Βιοσυντονισμός: Η Τεχνολογία για την Πρόωρη Διάγνωση και την Ρύθμιση της Φυσιολογίας για ΟΛΕΣ τις ασθένειες

ΑΛΛΑ Προσοχή από ποιον Χρήστη Εφαρμόζεται!
Όταν μιλάμε για ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, εννοούμε ένα παλλόμενο κύμα (ηλεκτρικό και μαγνητικό σε γωνία 90 μοιρών).
Αυτό το κύμα εκπέμπεται από τον πυρήνα της γης και το φάσμα του περικλείει όλο τον πλανήτη μας.

Όμως, το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο εκπέμπεται και στον ανθρώπινο οργανισμό συχνότητας περίπου 7.8Hz, δηλαδή χαμηλής έντασης για αυτό δεν έχει παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό.
Επίσης, κάθε κύτταρο, ιστός, όργανα, νεύρα, αρτηρίες, γονίδια εκπέμπουν σε τελείως διαφορετικές συχνότητες που σημαίνει ότι βιοσυντονίζονται-ρυθμίζονται στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της γης με αποτέλεσμα να είναι σταθερή η φυσιολογία του οργανισμού μας.

Όταν όμως, κάποια όργανα παρεκκλίνουν από την φυσιολογική συχνότητα τότε μπορεί ο οργανισμός να εκφράσει συμπτώματα και επομένως ασθένεια.
Η διαφορά με τις άλλες διαγνωστικές μεθόδους είναι ότι με την συγκεκριμένη μέθοδο βλέπουμε την προδιάθεση του ανθρώπινου οργανισμού να νοσήσει πριν εμφανιστεί το σύμπτωμα, ενώ με τις άλλες όπως αίμα, υπέρηχος, μαγνητικός και αξονικός τομογράφος μπορούμε να εντοπίσουμε μόνο το σύμπτωμα.

Επίσης, με την μέθοδο αυτή μπορούμε διαγνωστικά να γνωρίζουμε το ενεργειακό μας προφίλ, το οποίο όταν είναι φυσιολογικό μπορεί ο οργανισμός να ανταπεξέλθει σε όλες τις παθήσεις και να χειρίζεται τη φυσιολογία του καλύτερα από έναν οργανισμό που έχει διαταραγμένο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.
Επιπλέον, με την μέθοδο αυτή του ηλεκτρομαγνητικού προφίλ μπορούμε να δούμε το επίπεδο τοξικότητας, τον ψυχο-νευρο-ενδοκρινο-ανοσολογικό άξονα (αύρα) που παίζει τεράστιο ρόλο στην αυτορύθμιση του οργανισμού μας.
Τέλος, με την τεχνολογία αυτή μπορούμε να δούμε μιάσματα (μικρόβια, ιούς, κτλ. που ίχνη τους υπάρχουν ακόμα μέσα μας) χρόνια και μη τα οποία με αιματολογικές εξετάσεις δεν ανιχνεύονται όποτε ο οργανισμός μας μπορεί να υποτροπιάσει ανα πάσα στιγμή και επίσης ελέγχουμε την ποιότητα της θεραπείας του γιατρού ή κάποιου εναλλακτικού θεραπευτή.

Εκτός από το διαγνωστικό μέρος, η τεχνολογία των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων-βιοσυντονισμός μπορεί να χρησιμοποιείται και σε θεραπευτικό σχήμα μιας και επιστήμονες παγκόσμιας εμβέλειας έχουν αποκωδικοποιήσει τις θεραπευτικές συχνότητες για όλες τις ασθένειες και με προγράμματα που έχουν επινοήσει μπορούν να συνεισφέρουν προς όλες τις ασθένειες και μάλιστα χωρίς παρενέργειες γιατί η ένταση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου είναι χαμηλή και δεν προσβάλλει τον ανθρώπινο οργανισμό.
Υπάρχουν σήμερα ρυθμιστικές συχνότητες για πάνω από 5000 παθήσεις, ΑΛΛΑ θα πρέπει να εφαρμόζονται από εξειδικευμένο δόκτωρ ή θεραπευτική που έχει την γνώση για ηλεκτρομαγνητικά πεδία.
Και αυτό γιατί συσκευές βιοσυντονισμού υπάρχουν πάρα πολλές, ΑΛΛΑ οι χρήστες πολύ λίγοι με αποτέλεσμα η αποτελεσματικότητα της μεθόδου να αμφισβητείται.
Όμως, σε αυτό ο πολίτης πριν επισκεφτεί κάποιον που αναλαμβάνει τα θέμα του βιοσυντονισμού, θα πρέπει να ελέγχει πολύ καλά και να ρωτάει τον γιατρό ή θεραπευτή πως και πόσο γνωρίζει το θέμα ζητώντας του αξιόπιστα στοιχεία για την επιστημονικότητά του, αλλιώς δεν θα υπάρχει ούτε στοχευμένη διάγνωση ούτε θεραπεία ή ρύθμιση του οργανισμού.

Συμπερασματικά, Ο βιοσυντονισμός είναι μία πρόσφατη εξέλιξη στον χώρο της περιβαλοντικής ιατρικής που εξυπηρετεί την ανάγκη για πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση.
Προσφέρει μια πολύ εξατομικευμένη προσέγγιση του αρρώστου, λαμβάνοντας υπόψη, τις βαθύτερες αιτίες εκδήλωσης των ασθενειών.
Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι πρέπει να γίνεται από επιστήμονες που γνωρίζουν το αντικείμενο και όχι από απλούς χειριστές μηχανών.
Επίσης, στην στοχευμένη και αποτελεσματική χρήση του βιοσυντονισμού απαραίτητες είναι και συνδυασμός άλλων θεραπευτικών παραμέτρους γιατί ο βιοσυντονισμός δεν μπορεί να σταθεί από μόνος του.

πηγές:konstantinioncenter.org

iator.gr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

botanologia.blogspot.gr

Πιο κοντά στον «τέλειο» πνεύμονα εργαστηρίου

Ομάδα του Πανεπιστημίου Κολούμπια δημιούργησε για πρώτη φορά πνεύμονα στο εργαστήριο που φέρει πλήρη, λειτουργική αγγείωση

Οι παθήσεις των πνευμόνων αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς της υγείας του παγκόσμιου πληθυσμού καθώς και μια από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου.
Για τον λόγο αυτόν και πολλοί επιστήμονες ανά τον κόσμο αναζητούν τρόπους τόσο σε ό,τι αφορά τη βελτίωση των μεθόδων «επιδιόρθωσης» των πνευμόνων όσο και σε ό,τι αφορά την αύξηση των μοσχευμάτων πνεύμονα.
Ωστόσο οι προσπάθειες αυτές «σκοντάφτουν» στην πολυπλοκότητα του συγκεκριμένου οργάνου - ο πνεύμονας αποτελείται από περισσότερους από 40 διαφορετικούς κυτταρικούς τύπους ενώ αποτελεί ένα όργανο με άκρως περίπλοκη αγγείωση.
Ετσι τα μέχρι σήμερα πειράματα δημιουργίας στο εργαστήριο λειτουργικών πνευμόνων με χρήση συνθετικών εκμαγείων ή «καλουπιών» που έχουν απογυμνωθεί πλήρως από τα κύτταρά τους έχουν στεφθεί με μεγάλη… αποτυχία.

Λειτουργικός πνεύμονας με αγγείωση 
Μια ομάδα Εμβιομηχανικής του Πανεπιστημίου Κολούμπια είναι η πρώτη που κατάφερε, όπως αναφέρει σε πρόσφατη δημοσίευσή της στην επιθεώρηση «Science Advances», να δημιουργήσει στο εργαστήριο έναν λειτουργικό πνεύμονα με πλήρη, υγιή αγγείωση σε μοντέλο τρωκτικού.
Η προσέγγιση της ομάδας επιτρέπει την αφαίρεση του επιθηλίου των πνευμόνων, διατηρώντας όμως την ίδια στιγμή τη λειτουργία του αγγειακού δικτύου του οργάνου.

Τα τελευταία επτά έτη, διαφορετικές ερευνητικές ομάδες έχουν καταφέρει να απογυμνώσουν πλήρως πνεύμονες από τα κύτταρά τους δημιουργώντας έτσι καλούπια του οργάνου που είναι έτοιμα να δεχθούν νέα, υγιή κύτταρα.
Το «επαναχτίσιμο» όμως ενός λειτουργικού πνεύμονα απαιτεί αναγέννηση τόσο των επιθηλιακών επιφανειών των αεραγωγών όσο και του ενδοθηλίου των αγγείων του. Μέχρι στιγμής ωστόσο η δημιουργία μέσω της εμβιομηχανικής ενός ολοκληρωμένου αγγειακού δικτύου το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία του πνεύμονα έχει αποδειχθεί τεράστια πρόκληση για τους επιστήμονες.

Η ομάδα από το Κολούμπια φαίνεται να βρήκε τη λύση στην πρόκληση.«Αναπτύξαμε μια ριζικά νέα προσέγγιση σε ό,τι αφορά τη δημιουργία πνεύμονα στο εργαστήριο» αναφέρει η επικεφαλής της Γκορντάνα Βαντσέκ-Νοβάκοβιτς, καθηγήτρια Μηχανικής και Ιατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κολούμπια, εκ των πρωτοπόρων παγκοσμίως στη Μηχανική Ιστών, η οποία διευθύνει και το Εργαστήριο Βλαστικών Κυττάρων και Μηχανικής Ιστών του Πανεπιστήμιου.
Η καθηγήτρια εξηγεί ότι «θεωρήσαμε εξαρχής πως ένα ιδανικό εκμαγείο πνεύμονα χρειάζεται απαραιτήτως υγιή, διάχυτη αγγείωση.
Ετσι αναπτύξαμε μια μέθοδο με την οποία διατηρείται πλήρως η λειτουργική αγγείωση των πνευμόνων ενώ απομακρύνονται τα "ελαττωματικά" επιθήλια των αεραγωγών, τα οποία αντικαθίστανται από υγιή θεραπευτικά κύτταρα. Αυτή η ικανότητα να θεραπεύουμε επιλεκτικά το επιθήλιο των πνευμόνων είναι πολύ σημαντική με δεδομένο ότι οι περισσότερες πνευμονικές παθήσεις πλήττουν το επιθήλιο».

Πώς λειτουργεί η τεχνική
Οι προηγούμενες τεχνικές αποκυτταροποίησης ολόκληρου του πνεύμονα είχαν σχεδιαστεί ώστε να αφαιρούνται όλα τα κύτταρα από το όργανο με αποτέλεσμα να προκύπτει ένα γυμνό «καλούπι».
Οι ερευνητές από το Κολούμπια ανακάλυψαν όμως μια μέθοδο ώστε να δημιουργούνται μοσχεύματα πνευμόνων με λειτουργικό αγγειακό σύστημα.
Τα όργανα απογυμνώνονται από το επιθήλιο αλλά διατηρούν την αγγείωσή τους καθώς και άλλους υποστηρικτικούς κυτταρικούς τύπους, όπως είναι οι ινοβλάστες, τα μυϊκά κύτταρα, τα χονδροκύτταρα και τα περικύτταρα (κύτταρα που περιβάλλουν τα αιμοφόρα αγγεία).
Γίνεται καθετηριασμός στους πνεύμονες τρωκτικού καθώς και διάχυση αερίων με χρήση ενός συστήματος διάχυσης εκτός του σώματος που μοιάζει με τη συσκευή εξωσωματικής οξυγόνωσης (ECMO) η οποία χρησιμοποιείται για την υποστήριξη ασθενών με καρδιαγγειακή και αναπνευστική ανεπάρκεια.
Στη συνέχεια μέσω της τραχείας χορηγείται ένα ήπιο «απορρυπαντικό» διάλυμα, το οποίο αφαιρεί αποκλειστικώς τα επιθηλιακά κύτταρα ενώ την ίδια στιγμή η αγγείωση του οργάνου προστατεύεται μέσω της κυκλοφορίας ενός εκχύματος που περιέχει ηλεκτρολύτες.
Ετσι το «καλούπι» του πνεύμονα διατηρεί την αρχιτεκτονική των βρόγχων και των αγγείων του ενώ παράλληλα υποστηρίζεται η πρόσδεση και η ανάπτυξη ανθρώπινων ενηλίκων πνευμονικών κυττάρων αλλά και κυττάρων του πνεύμονα που έχουν προκύψει από βλαστικά κύτταρα.

«Καθημερινά βλέπω παιδιά στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας με σοβαρές πνευμονοπάθειες τα οποία ζουν μόνο με μηχανική υποστήριξη των πνευμόνων. Η προσέγγισή μας μπορεί να οδηγήσει σε εντελώς νέες θεραπευτικές οδούς για αυτούς τους ασθενείς καθώς είναι σχεδιασμένη να αναγεννά τους πνεύμονες θεραπεύοντας το επιθήλιό τους που έχει υποστεί βλάβη» σημειώνει ο Βαλέριο Ντορέλο, επίκουρος καθηγητής Παιδιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κολούμπια που ήταν και ο κύριος συγγραφέας της νέας μελέτης.

Λύση στην έλλειψη μοσχευμάτων
«Οι στρατηγικές που στοχεύουν στο να αυξήσουν τον αριθμό μοσχευμάτων πνευμόνων μπορούν να έχουν άμεση και βαθιά επίδραση» αναφέρει από την πλευρά του ο Μάθιου Μπακέτα, αναπληρωτής καθηγητής Χειρουργικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κολούμπια που ήταν εκ των συγγραφέων της μελέτης. «Η μεταμόσχευση πνεύμονα είναι η μόνη οριστική θεραπεία που διαθέτουμε για ασθενείς με πνευμονοπάθειες τελικού σταδίου, ωστόσο υπάρχει μεγάλη έλλειψη μοσχευμάτων - μόνο το 20% των πιθανών μοσχευμάτων πνεύμονα έχουν τις προδιαγραφές για μεταμόσχευση, γεγονός που οδηγεί σε πολλούς θανάτους σε λίστες αναμονής οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.
Επιπροσθέτως η πρώιμη παρέμβαση με γονιδιακές και κυτταρικές θεραπείες μπορεί να προσφέρει ακόμη μεγαλύτερα οφέλη, προάγοντας την αναγέννηση των πνευμόνων.
Ετσι θα επιβραδύνεται σε κάποιους ασθενείς η εξέλιξη της νόσου τους και τελικώς θα αποφεύγεται η ανάγκη μεταμόσχευσης.
Η προσέγγισή μας μπορεί επίσης να αποτελέσει μέσο ώστε ο πνεύμονας του δότη να βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση για μεταμόσχευση.
Ως χειρουργός του πεδίου των μεταμοσχεύσεων είμαι ενθουσιασμένος με τη δυναμική της νέας τεχνικής». 

Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποιεί ήδη το μοντέλο που δημιούργησε για τη θεραπεία ανθρώπινων πνευμόνων ex vivo αλλά και για την περαιτέρω μελέτη της ανάπτυξης του πνεύμονα και της «επιδιόρθωσής» του. «Είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά στο πεδίο της δημιουργίας πνεύμονα στο εργαστήριο» τονίζει η δρ Βαντσέκ-Νοβάκοβιτς. «Η δημιουργία ολόκληρων πνευμόνων από τους οποίους έχει αφαιρεθεί το επιθήλιο αλλά διαθέτουν λειτουργικό αγγειακό σύστημα μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους στην αναγεννητική ιατρική» καταλήγει.
tovima.gr