απλά και κατανοητά - πάνγευστες σπιτικές σάλτσες με άριστα υλικά του πρωτογενούς τομέα της διατροφής για υγεία και ευζωία!

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η απαιτητική καθημερινότητα έχουν απομακρύνει τους περισσότερους από εμάς από την παραδοσιακή διατροφή και τα οφέλη που αυτή μας προσφέρει. 
Για αυτό η στροφή προς την παραδοσιακή κουζίνα και η απομάκρυνση από τα τυποποιημένα τρόφιμα, που στην πλειοψηφία τους στερούνται θρεπτικά συστατικά και η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, είναι αναγκαία και επιτακτική!
Και όταν λέω παραδοσιακά προϊόντα διατροφής, αναφέρομαι στη διατροφική κουλτούρα ενός τόπου, η οποία περιλαμβάνει έθιμα, 
παραδόσεις και τεχνογνωσία - π.χ πως έφτιαχναν τα "τουτουμάκια" στην Πελοπόννησο -  μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής. 
Και ενώ η διατροφική αξία των παραδοσιακών τροφίμων,
των παραδοσιακών συνταγών  και του παραδοσιακού τρόπου μαγειρέματος είναι αναγνωρισμένη, διαπιστώνεται μια προοδευτική αλλαγή των διατροφικών συνηθειών ενός μεγάλου και συνεχώς αυξανόμενου τμήματος του πληθυσμού, το οποίο απομακρύνεται από την παραδοσιακή διατροφή και τα παραδοσιακά προϊόντα διατροφής, υιοθετώντας αλλότριες διατροφικές συνήθειες και τρόπο ζωής, με αποτέλεσμα όλο και περισσότερα παχύσαρκα άτομα, μεταξύ αυτών και πολλά παιδιά, δυστυχώς, με ότι αυτό συνεπάγεται 
Σε αυτό μου το άρθρο θα σας δώσω συνταγές για σπιτικές σάλτσες, με αναμφισβήτητη  διατροφική αξία, αλλά και εξαίσια γεύση, με τις οποίες συνοδεύω πολλά μου πιάτα....

συνέχεια του άρθρου μου - https://botanologia.gr/grigora-apla-kai-katanoita-pangeystes-spitikes-saltses-me-arista-ylika-toy-protogenoys-tomea-tis-diatrofis-gia-ygeia-kai-eyzoia/

ntina/thalia - botanologia.gr

Πώς φτιάχνω “βοτανοπαγάκια” με ροφήματα βοτάνων

Πάντα ψάχνω νέους και βολικούς τρόπους για να προσθέσω βότανα στη διατροφή μας
Στα άρθρα μου που περιλαμβάνει η ενότητα – “μαγειρεύω με βότανα, ένας συνοπτικός γευστικός οδηγός” σας έχω δείξει διάφορους τρόπους ένταξης των βοτάνων στη διατροφή μας, διότι οι μικρές καθημερινές συνήθειες είναι αυτές που πραγματικά συνθέτουν τις μεγαλύτερες αλλαγές στη συνολική μας υγεία και ευεξία.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που ξεκίνησα να φτιάχνω παγάκια από βότανα. 
Αυτή η απλή προετοιμασία είναι εύκολη, γρήγορη και προσφέρει μερικά υπέροχα οφέλη για το σκληρά εργαζόμενο σώμα μας και μυαλό μας. 
Απλώς προσθέτοντας μερικά “βοτανοπαγάκια” στο νερό μας,
στα ροφήματά μας, αλλά και στις σούπες μας εκμεταλλεύομαι τη δύναμη των βοτάνων χωρίς να καταβάλλω επιπλέον χρόνο ή προσπάθεια. 
Τα “βοτανοπαγάκια” ​​μου μετατρέπουν ένα απλό ποτήρι νερό σε γευστικό ρόφημα σε δευτερόλεπτα, και χαρίζουν σταδιακά επιπλέον βιταμίνες...

read more:https://botanologia.gr/pos-ftiachno-quot-votanopagakia-quot-me-rofimata-votanon/

                                  κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia

Φροντίζουμε το σώμα μας – έχουμε ΜΟΝΟ ΕΝΑ!

-. να είμαστε σοφοί φίλοι μου! 
-. φροντίζουμε το σώμα μας – έχουμε ΜΟΝΟ ΕΝΑ!
-. εξετάζουμε πάντα τις φυσικές, διατροφικές επιλογές και τον τρόπο ζωής πριν από οποιαδήποτε άλλο!
-. η φύση είναι ειλικρινής και θα μας δώσει αυτό που μας αξίζει!
     Πως μπορούμε να ετοιμάσουμε μια απλή συνταγή με σκόρδο για να μην αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε τον πολύτιμο βολβό;
Ας δούμε: Σκόρδο, ένας από τους πολλούς τρόπους ένταξής του στη διατροφή μας
Υγιεινή διατροφή και θρέψη
– Τα περισσότερα προβλήματα που οφείλονται σε ασθένειες θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν γνωρίζαμε τα βασικά στοιχεία της διατροφής και της θρέψης*.
Ας δούμε: Διατροφική ποικιλομορφία για μακροζωία και ευζωία
και μια αγαπημένη μου συνταγή: Τα δικά μου γεμιστά – το αγαπημένο πιάτο του καλοκαιριού μας!

botanologia.gr

Σαλάτα με ξαρμυρισμένο και καλά στραγγισμένο βακαλάο

Βακαλάος : Πως θα τον ξαρμυρίζουμε, πως θα τον μαγειρέψουμε, γιατί τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου και πιά η σχέση του με την σταφίδα
Οι Πορτογάλοι τον λένε bacalhau,δηλαδή βακαλάο, οι Ιταλοί baccalaro,δηλαδή μπακαλιάρο και μεις οι Έλληνες βακαλάο ή μπακαλιάρο, και “παράπονο ουδέν”...
Το έθιμο του βακαλάου
Παραδοσιακό έδεσμα της ημέρας του Ευαγγελισμού, της γνωστής μας εκκλησιαστικής θεομητορικής εορτής αλλά και της Εθνικής Εορτής της Ελλάδας, κατά την οποία τιμάται ο Εορτασμός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821,είναι ο μπακαλιάρος και μάλιστα συνοδεία σκορδαλιάς....
Αν μαρινάρουμε τον βακαλάο για τέσσερις περίπου ώρες μπορούμε να τον σερβίρουμε και ωμό εν είδει “σούσι” ή σαν συστατικό μιας πλούσιας σαλάτας με λαχανικά όπως....
read more:https://botanologia.gr/vakalaos-pos-ton-xalmyrizoyme-kai-giati-trome-vakalao-stis-25-martioy/

Κοτόσουπα, η συνταγή της σούπας που αυξάνει την ανοσία του οργανισμού μας

Κοτόσουπα, την έχει ανάγκη ο οργανισμός μας την επιβάλει το κρύο του χειμώνα!!!

Η σούπα που αυξάνει την ανοσία του οργανισμού μας, δυναμώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, μας προστατεύει από τα κρυολογήματα και τη γρίπη και βοηθάει στην αποκατάσταση των προβλημάτων της αναπνευστικής οδού.

“Αυτό που δείχνει η δουλειά μας είναι ότι υπάρχουν συστατικά σε κοινά τρόφιμα που έχουν αντιφλεγμονώδη δράση.

Έτσι το παλιό ρητό που έλεγε ότι αυτό που μας βοηθάει δεν...

read more:https://botanologia.gr/kotosoypa-i-syntagi-tis-soypas-poy-ayxanei-tin-anosia-toy-organismoy-mas/

Kουραμπιέδες λαδιού-συνταγές που μας έρχονται από παλιά

 

κουραμπιέδες : το χριστουγενιάτικο γλυκό μας!!!
Κουραμπιέδες λαδιού -Από τις συνταγές μου και από τετράδια συνταγών γυναικών του προηγούμενου αιώνα που έχουν μεταφερθεί μέχρι εμάς σήμερα στόμα με στόμα!
Σε προηγούμενο άρθρο, στο οποίο μιλούσα για τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, σας μίλησα για τους κουραμπιέδες με λάδι– και επειδή τα  δυο αυτά γλυκά είναι τα καθιερωμένα γλυκά  του Δωδεκαημέρου έχουμε χρόνο να ετοιμάσουμε τους λαδένιους κουραμπιέδες, που σας υποσχέθηκα.
Λοιπόν -ας τους ετοιμάσουμε-
Κουραμπιέδες: Το χριστουγενιάτικο γλυκό μας!
Χριστούγεννα χωρίς κουραμπιέδες γίνεται;
Δεν γίνεται, για αυτό ας δούμε πως μπορούμε να κάνουμε τους κουραμπιέδες με λάδι, με συνταγές που μας έρχονται από πολύ παλιά, τότε που δεν χρησιμοποιούσαν βούτυρο, ειδικά στην Ελλάδα...

read more:https://botanologia.gr/koyrampiedes-ladioy-syntages-poy-mas-erchontai-apo-palia/

Μελομακάρονα και κουραμπιέδες ,τα αγαπημένα γλυκά των γιορτών

 

Μελομακάρονα ή κουραμπιέδες ποιο από τα δυο αγαπημένα γλυκά των γιορτών των Xριστουγέννων να προτιμήσουμε;

Γιορτινά τραπέζια,

πανέμορφα αλεξανδρινά, 

περίτεχνα κεριά και πιατέλες γεμάτες γλυκά.

Και τι γλυκά!

Κουραμπιέδες και μελομακάρονα!

Αν είναι δυνατόν να πεις σε κάποιον –“ΜΗΝ ΤΑ ΑΓΓΙΖΕΙΣ”– είναι ιεροσυλία μια τέτοια προτροπή αυτές τις μέρες!

Και τι γίνεται με τα κιλά μας;

Πολύ σωστά να μου απευθύνετε μια τέτοια ερώτηση.

Και απαντώ-Όχι απαγόρευση,κάθε απαγόρευση πετυχαίνει το αντίθετο αποτέλεσμα – βουλιμία και στη συνέχεια παχυσαρκία.

Και τι κάνουμε...

read more:https://botanologia.gr/melomakarona-kai-koyrampiedes-ta-agapimena-glyka-ton-giorton/

Φυσικό γιατρικό με κουρκούμι, τζίντζερ, πιπέρι και γάλα καρύδας.

                        

Το κουρκούμι στις συνταγές μαγειρικής μας, μπορεί να απελευθερώσει πολύ περισσότερο β-καροτένιο από τα τρόφιμα
Πιο συγκεκριμένα, πρόσφατη μελέτη έδειξε πως απελευθερώνεται περισσότερο β-καροτένιο από τα καρότα και τις κολοκύθες, όταν διαμορφώσουμε τις συνταγές μας και προσθέσουμε σε αυτές κιτρινόριζα.
Το β-καροτένιο είναι βιοδιαθέσιμο και απελευθερώνεται περισσότερο αφού υποβληθεί σε ένα σύντομο μαγείρεμα και στη συνταγή μας προσθέσουμε κουρκούμι και ελαιόλαδο για να λιώσει και στη συνέχεια να απορροφηθεί.
Το β-καροτένιο ανήκει στα καροτενοειδή και είναι μια λιποδιαλυτή ουσία, η πιο συνήθης πρόδρομη ουσία της βιταμίνης Α
Θεωρείται ένα από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά και είναι ιδιαίτερα σημαντικό από διατροφική άποψη, καθώς ο οργανισμός μας το μετατρέπει εύκολα σε βιταμίνη Α...
read more:https://botanologia.gr/fysiko-giatriko-me-koyrkoymi-tzintzer-piperi-kai-gala-karydas/

Μια νοστιμότατη focaccia, το αγαπημένο ψωμάκι των παιδιών.

Λίγα απλά υλικά, 

αλεύρι, 

νερό, 

μαγιά, 

αλάτι, αρκούν για να ενωθούν και να φτιάξουν μια λιχουδιά, ένα αχνιστό και λαχταριστό ψωμάκι. 
H διαδικασία ευκολότατη!  
Για βιαστικούς και πεινασμένους, μια focaccia στο πι και φι. 
Αχνιστή focaccia κάθε μέρα. 
Για δύο μεσαία ψωμιά:
3 φλιτζάνια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
10 κουταλιές της σούπας γιαούρτη,
θαλασσινό αλάτι, όσο μου αρέσει,
2 κουταλάκια του γλυκού baking powder,
ελαιόλαδο,
2 ώριμες-ώριμες ντομάτες κομμένες σε φέτες λεπτές,

1/3 από το κουταλάκι του γλυκού τζίντζερ

1/3 από το κουταλάκι του γλυκού κουρκούμι
ρίγανη,

ελάχιστο θυμάρι,

ελιές, χωρίς το κουκούτσι τους βέβαια, κομμένες στη μέση.
Στο μίξερ μου ρίχνω τη μισή γιαούρτη, 

το αλεύρι, 

αλάτι και 

το baking powder

Ανακατεύω στην αρχή σε χαμηλή ταχύτητα και, όταν όλα μου τα υλικά έχουν ανακατευτεί καλά, προσθέτω σταδιακά και τη υπόλοιπη γιαούρτη 
Μόλις σχηματιστεί η μπάλα της ζύμης, οποία δεν κολλάει στις άκρες του κάδου, 
αλευρώνω το πλαστήρι μου και αδειάζω τη ζύμη, συνεχίζοντας το ζύμωμα με το χέρι μου!
Για 5 με 10 λεπτά ζυμώνω τη ζύμη μου και την χωρίζω στη μέση.
Απλώνω τη ζύμη μου μέχρι να πάρει πάχος λιγότερο από ένα δάχτυλο.
Ζεσταίνω τον φούρνο μου στους 180 βαθμούς. 
Διαλέγω ένα ρηχό ταψί, το οποίο να χωράει και τα δύο κομμάτια της ζύμης μου και το λαδώνω ελαφρώς και τοποθετώ πάνω του τη ζύμη, την οποία αρχίζω να "στολίζω" με ότι μου αρέσει και ότι έχω στο ψυγείο μου εκείνη τη στιγμή:

ντομάτες σε ροδέλες,

ρίγανη,

θυμάρι, ελάχιστο και

τις ελιές μου!

Όταν τελειώσω το στόλισμα τη ραντίζω με λάδι ή με βούτυρο, αναλόγως το κέφι μου της στιγμής!
Την βάζω στο φούρνο και την ψήνω για 20 περίπου λεπτά και στους 180°C
   Το ψωμάκι μου αυτό είναι από τα αγαπημένα όλης μας της οικογένειας και ένα γρήγορο,

νόστιμο και θρεπτικό κολατσιό για τα παιδιά!!!

             από τις συνταγές μου:ntina/thalia-https://botanologia.gr/mia-nostimotati-focaccia-to-agapimeno-psomaki-ton-paidion/

τη συνταγή αυτή μου την είχαν πει πριν χρόνια και την οποία κάθε φορά την ανανεώνω

Κορκοφίγκι/κορκοφίνι και γαλόπιτα από την Πελοπόννησο

Η Πελοπόννησος/Μοριάς, ένας ιστορικός χώρος με πολλά πρόσωπα που έχει δεχτεί τη δημιουργική επίδραση ποικίλων πολιτισμικών επιρροών, διακρίνεται για τον πλούτο των τοπικών διατροφικών της παραδόσεων. 

Η μακροχρόνια ώσμωση με λαούς και πολιτισμούς, η επίκαιρη θέση της Πελοποννήσου στον ευρύτερο μεσογειακό χώρο, ο διφυής γεωκλιματικός χαρακτήρας της- ορεινή ενδοχώρα/παράλιες σταφιδοπαραγωγές περιοχές-  διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό τις παραδόσεις αυτές. 

Σήμερα, παρά τους κοινωνικούς και άλλους μετασχηματισμούς, την οριστική μετάβαση από την αυτοκαταναλωτική παραδοσιακή/προβιομηχανική κοινότητα στην οικονομία της αγοράς, τη δημιουργία μιας κοινής και ομογενοποιημένης ελληνικής κουζίνας και την επέκταση διατροφικών προτύπων και συμπεριφορών από όλα τα μήκη και πλάτη της γης, πολλές όψεις των τοπικών πελοποννησιακών διατροφικών παραδόσεων παραμένουν ζωντανές. 

Ορισμένες από αυτές τις παραδόσεις με τη μορφή "τοπικών παραδοσιακών προϊόντων", αποκτούν νέες διαστάσεις ως σύμβολα συλλογικής μνήμης και τοπικότητας σε μια εποχή προϊούσας παγκοσμιοποίησης. 

Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα:
-. το λάδι της κορωνέικης ποικιλίας ελαιοδέντρου, 

-. οι ελιές Καλαμάτας, 

-. ο ερυθρός οίνος της ποικιλίας αγιωργίτικο της Νεμέας, 

-. η κορινθιακή (μαύρη) σταφίδα, 

-. τα διάφορα τυριά κ.ά.

Η ορεινή πελοποννησιακή ενδοχώρα είναι τόπος με μεγάλη παράδοση στην κτηνοτροφία αιγοπροβάτων, τόσο τη μεταβατική όσο και την εδραία. 

Στην Ορεινή Ολυμπία και συγκεκριμένα σε ένα μικρό χωριό λίγο έξω από την Ανδρίτσαινα, την Αλιφείρα (Ρογκοζιό), δοκίμασα δύο πίτες με βάση το γάλα. 

Και οι δύο συνοψίζουν το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της μοραΐτικης –αλλά και εν γένει της ελληνικής– διατροφικής παράδοσης: τη λιτότητα. 

Πρόκειται για το κορκοφίγκι/κορκοφίνι, που φτιάχνεται την περίοδο που γεννάνε τα γιδοπρόβατα, δηλαδή στις αρχές του χειμώνα, και τη γαλόπιτα, που παρασκευάζεται με ιδιαίτερη φροντίδα κυρίως το Μ. Σάββατο, για να καταναλωθεί ως επιδόρπιο στο εορταστικό τραπέζι της Λαμπρής. 

Η γεύση της θυμίζει το γαλακτομπούρεκο, χωρίς όμως να έχει φύλλα ζύμης και σιρόπι.
Και τις δύο είδα να τις ετοιμάζει η κ. Θεοδώρα. 

Η κ. Θεοδώρα ήρθε νύφη στο χωριό πριν από περίπου πενήντα χρόνια. 

Η καταγωγή της είναι από του Ράφτη, στη γειτονική Γορτυνία, και, όπως μου είπε, τις δύο πίτες τις φτιάχνανε και εκεί. 

Μάλιστα, θυμάται τα κορκοφίγκια που φτιάχνανε οι τσοπάνηδες που ξεχειμώνιαζαν με τα κοπάδια τους κοντά στον μύλο του πατέρα της, στο Αναζύρι, στον Αλφειό ποταμό.
Το κορκοφίγκι παρασκευάζεται από το πρωτόγαλα, την κόλλα, όπως είναι γνωστό στην περιοχή, που «κατεβάζει» η προβατίνα ή η γίδα τις πρώτες μέρες αφού έχει γεννήσει.
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα λιπαρό και θρεπτικό γαλακτώδες υγρό, με χαρακτηριστικό υποκίτρινο χρώμα. 

Προκειμένου να ετοιμαστεί το κορκοφίγκι, δύο μέρη κόλλας αναμιγνύονται
με ένα μέρος πρόβειου ή γίδινου γάλακτος.
Το παχύρρευστο μείγμα απλώνεται σε ένα λαδωμένο ταψί, αλατίζεται ελαφρά και ψήνεται στον φούρνο.
Το κορκοφίγκι μερικοί προτιμούν να το τρώνε πασπαλισμένο με ζάχαρη, άλλοι πάλι το προτιμούν σκέτο.
Όλοι όμως όσοι είχαν την τύχη να το δοκιμάσουν κάποτε, δεν ξεχνούν ποτέ την ιδιαίτερή του γεύση...
Η γαλόπιτα στην Αλιφείρα παρασκευάζεται με βάση το πρόβειο γάλα, που προσφέρουν "για το καλό" οι τσοπάνηδες του χωριού στις νοικοκυρές όταν πια η νηστεία της Μ.Σαρακοστής πλησιάζει στο τέλος της.
Επίσης, κάθε σπίτι στο χωριό είχε πάντα λίγα αιγοπρόβατα/μαρτίνια για την κάλυψη των οικιακών αναγκών σε γαλακτοκομικά προϊόντα, κυρίως τυριά, 

γάλα, 

γιαούρτι και βούτυρο.

Το βούτυρο αλλά και το χοιρινό λίπος σε πολλές περιοχές της ορεινής πελοποννησιακής ενδοχώρας, όπως και στην Αλιφείρα, δεν είχαν εξοβελιστεί ολοκληρωτικά από το ελαιόλαδο, όπως συνέβαινε στις κατ’ εξοχήν ελαιοπαραγωγούς περιοχές του Μοριά.
Κάτι τέτοιο συνέβη μετά τον πόλεμο, όταν η ελαιοκαλλιέργεια επεκτάθηκε σταδιακά στο σύνολο σχεδόν της ορεινής πελοποννησιακής ενδοχώρας, αντικαθιστώντας κυρίως την καλλιέργεια σιτηρών, αλλά και πιο πρόσφατα, όταν η διαθρεπτική υπεροχή του ελαιολάδου αναδείχθηκε ως μέρος ευρύτερων προτύπων διατροφικής ορθότητας (π.χ. μεσογειακή δίαιτα).
Δοσολογία
Η κ. Θεοδώρα φτιάχνει τη γαλόπιτα, χωρίς να υπολογίζει την ποσότητα και τις δόσεις των υλικών με... ζυγαριά ακριβείας, αλλά, όπως λέει χαρακτηριστικά, "με το μάτι".
Παρ’ όλα αυτά, με τη βοήθεια της κόρης και της νύφης της, προσπαθήσαμε να προσδιορίσουμε τη δοσολογία με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια.
Έτσι, λοιπόν, για τη γαλόπιτα θα χρειαστούν:
• 2 λίτρα πρόβειο γάλα
• 250 γρ. σιμιγδάλι χοντρό
• 300 γρ. σιμιγδάλι ψιλό (παλιότερα, αντί για το «αγοραστό» σιμιγδάλι, οι νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν μόνο αλεύρι).
• 300 γρ. ζάχαρη
• 6-7 αυγά
• λάδι
Εκτέλεση
-. βράζουμε το γάλα στην κατσαρόλα, αναμιγνύοντάς το σταδιακά με το σιμιγδάλι, ψιλό και χοντρό, μία χούφτα αλεύρι, τη ζάχαρη, τα αυγά και το λάδι.
-. τον χυλό που σχηματίζεται δεν σταματάμε να τον αναδεύουμε με μια κουτάλα.
-. όταν το μείγμα έχει γίνει αρκετά παχύρρευστο, το απλώνουμε σε λαδωμένο ταψί.
-. ψήνουμε στον φούρνο για περίπου μία ώρα.
-. μέχρι πριν από λίγα χρόνια η κ. Θεοδώρα έψηνε τη γαλόπιτα στα ξύλα.
-. ώρα που τα χρόνια πέρασαν, συμβιβάζεται αναγκαστικά με την ευκολία της ηλεκτρικής κουζίνας.

           κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr

https://ayla.culture.gr/wp-content/uploads/2016/12/DNPAAPK_Pites.pdf

Τα δικά μου γεμιστά!

Γεμιστά - και σε ποιόν δεν αρέσουν, και ναι είναι το σήμα κατατεθέν του καλοκαιριού μας...
Και όταν γυρίζαμε τις κυριακές από το πρωινό μπάνιο μας -ξεκινούσε το πρωί και τελείωνε λίγο πριν το μεσημεριανό φαγητό μας- στη θάλασσα, το τραπέζι ήταν στρωμένο με το πιο αγαπημένο φαγητό όλων εμάς των παιδιών
Γιατί, ναι, η μάνα δεν έκανε μπάνιο, ήταν εκεί στην κουζίνα, για να μας έχει έτοιμο το μεσημεριανό, και ναι κανένας δεν μας πρόσεχε...
Τι βουτιές, τι παιχνίδια...
Τι κρυφτό μέσα στα φύκια...
Ούτε αντιηλιακά, ούτε πολύπλοκα μαγιό, ότι είχαμε...
Μαυρίζαμε, κοκκινίζαμε και αν πέφταμε και χτυπάγαμε, γόνατα,
αγγώνες είχαμε το κόκκινο - ναι, ναι το βαλσαμέλαιο, έτσι το λέγαμε...
Και μετά στα ορεινά για τον τρύγο της σταφίδας,
Εκεί όλοι...
Παρατεταγμένοι...
Παπούδες,
γιαγιάδες,
πατεράδες,
μανάδες,
παιδιά...
Ο τρύγος μας ήθελε όλους εκεί...και τα γεμιστά πάντα παρόν...

Στην πρωτοκαθεδρία...
Πεντανόστιμα,
πολύχρωμα και αγαπημένα...
Ντομάτες,
κολοκυθάκια,
μελιτζάνες,
κολοκυθοανθοί...
Και βέβαια ποτέ δεν ξέχασα τη συνταγή, πως θα ήταν άλλωστε δυνατόν...
Τα μαγειρεύω συνέχεια και έτσι και αλλιώς...
Με τη συνταγή της γιαγιάς,
με τη συνταγή της μαμάς, 
της πεθεράς, 

της θείας, αλλά και με τη δική μου, τη διαφοροποιημένη...
Γιατί κάθε μαγείρισσα που "σέβεται την τέχνη της" θέλει να αφήσει και το δικό της στίγμα...
Τα δικά μου γεμιστά
8-10 μέτριες ώριμες, ώριμες ντομάτες
4 μελιτζάνες τσακώνικες, με αυτές μεγάλωσα και δεν τις αλλάζω, απλά χρειάζεται προσοχή όταν τις αγοράζουμε, να είναι ώριμες και φρέσκιες και χωρίς φυτοφάρμακα
6 πιπεριές
2 μεγάλα κολοκύθια, κομμένα στη μέση
8 κολοκυθοανθούς
2 φλιτζάνια πλιγούρι*, το πλιγούρι είναι ολόκληρος ο κόκκος σταριού τεμαχισμένος
4 μεγάλα  κρεμμύδια τριμμένα στον τρίφτη
2 μεγάλες πατάτες 
1 ματσάκι μαϊντανό, ψιλοκομμένο, 
5 σκελίδες σκόρδο, πολύ-πολύ ψιλοκομμένες - "γεμιστά χωρίς σκόρδο δεν γίνονται" έλεγε η μάνα μας!

1 ντομάτα τριμμένη στον τρίφτη - αυτή για το τέλος...

1 σκελίδα σκόρδο πολτοποιημένη  - αυτή για το τέλος... 

3 κουταλιές της σούπας μαύρη σταφίδα* - τι να κάνουμε, δεν μπορώ να την αποχωριστώ - προτιμώ πάντα βιολογική και βέβαια χωρίς το κοτσανάκι της, όσοι γνωρίζουν και ξέρουν την μαύρη σταφίδα ξέρουν τι εννοώ!
1 κουταλάκι αλάτι θαλασσινό, χωρίς προσμίξεις
1 κουταλάκι μαύρο βιολογικό πιπέρι, το πολύ καλά τριμμένο, σαν πούδρα!
1 κουταλάκι κουρκούμι*
2 φλιτζάνια λάδι
Και
-. πλένω πολύ καλά όλα μου τα υλικά.
-. "αδειάζω" τις ντομάτες,
τα κολοκύθια** και τις μελιτζάνες** από την ψίχα τους/το εσωτερικό τους και ένα-ένα τα αραδιάζω στο ταψί, το οποίο έχω περάσει με λάδι
-. ψιλοκόβω την ψίχα τους και την κρατώ, όπως κρατώ και τα "καπάκια" τους
-. καθαρίζω τις πιπεριές και τους κολοκυθοανθούς από τα σπόρια και τα τοποθετώ και αυτά στη σειρά τους στο ταψί
-. με τα άκροδάχτυλα του ενός χεριού μου περνάω με ελάχιστο αλάτι ένα-ένα τα κηπευτικά μου, με προσοχή να μην τα σπάσω και
-. ετοιμάζω τη γέμιση

-. ανακατεύω το πλιγούρι με την ψιλοκομμένη ψίχα των κηπευτικών μου,
με τα κρεμμύδια, 
με τα ψιλοκομμένα σκόρδα,
τη σταφίδα, 
το μαϊντανό,
το λάδι,
το αλάτι και τα άλλα μου μπαχαρικά.
-. παίρνω ένα-ένα τα κηπευτικά μου στο ένα μου χέρι και με το άλλο τα γεμίζω με τη γέμιση - δουλεύω έτσι γιατί ελέγχω καλύτερα τη διαδικασία και τελειώνω πάρα πολύ γρήγορα με το γέμισμα, χωρίς παρατράγουδα- και τα ξαναβάζω στη θέση τους στο ταψί μου.
-. τα σκεπάζω με το καπάκι τους, ενώ τα λουλούδια τα κλείνω με τις άκρες τους.
-. καθαρίζω, πλένω και κόβω τις πατάτες σε σχετικά μικρά κομμάτια και τις βάζω στο χώρο που έχω αφήσει στο ταψί μου -πάντα στη μέση - 
-. σε όση γέμιση μου έχει περισσέψει - πάντα μου περισσεύει - ρίχνω ελάχιστο νεράκι,

την τριμμένη ντομάτα,
το πολτοποιημένο σκόρδο,
μπόλικο λάδι-ποτέ δεν τσιγκουνεύομαι το λάδι- και περιχύνω με αυτό τις πατάτες μου!
-. βάζω το ταψί μου σε δυνατό φούρνο και το αφήνω να ψηθεί για μία ώρα περίπου - πάντα ανάλογα με το φούρνο...

-. συνοδεύω πάντα τα γεμιστά μου με κατσικίσια φέτα και με στάρινο προζυμένιο ψωμί!

* οι διαφοροποιήσεις μου...

** τα κολοκυθάκια και τις μελιτζάνες, προσέχω να μην τα "αδειάζω" πολύ από το εσωτερικό τους...

     Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-https://botanologia.gr/ta-dika-moy-gemista-to-agapimeno-piato-toy-kalokairioy-mas/

Οι πίτες του γαστρονομικού μας χάρτη

Πίτες - δεν νομίζω πως υπάρχει άτομα στη χώρα μας που να μην έχει δοκιμάσει, έστω και μία φορά στη ζωή του, κάποια από τις πάμπολλες πίτες που υπάρχουν στον γαστρονομικό μας χάρτη!

Και ναι, μπορούμε να κατατάξουμε τις πίτες στα αρτοσκευάσματα, διότι, σχεδόν όλες, έχουν στις βασικές τους πρώτες ύλες το αλεύρι.

Και ναι, είναι πολλές και πανάρχαιες.
Λαχανόπιτες με κάθε λογής άγρια λάχανα, που έρχονται σε μας από τα πανάρχαια χρόνια - "φτενές" και λαχταριστές, απλώνονταν στο χαλκωματένιο σινί, το μεγάλο ρηχό στρογγυλό ταψί, και ψήνονταν στο φούρνο ή στη γάστρα, αφού πρώτα σκέπαζαν το σινί  με σιδερένιο θολωτό καπάκι, πάνω στην στιβαρή πυροστιά, που κάτω της έκαιγαν χωνεμένα κάρβουνα,  και αργότερα, πολύ αργότερα, όταν καταργήθηκαν οι γάστρες, στις ξυλόσομπες/ στις περίφημες μασίνες.
-. μπαμπανέτσα,
-. μαμαλίγκα,
-. μπλατσάρα, και οι τρεις λαχανόπιτες με μπομπότα χυλό
-. ζυμαρόπιτα

-. κασόπιτα

-. μυτζιθρόπιτα

-. τσιτσανόπιτα*, ή "πίτες γυμνές", πίτες φτιαγμένες με το "τίποτα", λίγο αλεύρι, λίγο αλάτι, 
ένα δυό αυγά, 
λίγη φέτα ή μυτζήθρα 
λάδι, - όπως κάπου, κάποτε μου είχε πει μια εκατόχρονη αρχόντισα βουνίσια - πίτες που γεννήθηκαν λες από τον ίδιο τον πυρήνα της ανάγκης, από τη χρεία να "φτουρήσει" το λίγο, να αβγατίσει το ελάχιστο, όπως κάπου είχε πει, σε χρόνους περασμένους, η έφη βουτσινά
Πίτες και ήταν φαΐ,
ήταν προσφάι, 
ήταν γιορτή, 
ήταν η τέχνη, η ευρηματικότητα των γυναικών μιας αλλοτινής εποχής, κάθε φορά που ήθελαν να ταΐσουν δικούς και ξένους και δεν είχαν "τίποτα", που όμως, χωρίς να το ξέρουν, είχαν τα πάντα.
-. τυρόπιτες παντός είδους, "φτενές", 
"παχιές",
"γυμνές",
με αλεύρι στάρινο,
με καλαμποκάλευρο,
με τυρί φέτα, 
με μαλακό ανάλατο και φρεσκοπηγμένο τυρί, 
με τυρόγαλο,, 
με ξινόγαλο, 
με αυγά,
με  χωρίς αυγά, 
με τραχανά, 
με πληγούρι,
με φύλλα,
χωρίς φύλλα, 
με χυλό, 
με γάλα,
με χωρίς γάλα, 
με γιαούρτη,
με βούτυρο ή 
με ελαιόλαδο
-. κολοκυθόπιτες
-. μανιταρόπιτες
-. μελιτζανόπιτες
-. τσουκνιδόπιτες

-. μαραθόπιτες

-. σαρικόπιτες

-. πρασόπιτες

-. σπανακόπιτες

-. τραχανόπιτες.

Άλλη μια κατηγορία, που σε κάποιο από τα βιβλία της, μας τις έχει περιγράψει και η εύη βουτσινά είναι οι "στεγνόπιτες". 

Εκείνα τα χρόνια σε πολύ ορεινά χωριά που τον χειμώνα σκεπάζονταν από χιόνι,για μεγάλα διαστήματα, συνήθιζαν να μαζεύουν τα χόρτα της άνοιξης και να τα στεγνώνουν στον αέρα.

Τα διατηρούν σε πάνινες "αρμυρωμένες" τσάντες, τσάντες που τις είχαν βουτήξει σε άρμη για να μην πηγαίνουν έντομα. 
Τα λάχανα αυτά πριν τα χρησιμοποιήσουν τα μούλιαζαν στο νερό για να τα "συνεφέρουν" και έφτιαχναν τις λαχανόπιτες του χειμώνα. 

Είχανε όμως και τις γιορτινές πίτες, 
-. κοτόπιτες και
-. γιορτινές κρεατόπιτες.
Πίτες πλούσιες  με τα εκλεκτότερα υλικά που μπορούσε να είχε κάθε σπιτικό - τυρί μπόλικο, αλλά και μπόλικα αυγά, που τα μάζευαν μέρες από το κοτέτσι. 
Και βασιλόπιτα, η πιο σπουδαία,
αυτή που σερβίριζαν την Πρωτοχρονιά, αλλά και

-. γαλατόπιτες - οι πολυαγαπημένες των περισσότερων παιδιών και όχι μόνο! 

-. μηλόπιτες

-. πορτοκαλόπιτες

-. φανουρόπιτες, 

-. καρυδόπιτες

Και τώρα μία από τις "γυμνόπιτές" μου ή πιο εύκολη, αλλά πεντανόστιμη

Υλικά για ταψί 38 - 40 εκ.
1/2 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
200gr ελαιόλαδο
500ml φρέσκο γάλα, πλήρες
200gr γιαούρτη σακούλας πρόβειο
400-500gr φέτα, θρυμματισμένη
5 αυγά, πολύ καλά χτυπημένα
αλάτι, 

πιπέρι 
Και
Σε βαθύ μπολ ανακατεύω το αλεύρι με το αλάτι, 

το πιπέρι, 

τα αυγά, 

το μισό λάδι, 

το γάλα και τη γιαούρτη και

έχω ένα χυλό πηχτό, αν είναι σφιχτός, αραιώνω με λίγο νερό,
προσθέτω στον χυλό το τυρί μου
Προθερμαίνω το φούρνο στους 180°C, 

λαδώνω το ταψί και το βάζω στον φούρνο να κάψει καλά, και αυτό για να μην κολλήσει η πίτα μου και να ροδίσει ωραία από κάτω.

Αδειάζω το χυλό στο καυτό ταψί και περιχύνω με το υπόλοιπο λάδι.
Ψήνω την πίτα για περίπου 40-45 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει.

Τη σερβίρω χλιαρή ή σε θερμοκρασία δωματίου.

*τσιτσανόπιτα είναι μια "γυμνή" πίτα που τη βρίσκουμε με το όνομα αυτό στη Βόρεια Εύβοια.

Και γιατί τσιτσανόπιτα;

Γιατί σε πολλές περιοχές της Βόρειας Εύβοιας "τσιτσάνικος" είναι ο γυμνός.

κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr

https://ayla.culture.gr/wp-content/uploads/2016/12/DNPAAPK_Pites.pdf

Υγιεινή ζωή μέσα από την υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών

Οι υγιείς επιλογές της διαβίωσής μας εξαρτώνται aπό:
α) το που ζούμε,
β) το που εργαζόμαστε,
γ) τι μαθαίνουμε,
δ) το τι διαδραματίζεται γύρω μας,
ε) το πως διαχειριζόμαστε τα παντός είδους προβλήματα και
στ) το πως ερμηνεύουμε την πραγματικότητα...https://botanologia.gr/ygieini-zoi-mesa-apo-tin.../

Πώς να κόψουμε πολλά σταφύλια στη μέση ταυτόχρονα, ώστε να αποφύγουμε τον πνιγμό

Γνωρίζουμε πως πρέπει πάντα να κόβουμε σε φέτες τα σταφύλια πριν τα δώσουμε σε μικρά παιδιά γιατί αποτελούν σοβαρό κίνδυνο πνιγμού.

Και πρέπει πάντα να κόβονται κατά μήκος, ώστε να περνούν πιο εύκολα από μικρότερους λαιμούς. 

Και ποτέ κατά πλάτος, γιατί θα εξακολουθούν να είναι αρκετά μεγάλα ώστε να παραμένει ο κίνδυνος πνιγμού.

Μπορούμε είτε να τα κόψουμε προς τα κάτω στη μέση ή για τα μωρά, ίσως να χρειάζεται να τα κόψουμε και πάλι κατά μήκος αλλά στα τέσσερα.

Και σίγουρα, το να κόψουμε πολλά σταφύλια κατά μήκος είναι χρονοβόρο. 

Ας δούμε τι σκέφτηκε ένας μπαμπάς και πως έκοψε πολλά σταφύλια μαζί κατά μήκος με τη βοήθεια ενός πιάτου:

Tο βίντεο.

thalia-botanologia.gr

Μιά πεντανόστιμη και θρεπτικότατη σαλάτα με γλιστρίδα και ρεβίθια

Τις προάλλες, κάνοντας την βόλτα μου στη λαϊκή αγορά που κάνω τα ψώνια μου, είδα σε έναν πάγκο φρεσκοκομένη αντράκλα και θυμήθηκα πως στο ψυγείο μου είχα έτοιμα βρασμένα ρεβίθια.
Με την αντράκλα και τα ρεβίθια κάνω πάντα σαλάτα – είναι μια πεντανόστιμη σαλάτα, χορταστική, με πλήθος θρεπτικά συστατικά.
Σαλάτα με γλιστρίδα και ρεβίθια
Η σαλάτα μου χρειάζεται ελάχιστο χρόνο να ετοιμαστεί, με την προϋπόθεση ότι έχω έτοιμα βρασμένα τα ρεβίθια μου.
Χρειάζομαι:
– ένα φλιτζάνι βρασμένα ρεβίθια
– δυό τρία κλαράκια κάπαρη – έχω πάντα κάπαρη, την οποία ετοιμάζω λίγο πριν το καλοκαίρι με κλαράκια κάπαρης...

read more:https://botanologia.gr/mia-pentanostimi-kai-threptikotati-salata-me-glistrida-kai-revithia/

Το κουρκούμι στις συνταγές μαγειρικής απελευθερώνει περισσότερο β-καροτένιο από τα τρόφιμα

Το κουρκούμι στις συνταγές μαγειρικής μας, μπορεί να απελευθερώσει πολύ περισσότερο β-καροτένιο από τα τρόφιμα

Πιο συγκεκριμένα, πρόσφατη μελέτη έδειξε πως απελευθερώνεται περισσότερο β-καροτένιο από τα καρότα και τις κολοκύθες, όταν διαμορφώσουμε τις συνταγές μας και προσθέσουμε σε αυτές κιτρινόριζα.

Το β-καροτένιο είναι βιοδιαθέσιμο και απελευθερώνεται περισσότερο αφού υποβληθεί σε ένα σύντομο μαγείρεμα και στη συνταγή μας προσθέσουμε κουρκούμι και ελαιόλαδο για να λιώσει και στη συνέχεια να απορροφηθεί.

Το β-καροτένιο ανήκει στα καροτενοειδή και είναι μια λιποδιαλυτή ουσία, η πιο συνήθης πρόδρομη ουσία της βιταμίνης Α

Θεωρείται ένα από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά και είναι ιδιαίτερα σημαντικό από διατροφική άποψη, καθώς ο οργανισμός μας το μετατρέπει εύκολα σε βιταμίνη Α...

read more:https://botanologia.gr/fysiko-giatriko-me-koyrkoymi-tzintzer-piperi-kai-gala-karydas/

Μπαμπανέτσα, μια αλλιώτικη χορτόπιτα που αναδεικνύει το μεγαλείο της απλότητας.

Μπαμπανέτσα, σπουδαία μέσα στην απλότητά της
Μια ντόπια στερεοελλαδίτικη συνταγή χορτόπιτας, η οποία με απλό τρόπο αναδεικνύει το γευστικό μεγαλείο των χόρτων και την φαντασία των γυναικών της υπαίθρου του προηγούμενου αιώνα, οι οποίες με απλές πρώτες ύλες έπρεπε να ταΐσουν την οικογένειά τους.
Την “Μπαμπανέτσα” την έμαθα από την πεθερά μου.
Ήταν μια πίτα “αλλιώτικη” για μένα, με μια υπέροχη μεστή γεύση, που με έκανε να αγαπήσω αμέσως το καλαμποκάλευρο, ένα αλεύρι που δεν χρησιμοποιούσαν ή χρησιμοποιούσαν ελάχιστα, στα μέρη μου στην Πελοπόννησο.
Στα μέρη της  Φθιώτιδας, από όπου και η καταγωγή της πεθεράς μου, η μπαμπανέτσα, ήταν μια πίτα με άγρια “λάχανα”,
τυρί φέτα και καλαμποκάλευρο.
Η πεθερά μου συνήθιζε να βάζει πάντα πιο πολλά πράσα, καθώς ήταν και η αδυναμία της.
Στην Αθήνα πάντα έκανε την μπαμπανέτσα με ότι άγρια χόρτα εποχής έβρισκε στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς της.
Στα χωριά της Φθιώτιδας τον προηγούμενο αιώνα, έκανα την “μπαμπανέτσα” με...

read more:https://botanologia.gr/mpampanetsa-mia-alliotiki-chortopita-poy-anadeiknyei-to-megaleio-tis-aplotitas/

Το τζίντζερ στην κουζίνα μας – ένα θεραπευτικό πιάτο

Γνωστό ως Zingiber officinale, το τζίντζερ περιέχει πολλές θεραπευτικές ενώσεις, οι οποίες όλες είναι καλά τεκμηριωμένες.
Σε μελέτες, άτομα που πήραν αποξηραμένο τζίντζερ, το 75% εμφάνισε ανακούφιση από αρθριτικό πόνο και πρήξιμο.
Το τζίντζερ περιέχει δεκάδες ενώσεις που έχουν ισχυρότατη φαρμακολογική δράση.
Πολλοί θεωρούν το τζίντζερ, είτε φρέσκο είτε σε σκόνη, ως παράγοντα γεύσης, αλλά το τζίντζερ είναι από τα ισχυρότερα ιάματα.
Ας δούμε εν τάχει τις σπουδαιότερες δράσεις του...
read more:https://botanologia.gr/to-tzintzer-stin-koyzina-mas-ena-therapeytiko-piato/

Αρακάς – μιά νοστιμότατη σούπα για προστασία των κυττάρων μας

Από τα πολύ παλιά χρόνια, τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις διατροφικές και θεραπευτικές τους χρήσεις, δράσεις και ιδιότητες.

Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων και σχεδόν το 90% των συνταγών μας της μαγειρικής περιλαμβάνει βότανα.
Ο μαϊντανός,
ο άνηθος,
το μάραθο,
η ρίγανη,
ο κόλιανδρος,
το θυμάρι, αυτά και τόσα άλλα είναι βότανα και υλικά των συνταγών της μαγειρικής μας, αλλά και ισχυρότατα ιάματα.
Οι κοινωνίες μας, δια μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους.
Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής μας...

read more:https://botanologia.gr/arakas-ena-leitoyrgiko-trofimo-gia-tin-prostasia-ton-kyttaron-mas-kai-mia-nostimotati-soypa/

Αποτοξίνωση και μια νοστιμότατη και υγιεινότατη λαχανόσουπα για αρχή

Αποτοξίνωση μετά τα πλούσια εδέσματα των γιορτών και μια νοστιμότατη και υγιεινότατη λαχανόσουπα για αρχή

Οι γιορτές πέρασαν και μας άφησαν άλλη μιά γλυκιά ανάμνηση, η οποία ήδη προστέθηκε στον κατάλογό μας και αποθηκεύτηκε στη μνήμη μας
Υπάρχει όμως και κάτι που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να αποθηκευτεί στον οργανισμό μας μετά το πέρας των γιορτών.
Αυτό είναι οι τοξίνες που συσσωρεύτηκαν αυτές τις μέρες λόγω της κατανάλωσης πολλών λιπαρών τροφών ζωικής προέλευσης.
Τις τοξίνες αυτές ο οργανισμός μας δεν προλαβαίνει να τις αφομοιώσει αμέσως και επιβάλλεται να υιοθετήσουμε το κατάλληλο διαιτολόγιο, ώστε γρήγορα να αποβληθούν
και επειδή «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» ξεκινάμε αποτοξίνωση και ξεκινάμε τὠρα...

read more:https://botanologia.gr/apotoxinosi-kai-mia-nostimotati-kai-ygieinotati-lachanosoypa-gia-archi/