Αντιμετώπιση της κούρασης και της εξάντλησης με ένα γευστικότατο ρόφημα μαϊντανού και αγριοράδικου

Νιώθω μια κούραση, μιά εξάντληση-μα τι να κάνω;
Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε κάνει αυτή την ερώτηση στον εαυτό μας!
Η λέξη κούραση χρησιμοποιείται στην καθημερινή μας ζωή για να περιγράψει μια σειρά από καθημερινές ταλαιπωρίες, όπως εξάντληση,
κόπωση,
αίσθηση καύσου στους μύες,
πόνους στην πλάτη ή μια γενικευμένη ατονία.
Αιτίες της κούρασής μας είναι πολλές και διάφορες – μπορεί να είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση,
η ηχορύπανση,
τα εξαντλητικά ωράρια δουλειάς,
η κακή διατροφή,
η έλλειψη ύπνου και η κούραση αναπόφευκτη και δυστυχώς αυτό το αίσθημα μόνιμης κούρασης τείνει να γίνει συνώνυμο του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Δύο από τα βότανα που μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τα συμπτώματα της κούρασης είναι:
α) ο μαϊντανός, που οι υψηλές ποσότητες σιδήρου που περιέχει, χαρίζουν ξεκούραση και χαλάρωση,
και
β) το ταραξάκο το γνωστό μας αγριοράδικο.
-. αναμυγνύουμε μια κουταλιά της σούπας αποξηραμένο μαϊντανό και
δυό κουταλιές της σούπας αποξηραμένο αγριοράδικο
-. σε ένα μικρό δοχείο βράζουμε 500ml νερό.
-. μόλις αρχίζει να κοχλάζει το αποσύρουμε από το μάτι της κουζίνας μας και ρίχνουμε το μείγμα των βοτάνων μας –περίπου 10gm
-. σκεπάζουμε το δοχείο μας  και
-. το αφήνουμε για δεκαπέντε με είκοσι περίπου λεπτά να εκχειλιστούν τα βότανά μας στο καυτό νερό.
-. και το ρόφημά μας είναι έτοιμο να το γευτούμε.
Το ρόφημά μας  αυτό είναι γεμάτο θρεπτικά συστατικά και έχει την δύναμη να αναζωογονεί τον κουρασμένο μας οργανισμό.
Αν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε το χυμό μισού λεμονιού και ελάχιστο θαλασσινό αλάτι, και θα έχουμε ένα πάνγευστο και θρεπτικότατο ρόφημα
Πίνοντάς το δύο φορές την ημέρα, όταν νιώθουμε κουρασμένοι, θα δούμε την κούρασή μας να εξαφανίζεται, ενώ παράλληλα προσέχουμε τη διατροφή μας και περπατάμε, ναι περπατάμε με κάθε ευκαιρία.
Το περπάτημα βελτιώνει δραστικά και την υγεία μας και την εμφάνισή μας και ωφελεί σημαντικά το σώμα και το μυαλό μας...
read more:https://botanologia.gr/agrioradiko-to-polytimo-poy-echei-charaktiristei-kai-os-quot-periergo-votano-quot/

Σαν ποίημα, σαν μύθος και πάλι για το αγριοράδικο

Ο μύθος λέει ότι όταν ο Θεός έριξε τα λουλούδια στη γη τους είπε "διαλέξετε το χρώμα που θέλετε να έχετε".

Το αγριοράδικο ατένισε τον πάναλαμπρο ήλιο και σκέφτηκε "θα ήθελα να είμαι σαν αυτόν"

Μετά ήρθε η νύχτα η γαλήνια και σκέφτηκε "θα ήθελα να είμαι σαν αυτήν" 

Μετά είδε και τα αστέρια και σκέφτηκε "τι ομορφιά! θέλω να είμαι σαν αυτά" 

Και ναι, ο θεός άκουσε το αγριοράδικο και του χάρισε αφειδώς ότι σκέφτηκε και λαχτάρισε!

Του χάρισε  το λαμπρό κίτρινο του ήλιου και

εκεί στην ωριμότητά του, όταν είχε πια φτάσει η στιγμή να χαρίσει τους πολύτιμους σπόρους στη Γαία, του χάρισε το πουπουλένιο ολοστρόγγυλο λευκό, ίδιο το φεγγάρι που όταν το παραμικρό αεράκι αρχινούσε να στέλνει την απαλή πνοή του, οι σπόροι του, σαν μικρά αστέρια σκορπίζονταν παντού στο χώρο, πριν αναπαυτούν για λίγο στην αγαπημένη μητέρα τους την Γη, πριν να καρπίσουν πάλι!!! thalia

thalia-botanologia.gr

Αυτάρκεια - πως μαζεύουμε άγρια φαγώσιμα χόρτα

Οδηγίες για το μάζεμα των άγριων φαγώσιμων χόρτων.
Λοιπόν αρχίζουμε.
Πως μαζεύουμε άγρια χόρτα και μάλιστα αυτά που πολλαπλασιάζονται και με ριζώματα;
Διαλέγουμε το μέρος που θα μαζέψουμε άγρια χόρτα ώστε να μην είναι κοντά σε δρόμους, σε καλλιεργημένα χωράφια, σε βιομηχανικές περιοχές κ.λ.π.
Γενικά προτιμούμε μέρη με λίγο έως πολύ υψόμετρο και με έδαφος σχετικά πετρώδες,είναι πολύ πιο νόστιμα!
Καλύτερη ώρα είναι μετά από βροχή, όπου τα χόρτα είναι πιο τρυφερά και επίσης προτιμούμε απόγευμα, ώστε να προλάβετε να πάρετε και τα θρεπτικά τους στοιχεία που παρήγαγαν εκείνη τη μέρα, πριν αποθηκευτούν στις ρίζες του φυτού. 
Αν είναι μετά τη συλλογή τους να τα μεταφέρουμε γρήγορα σπίτι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και μια καθαρή πλαστική σακούλα, αλλιώς προτιμούμε μια βαμβακερή, για να μην "ανάψουν" τα χόρτα.
Έχουμε μαζί μας ένα κοφτερό μαχαίρι σαν αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες.
Ποτέ δεν μαζεύομε ένα χόρτο αν δεν είμαστε σίγουροι ότι τρώγεται. 

Αν έχουμε και την παραμικρή αμφιβολία το αφήνουμε.
Στη φύση υπάρχουν παρά πολλά χόρτα που είναι επικίνδυνα και δηλητηριώδη.
Επειδή τα χόρτα ενός είδους εμφανίζονται συνήθως κατά αποικίες -μαζεμένα- ποτέ δεν τα κόβουμε όλα, δεν τα εξολοθρεύουμε! 

Αφήνουμε κάποια και πάμε παρακάτω να βρούμε άλλα.
Δεν μαζεύουμε περισσότερα από όσα χρειαζόμαστε.
Και - μεγάλη προσοχή - τα χόρτα δεν τα ξεριζώνουμε ποτέ.
Αφού βρούμε ένα ωραίο και υγιές χόρτο

πλησιάζουμε με το μαχαίρι υπό γωνία και το μπήγουμε κάτω από τη κέντρο του χόρτου που είναι η κεντρική του ρίζα.

Το φέρνουμε ακόμη περισσότερο παράλληλα με το έδαφος και κόβουμε οριζόντια ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του εδάφους οριζόντια τη ρίζα του και αμέσως μετά ανασηκώνουμε με το μαχαίρι το κομμένο χόρτο,

το γυρίζουμε ανάποδα και το αφήνουμε να πέσει στο έδαφος

Κάνουμε μια πρώτη καθαριότητα στο χόρτο, διώχνοντας τα διάφορα ξένα χορταράκια ή σώματα που βγήκαν μαζί με το χόρτο καθώς και τα χώματα, με το χέρι τινάζοντας το ελαφρά.

Μετά κόβουμε ένα μέρος της ρίζας και καθαρίζουμε όλα τα κίτρινα φύλλα από το χόρτο. Αυτό που θα μείνει είναι έτοιμο να πλυθεί καλά και να πέσει στο βρασμένο νερό μιας κατσαρόλας με πολύ νερό.

Το χόρτο/βότανο που βλέπουμε στις φωτογραφίες είναι το διάσημο αγριοράδικο, ο βασιλιάς των άγριων χόρτων, ο βασιλιάς των βοτάνων.

όταν το βράζουμε δεν πετάμε το ζουμί του, το πίνουμε με μπόλικο λεμόνι και λίγο λάδι.
Το αγριοράδικο ξεχωρίζει εύκολα, πέραν του χαρακτηριστικού σχήματος των φύλλων, αλλά και της συστροφής που κάνει το φυτό όταν το κόψουμε, για αυτό σε κάποια μέρη της Ελλάδας όπως στη Λακωνία το λένε και καβουράκι.

laspi