Συχνά παρερμηνεύουμε το διαλογισμό ως μια απόδραση από την πραγματική ζωή, ένα μέρος για να ξεφύγουμε από το θόρυβο,
τη φασαρία,
το χάος και τη σύγχυση των καθημερινών μας ωρών.
Υπάρχει όμως και η οπτική που μας λέει ότι, ναι, ο θόρυβος είναι μέρος της πραγματικής μας ζωής, αλλά, πάντα υπάρχει ένα αλλά, μέσα μας βαθιά "κρύβεται" μια ουσία που είναι ήσυχη,
ήρεμη και βαθιά χαλαρή.
Όταν αφιερώνουμε ένα λεπτό για να διαλογιστούμε, στην πραγματικότητα "βουλιάζουμε" κάτω από την επιφάνεια της ύπαρξής μας, στο πιο ουσιαστικό κομμάτι του εαυτού μας, σε αυτό που αποκαλούμε "το θεμέλιο της ύπαρξής μας".
Ο καθοδηγούμενος διαλογισμός είναι μια απλή πρακτική για να επανασυνδεθούμε με την αληθινή μας ουσία, τον αυθεντικό μας εαυτό που ευδοκιμεί πέρα από τον καθημερινό θόρυβο. Αυτή η πρακτική μας προσφέρει εφόδια όχι μόνο για στιγμές διαλογισμού, αλλά και για να φέρουμε μια αίσθηση ηρεμίας και διαύγειας σε κάθε στιγμή της ημέρας μας.
Και να δούμε τι μας λέει ένας καθοδηγούμενος 12λεπτος διαλογισμός για να "ξανα-συνδεθούμε" με την πραγματική ουσία του εαυτού μας!
1. είμαστε καθιστοί ή ξαπλωμένοι με κλειστά μάτια.
Το απλό κλείσιμο των ματιών μας μπορεί να μας βοηθήσει να στραφούμε προς τα μέσα και να κάνουμε μια παύση.
2. με τα μάτια μας κλειστά, στρέφουμε την προσοχή μας στην αναπνοή μας και απλά, πολύ απλά παρατηρούμε το σώμα μας καθώς εισπνέουμε και τι συμβαίνει καθώς εκπνέουμε.
3. παρατηρούμε το σώμα μας όλο, τα πόδια,
τους γοφούς,
τη σπονδυλική στήλη,
τους ώμους,
το λαιμό,
το πρόσωπο, έχοντας στραμμένη την προσοχή μας στην αναπνοή μας και το σώμα μας.
4. στρέφουμε την προσοχή μας εντός μας και ακούμε και νιώθουμε τον χτύπο της καρδιάς μας, παρατηρώντας τον σταθερό παλμό της!
5. και αν νιώσουμε ότι αρχίζει να τρέχει η σκέψη μας, δεν ανησυχούμε, απλά επιστρέφουμε στο σώμα μας, στην αναπνοή μας και στον χτύπο της καρδιάς μας!
6. χαιρετίζουμε τον εαυτό μας σε αυτόν τον εσωτερικό κόσμο με ένα εσωτερικό χαμόγελο, τον νιώθουμε,
τον απολαμβάνουμε,
τον "χαιρετάμε"!
Και μένουμε για λίγο εδώ,
νιώθοντας και απολαμβάνουμε την ένωσή μας με τον βαθύτερο εαυτό μας!
7. καταγράφουμε τη στιγμή,
την αίσθησή μας,
τη φυσική μας κατάσταση,
την πανταχού παρούσα επίγνωση που διατρέχει τις φλέβες μας,
τη ζωή μας.
Η ηρεμία και η διαύγεια είναι εδώ απλά, περιμένουν να εμφανιστούν!
Και αυτή η πρακτική είναι απλά ένας τρόπος να το θυμόμαστε αυτό!
8. για αυτές μόνο τις λίγες στιγμές, δίνουμε στον εαυτό μας την άδεια να ξεκουραστεί, να εξερευνήσει και να θυμηθεί πώς είναι να βρίσκεσαι στην πλευρά της ηρεμίας!
9. και αν βρίσκουμε τον εαυτό μας να χάνεται για άλλη μια φορά, επιστρέφουμε στην αναπνοή μας,
στο σώμα,
στον χτύπο της καρδιάς μας!
Επιστρέφουμε στον εσωτερικό μας κόσμο, στον βαθύτερο εαυτό μας!
Εδώ σε αυτή τη φυσική κατάσταση, σε αυτό το έδαφος της ύπαρξής μας, υπάρχει μια βαθιά γνώση.
Υπάρχει μια βαθιά ανάμνηση.
Μια φωτεινή ζωντάνια που είναι ώριμη με σοφία και διορατικότητα.
Και αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη σε αυτό το μέρος!
Και ναι, αναγνωρίζουμε και "βυθιζόμαστε" το κέντρο της ύπαρξής μας!
10. και αρχίζουμε πολύ αργά να βαθαίνουμε την αναπνοή μας, αρχίζουμε πάλι να παρατηρούμε το σώμα μας και ανοίγουμε τα μάτια μας αργά-αργά και κοιτάζουμε γύρω μας και αναγνωρίζουμε αυτό το μέρος ως τη φυσική μας κατάσταση!
11. και "κουβαλάμε" αυτή την κατάσταση ύπαρξης μαζί μας στην ημέρα μας!
Και ναι, αυτό θα το νιώσουν και όλοι, όσοι μας συναντούν, θα νιώσουν την ηρεμία και την χαλαρότητα!
Θα νιώσουν και αυτοί πιο χαλαροί και άνετοι μόνο και μόνο που είναι κοντά μας!
Θα νιώσουν πιο ευτυχισμένοι και πιο ανάλαφροι και εμείς μοιραζόμαστε αυτό που αποκτήσαμε με τους άλλους.
12. και τώρα, μια βαθιά εισπνοή και μια πιο μακρά εκπνοή!
Ευχαριστούμε τον εαυτό μας που βρήκαμε χρόνο να ασκηθούμε,
να ηρεμήσουμε,
να χαλαρώσουμε,
να διαλογιστούμε!
έρρωσθε!!!
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia/ntina
