Η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα περιέχει χιλιάδες συνταγές που κάποιες από αυτές τείνουν σιγά-σιγά να εκλείψουν ή έχουν τροποποιηθεί,
ώστε να προσαρμοστούν στους καινούργιους γευστικούς,
μορφωτικούς και πολιτισμικούς κανόνες,
εμείς ας θυμηθούμε την κεφαλλονίτικη αλιάδα ή αλλιώς Κεφαλλονίτικη σκορδαλιά.
Και ίσως αναρωτηθείτε γιατί αλιάδα και όχι σκορδαλιά;
ώστε να προσαρμοστούν στους καινούργιους γευστικούς,
μορφωτικούς και πολιτισμικούς κανόνες,
εμείς ας θυμηθούμε την κεφαλλονίτικη αλιάδα ή αλλιώς Κεφαλλονίτικη σκορδαλιά.
Και ίσως αναρωτηθείτε γιατί αλιάδα και όχι σκορδαλιά;
Λοιπόν…
Άλλιουμ – allium – είναι η λατινική ονομασία για το σκόρδο, και συναντάμε την υστερολατινική λέξη aliatum,βενετικά agiada η οποία περνάει στην μεσαιωνική Ελλάδα ως αλιάδα και είναι μιά παραλλαγή της σκορδαλιάς.
Τη σκορδαλιά τη συναντάμε σε πολλούς αρχαίους λαούς όπως στους Αρχαίους Έλληνες οι οποίοι την έφτιαχναν με
σκόρδα
μαύρες ελιές
τυρί τριμμένο και μπόλικο
λάδι
ή στους Βενετούς οι οποίοι την έφτιαχναν με
κοπανισμένο σκόρδο
λάδι και
ξύδι!
Η σκορδαλιά λοιπόν παραδοσιακά γίνεται με
μπαγιάτικο στάρινο ψωμί
κοπανισμένο σκόρδο
μπόλικο-μπόλικο λάδι
χυμό λεμονιού,αλάτι και πιπέρι,
ενώ
η αλιάδα με περσινές πατάτες δηλαδή πατάτες της προηγούμενης σοδειάς για να μπορούν να απορροφήσουν καλύτερα το ζωμό του βρασμένου μπακαλιάρου....
