Μπαμπανέτσα, σπουδαία μέσα στην απλότητά της
Μια ντόπια στερεοελλαδίτικη συνταγή χορτόπιτας, η οποία με απλό τρόπο αναδεικνύει το γευστικό μεγαλείο των χόρτων και την φαντασία των γυναικών της υπαίθρου του προηγούμενου αιώνα, οι οποίες με απλές πρώτες ύλες έπρεπε να ταΐσουν την οικογένειά τους.
Την “Μπαμπανέτσα” την έμαθα από την πεθερά μου.
Ήταν μια πίτα “αλλιώτικη” για μένα, με μια υπέροχη μεστή γεύση, που με έκανε να αγαπήσω αμέσως το καλαμποκάλευρο, ένα αλεύρι που δεν χρησιμοποιούσαν ή χρησιμοποιούσαν ελάχιστα, στα μέρη μου στην Πελοπόννησο.
Στα μέρη της Φθιώτιδας, από όπου και η καταγωγή της πεθεράς μου, η μπαμπανέτσα, ήταν μια πίτα με άγρια “λάχανα”,
τυρί φέτα και καλαμποκάλευρο.
Η πεθερά μου συνήθιζε να βάζει πάντα πιο πολλά πράσα, καθώς ήταν και η αδυναμία της.
Στην Αθήνα πάντα έκανε την μπαμπανέτσα με ότι άγρια χόρτα εποχής έβρισκε στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς της.
Στα χωριά της Φθιώτιδας τον προηγούμενο αιώνα, έκανα την “μπαμπανέτσα” με...
Μια ντόπια στερεοελλαδίτικη συνταγή χορτόπιτας, η οποία με απλό τρόπο αναδεικνύει το γευστικό μεγαλείο των χόρτων και την φαντασία των γυναικών της υπαίθρου του προηγούμενου αιώνα, οι οποίες με απλές πρώτες ύλες έπρεπε να ταΐσουν την οικογένειά τους.
Την “Μπαμπανέτσα” την έμαθα από την πεθερά μου.
Ήταν μια πίτα “αλλιώτικη” για μένα, με μια υπέροχη μεστή γεύση, που με έκανε να αγαπήσω αμέσως το καλαμποκάλευρο, ένα αλεύρι που δεν χρησιμοποιούσαν ή χρησιμοποιούσαν ελάχιστα, στα μέρη μου στην Πελοπόννησο.
Στα μέρη της Φθιώτιδας, από όπου και η καταγωγή της πεθεράς μου, η μπαμπανέτσα, ήταν μια πίτα με άγρια “λάχανα”,
τυρί φέτα και καλαμποκάλευρο.
Η πεθερά μου συνήθιζε να βάζει πάντα πιο πολλά πράσα, καθώς ήταν και η αδυναμία της.
Στην Αθήνα πάντα έκανε την μπαμπανέτσα με ότι άγρια χόρτα εποχής έβρισκε στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς της.
Στα χωριά της Φθιώτιδας τον προηγούμενο αιώνα, έκανα την “μπαμπανέτσα” με...
