Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα γιορτές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα γιορτές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2023

Το καλύτερο τονωτικό και ζεστό κέρασμά μου μαζί με τις θερμότερες ευχές μου για το 2024

Χρόνος νοείται “η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον, θεωρούμενη ως σύνολο”
Ναι; Μα, κάποιοι ποιητές θα αναφωνήσουν, ο χρόνος δεν είναι γραμμικός, δεν ακολουθεί πάντα τη φορά του ρολογιού.
Γενικά Χρόνος χαρακτηρίζεται η ακριβής μέτρηση μιας διαδικασίας από το παρελθόν στο μέλλον.
Ναι; Μα, κάποιοι ποιητές θα αναφωνήσουν, υπάρχει ένα εσωτερικό ρολόι μέσα σε κάθε έναν από εμάς που του δηλώνει πως τώρα είναι η στιγμή για δράση ή για απόδραση.
Κάθε φυσικό φαινόμενο π.χ. μια πτώση αντικειμένου στο έδαφος εξελίσσεται στην έννοια της ορισμένης χρονικής περιόδου.
Ναι; Μα, κάποιοι ποιητές θα αναφωνήσουν, η πτώση του πουπουλένιου πούπουλου δεν εξελίσσεται στην έννοια μιας ορισμένης χρονικής περιόδου.
Ο χρόνος μετράται σε μονάδες όπως το δευτερόλεπτο και με ειδικά όργανα τα χρονόμετρα π.χ. ρολόι.
Ναι; Μα, κάποιοι ποιητές θα αναφωνήσουν, όταν κάθεσαι με ένα ωραίο κορίτσι – ή με ένα αγόρι- για δυο ώρες, σου φαίνεται σαν δυο λεπτά. Αν καθίσεις σε μια αναμμένη σόμπα για δυο λεπτά, σου φαίνεται σαν δυο ώρες. Έτσι δεν είπε  ο Αϊνστάιν για να μας εξηγήσει την σχετικότητα;
Οι καθημερινές εμπειρίες αποδεικνύουν πως ο χρόνος “κυλάει” με τον ίδιο πάντα ρυθμό και μόνο προς μια κατεύθυνση – από το παρελθόν προς το μέλλον.
Ναι; Μα , κάποιοι ποιητές θα αναφωνήσουν, όταν χανόμαστε στα όνειρά μας πάμε από το παρόν στο παρελθόν και πάλι πίσω – και να και μια ματιά στο μέλλον και τυλιγμένα αυτά τα τρία στη φωτεινή αυτή στιγμή του τώρα, που δεν μένει ποτέ ακίνητη, μα ταξιδεύει ασταμάτητα
Η κίνηση γενικότερα ούτε μπορεί να διακοπεί αλλά και ούτε να αντιστραφεί στην έννοια του χρόνου.
Ναι; Μα , κάποιοι ποιητές θα αναφωνήσουν, αυτή η κίνηση μπορεί να επιβραδυνθεί με ασύλληπτα μεγάλες ταχύτητες για να έχουμε όλο το χρόνο να απολαύσουμε κάτι ξεχωριστό.
καθυστερούμε, χαλαρώνουμε, γαληνεύουμε και αφήνουμε τη στιγμή να γίνει αιώνια και να καταλύσει τον αντικειμενικό χρόνο των ωρών και να αναστείλει τις ιδιότητές τους που μας δεσμεύουν
Οι στιγμές αυτές είναι δικές μας και μας ανήκουν αποκλειστικά και θα τις χαρούμε στο απέραντο τώρα με ένα γλυκό ποτό
      Και το ποτό μας
Ένα ποτό που θα το έχουμε ετοιμάσει εμείς για μας και για αυτούς που αγαπάμε.
Και ας θυμηθούμε από παλαιότερο άρθρο μου πως σε πολλά μέρη της χώρας μας τα κρύα βράδια του χειμώνα έπιναν ένα γλυκό ρόφημα που σαν κύρια συστατικά του είχε
α) τη ρακή ή το κρασί ή και το τσάι του βουνού
β) μπαχάρια
γ) φλούδες λεμονιού και πορτοκαλιών
δ) πετιμέζι ή μέλι
Στις σκανδιναβικές χώρες έπιναν glögg!
Το glögg είναι ένα παραδοσιακό σκανδιναβικό ποτό που είναι ιδιαίτερα δημοφιλές, σε ολόκληρο τον κόσμο, κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.
Το glögg κατά παράδοση σερβίρεται όλη την διάρκεια των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Στη Σουηδία είναι μια διαχρονική αξία που θερμαίνει και ευφραίνει το σώμα και ζεσταίνει την καρδιά!
Οι παραλλαγές των παραπάνω ροφημάτων είναι πάρα πολλές ανάλογα με την φαντασία αυτού που το παρασκευάζει!
Είναι ζεστό κρασί , συνήθως κόκκινο , σε συνδυασμό με μπαχαρικά
α) το κρασί δεν βράζεται -ο βρασμός θα καταστρέψει το αλκοόλ του- απλά αφήνεται να ζεσταθεί για μισή ή μία περίπου ώρα ώστε να ομογενοποιηθεί με τα υπόλοιπα υλικά ή με το ήδη παρασκευασμένο σιρόπι
β) σερβίρεται σε μικρό φλιτζάνι, με αμύγδαλα και σταφίδες ή
σε πυράντοχα ποτήρια μπύρας
γ) αν θέλουμε να κάνουμε το αντίστοιχο ποτό για τα παιδιά χρησιμοποιούμε
1. χυμούς λεμονιών και πορτοκαλιών
2. χυμούς αχλαδιών μαζί και με ολόκληρα αχλάδια
3. χυμούς μούρων
Εγώ σας προσφέρω το ποτό της δικής μου παραλλαγής για να το χαρείτε στη δική σας στιγμή του χρόνου μαζί με όποιον ή όποιους αγαπάτε
Και πάμε :
– 250gr μέλι ή 250gr ζάχαρη ακατέργαστη ζαχαροκάλαμου ή πετιμέζι
– τέσσερα μανταρίνια
– ένα πορτοκάλι
– ένα λάιμ -μοσχολέμονο –Όλα τα παραπάνω φρούτα τα κόβουμε στα τέσσερα με την φλούδα τους-πολύ καλά πλυμένα
– το χυμό από ένα νεράτζι
– έξι ολόκληρα γαρίφαλα
– δύο ξυλάκια κανέλας
– ένα μοσχοκάρυδο θρυμματισμένο
– τρία φύλλα δάφνης
– πέντε κόκκους μαύρο πιπέρι
– μία κουταλιά της σούπας σταφίδες
– δύο βερίκοκα αποξηραμένα
– μισό λοβό βανίλιας
– δύο αστεράκια γλυκάνισο και
– δύο μπουκάλια άριστο κόκκινο κρασί -ότι μας αρέσει-των 750ml το κάθε ένα
Ας ξεκινήσουμε.
– σε μέτρια φωτιά βάζουμε την κατσαρόλα μας με την ζάχαρη,ή το πετιμέζι ή  το μέλι-ότι προτιμάμε
– προσθέτουμε όλα μας τα υλικά,εκτός από το κρασί
– ανακατεύουμε για δύο τρία λεπτά και στη συνέχεια προσθέτοντας μόνο τόσο κρασί όσο να σκεπάζει τα υλικά μας.
– ανεβάζουμε την θερμοκρασία.
– συνεχίζουμε να ανακατεύουμε μέχρι τα υλικά μας να αρχίζουν να σιγοβράζουν και να αρχίσουν να γίνονται ένα βαρύ σιρόπι.
Μέχρι αυτό το σημείο επιτρέπεται ο βρασμός και ο λόγος που το κάνουμε αυτό είναι να ομογενοποιηθούν πλήρως τα υλικά μας , να εμποτιστούν πολύ καλά τα μπαχαρικά με το κρασί και το μέλι – αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε με όλη την ποσότητα του κρασιού μας διότι το αλκοόλ του θα εξατμιστεί και ο χαρακτήρας του θα αλλοιωθεί –
Όταν το σιρόπι είναι έτοιμο χαμηλώνουμε την θερμοκρασία στο πολύ χαμηλό συνεχίζοντας να ανακατεύουμε και όταν πια ο βρασμός έχει σταματήσει τελείως προσθέτουμε το υπόλοιπο κρασί μας σιγά-σιγά μαζί με το γλυκάνισο.
Ανακατεύουμε το κρασί να αρχίσει να ζεσταίνεται -διατηρώντας την θερμοκρασία της φωτιάς μας σε χαμηλούς βαθμούς- και να σμίξει με όλα τα υπόλοιπα υλικά και να αρχίσουν να αναδύονται τα αρώματα του.
Μετά από δέκα με δεκαπέντε λεπτά και αφού το κρασί μας έχει ζεσταθεί αρκετά – προσοχή δεν πρέπει να βράσει – και
έχει ενσωματωθεί πλήρως με το σιρόπι απομακρύνουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και  σερβίρουμε με μία κουτάλα , σουρώνοντας ταυτόχρονα , σε πυράντοχα ποτήρια μπύρας.
Δίπλα σε ένα πιατάκι βάζουμε τις σταφίδες και τα βερίκοκα από τα ποτό μας μαζί με ψιλοκομμένα καρύδια και ξεφλουδισμένα αμύγδαλα , τα οποία συνοδεύουν άριστα το ποτό μας!
Στην υγειά μας!
Σημείωση-Εάν κάποιο μπαχαρικό δεν μας αρέσει μπορούμε να το παραλείψουμε και να προσθέσουμε κάποιο άλλο της δικιάς μας προτίμησης
π.χ
τζίντζερ
κάρδαμο
αποξηραμένα φρούτα.
Αυτή είναι μία από τις πολλές παραλλαγές του ποτού αυτού.
Μπορούμε να προσθέσουμε κονιάκ ή βότκα , μπορούμε αντί για κρασί να χρησιμοποιήσουμε μπύρα , μπορεί να προτιμάμε περισσότερα αποξηραμένα φρούτα και λιγότερα μπαχαρικά.
Μπορούμε να βάλουμε όλα τα υλικά μαζί και να τα αφήσουμε για περίπου μισή με μία ώρα να σιγοβράζουν σε χαμηλή φωτιά χωρίς να έρθουν στο σημείο βρασμού και να σερβίρουμε με ψιλοκοπανισμένα αμύγδαλα καρύδια και σταφίδες.
Ας διαλέξουμε την δική μας γεύση και ας την προσφέρουμε στο βραδινό μας τραπέζι με αγάπη!
Χρόνια πολλά!
Και με υγεία και ευτυχία το 2024
thalia!

Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2023

Καλά Χριστούγεννα!

Καλά Χριστούγεννα!

Xρόνια πολλά σε όλους μας!
Και να θυμάστε ότι συνταγές ευτυχίας δεν υπάρχουν!
Μπορεί να είναι μια κλεφτή ματιά στον πίνακα του Νικηφόρου Λύτρα* που θα ξυπνήσει ξεχασμένες μνήμες!

Κάλαντα, πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα

Κάλαντα, πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα

Μπορεί να είναι μια ανάγνωση της Χριστουγεννιάτικης νύχτας του Δροσίνη:
     Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη
– ποιος δεν το ξέρει; –
των Μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα
λάμπει τ᾿ αστέρι.
     Κι᾿ όποιος το βρει μέσ᾿ στ᾿ άλλα αστέρια ανάμεσα
και δεν το χάσει
σε μιά άλλη Βηθλεέμ ακολουθώντας το
μπορεί να φτάσει.

Που τα βήματά μας να πάει σε τόπους μακρινούς…ονειρεμένους!

Μπορεί να είναι μια ανάγνωση του όμορφου διηγήματος “Τα Χριστούγεννα του Τεμπέλη” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Στην ταβέρνα του Πατσοπούλου, ενώ ο βορράς εφύσα, και υψηλά εις τα βουνά εχιόνιζεν, ένα πρωί,εμβήκε να πίη ένα ρούμι να ζεσταθή ο μαστρο-Παύλος ο Πισκολέτος, διωγμένος από την γυναίκα του, υβρισμένος από την πενθεράν του, δαρμένος από τον κουνιάδον του, ξορκισμένος από την κυρά-Στρατίναν την σπιτονοικοκυράν του, και φασκελωμένος από τον μικρόν τριετή υιόν του, τον οποίον ο προκομμένος ο θείος του εδίδασκεν επιμελώς, όπως και οι γονείς ακόμη πράττουν εις τα “κατώτερα στρώματα”, πως να μουντζώνη, να βρίζη, να βλασφημή και να κατεβάζη κάτω Σταυρούς, Παναγιές, κανδήλια, θυμιατά και κόλλυβα.
Κι έπειτα, γράψε αθηναϊκά διηγήματα!
Ο προβλεπτικός ο κάπηλος, δια να έρχωνται ασκανδαλίστως να ψωμίζουν αι καλαί οικοκυράδες, αι γειτόνισσαι, είχε σιμά εις τα βαρέλια και τας φιάλας, προς επίδειξιν μάλλον, ολίγον σάπωνα, κόλλαν, ορύζιον και ζάχαριν, είχε δε και μύλον, δια να κόπτη καφέν.
Αλλ’ έβλεπέ τις, πρωί και βράδυ, να εξέρχωνται ατημέλητοι και μισοκτενισμένοι γυναίκες, φέρουσαι την μίαν χείρα υπό την πτυχήν της εσθήτος, παρά το ισχίον, και τούτο εσήμαινεν, ότι το οψώνιον δεν ήτο σάπων, ούτε ορύζιον ή ζάχαρις….

Μπορεί να είναι μια απλή βόλτα σε ένα χιονισμένο δρόμο… 

Μπορεί να είναι απλά ένα χαμόγελο! 

Ευτυχία είναι να είμαστε υγιείς!

Χρόνια πολλά και πάντα με υγεία!

     *Ο θαυμάσιος αυτός πίνακας σαν έργο θεωρείται η κορυφαία στιγμή στην ηθογραφική ζωγραφική της Ελλάδας, ο δε Νικηφόρος Λύτρας έχει χαρακτηριστεί ως “ο ζωγράφος των Χριστουγέννων” 
Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2022

Λόγω των ημερών σας κερνάω ένα νοστιμότατο κέικ με ταχίνι και σταγόνες σοκολάτας

Ένα πεντανόστιμο γλυκάκι από εμένα για όλους τους εορτάζοντες, αλλά και για όλους όσους με διαβάζουν, συνοδευόμενο από τις ευχές μου για υγεία και ευζωία - όλοι μπορούμε και πρέπει να είμαστε υγιείς και ευτυχισμένοι και όσοι είστε δίπλα στην παραλία, περπατήστε στην άμμο και αφεθείτε στην αρμονία που υπάρχει στο χώρο και σας περιβάλει!!!
Νοστιμότατο κέικ με ταχίνι και σταγόνες σοκολάτας
Λόγω των ημερών λοιπόν, και επειδή όλων ο οργανισμός ζητούσε γλυκάκι, αποφάσισα να κλειστώ για λίγο και να ετοιμάσω ένα απλό αλλά νοστιμότατο κέικ με ταχίνι...
read more:
https://botanologia.gr/logo-ton-imeron-sas-kernao-ena-nostimotato-keik-me-tachini-kai-stagones-sokolatas/

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020

Είκοσι χιλιάδες, είκοσι μία ευχές για το 2021 που σε λίγο θα μας επισκεφτεί!

2021-
Μια περίεργη πρωτοχρονιά!
Χωρίς κάλαντα και χωρίς γέλια παιδιών-
Μην αφήσουμε όμως τις περιστάσεις να μας λυγίσουν – όχι, διότι κάθε περίσταση είναι μια κατάσταση που επικρατεί σε μια δεδομένη χρονική στιγμή και η στιγμή αυτή δεν θα διαρκέσει επ΄άπειρον.
Και επειδή η περίσταση το απαιτεί, σας στέλνω – Είκοσι χιλιάδες, είκοσι μία ευχές για το 2021 που σε λίγες ώρες θα μας επισκεφτεί!
Σας λέω τα κάλαντα
Σ’ αυτήν την πόρτα που ήρθαμε, πέτρα να μη ραγίσει,
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χρόνια πολλά να ζήσει.
Να ζήσει χρόνους εκατό, και να τους επεράσει,
και στων παιδιών του τις χαρές, κουφέτα να μοιράσει.
Κυρά χρυσή, κυρ’ αργυρή, κυρά μαλαματένια,
που σε χτενίζουν άγγελοι με τα χρυσά τους χτένια.
‘νοιξε το πουγκάκι σου το μαργαριταρένιο,
και δώσε μ’ ένα τάλιρο, ας είναι κι ασημένιο.
Και τώρα καληνύχτα σας, καλό ξημέρωμά σας,
κι ο ‘γιος Βασίλειος να είναι βοήθειά σας.
Χρόνια πολλά!
Και σας κερνάω με μεγάλη ευχαρίστηση το καλύτερο τονωτικό και ζεστό κερασμά μου...

Σάββατο 18 Απριλίου 2020

Ὅτι σύ εἶ ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή καί ἡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ - Καλή Λαμπρή!


Μέγα Σάββατον
Μέμνησω!

Όλα στερέψαν σιγά σιγά.

Τα περιστέρια πετούν αργά

Σε λίμνες άνυδρους βάλτους υγρούς

Σε διψασμένους κήπους κι αγρούς.
Μέμνησο τῶν  παιδίων α  σοὶ  ἔδωκε ὁ Θεός
Πίσω απ’ τους λόφους τους χαμηλούς
Με τους προφήτες και τους τρελούς
Στέκουν παράμερα τρία παιδιά
Σα γλαροπούλια στην αμμουδιά.
τὰ ῥήματα  ἐγὼ λελάληκα ὑμῖν πνεῦμά ἐστιν καὶ ζωή ἐστιν.
Μες των καιρών την ανημποριά
Διώξε το γραίγο και το βοριά
και ξαναγύρισε ήλιε στη γη
Με του θριάμβου σου την κραυγή.
Ὅτι σύ εἶ ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή καί ἡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ.
Ὁ ὤν καί ὁ ἦν καί ὁ ἐρχόμενος».
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
και είναι...
Νίκος Γκάτσος!!!
thalia

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

Χίλιες ευχές για το 2020 και Πρωτοχρονιάτικα έθιμα που τείνουν να εκλείψουν



Σ' αυτήν την πόρτα που ήρθαμε, πέτρα να μη ραγίσει, 
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χρόνια πολλά να ζήσει. 
Να ζήσει χρόνους εκατό, και να τους απεράσει, 
και στων παιδιών του τις χαρές, κουφέτα να μοιράσει. 
Κυρά χρυσή, κυρ' αργυρή, κυρά μαλαματένια, 
που σε χτενίζουν άγγελοι με τα χρυσά τους χτένια.
 'νοιξε το πουγκάκι σου το μαργαριταρένιο, 
και δώσε μ' ένα τάλιρο, ας είναι κι ασημένιο. 
Και τώρα καληνύχτα σας, καλό ξημέρωμά σας, 
κι ο 'γιος Βασίλειος να είναι βοήθειά σας. 
Χρόνια πολλά!

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2019

Μες στης νυχτιάς τη σκοτεινιά που λάμπει κάθε αστέρι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ του φεγγαριού του έδωσα να σας φέρει.

πέρα από τις ευχές που δίνουμε και παίρνουμε αυτές τις μέρες ας διαθέσουμε από λίγα λεπτά της ώρας ο καθένας μας για να συλλάβει τη σοβαρότητα των όσων μας "δωρίζει" με την πέννα του ο George Monbiot...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δεν υπάρχει τίποτα που να χρειάζονται, τίποτα που να μην έχουν ήδη, τίποτα που να θέλουν ακόμα.
Οπότε τους αγοράζεις μια βασίλισσα που να κινείται με ηλιακό φως, ή ένα χάρτη τοίχου Scratch Off World.
Φαίνονται διασκεδαστικά την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων, βαρετά τη δεύτερη, ενοχλητικά από την τρίτη και μετά.
Ως τη δωδέκατη μέρα έχουν μετατραπεί σε σκουπίδια.
Για 30 δευτερόλεπτα αμφιλεγόμενης ψυχαγωγίας, ή για ένα ηδονιστικό ερέθισμα που διαρκεί όσο και μια δόση νικοτίνης, εγκρίνουμε τη χρήση υλικών των οποίων οι επιπτώσεις θα είναι ορατές για πολλές γενιές μετά.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σε έρευνα η Annie Leonard ανακάλυψε ότι από τα υλικά που ρέουν στην καταναλωτική μας κοινωνία , μόνο το 1% παραμένει σε χρήση έξι μήνες μετά την πώλησή τους.
Ακόμα και τα αγαθά που ίσως περιμέναμε να διατηρηθούν σύντομα καταδικάζονται σε καταστροφή είτε μέσω προγραμματισμένης απαξίωσης , σπάζονται πολύ γρήγορα , είτε μέσω της αντιληπτικής απαξίωσης , είναι πια εκτός μόδας , δεν είναι μοντέρνα.
Κάποια άλλα από τα προϊόντα που αγοράζουμε, ειδικά για τα Χριστούγεννα, δε μπορούν να χάσουν τη χρήση τους, γιατί δεν είχαν καμία χρησιμότητα ποτέ.
Ένα ηλεκτρονικό μπλουζάκι drum-machine, ένας κουμπαράς Darth Vader που μιλάει, μια θήκη για το iPhone σε σχήμα αυτιού, ένας ατομικός ψύκτης για κουτάκια μπύρας, μια οδοντόκρεμα με γεύση μπέικον, ένας σκύλος που χορεύε- κανείς δεν περιμένει πως αυτά τα "δώρα" θα χρησιμοποιηθούν, ούτε ακόμα πως αυτός που τα έλαβε θα τα ξανακοιτάξει μετά τη μέρα των Χριστουγέννων.
Είναι σχεδιασμένα για να σου πουν ένα χρόνια πολλά, ίσως να προκαλέσουν και κάνα-δυο γέλια και μετά να πεταχτούν.
~~~~~
Καταστρέφουμε τον πλανήτη για να φτιάξουμε ηλιακά θερμόμετρα μπάνιου και επιτραπέζιους παίκτες του γκολφ.
Είναι εφιαλτικό, αλλά δεν διαφέρει πολύ από ότι κάνουμε σχεδόν όλοι στα βιομηχανοποιημένα κράτη: καταστρέφουμε τον κόσμο μας μέσω μιας άσκοπης και χωρίς νόημα κατανάλωσης.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αυτή η καταναλωτική έκρηξη δε συνέβη τυχαία. Οι ζωές μας έχουν έτσι διαμορφωθεί για να την ενθαρρύνουν.
Οι κανόνες του παγκόσμιου εμπορίου υποχρεώνουν τις χώρες να συμμετάσχουν στο φεστιβάλ των σκουπιδιών.
Κυβερνήσεις μειώνουν τους φόρους, απορυθμίζουν τις αγορές, χειραγωγούν τα επιτόκια και όλα αυτά για να αυξήσουν την κατανάλωση. Αλλά σπάνια οι αρχιτέκτονες αυτών των πολιτικών σταματάνε να σκεφτούν «δαπάνες γιατί,για πιο πράγμα;».
Όταν όλα τα θέλω , όλες οι ανάγκες και τα χρειάζομαι έχουν πραγματοποιηθεί , από αυτούς που έχουν λεφτά και μπορούν να ξοδεύουν , η ανάπτυξη εξαρτάται από τις πωλήσεις εντελώς άχρηστων πραγμάτων.
Η επισημότητα του κράτους, η δύναμη και η μεγαλοπρέπειά του, αξιοποιούνται στην υπηρεσία της παράδοσης στην πόρτα μας του «Terry της Χελώνας που Βρίζει».
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Έτσι, οι κυβερνήσεις, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι διαφημιζόμενοι έχουν συνδέσει τόσο αποτελεσματικά την κατανάλωση με την ευημερία και την ευτυχία που το να λες τα παραπάνω σημαίνει το να βρίσκεσαι εκτεθειμένος στο χλευασμό και την κοροϊδία.
Σε μία από τις εκπομπές "Ηθικός Λαβύρινθος" (Moral Maze) το μεγαλύτερο μέρος του πάνελ μαζεύτηκε για να κοροϊδέψει την ιδέα της μικρότερης κατανάλωσης και να τη συνδέσει με τον ολοκληρωτισμό.
Όταν ο κόσμος τρελαίνεται, αυτοί που αντιστέκονται χλευάζονται , γελοιοποιούνται και περιφρονούνται.
Ψήστε τα ένα κέικ, γράψτε τους ένα ποίημα, δώστε τους ένα φιλί, πείτε τους ένα αστείο, αλλά για χάρη του Θεού σταματήστε να σκουπίζετε τον πλανήτη για να πείτε σε κάποιον που σας ενδιαφέρει. Το μόνο που δείχνει είναι ότι δεν το κάνετε.
Φτιάξτε για τους ανθρώπους που αγαπάτε ένα κέικ , γράψτε τους ένα ποίημα, δώστε τους ένα φιλί, πείτε τους ένα ανέκδοτο, αλλά σταματήστε να καταστρέφετε τον πλανήτη για να πείτε σε κάποιον που σας ενδιαφέρει πως νοιάζεστε , γιατί αλλιώς το μόνο που αποδεικνύεται είναι το αντίθετο.
Το άρθρο "To Δώρο του Θανάτου: Για τη φρενίτιδα της χριστουγεννιάτικης κατανάλωσης"
είναι του George Monbiot, δημοσιεύτηκε στη Guardian στις 11 Δεκέμβρη 2012
Το μετέφρασα και το παραθέτω για όποιον τον ενδιαφέρουν οι απόψεις του George Monbiot
Δεν είμαι ιδιαίτερα καλή στη μετάφραση , όσοι γνωρίζουν αγγλικά και θέλουν μπορούν να το διαβάσουν στην Αγγλική έκδοση:https://www.monbiot.com/2012/12/10/the-gift-of-death/
photo by Thomas Barbey

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

2015!!!

κι αν ο χρόνος γύριζε πίσω;
ροδοκόκκινες γαλοπούλες, μπολ με  punch, marrons glacés στο ασημόχαρτο...
Τα Χριστούγεννα του '50 και του '60 η μεταπολεμική Ελλάδα ανακαλύπτει την ευδαιμονία –εκεί που, λένε, θα γυρίσουμε...
Τσουχτερό κρύο. 
"Για την Αθήνα του '58, πρωτόγνωρο.
Η ουρά, όμως, έφτανε συχνά μέχρι την αρχή της Βουκουρεστίου",
ομολογεί ο Γιώργος Μπιτσόπουλος. 
Τρίτη γενιά στο περίφημο ζαχαροπλαστείο Αριστοκρατικόν, που βρισκόταν Βουκουρεστίου 2 και στη συνέχεια Βουκουρεστίου 6, απέναντι από το Παλλάς, θυμάται τις δεκαετίες του '50-'70 σαν να ήταν χθες:
"Ο θόρυβος του τραμ, από του Γκύζη μέχρι την πλατεία Συντάγματος, διαπερνούσε τα πάντα. 
Και τις μέρες των Χριστουγέννων γινόταν κοσμοσυρροή.
Κυρίες με μαντό στη σειρά για ένα κόκκινο κουτί σοκολατάκια αραπάκια, δικηγόροι για ένα ποτήρι Cinzano στα όρθια στην μπάρα του Ορφανίδη - μεγαλομπακάλικου της εποχής που έφερε πρώτο γαλλικό ζαμπόν, ροκφόρ και κονσέρβες καβούρι Chatka - , στη θέση του κοσμηματοπωλείου Καίσαρης, και νεαρές που δοκίμαζαν γαλλικό στου Zonar's, Φλόκα και Ζαχαράτου, γωνία Σταδίου και πλατείας Συντάγματος, μετά τα ψώνια της τελευταίας στιγμής.
Ηταν η εποχή των οικογενειακών πάρτι.
Μπορεί να πηγαίναμε σε σπίτια φίλων -στο καζίνο της Πάρνηθας και τα νυχτερινά κέντρα όπου τραγουδούσε ο Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα μόνον παραμονή Πρωτοχρονιάς, αλλά ποτέ ανήμερα των γιορτών"
Για την ακρίβεια, ήταν μια άλλη Ελλάδα:
"Από το μέσον του '50 μέχρι αρχές '70, ο κόσμος διασκέδαζε πολύ.
Δεν ήταν πλούσιος, το αντίθετο· αλλά έβγαινε περισσότερο, υπήρχε μια υπόγεια χαρά της ζωής", εξηγεί ο Φώτης Κρικζώνης, θρύλος στην μπάρα του εστιατορίου 17, που άνοιξε το 1957, συγκεντρώνοντας τους πάντες –από την Ελένη Βλάχου της Καθημερινής μέχρι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή– για ένα Βull Shot και Dry Martini, του οποίου η φήμη έφτασε μέχρι τους Νew York Times.
"Όλα φαίνονταν καινούρια και ελπιδοφόρα"
"Από το μέσον του '50 μέχρι αρχές '70, ο κόσμος διασκέδαζε πολύ. 
Δεν ήταν πλούσιος, το αντίθετο· αλλά έβγαινε περισσότερο, υπήρχε μια υπόγεια χαρά της ζωής"
Ο Φρανκ Σινάτρα και ο Ελβις στο πικάπ, οι γαλοπούλες με το θερμόμετρο, που το κοινό υποδέχθηκε με τιμές αρχηγού κράτους, οι αγγλικές πουτίγκες του ζαχαροπλαστείου Ελληνικόν, τα πιροσκί του Πέτρογκραντ και του Τσίτα στη Στοά Νικολούδη, στην Πανεπιστημίου, οι τούρτες Mont Blanc με κάστανο και Saint-Honoré με σου στο Desirée μαζί με εγχώριες σαμπάνιες Cair.
Και αργότερα, τη δεκαετία του '70, τα ογκρατέν, τα σουφλέ, οι γαρίδες κοκτέιλ και τα βολοβάν με καπνιστό σολομό, εξωτικό προϊόν στην αστική Αθήνα, λεπτοκομμένο για πρώτη φορά στο μπακάλικο των αδελφών Βασιλόπουλου, στη Σταδίου.
Στα βιβλιοπωλεία, ιλουστρασιόν επανεκδόσεις του Τσελεμεντέ και της νέας ελληνικής κουζίνας της Χρύσας Παραδείση και της Σοφίας Σκούρα, και στα περίπτερα τα τεύχη της Γυναίκας, που έδιναν συμβουλές για χριστουγεννιάτικο μπουφέ κατά το αμερικανικό στυλ, ενώ τα ισόγεια του Ακρον-Ιλιον-Κρυστάλ, του Λαμπρόπουλου και του Μινιόν ήταν ασφυκτικά γεμάτα με χριστουγεννιάτικα δέντρα και μπάλες από Γαλλία και Ιταλία.
"Σήμερα, φαίνονται όλα σαν να άλλαξαν μέσα σε μία στιγμή.
Από τη δεκαετία του '50, όμως, όπου οι αναμνήσεις του πολέμου ήταν ακόμα έντονες, μέχρι τη δεκαετία του '70 χρειάστηκε χρόνος –και πείσμα– για να σταθεί η Ελλάδα στα πόδια της», εξηγεί ο Κώστας Φιλίππου.
Ο ίδιος ήταν ακόμα παιδί στην μπακαλοταβέρνα που ξεκίνησε το 1923 ο παππούς του από το Διχώρι Φωκίδας στη Δεξαμενή, στον περιφερειακό Λυκαβηττού, όταν ήταν ακόμα χωματόδρομος, αλλά θυμάται τις κατσαρόλες του στρατού με την κοτόσουπα που έβγαινε τα μεσημέρια της Παραμονής, το φρικασέ, τους λαχανοντολμάδες, μεγάλη επιτυχία και σήμερα, τα γιουβαρλάκια και τον πατσά για τους ξενύχτηδες που έρχονταν την επομένη από το ρεβεγιόν του Χίλτον και του Μεγάλη Βρετανία. 
"Ηταν ένας κόσμος που ήθελε να ζει".........
Με λίγα και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, καλά. - ένα όμορφο κείμενο της Ρόζα Κράμερη που μου άρεσε...