περιοχή της μεσογείου. 
Αναπτύσσεται σε δρόμους, 
σε σκουπιδότοπους, 
σε ξηρό, 
βραχώδες έδαφος, 
θα την δούμε διάσπαρτη σε λιβάδια, 
σε χέρσα καλλιεργούμενα χωράφια αλλά επίσης εμφανίζεται σε αμμώδεις παραλίες.
Έχει ισχυρό όρθιο, αυλακωτό, διακλαδιζόμενο, βλαστό με χρώμα ανοικτό-πράσινο, με ύψος από 30 εκατοστά έως και ένα μέτρο. 
Ως μελισσοκομικό φυτό, οι μέλισσες το αγαπάνε πολύ και παίρνουν κυρίως γύρη από το άνθος.
Τα άνθη της ρεζεντάς είναι πολύ αρωματικά και χρησιμεύουν σε ανθοδέσμες και διακοσμήσεις, ενώ το αιθέριο έλαιο που εξάγεται από αυτά στην παρασκευή αρωμάτων. 
Στη βικτωριανή Αγγλία ήταν πολύ συνηθισμένο να καλλιεργείται σε γλάστρες και ζαρντινιέρες παραθύρου για να αρωματίζει τον αέρα των πόλεων. 
Επίσης η ρεζεντά είχε κατά την αρχαία ρωμαϊκή εποχή και ιατρικές χρήσεις, ως ηρεμιστικό και για την περιποίηση εκδορών. 
Το υπέργειο τμήμα του φυτού  στην λαϊκή ιατρική το χρησιμοποιούσαν ως επουλωτικό, καταπραϋντικό, 
χαλαρωτικό, 
διουρητικό και εφιδρωτικό. 
Σήμερα η θεραπευτική της χρήση είναι περιορισμένη, ωστόσο η τριμμένη ρίζα της αποτελεί κοινό αρωματικό στην βιομηχανία τροφίμων καθώς και ως βαφή κίτρινου χρώματος.
Η κίτρινη βαφή εξαγόταν από τις ρίζες του είδους Reseda luteola ήδη από το 1000 π.Χ. περίπου, μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα.
Ειδικά στην Ελλάδα, από αρχαιοτάτων χρόνων η βαφή της ρεζεντά ήταν η πιο φημισμένη, στην δε Κέρκυρα ακόμα και το ίδιο το φυτό, η Reseda luteola αποκαλείται "άγρια βαφή".
Ο Κάρολος Δαρβίνος χρησιμοποίησε το είδος Reseda odorata στις μελέτες του για τα αυτογονιμοποιούμενα φυτά, κάτι το οποίο κατέγραψε στο έργο του The Effects of Cross and Self-Fertilisation in the Vegetable Kingdom (1876).
Ο δε αστεροειδής 1081 Reseda/ρεζεντά, που ανακαλύφθηκε το 1927, πήρε το όνομά του από το φυτό αυτό.
Και ας θυμηθούμε και ένα παλιό τραγουδάκι που κλείνει με τους στοίχους:
Κακιά μου Ρεζεντά, αφού πια ξεχασμένα όλα ειν’ για σένα,
τη δική μου ωιμέτη φλόγα Ρεζεντά, το ποτήρι θα σβήσει
κι άντε αλλού να βρεις μεθύσι Ρεζεντά, Ρεζεντά....
και τραγούδησε ο Ορέστης Μακρής και η Ελίζα Μαρέλλι, που το κοινό τη βάπτισε Ρεζεντά και την αγάπησε για τη φωνή της, 
τη λάτρεψε για την ερμηνεία της, 
την εκτίμησε  για το ύφος της.
Αν η Βέμπο πέρασε στην Ιστορία ως η τραγουδίστρια της νίκης, η Ελίζα Μαρέλλι γράφει Ιστορία ως η τραγουδίστρια της ψυχής" είπαν...
     Η ελληνική χλωρίδα, εκτός από το είδος Reseda alba, περιλαμβάνει και τη Reseda luteola, τη Reseda phyteuma, 
τη Reseda jacquinii,
τη  Reseda odorata.
τη Reseda arabica,  
τη Reseda tymphaea και τη Reseda lutea.

floracreta