Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Δεν είμαστε υποχείρια των γονιδίων μας αλλά των ιδεοληπτικών εμμονών μας

Επιγενετική: πέρα από τη μονοκρατορία των γονιδίων
H συμπεριφορά μας αλλάζει το DNA
Τι κοινό μπορεί να έχουν η άνθιση ενός φυτού, η επιρροή της δίαιτας μιας εγκύου στο μελλοντικό μεταβολισμό του παιδιού της και μια σειρά από νεοπλασίες και νευρολογικές παθήσεις;
Ολα εξαρτώνται από τη λιγότερο ή περισσότερο φυσιολογική επίδραση των επιγενετικών διεργασιών: από τις χημικές τροποποιήσεις που εισάγει το κυτταρικό περιβάλλον στη δομή και την οργάνωση του DNA.
Και όπως έδειξε μια σειρά από πρωτοποριακές έρευνες των τελευταίων 10-15 ετών, οι επιγενετικές διεργασίες, οι οποίες εκδηλώνονται με την τροποποίηση της έκφρασης των γονιδίων, αποτελούν πιθανότατα την «απάντηση» ενός οργανισμού στις εξωγενείς πιέσεις ή σε σημαντικές περιβαλλοντικές αλλαγές. Διαπίστωσαν, μάλιστα, ότι αυτές οι τροποποιήσεις στην έκφραση των γονιδίων μπορεί να είναι πρόσκαιρες και μεταβατικές, ενδέχεται όμως να είναι πολύ πιο μόνιμες και ενδεχομένως κληρονομικές!
Η πρόσφατη αναγνώριση της σημασίας των επιγενετικών αλλαγών έχει ασύλληπτες επιπτώσεις για τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων. 
Για παράδειγμα,λ η Αμερικανική Εταιρεία για την Ερευνα του Καρκίνου (AACR) έχει δημοσιεύσει πολλές στατιστικές έρευνες που δείχνουν σαφώς ότι πάνω από το 60% των διαγνωσμένων νεοπλασιών δεν οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες αλλά στον τρόπο ζωής των ασθενών.
Ευέλικτες γονιδιακές μηχανές
Το γεγονός ότι η συμπεριφορά και οι συνήθειες ενός ζευγαριού επηρεάζουν την υγεία των παιδιών του δεν αποτελεί είδηση. 
Αρκεί να σκεφθεί κανείς τις βλάβες που επιφέρει το κάπνισμα ή η χρήση ναρκωτικών ουσιών κατά την περίοδο της κύησης.
Λιγότερο προφανής είναι, ωστόσο, η μέχρι πρόσφατα εμπειρική διαπίστωση ότι οι διάφορες καταχρήσεις -κάπνισμα, αλκοόλ, ναρκωτικά κ.ά.- πολύ συχνά «μεταφράζονται» σε μια σειρά από μη αντιστρέψιμα βιολογικά συμβάντα που, με τη σειρά τους, επηρεάζουν δραματικά όχι μόνο το χρήστη αλλά και τα παιδιά ή τα εγγόνια του.
Αν αυτή η δυνατότητα μεταβίβασης ορισμένων επίκτητων χαρακτηριστικών σάς ακούγεται υπερβολικά αιρετική, σκεφτείτε πώς είναι δυνατόν να εξηγηθεί διαφορετικά το ότι δύο άνθρωποι που ζουν στο ίδιο περιβάλλον και έχουν ταυτόσημο γενετικό υλικό (π.χ. δύο μονοωγενείς δίδυμοι) εκδηλώνουν διαφορετική ευαισθησία σε πολλές ασθένειες.
Στην πραγματικότητα, η δυνατότητα «αναπρογραμματισμού» μέρους της γενετικής πληροφορίας που βρίσκεται κωδικοποιημένη στο DNA ίσως αποτελεί την πιο εύλογη επιστημονική εξήγηση τόσο για τη διατήρηση κάποιων επίκτητων χαρακτηριστικών για μεγάλα χρονικά διαστήματα όσο και για τη μεγάλη ταχύτητα μεταβίβασής τους στους απογόνους.
Και η επιγενετική/epigenetics μελετά ακριβώς όλες αυτές τις επίκτητες μεταβολές στην έκφραση των γονιδίων, οι οποίες ούτε απορρέουν ούτε συνεπάγονται αλλαγές στο επίπεδο της αλληλουχίας του DNA.
Ας σημειωθεί πάντως ότι αυτός ο κλασικός ορισμός της επιγενετικής είναι μάλλον ασαφής και γονιδιοκεντρικός, αφού επικεντρώνεται αποκλειστικά στην «έκφραση» κάποιων γονιδίων και όχι στις κυτταρικές δομές που αποτελούν τον απαραίτητο λειτουργικό μηχανισμό για την έκφραση της γενετικής πληροφορίας που βρίσκεται εγγεγραμμένη στο DNA (όπως π.χ. τα σύμπλοκα ιστονών-DNA, η χρωματίνη, ορισμένα μόρια RNA κ.ά.).
Αν παρομοιάζαμε το γονιδίωμα με τα πλήκτρα ενός πιάνου -κάθε πλήκτρο αντιστοιχεί σε ένα γονίδιο, τότε το «επιγονιδίωμα» (ό,τι δηλαδή προκύπτει από την αλληλεπίδραση των γονιδίων με το περιβάλλον) είναι η μουσική που ένας πιανίστας δημιουργεί πατώντας αυτά τα πλήκτρα. 
Μολονότι πρόκειται για το ίδιο μουσικό όργανο, άλλη μουσική θα έπαιζε σε αυτό ο Σοπέν και άλλη ο Κιθ Τζάρετ.
Στη διπλή έλικα του DNA βρίσκονται κωδικοποιημένες όλες οι γενετικές πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την καλή λειτουργία ενός οργανισμού, όμως το μόριο αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικά αδρανές και «αυτιστικό»: μόνο αν βρεθεί στο κατάλληλο μικροπεριβάλλον και ενεργοποιηθεί από την παρουσία μιας σειράς διαφορετικών μορίων καταφέρνει να «εκφραστεί».
Προδιαμόρφωση ή επιγένεση;
Σε αυτό το σημείο υπεισέρχονται οι επιγενετικοί μηχανισμοί που τροποποιούν και ρυθμίζουν την έκφραση των γονιδίων. 
Για παράδειγμα, η μεθυλίωση, η προσθήκη δηλαδή μιας ομάδας μεθυλίου σε κάποια από τις τέσσερις βάσεις του DNA, έχει ως αποτέλεσμα την «αποσιώπηση» του μεθυλιωμένου γονιδίου. 
Με άλλα λόγια, η μεθυλίωση καθιστά τα γονίδια ανενεργά, ενώ ό,τι αφαιρεί τη μεθυλική ομάδα επανενεργοποιεί το γονίδιο.
Σε μια σειρά από πρωτοποριακές έρευνες οι Michael Meaney και Moshe Szyf απέδειξαν, αρχικά στους αρουραίους και πιο πρόσφατα στους ανθρώπους, τις δραματικές συνέπειες που έχει το στρες και η ψυχολογική πίεση στη μεθυλίωση των γονιδίων που σχετίζονται με το άγχος. 
Αλλά και άλλες μεταγενέστερες έρευνες επιβεβαίωσαν τις αρνητικές επιγενετικές επιδράσεις του στρες.
Εξίσου καταστροφική αποδείχτηκε η εμπλοκή των επιγενετικών τροποποιήσεων για την εμφάνιση νεοπλασιών καθώς και νευρολογικών παθήσεων. 
Αυτό επιβεβαιώνετε από τις βιοϊατρικές αναλύσεις ασθενών που πάσχουν από σοβαρά νευρολογικά προβλήματα (αυτιστικοί, σχιζοφρενείς, καταθλιπτικοί). 
Στους ψυχωτικούς ασθενείς, μάλιστα, διαπιστώθηκε σαφής αύξηση της επιγενετικής μεθυλίωσης των γονιδίων (BDNF) στα κύτταρα του μετωπιαίου φλοιού τους.
Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών φαίνεται να παραβιάζουν και να αμφισβητούν στην πράξη τη βασική απαγορευτική αρχή της σύγχρονης γενετικής, σύμφωνα με την οποία «τα επίκτητα χαρακτηριστικά δεν κληρονομούνται ποτέ». 
Αν όμως το περιβάλλον δεν είναι σε θέση να προκαλεί απευθείας στοχευμένες γενετικές αλλαγές στο γενετικό υλικό (DNA), μπορεί, εντούτοις, κάλλιστα να προκαλεί βαθύτατες επιγενετικές μεταβολές στην έκφραση των γονιδίων, ορισμένες από τις οποίες είναι κληρονομήσιμες.
Η είσοδος στη μετα-γονιδιωματική εποχή
Από τα μέσα του εικοστού αιώνα στη βιολογική σκέψη κυριαρχεί ένα νέο και πολύ δυναμικό ερευνητικό πρόγραμμα, το οποίο επιζητεί να εξηγήσει σε μοριακό επίπεδο το σύνολο σχεδόν των πολύπλοκων ζωικών φαινομένων. 
Πρόκειται για το πρόγραμμα της «μοριακής βιολογίας», το οποίο τα επόμενα πενήντα χρόνια αποδείχτηκε -τόσο σε ιδέες όσο και σε βιοτεχνολογικά προϊόντα- ο παραγωγικότερος κλάδος της έρευνας στη βιολογία.
Εκτοτε, η μοριακή προσέγγιση θα θεωρηθεί η βασιλική οδός για την αποκάλυψη των μέχρι τότε επτασφράγιστων μυστικών της ζωής. 
Πράγματι, χάρη στη λεπτομερή κατανόηση του μηχανισμού αναπαραγωγής του DNA καταφέραμε να «λύσουμε» οριστικά το μεγάλο μυστήριο της αναπαραγωγής: οι βιολόγοι ανακάλυψαν την ακριβή χημική δομή και διάταξη των γονιδίων πολλών οργανισμών και αποκρυπτογράφησαν το «γενετικό κώδικα», δηλαδή τους κανόνες έκφρασης των γονιδίων. 
Επίσης έμαθαν πώς να ανασυνδυάζουν και να κλωνοποιούν στο εργαστήριο γονίδια από διαφορετικούς οργανισμούς, δημιουργώντας ολότελα νέες «διαγονιδιακές» μορφές ζωής.
Ετσι εξηγείται γιατί τις τελευταίες δεκαετίες στη βιολογική σκέψη επικράτησε η απλοϊκή και αναμφίβολα μονοδιάστατη αντίληψη ότι το DNA αποτελεί το μοναδικό υλικό υπόστρωμα σχεδόν όλων των βιολογικών πληροφοριών.
Τα κοινά ανατομικά και νοητικά χαρακτηριστικά όλων των πλασμάτων που ανήκουν στο είδος μας, Homo sapiens, θα πρέπει να βασίζονται στην κοινή γονιδιακή μας κληρονομιά. 
Και η κοινή γενετική μας κληρονομιά εξηγείται με τη σειρά της από την κοινή βιολογική καταγωγή και εξέλιξη των ανθρώπινων γονιδιωμάτων.
Αν όμως η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων εξαρτάται όντως από την κοινή βιολογική μας καταγωγή, και όχι από κάποια ηθικο-πολιτική ή θρησκευτική επιταγή, τότε πώς εξηγούνται η τεράστια ποικιλομορφία στο εσωτερικό του είδους μας και η ουσιαστική μοναδικότητα κάθε ανθρώπινου όντος;
Η απάντηση σε αυτό το βασανιστικό ερώτημα θα εξαρτηθεί όχι μόνο από τη διαύγαση των πολύπλοκων σχέσεων ανάμεσα στα γονίδια και το περιβάλλον τους, αλλά και από τη βαθύτερη κατανόηση των ποικίλων επιγενετικών μηχανισμών που διαμεσολαβούν στις αμφίδρομες αλληλεπιδράσεις των γονιδίων με το περιβάλλον.
Επομένως, το μεγάλο στοίχημα για την ανάπτυξη της επιγενετικής σκέψης στον εικοστό πρώτο αιώνα δεν είναι, όπως συχνά λέγεται, η εγκατάλειψη των στείρων «αναγωγιστικών» μεθόδων για χάρη κάποιων πιο δημιουργικών «ολιστικών» προσεγγίσεων, αλλά, αντιθέτως, η αναζήτηση μιας νέας και χωρίς ιδεολογικές προκαταλήψεις αντίληψης για τη συνάρθρωση των γονιδίων με το περιβάλλον τους.
thalia

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Πώς να φτιάξουμε το δικό μας χυμό αλόης από τα φύλλα της

Πώς να φτιάξουμε το δικό μας χυμό αλόης και τα σημαντικά οφέλη του για την υγεία μας
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα φύλλα της αλόης είναι μια απίστευτα πλούσια πηγή θρεπτικών συστατικών.
Έχει ισχυρές αντιιικές,
αντιβακτηριακές και
αντιμυκητιακές ιδιότητες, και χρησιμοποιείται ευρέως σε διάφορες καταστάσεις και ανισορροπίες του οργανισμού.
Ο χυμός της αλόης είναι η δημοφιλέστερη μορφή κατανάλωσης της αλόης, και είναι πανεύκολο να φτιάξουμε το δικό μας χυμό αλόης στο σπίτι.
Ας δούμε βήμα-βήμα τις οδηγίες πως μπορούμε να πάρουμε το χυμό από τα φύλλα της αλόης....

Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

Αγγούρι, το ισχυρότερο ενυδατικό της επιδερμίδας μας.

Αγγούρι – ένα βάλσαμο για το δέρμα
Πολλές φορές θα έχει τύχει να ξεχάσουμε κάποια από τις γλάστρες μας χωρίς νερό,το καταλαβαίνουμε αμέσως από το μαράζωμα των φύλλων,και τρέχουμε αμέσως και ποτίζουμε την γλάστρα μας.
Και ω , του θαύματος!
Μέσα το πολύ σε μισή ώρα τα φύλλα του φυτού μας ξαναζωντανεύουν και όρθια και στητά
κοιτάζουν πάλι ψηλά το φωτεινό ουρανό!
Λοιπόν , κάτι τέτοιο παθαίνει και η επιδερμίδα μας αν την αφήσουμε χωρίς νερό.
Ας μην το ξεχνάμε.
Νερό και γνωρίζουμε πολύ καλά πως το μεγαλύτερο μέρος της γης αποτελείται από νερό.
Το 97,2% του νερού αυτού βρίσκεται στους ωκεανούς, είναι δηλαδή αλμυρό.
Μόλις το 2% βρίσκεται στους πόλους και στους παγετώνες, είναι δηλαδή πάγος και χιόνι, ενώ ακόμαμικρότερο ποσοστό το 0,6% βρίσκεται στις λίμνες, στα ποτάμια και στα υπόγειαύδατα γλυκού νερού....
read more:https://botanologia.gr/to-aggoyri-kai-oi-ischyrotates-enydatikes-toy-idiotites/

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Η ανεπάρκεια μαγνησίου επιταχύνει τη γήρανση

Μαγνήσιο το θαυμάσιο
Το μαγνήσιο είναι ένα βασικότατο μέταλλο απαραίτητο για την σωστή λειτουργία του οργανισμού μας , με το οποίο έχουν ασχοληθεί πολλοί κλινικοί διατροφολόγοι  , ανάμεσά τους και ο Peter Gillham.
Ο Peter Gillham είναι κλινικός διατροφολόγος , χημικός και πρωτοπόρος στον τομέα της διατροφικής έρευνας. 
Ήταν μεταξύ των υποψηφίων για το βραβείο Man of the Year για τις ανακαλύψεις του στον τομέα του μαγνησίου και για την ανάπτυξη ενός πρωτοποριακού προϊόντος.
Ο Peter Gillham είναι μεταξύ αυτών που υποστηρίζουν πως:
# η ανεπάρκεια του μαγνησίου και η έλλειψή του επιταχύνει τη γήρανση – πράγματι σε έρευνες που έχουν διεξαχθεί κατά καιρούς έχει δειχτεί ότι η έλλειψη μαγνησίου προκαλεί πρόωρη γήρανση του οργανισμού.
Σε έρευνα του 2008 που...
read more:https://botanologia.gr/magnisio-i-aneparkeia-magnisioy-epitachynei-ti-giransi/

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

Πως χρησιμοποιούμε το κουρκούμι για να αυξήσουμε την βιοδιαθεσιμότητα της κουρκουμίνης

Oι ερευνητές λένε πως το κουρκούμι με την κουρκουμίνη του έχει πάνω από 600 οφέλη για την υγεία μας και για αυτό είναι ένας ισχυρός μαχητής και σύμμαχος του οργανισμού μας στην προσπάθειά του να διατηρείται υγιής.
Υπάρχει όμως ένα μικρό πρόβλημα  - το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να απορροφήσει την κουρκουμίνη σωστά και μόνο μια πολύ μικρή ποσότητα καταλήγει στην κυκλοφορία του αίματος,
για αυτό πρέπει να την καταναλώνουμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο
και όπως επισημαίνουν οι ερευνητές:
"το ισχυρό συστατικό στο κουρκούμι είναι η κουρκουμίνη, η οποία, παρά την ισχύ της,
δεν απορροφάται εύκολα από τον οργανισμό χωρίς βοήθεια,
την οποία μας την παρέχει ένα τηγάνι για να ζεστάνουμε  λίγο λάδι" 
και συνεχίζουν "η ποσότητα που χρειαζόμαστε είναι μόνο μισό κουταλάκι του γλυκού,είναι αρκετό,και δεν χρειάζεται να το  χρησιμοποιούμε με φειδώ - ας μάθουμε να το χρησιμοποιούμε αφειδώς"
read more:https://botanologia.gr/pos-chrisimopoioyme-to-koyrkoymi-gia-na-ayxisoyme-tin-viodiathesimotita-tis-koyrkoyminis/

Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

Γιάννης Μακριδάκης - Όντα και προϊόντα

     εκεί που λες ότι η ευτυχία είναι τα μούρα, έρχονται τα σύκα.
απελευθερωμένος στο αυθύπαρκτο οικοσύστημα, εναρμονισμένος με το χάος του και συνειδητό μέλος της μοναδικής τέλειας οικονομίας του, ζώντας και μη εκβιάζοντας στο παραμικρό τη μόνη υφιστάμενη, τη φυσική ανάπτυξη, απολαμβάνεις κάθε στιγμή του ημερήσιου και του ετήσιου κύκλου του ως ον, αντί να σπαταλιέσαι εγκλωβισμένος στα ράφια του καταναλωτισμού ως προϊόν.
     το τέλειο ον της φύσης, ο άνθρωπος, μεταλλάχθηκε σε τέλειο προϊόν για αυτο-εκμετάλλευση, για να ‘χουν οι συστημικά πιο ισχυροί ζωές να πατούν πάνω τους και να αναρριχώνται σε μια πορεία ύβρης προς την τελική του καθενός παταγώδη προσωπική κατάρρευση, οι δυστυχείς αυτοί και πλανημένοι άνθρωποι.
     οι φτωχοί του συστήματος όμως, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, ως τελείως παραπλανημένοι κι αυτοί, συνεχίζουν ακόμη να επιζητούν, ως εγκλωβισμένοι, μιαν ολοένα συνεχόμενη συστημική “ανάπτυξη”, δηλαδή πλούτο ψεύτικο ξανά, λίγο φαί μες στο κλουβί να πέσει πάλι κι ας είναι πληρωμένο με αίμα και ζωή, επενδύσεις και επενδυτές πιότερους στο κεφάλι τους ζητούν, για να μπουν οι ίδιοι ακόμη πιο βαθιά μες στον ντορβά, δίχως να συνειδητοποιούν ότι αποτελεί συνέχιση της χειραγώγησής τους η επιλογή αυτή και πιο άγρια υποδούλωση των ίδιων και των τέκνων τους στους πλανημένους “ισχυρούς”, σ’ αυτούς που θεωρούν και που πλασάρουν το χρήμα ως πόρο φυσικό και τα αγοράζουν όλα.
      οι φτωχοί του συστήματος οφείλουν να αποτινάξουν τον ζυγό της πλάνης με τον οποίον είναι ζεμένοι από χρόνια και πορεύονται. οφείλουν να κατανοήσουν επιτέλους ότι άλλη επανάσταση από την προσωπική του καθενός επαναφορά σε ον, από προϊόν, δεν υφίσταται, και ότι είναι αυτή η κίνησή τους, το προσωπικό του καθενός φορμάτ, η πιο σπουδαία συμβολή στη συλλογική πορεία της ανθρωπότητας προς την ελευθερία και προς τη μη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. οφείλουν οι μη “ισχυροί” της γης να αγνοήσουν το σύστημα που τους καταναλώνει και τους απομυζεί παραπλανώντας τους με πλούτο εικονικό, να νικήσουν τον φόβο και να πηδήξουν ένας ένας απ’ το ράφι, όπου στοιβάχτηκαν σαν προϊόντα ανταγωνιστικά, ν’ απελευθερωθούν από τη συσκευασία τους, το βιογραφικό τους.
     μετά από τα σύκα ακολουθούν σε λίγες μέρες τα σταφύλια, σε μια πορεία πλούτου και ευτυχίας που άρχισε την πρώτη άνοιξη με τα μούσμουλα και συνεχίζει από τότε δίχως διακοπή. ύστερα έρχεται φθινόπωρο, η ύφεση και μετά ο χειμώνας, η αυτοσυγκέντρωση και η φροντίδα του ριζικού συστήματος, για να ‘ναι έτοιμο και δυνατό το ον να υποδεχτεί ξανά την άλλη άνοιξη και να αναπετάξει πάλι τα κλαριά γεμάτα με καρπούς.
     αναστοχάσου λοιπόν σύγχρονε καταναλωτή, τώρα που είναι αύγουστος και έχεις “δραπετεύσει”, τώρα που θα σου τύχει οπωσδήποτε στο δρόμο σου μια μέρα ένα σύκο, ένα σταφύλι, όχι αγοραίο προϊόν αλλά ον φυσικό και προσφορά δέντρου, αμπελιού ή κάποιου άλλου ανθρώπου, αναστοχάσου το απλούστερο την ώρα που το γεύεσαι, ότι το τρως, δεν το καταναλώνεις. είναι η συνειδητοποίηση αυτής της διαφοράς των εννοιών το πρώτο βήμα σου για να μετάσχεις και εσύ στη σύγχρονη επανάσταση του γένους των ανθρώπων.
...
     το σημείο τομής ανάμεσα στην καταναλωτική διαβίωση και στη φυσική ζωή είναι τα σύκα.
διότι τον αύγουστο, που οι καταναλωτές προσεγγίζουν το οικοσύστημα, όλο και κάποιο σύκο θα κατεβάσουν από καμιά αδέσποτη συκιά ή θα τους το προσφέρει δίχως να απαιτήσει από δαύτους χρήματα κάποιος περιβολάρης.
αν και έχω παρατηρήσει τελευταία ότι οι καταναλωτές όσο περνούν οι γενιές γίνονται ολοένα και πιο φοβισμένοι με τη φύση και δεν απλώνουν χέρι να φάνε, να καταναλώσουν λένε αυτοί, τίποτα φυσικό διότι έχουν εμποτιστεί με τη φοβία της δηλητηρίασης που τεχνηέντως τους περνάει με κάθε ευκαιρία το σύστημα που υπηρετούν και ενσαρκώνουν οι δυστυχείς αυτοί άνθρωποι.
τα σύκα όμως αποτελούν ακόμη μια αφορμή για να γευτεί ένας καταναλωτής τη ζωή όπως πραγματικά είναι και όχι όπως έχει την εντύπωση ότι είναι.

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

Μέντα – Έτσι σαν παραμύθι για την όμορφη Μίνθη,την κόρη του Κωκυτού

Μέντα – και αν κάποιος κατονομάσει όλες τις ιδιότητές της,τότε ξέρει και πόσα ψάρια κολυμπούν στον Ινδικό-έτσι περιγράφει την μέντα ένας ποιητής του 12ου αιώνα.
Σπάνια λοιπόν ο Πλούτωνας -ο θεός του Άδη- επισκεπτόταν τον πάνω κόσμο αλλά,σε ένα από τα σπάνια αυτά ταξίδια του στον κόσμο αυτό ερωτεύτηκε. 
Ερωτεύτηκε ο θεός μας μια όμορφη πανέμορφη νύμφη,τη νύμφη Μίνθη-μέντα! 
Η όμορφη Μίνθη,κόρη του ποταμού Κωκυτού εντυπωσιάστηκε -και ποια δεν θα εντυπωσιαζόταν άλλωστε- από το λαμπρό και ολόχρυσο άρμα του θεού,το οποίο έσερναν τέσσερα υπέροχα μαύρα άτια! 
Ο Πλούτωνας -δεν έχασε την ευκαιρία- και προσπάθησε να αποπλανήσει την όμορφη. Ξέχασε όμως ο θεός ότι είχε και μία σύζυγο! 
Την Περσεφόνη! 
Και η Περσεφόνη -όπως κάθε σύζυγος- κατάλαβε τις προθέσεις του συζύγου της και χωρίς να χάσει χρόνο και με την δύναμη που διαθέτουν οι θεές χάλασε τα σχέδια του θεού άντρα της. 
Έτσι από την μια στιγμή στην άλλη η όμορφη Μίνθη μεταμορφώνεται από το μαγικό ραβδάκι της Περσεφόνης σε ένα αρωματικό φυτό,στην ευωδιαστή μέντα.
Και οι παραδόσεις πολλές για αυτό το πανέμορφο και ευωδιαστό βότανο με τα πάμπολλα είδη.
Έτσι -εκεί γύρω στον μεσαίωνα- πίστευαν ότι όταν κάποιος έβρισκε ανθισμένη μέντα την ημέρα των γενεθλίων του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή -στις 24 του Ιουνίου- θα ήταν ευτυχισμένος για όλη του την ζωή...
read more: https://botanologia.gr/menta-etsi-san-paramythi-gia-tin-omorfi-minthi-tin-kori-toy-kokytoy/