Φωτογραφία : Mano! by Aurimas Mikalauskas on flickr |
Η μητρική «φροντίδα καγκουρό», ένα είδος φροντίδας που διευκολύνει την επαφή σώμα με σώμα ανάμεσα στο νεογέννητο και τη μητέρα του, μπορεί να μειώσει τη θνησιμότητα στα ελλιποβαρή νεογνά σύμφωνα με μια επισκόπηση που δημοσιεύτηκε online στο περιοδικό Pediatrics στις 23 Δεκεμβρίου.
Η Ellen O. Boundy, (ScD, from the Harvard T. H. Chan School of Public Health, Boston, Massachusetts,) και οι συνάδελφοί της βρήκαν, επίσης, ότι η «φροντίδα τύπου καγκουρό» μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο σήψης στα νεογνά, υποθερμίας, υπογλυκαιμίας και επανεισαγωγής στο νοσοκομείο και αυξάνει την πιθανότητα αποκλειστικού θηλασμού.
Περίπου 4 εκατομμύρια βρέφη πεθαίνουν κάθε χρόνο τις 4 πρώτες εβδομάδες μετά τη γέννησή τους παρά την αξιοσημείωτη πρόοδο προς την επίτευξη του αναπτυξιακού στόχου 4 της χιλιετηρίδας, ο οποίος είναι να μειωθεί η θνησιμότητα παιδιών κάτω των 5 ετών. «Τα βρέφη που γεννιούνται πρόωρα ή με χαμηλό βάρος έχουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου και νοσηρότητας, περιορισμένης ανάπτυξης και εμφάνισης χρόνιων ασθενειών» γράφει η ερευνητική ομάδα.
Η «μητρική φροντίδα καγκουρό» πρωτοεμφανίστηκε στη Μπογκοτά στην Κολομβία το 1978 ως εναλλακτική μέθοδος θεραπείας αντί των θερμοκοιτίδων για τα ελλιποβαρή νεογέννητα. Όπως σημειώνουν η Dr Boundy και οι συνεργάτες της «Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει τη «μητρική φροντίδα καγκουρό» σύμφωνα με τα εξής 4 στοιχεία: έγκαιρη, συνεχής και μακρόχρονη επαφή σώμα με σώμα ανάμεσα στο νεογέννητο και τη μητέρα του, αποκλειστικός θηλασμός, έξοδος από το μαιευτήριο νωρίς και στενή παρακολούθηση στο σπίτι.» Η ερευνητική ομάδα προσθέτει «η μητρική φροντίδα καγκουρό βελτιώνει τις πιθανότητες επιβίωσης των νεογνών διατηρώντας τη θερμοκρασία του βρέφους καθώς και άλλες ζωτικής σημασίας παραμέτρους μέσω της επαφής σώμα με σώμα και παρέχοντας τα οφέλη του θηλασμού.»
Η ομάδα εξέτασε 1035 μελέτες. Ωστόσο, οι 124 πληρούσαν τα κριτήρια και ανέφεραν σύνδεση μεταξύ «μητρικής φροντίδας καγκουρό» και τουλάχιστον ενός αποτελέσματος σε νεογέννητο βρέφος. Από τις 124 μελέτες, οι 110 (89%) είχαν δημοσιευτεί από το 2000 ως το 2014 και οι περισσότερες διεξήχθησαν σε χώρες μέσου ή υψηλού εισοδήματος και εντός κάποιας μονάδας παροχής υπηρεσιών υγείας. Εξήντα μία (68%) μελέτες είχαν να κάνουν με πρόωρα μωρά και 47 (58%) με ελλιποβαρή βρέφη. Ως προς την φροντίδα καγκουρό σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα «52 μελέτες (66%) προωθούσαν λιγότερες από 4 ώρες επαφής σώμα με σώμα την ημέρα, 20 (25%) προωθούσαν ≥22 ώρες την ημέρα και λίγες μελέτες (n = 7; 9%) είχαν διάρκεια από 4 ως 21 ώρες την ημέρα.»
Στα ελλιποβαρή βρέφη που ζύγιζαν λιγότερο από 2000 g, η φροντίδα καγκουρό μείωσε την πιθανότητα θανάτου κατά 36%. Μείωσε, επίσης, τον κίνδυνο υποθερμίας, σήψης, υπογλυκαιμίας και επανεισαγωγής στο νοσοκομείο και αύξησε τη δυνατότητα αποκλειστικού θηλασμού..
«Τα νεογνά που έλαβαν φροντίδα καγκουρό είχαν χαμηλότερο μέσο αναπνευστικό ρυθμό, λιγότερες μετρήσεις πόνου και υψηλότερη συγκέντρωση οξυγόνου, καλύτερη θερμοκρασία και μεγαλύτερη ανάπτυξη της περιμέτρου του κεφαλιού.» προσθέτει η ερευνητική ομάδα.
«Αν και οι βελτιώσεις στον αναπνευστικό ρυθμό, την οξυγόνωση και τη θερμοκρασία οι οποίες συνδέονται με την μητρική φροντίδα καγκουρό μπορεί να είναι χωριστά μικρής κλινικής σημασίας, όταν όμως θεωρηθούν μαζί, υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η φροντίδα καγκουρό βελτιώνει συνολικά την υγεία του νεογέννητου γεγονός το οποίο μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη συνέχεια της ζωής» γράφει η ερευνητική ομάδα.
Οι συγγραφείς, επίσης, σημειώνουν τους περιορισμούς της έρευνας που συμπεριλαμβάνουν την μη δυνατότητα να καθορίσουν με ακρίβεια τη σχέση δόσης και ανταπόκρισης ανάμεσα στη διάρκεια της μητρικής φροντίδας καγκουρό και τα αποτελέσματα στην υγεία των νεογέννητων.
Πηγή:
αποσπάσματα από άρθρο στο