Και διαβάζουμε στο Διοσκουρίδη:
“περί Καρδάμου –
Κάλλιστον μεν είναι δοκεί τό εν τη Βαβυλώνι κάρδαμον ,
παντός δε το σπέρμα θερμαντικόν ,
δριμύ ,
κακοστόμαχον ,
κοιλία ταράσσον και έλμινθας εκτινάσσον ,
σπλήνα μειούν ,
έμβρυα φθείρον ,
έμμηνα κινούν ,
συνουσίαν παρορμών ,
αποσμήχει λέπρας , λειχήνας.
Συν μέλιτι δε σπλήνα ταπεινοί καταπλασσόμενον και κηρία αποκαθαίρει και τα εκ θώρακος ανάγει εγκαθεψόμενον ροφήμασιν.
Ερπετών τε εστιν αντιφάρμακον πινόμενον.
Θυμιαθέν δε ερπετά διώκει.
Τρίχας τε ρεούσας επέχει και άνθρακας περιρρήττει πυοποιούν...
