Δώσε μου ένα παιδί για τα πρώτα επτά χρόνια και θα σου δώσω τον άνδρα.
Francis Xavier, συνιδρυτής των Ιησουιτών
Προσοχή στο μυαλό μας
Για πάνω από 400 χρόνια, οι Ιησουίτες διδάσκουν αυτό το δημοφιλές ρητό στην κοινότητά τους.
Ενώ πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν αυτό το ρητό, πιστεύω ότι λίγοι γνωρίζουν το νόημά του. Βασικά, οι Ιησουίτες γνώριζαν κάτι που η επιστήμη αναγνώρισε μόλις τα τελευταία χρόνια.
Το ρητό αυτό εκφράζει ένα απλό γεγονός: μεταξύ του τελευταίου τριμήνου της εγκυμοσύνης και των πρώτων επτά ετών της ζωής του, ο εγκέφαλος του παιδιού λειτουργεί κυρίως σε θήτα, μια χαμηλή δόνηση κάτω από εκείνη της συνείδησης.
Ο εγκέφαλος είναι ένας βιολογικός "υπολογιστής", επομένως ένας βαθιά προηγμένος επεξεργαστής πληροφοριών.
Μέχρι το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, ο εγκέφαλος ενός παιδιού είναι προικισμένος με ένα λειτουργικό σύστημα.
Ωστόσο, ενώ ένας υπολογιστής μπορεί να ενεργοποιηθεί/ξεκινήσει με το λειτουργικό του σύστημα, δεν είναι ακόμα λειτουργικός.
Για να γίνει λειτουργικός, πρέπει να εγκατασταθούν στο σύστημα τα απαιτούμενα προγράμματα.
Για παράδειγμα, αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε έναν υπολογιστή για να γράψουμε, να σχεδιάσουμε ή να δημιουργήσουμε ένα λογιστικό φύλλο, πρέπει πρώτα να εγκαταστήσουμε το κατάλληλο πρόγραμμα πριν μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε τον υπολογιστή για την συγκεκριμένη εργασία.
Τα προγράμματα ουσιαστικά παρέχουν στον υπολογιστή "χαρακτήρα" ή και προσωπικότητα, θα μπορούσαμε να πούμε!
Μόλις εγκαταστήσουμε τα προγράμματα στον σκληρό δίσκο, τότε και μόνο τότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πληκτρολόγιο/ποντίκι για να εξασφαλίσουμε την είσοδό μας στη δημιουργία αρχείων και εγγράφων.
Όμως υπάρχουν και ορισμένα προγράμματα που λειτουργούν αυτόματα στο παρασκήνιο, των οποίων δεν γνωρίζουμε την ύπαρξη, ενώ εμείς εισάγουμε τα δημιουργικά μας δεδομένα στα προγράμματα που εγκαταστήσαμε!
Να γίνουμε οι δημιουργοί της δικής μας ζωής
Συγκρίνοντας τον εγκέφαλό μας με έναν υπολογιστή, ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή ισοδυναμεί με το υποσυνείδητο μυαλό μας, δεδομένου ότι και οι δύο χρειάζονται κατεβασμένα προγράμματα για να εκτελέσουν τις λειτουργίες τους.
Αντίθετα, ο συνειδητός μας νους αντιπροσωπεύεται από το πληκτρολόγιο - εδώ ο "χειριστής" μπορεί να εισάγει δεδομένα και ιδέες στο σύστημα.
Ο υποσυνείδητος "σκληρός δίσκος" διαθέτει προγράμματα μόνο για ανάγνωση, ενώ ο συνειδητός νους μπορεί να εισάγει νέες πληροφορίες μέσω του πληκτρολογίου που παρέχει στο σύστημα ικανότητα ανάγνωσης-εγγραφής.
Όταν λειτουργούμε βάση του συνειδητού μας νου, είμαστε οι δημιουργοί της ζωής μας.
Όταν όμως λειτουργούμε βάση του υποσυνείδητου νου μας, η ζωή μας διαμορφώνεται από τα πρωτογενή προγράμματα που εγκαταστάθηκαν εκεί τα πρώτα επτά χρόνια της ζωής μας, σύμφωνα με αυτά που μάθαμε,
ακούσαμε,
είδαμε,
διδαχτήκαμε,
εκπαιδευτήκαμε!!!
Και η επιστήμη έχει πλέον αναγνωρίσει ότι χρησιμοποιούμε το δημιουργικό συνειδητό μυαλό μας ελάχιστα κατά τη διάρκεια της ημέρας - μόνο κατά το 5%, περίπου, της συνολικής διάρκειας της ημέρας.
Για το υπόλοιπο 95% της διάρκειας, ο συνειδητός νους αποσυνδέεται από τον έλεγχο της συμπεριφοράς μας και το λόγο έχει ο υποσυνείδητος νους!
Αυτή η διαπίστωση είναι βαθιά γιατί αποκαλύπτει ότι δεν δημιουργούμε τη ζωή που επιθυμούμε, αλλά ασυνείδητα, μέσω του υποσυνείδητου νου υλοποιούμε ζωή που συνάδει με τις πεποιθήσεις που εγκαταστάθηκαν εκεί με τη μορφή προγραμμάτων, κατά τη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας.
Δεδομένου ότι έως και το 70% αυτών των εγκατεστημένων πεποιθήσεων που αποκτήθηκαν πριν από την ηλικία των επτά ετών είναι αποδυναμωτικές,
αυτοσαμποταριστικές ή περιοριστικές, βιώνουμε άγχος από αυτές, οι οποίες υπονομεύουν τις επιθυμίες,
τους πόθους και τις προσδοκίες του συνειδητού μας νου.
Ναι, οι Ιησουίτες είχαν δίκιο όταν έλεγαν πως ότι ζωή μας θα ελέγχεται από τον αναπτυξιακό προγραμματισμό που εγκαταστάθηκε ασυνείδητα στο μυαλό μας κατά την παιδική μας ηλικία και ειδικά μέχρι την ηλικία των επτά ετών.
Αυτή η διαπίστωση έγινε κατανοητή πριν από 400 χρόνια από εκείνους που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν τον πολιτισμό μας.
Ο προγραμματισμός αυτός προήλθε αρχικά από τα διατάγματα της Εκκλησίας, πριν από αιώνες, όταν ο πολιτισμός βρισκόταν υπό την ηγεσία του θρησκευτικού δόγματος.
Μετά τον Δαρβίνο, ο έλεγχος από την Εκκλησία πέρασε εν μέρη και στην επιστήμη!
Καταρρίπτοντας παλιές πεποιθήσεις
Επί του παρόντος, κινούμεθα/πορευόμαστε βάση των πεποιθήσεων/υποθέσεων που έχει ενσταλάξει/τοποθετήσει στον υποσυνείδητο νου μας η συμβατική επιστημονική κοινότητα.
Πεποιθήσεις/υποθέσεις τις οποίες έχουμε ενστερνιστεί πλήρως και πιστεύουμε ως αλήθειες, ασχέτως αν ανταποκρίνονται ή όχι στην πραγματικότητα!
Πεποιθήσεις που ενσταλάζουν περαιτέρω την έννοια του περιορισμού και της αποδυνάμωσης.
Για παράδειγμα, έχουμε οδηγηθεί να πιστεύουμε ότι η ζωή μας είναι προγραμματισμένη στα γονίδιά μας, ότι η μοίρα μας καθορίζεται από την κληρονομικότητα.
Δεδομένου ότι, απ' όσο γνωρίζουμε τουλάχιστον, δεν διαλέξαμε τα γονίδιά μας και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε αν δεν μας αρέσουν οι χαρακτήρες που κωδικοποιούν, και δεδομένου του προγραμματισμού μας από την πεποίθηση ότι τα γονίδια ενεργοποιούνται και απενεργοποιούνται μόνα τους, θεωρούμε πια τους εαυτούς μας ως θύματα του γονιδιώματός μας.
Απόλυτη αποδυνάμωση, αδρανοποίηση!
Καθώς, λοιπόν ο πολιτισμός βιώνει μια εξελικτική ανατροπή, για να ευδοκιμήσει στο μέλλον, πρέπει τώρα να "ξυπνήσουμε" και να πάρουμε πίσω τη δύναμή μας, για τον εαυτό μας και τον υπόλοιπο πολιτισμό.
Όπως έχει τονιστεί στην ιστορία της Βιολογίας της Πίστης, όπως ακριβώς και για τα μεμονωμένα κύτταρα, ο χαρακτήρας της ζωής μας δεν καθορίζεται από τα γονίδιά μας, αλλά από τις αντιδράσεις μας στα περιβαλλοντικά σήματα που ωθούν τη ζωή μας.
Όταν λειτουργούμε από το συνειδητό μυαλό, είμαστε στην πραγματικότητα δημιουργοί της ζωής μας.
Αν λάβουμε υπόψη μας αυτό το μήνυμα αφύπνισης, μπορούμε εύκολα να αντιστρέψουμε αυτό το πλοίο και να κινηθούμε προς το μέλλον δημιουργώντας συλλογικά τον Παράδεισο επί της Γης!
Με αγάπη και φως!!!
πρωτότυπο άρθρο του Dr. Bruce Lipton
