Η ψυχική και συναισθηματική ανάτασή μας επέρχεται μόνον όταν αποκατασταθεί η επανασύνδεσή μας με τη φύση

Η πλήρης ψυχική και συναισθηματική ανάταση του ανθρώπου επέρχεται μόνον όταν αποκατασταθεί η επανασύνδεσή του με την φύση
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, ένας αυξανόμενος όγκος έρευνας περιβαλλοντικής ψυχολογίας έχει αποδείξει ότι η αλληλεπίδραση με το φυσικό περιβάλλον – και ειδικά το χώρο του πράσινου – μπορεί να έχει ωφέλιμες ψυχολογικές επιπτώσεις στα περισσότερα άτομα.
Η πράσινη άσκηση είναι δραστηριότητα παρουσία της φύσης. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οδηγεί σε θετικά βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα για την υγεία.
Το ότι έχουμε αποξενωθεί από την φύση δεν χρειάζεται η δική μου επισήμανση για να γίνει γνωστό,είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο.
Το ότι η συμπεριφορά μας απέναντί της και απέναντι στα άλλα είδη του πλανήτη μας – τα οποία θεωρούμε άλογα σε σχέση με την δική μας λογική – είναι σε τέτοιο βαθμό αλαζονική,ώστε να θέλουμε τα πάντα να συμπεριφέρονται όπως εμείς επιθυμούμε – είναι επίσης γνωστό και γεγονός αναμφισβήτητο,και αυτό.
Ο άνθρωπος ξέχασε ότι είναι παιδί της φύσης,ότι μόνο κοντά της και μαζί της νιώθει ευτυχής και πλήρης....

read more:https://botanologia.gr/i-psychiki-kai-synaisthimatiki-anatasi-mas-eperchetai-monon-otan-apokatastathei-i-epanasyndesi-mas-me-ti-fysi/

Η ψυχική και συναισθηματική ανάτασή μας επέρχεται μόνον όταν αποκατασταθεί η επανασύνδεσή μας με τη φύση

Η πλήρης ψυχική και συναισθηματική ανάταση του ανθρώπου επέρχεται μόνον όταν αποκατασταθεί η επανασύνδεσή του με την φύση
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, ένας αυξανόμενος όγκος έρευνας περιβαλλοντικής ψυχολογίας έχει αποδείξει ότι η αλληλεπίδραση με το φυσικό περιβάλλον – και ειδικά το χώρο του πράσινου – μπορεί να έχει ωφέλιμες ψυχολογικές επιπτώσεις στα περισσότερα άτομα.
Η πράσινη άσκηση είναι δραστηριότητα παρουσία της φύσης. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οδηγεί σε θετικά βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα για την υγεία.
Το ότι έχουμε αποξενωθεί από την φύση δεν χρειάζεται η δική μου επισήμανση για να γίνει γνωστό,είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο.
Το ότι η συμπεριφορά μας απέναντί της και απέναντι στα άλλα είδη του πλανήτη μας – τα οποία θεωρούμε άλογα σε σχέση με την δική μας λογική – είναι σε τέτοιο βαθμό αλαζονική,ώστε να θέλουμε τα πάντα να συμπεριφέρονται όπως εμείς επιθυμούμε – είναι επίσης γνωστό και γεγονός αναμφισβήτητο,και αυτό.
Ο άνθρωπος ξέχασε ότι είναι παιδί της φύσης,ότι μόνο κοντά της και μαζί της νιώθει ευτυχής και πλήρης....

read more:https://botanologia.gr/i-psychiki-kai-synaisthimatiki-anatasi-mas-eperchetai-monon-otan-apokatastathei-i-epanasyndesi-mas-me-ti-fysi/

Ράγισε η καρδιά μου -Το υπαρκτό και επικίνδυνο σύνδρομο της «ραγισμένης καρδιάς»

Ράγισε η καρδιά μου – Αλήθεια «ραγίζει η καρδιά μας»; Ας δούμε τι λένε οι επιστήμονες

Η μυοκαρδιοπάθεια Takotsubo ή αλλιώς μυοκαρδιοπάθεια από stress-εναλλακτικά ονομάζεται σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς-και εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις γυναίκες.
Χρόνια έρευνας με βάση το φύλο έχουν δείξει ότι σε θέματα καρδιάς, οι διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλλα αφθονούν.
Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα είναι η προσωρινή καρδιακή κατάσταση που είναι γνωστή ως σύνδρομο  takotsubo ή το «σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς», η οποία περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1990 στην Ιαπωνία....
read more:https://botanologia.gr/ragise-i-kardia-moy-to-yparkto-kai-epikindyno-syndromo-tis-quot-ragismenis-kardias-quot/
botanologia.gr

Η σχέση του στρες με τα αυτοάνοσα νοσήματα

Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς, MD

Είναι τεκμηριωμένο ότι συνθήκες έντονου ψυχολογικού στρες συμβάλουν στην εμφάνιση αυτοάνοσων νοσημάτων.^(1,2) 

Συχνά, αυτό οδηγεί όσους πάσχουν από κάποια αυτοάνοση διαταραχή, στο συμπέρασμα ότι το στρες είναι το κύριο αίτιο εκδήλωσης αυτής της κατηγορίας νοσημάτων. 

Στ’ αλήθεια αυτό που συμβαίνει είναι ότι το άγχος και το στρες είναι παράγοντες που πυροδοτούν μια σειρά αντιδράσεων σε έναν οργανισμό που βρίσκεται ήδη σε διαταραγμένη μεταβολική ισορροπία. 

Είναι απαραίτητη προϋπόθεση να έχουν προηγηθεί σημαντικές μεταβολικές αλλοιώσεις ώστε το στρες να οδηγήσει στην εμφάνιση κάποιου αυτοάνοσου νοσήματος.⁽³⁾

Τι είναι το Στρες;

Στρες είναι η ορμονική απάντηση του οργανισμού σε μια δυσκολία ή απειλή. 

Η λέξη στα αγγλικά σημαίνει τεντώνω, ζορίζω, φέρνω κάτι στα όρια του.

Όταν ακούμε τη λέξη στρες οι περισσότεροι από εμάς σκέφτονται συναισθηματικά στρες, όπως το άγχος για οικονομικά προβλήματα, κάποια απώλεια, χωρισμό ή παρόμοια. 

Όμως επιπρόσθετα του συναισθηματικού στρες, οποιαδήποτε κατάσταση απειλής της επιβίωσης ή απότομη αλλαγή καθιστούν επίσης στρες για τον οργανισμό.

Έτσι μπορούμε να έχουμε μηχανικά στρες όπως ένα χτύπημα, χημικά στρες όπως η έκθεση σε τοξικούς παράγοντες, μεταβολικά στρες όπως η έλλειψη ζωτικών συστατικών, βιολογικά στρες όπως η έλλειψη ξεκούρασης, στρες που οφείλονται σε φυσικούς παράγοντες όπως η έκθεση σε ακτινοβολίες κ.ο.κ.

Στρες και Ανοσοποιητικό Σύστημα 

Ο πρώτος που συνέδεσε το στρες με την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος ήταν ο Hans Selye. 

Ο Selye παρατήρησε ότι υπό συνθήκες απειλής ο οργανισμός εκκρίνει ορμόνες όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη, που αυξάνουν την αντοχή μας στο πόνο, στη κούραση, στη πείνα και μεταξύ άλλων δράσεων εμποδίζουν και μια υπερβολική ενεργοποίηση  του ανοσοποιητικού συστήματος.⁽²⁾  

Σε δυσχερείς συνθήκες ο εγκέφαλος δίνει εντολή στο ορμονικό σύστημα να απελευθερώσει ορμόνες που έχουν σκοπό να αυξήσουν τις αντοχές μας και να προσαρμόσουν τη λειτουργία του οργανισμού σε αυτό που συμβαίνει. Αυτή η αντίδραση έχει στόχο να αυξήσει τις πιθανότητες επιβίωσης σε σχέση με δυσκολίες που προκύπτουν σε φυσικές συνθήκες.

Τέτοια στρες μπορεί να είναι το κρύο, η ζέστη, η έλλειψη τροφής, η επίθεση από κάποιο ζώο και άλλες δύσκολες καταστάσεις. 

Στις παραπάνω καταστάσεις ο κίνδυνος έχει μια συγκεκριμένη και περιορισμένη χρονική διάρκεια, από λίγα λεπτά έως μερικές ημέρες.

Όταν όμως βιώνουμε συνθήκες έντονου συναισθηματικού ή άλλου βιολογικού στρες που διαρκούν μήνες ή μέχρι και χρόνια, η ικανότητα του οργανισμού μας να ανταποκριθεί και να μετριάσει μια υπερβολική ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος μειώνεται σημαντικά.^(1,2)

Η απώλεια της ικανότητας ρύθμισης της λειτουργία του ανοσοποιητικού, έχει ως αποτέλεσμα την εκρηκτική ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος και την εμφάνιση μιας υποβόσκουσας αυτοάνοσης ασθένειας.⁽²⁾

Ανάλογα με τις συνθήκες, την γενετική προδιάθεση του κάθε ατόμου, το είδος του στρες αλλά και τον τρόπο ζωής πλήττονται και διαφορετικά όργανα. Αυτοάνοσες ασθένειες που συνδέονται με στρεσογόνες καταστάσεις είναι ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΣΕΛ), η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, η ψωρίαση, η λεύκη, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η νόσος του Crohn, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η ελκώδης κολίτιδα.^(1-8)

Δεν αρκεί μόνο το Στρες

Παράλληλα όμως με την ύπαρξη έντονου και διαρκούς στρες και για να προκύψει μια αυτοάνοση ασθένεια, θα πρέπει να συνυπάρχουν σημαντικές μεταβολικές διαταραχές που οδηγούν σε μια σταδιακά επιδεινούμενη δυσλειτουργία του οργανισμού σε κυτταρικό και βιοχημικό επίπεδο.^(3-5,7,8) 

Ελλείψεις σε βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία όπως η βιταμίνη D,ο ψευδάργυρος και το μαγνήσιο, η αλλοίωση του μικροβιώματος αλλά και διαταραχές στην ικανότητα του οργανισμού να διαχειριστεί τη φλεγμονή, η αυξημένη πρόσληψη θερμίδων από βιομηχανοποιημένα τρόφιμα, η αυξημένη κατανάλωση ζάχαρης,η έλλειψη άσκησης και η επιβάρυνση από τοξικούς παράγοντες, συνδέονται όλα με αυξημένη επίπτωση αυτοάνοσων νοσημάτων.^(3-15) 

Πριν την εμφάνιση ενός αυτοάνοσου νοσήματος προηγείται μια μακροχρόνια περίοδος όπου δεν υπάρχουν συμπτώματα. 

Σε αυτό το διάστημα συσσωρεύονται μεταβολικές διαταραχές και συχνά ένα έντονο στρες πυροδοτεί την εμφάνιση συμπτωμάτων όπως πόνοι στις αρθρώσεις για παράδειγμα, στην περίπτωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. 

Στη συνέχεια τα συμπτώματα εμφανίζονται με μεγαλύτερη ένταση και συχνότητα μέχρι να έχουμε μια χρόνια εγκατεστημένη νόσο.

Αυτοάνοσα Νοσήματα και Ιατρική Ακριβείας

Μέχρι πρόσφατα η ιατρικές θεραπείες αφορούσαν τον «μέσο ασθενή» και είχαμε την «ιατρική βασισμένη σε στοιχεία». Η ιατρική βασισμένη σε στοιχεία γεννήθηκε τη δεκαετία του ’80 και αφορά στη μελέτη θεραπειών σε μεγάλο αριθμό ασθενών έτσι ώστε να εντοπιστεί η θεραπεία που φέρνει τα καλύτερα αποτελέσματα στους περισσότερους ασθενείς.⁽¹⁶⁾ Αυτή η προσέγγιση μας έδωσε αποτελεσματικές θεραπείες που αφορούν στο «μέσο» ασθενή και λειτουργεί σε πολλές περιπτώσεις, δεν λειτουργεί όμως το ίδιο καλά σε όλους τους ασθενείς.

Σήμερα η ιατρική στοχεύει στην αντιμετώπιση των ασθενών ως μοναδικές βιολογικές οντότητες χρησιμοποιώντας όλα τα διαγνωστικά εργαλεία που έχουν αναπτυχθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες. 

Αυτή η νέα προσέγγιση ονομάζεται ιατρική ακριβείας.⁽¹⁷⁾

Η ιατρική ακριβείας δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι η εφαρμογή όλων όσων γνωρίζουμε συνδυαστικά^.(18) 

Η ιατρική ακριβείας χρησιμοποιεί αναλύσεις που μας δίνουν πληροφορίες από τα γονίδια, από το μεταβολισμό, από το μικροβίωμα, την επίδραση του περιβάλλοντος, αλλά και τα προσωπικά χαρακτηριστικά του κάθε ασθενή όπως ο τρόπος ζωής, η διατροφή και η προσωπικότητα του.⁽¹⁷⁾

Η ιατρική ακριβείας στοχεύει να εντοπίσει την κατάλληλη αγωγή, στον κατάλληλο ασθενή την κατάλληλη στιγμή ώστε να επιτύχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα σε κάθε νόσο και σε κάθε ασθενή ξεχωριστά.⁽¹⁷⁾  

Στην κλινική μας εφαρμόζουμε ιατρική ακριβείας και μέσα από την διενέργεια αναλύσεων που εντοπίζουν την επίδραση του τρόπου ζωής στο DNA κάθε ατόμου (Ανάλυση Τελομερών) και εξετάσεων (Metabolomic Analysis^®) που μας δίνουν στοιχεία για το μεταβολισμό, τις ελλείψεις του κάθε οργανισμού, την κατάσταση του μικροβιώματος και την ανταπόκριση του κάθε ατόμου σε στρεσογόνους παράγοντες.^(3,7,19-22) 

Διαμορφώνουμε θεραπείες ακριβείας που απευθύνονται στο κάθε ασθενή ως μια μοναδική βιολογική οντότητα αναζητώντας τα ειδικά αίτια που προκάλεσαν την ασθένεια σε κάθε ασθενή.

Η ιατρική ακριβείας είναι μια προσέγγιση που αλλάζει ριζικά την οπτική της σύγχρονης ιατρικής και βελτιώνει σημαντικά τα αποτελέσματα των θεραπευτικών παρεμβάσεων με θεραπείες που είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του κάθε ασθενούς.

Στην Υγειά Σας!

πηγή του άρθρου:drtsoukalas.com

Παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας - Ο αγώνας της ψυχικής υγείας

Παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας  σήμερα και ας σταματήσει να είναι "κοινό μυστικό" η κατάθλιψη
"Το αντίθετο της κατάθλιψης δεν είναι ευτυχία, αλλά η ζωτικότητα, και ήταν η ζωτικότητα που φαινόταν να απομακρύνεται από μένα εκείνη τη στιγμή". Andrew Solomon 
Σε αυτή την ομιλία ο συγγραφέας Andrew Solomon εύγλωττος και συναρπαστικός θα μας οδηγήσει στις πιο σκοτεινές γωνιές του μυαλού του κατά τη διάρκεια των ετών που αντιμετώπισε την κατάθλιψη.
Αυτό τον οδήγησε σε ένα "ταξίδι" σε ολόκληρο τον κόσμο,στην επαφή του με άλλους ανθρώπους, στην επικοινωνία του μαζί τους και σε ένα πλήθος συνεντεύξεων με θέμα τους την κατάθλιψη - για να φτάσει να ανακαλύψει,προς έκπληξή του, ότι, όσο περισσότερο μιλούσε, τόσο περισσότεροι άνθρωποι ήθελαν να πουν τις δικές τους ιστορίες.

Σχετικά με τον ομιλητή

Andrew Solomon · Συγγραφέας

Ο Andrew Solomon γράφει για την πολιτική, τον πολιτισμό και την ψυχολογία.

thalia-botanologia.gr

Τα συμπληρώματα βιταμίνης D δεν βελτιώνουν την υγεία των οστών.

Συμπληρώματα βιταμίνης D
Παρά τις συστάσεις των φορέων υγείας σε όλο τον κόσμο, τα συμπληρώματα βιταμίνης D
δεν ωφελούν την υγεία των οστών,δεν αποτρέπουν τα κατάγματα, τις πτώσεις και την οστεοπόρωση σύμφωνα με τη μεγαλύτερη μέχρι τώρα ανασκόπηση των σημαντικότερων ερευνών και μελετών των προηγούμενων χρόνων.
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε η μεγαλύτερη διεθνής μελέτη και επανεξέταση των μέχρι τώρα αποδεικτικών στοιχείων πάνω στο συγκεκριμένο θέμα
Επιδράσεις των συμπληρωμάτων βιταμίνης D στη μυοσκελετική υγεία: 
Συστηματική ανασκόπηση, μετα-ανάλυση και δοκιμαστική διαδοχική ανάλυση
Οι συντάκτες της μελέτης προτρέπουν τους γιατρούς και τους συνταγογράφους να σταματήσουν,
να συμβουλεύουν το κοινό να λαμβάνει τακτικά συμπληρώματα βιταμίνης D...
read more:https://botanologia.gr/ta-sympliromata-vitaminis-d-den-veltionoyn-tin-ygeia-ton-oston-2/

Η παιδική φτώχεια επιβαρύνει τις γνωστικές λειτουργίες εφ’όρου ζωής

Η παιδική φτώχεια μπορεί να έχει διαρκή αποτελέσματα στις γνωστικές λειτουργίες τα οποία μπορεί να συνεχίζονται μέχρι και τα βαθιά γεράματα – δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Pavla Cermakova , MD, PhD, του Τσεχικού Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας στο Klecany της Τσεχίας.

Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε συνθήκες φτώχειας ή που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση από κοινωνική και οικονομική άποψη, είναι πιθανότερο να έχουν χειρότερες γνωστικές λειτουργίες  και νοητικές ικανότητες μετά την ενηλικίωσή τους μέχρι και σε πολύ προχωρημένη ηλικία,σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο τεύχος της Νευρολογίας στις 26 Σεπτεμβρίου του 2018 και στο ιατρικό περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας .
Οι γνωστικές δεξιότητες, οι οποίες περιλαμβάνουν την ικανότητα σκέψης, μάθησης, συλλογισμού, μνήμης και επίλυσης προβλημάτων, αξιολογήθηκαν με βάση σχετικά τεστ.
«Ακριβώς όπως το σώμα, ο εγκέφαλος μεγαλώνει και γηράσκει, αλλά για κάποιους μπορεί να ενηλικιωθεί και να γεράσει γρηγορότερα από τους άλλους», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης dr Pavla Cermakova, καθηγήτρια και ερευνήτρια του Τσεχικού Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας στο Klecany της Τσεχίας.
«Ένα αυξανόμενο σύνολο στοιχείων υποδηλώνει ότι η γήρανση του εγκεφάλου μπορεί να συμβεί πολύ γρήγορα και οι ρίζες αυτής της αιτίας βρίσκονται στην παιδική ηλικία.
Η μελέτη μας εξέτασε έναν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων από διαφορετικά υπόβαθρα και....

read more:https://botanologia.gr/i-paidiki-ftocheia-epivarynei-tis-gnostikes-leitoyrgies-ef-oroy-zois/

Ο 106χρονος γιατρός,μαθητής του Sir Alexander Fleming,εξακολουθεί να εργάζεται ακάθεκτος

Ο παλαιότερος γιατρός της Βρετανίας αρθρογραφεί  ακόμα σε περιοδικά και συμβουλεύει τους ανθρώπους για τις αλλεργίες τους.

Μία ζωή που πολλοί παραγωγοί του Χόλιγουντ θα ζήλευαν:
Ο  Alfred William Frankland είναι 106 ετών και ένας επιστήμονας που άφησε ιστορία στον τομέα της ιατρικής.
Έως σήμερα παραμένει αφιερωμένος στο επάγγελμά του.
Γεννήθηκε το 1912 (!) και ξεκίνησε να σπουδάζει ιατρική τη δεκαετία του ’30. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν επί τρία χρόνια αιχμάλωτος πολέμου.
Μετά τον πόλεμο γύρισε πίσω στην Αγγλία και διδάχτηκε από τον Sir Alexander Fleming, τον άνθρωπο που ανακάλυψε την πενικιλίνη.
Στη συνέχεια έγινε αλλεργιολόγος και εφηύρε ένα σύστημα,τη μέτρηση γύρης, με σκοπό να βοηθήσει τους ανθρώπους να καταλάβουν τι είναι αυτό στην ατμόσφαιρα που τους δημιουργεί αλλεργία.

"Πολύ συχνά με ρωτάνε πώς κατάφερα να ζήσω τόσο πολύ" αναφέρει ο Alfred William Frankland  στο CNNi. "Εγώ τους απαντάω πως πολλές φορές βρέθηκα κοντά στο θάνατο αλλά για κάποιο λόγο δεν έφυγα".

Ακόμη και στα 106 του χρόνια,και έξι μήνες όπως ο ίδιος συμπληρώνει,συναντά και εξετάζει ασθενείς και περιστασιακά γράφει άρθρα σε περιοδικά.
Λατρεύει να διαβάζει περί ιατρικής και να είναι ενημερωμένος για τον χώρο, στον οποίο έπαιξε και ο ίδιος σημαντικό ρόλο.

Εκτός από τη μακροζωία, κάτι που χαρακτηρίζει τον William Frankland είναι η οξυδέρκειά του που παραμένει έως σήμερα υψηλή.
Αυτή την περίοδο γράφει ένα βιβλίο σχετικά με το πώς ανακαλύφθηκε η πενικιλίνη και το βασίζει στον χρόνο που πέρασε με τον Alexander Fleming.
Ένας πρωτοπόρος στις αλλεργίες
Το 1952 στο νοσοκομείο St. Mary του Λονδίνου, ο William Frankland κατάφερε να κάνει γνωστή τη μέθοδό του για τις αλλεργίες, η οποία χρησιμοποιείται παγκοσμίως μέχρι και σήμερα.

Τότε, για να τα καταφέρει, πειραματιζόταν στον εαυτό του…
Το 1955, πειραματίστηκε με τον εαυτό του με το να βάζει το έντομο Rhodnius prolixus να τον δαγκώνει καθημερινά.Βοηθήθηκε σε αυτό το έργο από τη Σχολή Υγιεινής & Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου , η οποία ήταν σε θέση να τον εφοδιάσει με έντομα στα οποία ο Frankland ήταν σίγουρος ότι δεν είχε ποτέ εκτεθεί στο παρελθόν. Τα δαγκώματα προκάλεσαν τελικά μια σοβαρή αναφυλακτική αντίδραση .

Η έρευνα αυτή συνέβαλε στην κατανόηση των αλλεργιών,των αλλεργιογόνων και των ποσοτήτων χορήγησης ώστε να μην είναι τόσο ευαίσθητη οι οργανισμοί.
Τα αποτελέσματα ποικίλλουν ανά άτομο, αλλά η ανοσία στη γύρη βρέθηκε κατά μέσο όρο μετά από τρία χρόνια.
Η ανοσία στα αλλεργιογόνα με βάση το δηλητήριο χρειάστηκε περισσότερο χρόνο και η ασυλία βρέθηκε κατά μέσο όρο μετά από πέντε χρόνια.

"Είχα προκαλέσει αναφυλαξία στον εαυτό μου από ένα ζωύφιο. Σήμερα, δεν θα επιτρεπόταν σε κανέναν να κάνει ένα τέτοιο πείραμα. Τότε όμως, ήμουν αποφασισμένος να μάθω πώς αντιδρούσε ο οργανισμός μου σε κουνούπια, ψύλλους και άλλα πολλά".*

"Το μυαλό μου είναι συνεχώς σε εγρήγορση"
Η "φθορά" των νοητικών ικανοτήτων με την πάροδο του χρόνου είναι κάτι που φοβούνται οι περισσότεροι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και αναπόφευκτη. Το να βρίσκεται το μυαλό σε εγρήγορση και επικεντρωμένο στη ζωή μπορεί πραγματικά να βοηθήσει στη δημιουργία νέων εγκεφαλικών κυττάρων και νευρικών συνδέσεων.
Όταν γερνάς υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις.
Είμαι πολύ μεγάλος για να πάω για τρέξιμο και γενικά για να κρατιέμαι σε φόρμα.
Όμως, σίγουρα έχω το μυαλό μου σε εγρήγορση.
Διαβάζω πολλά επιστημονικά κείμενα,
πιστεύω πως αυτό που με βοηθάει είναι πως έχω μία λογική ζωή.
Δεν καπνίζω, δεν τρώω υπερβολικά και όσο μπορώ γυμνάζομαι.
Να είστε ενεργητικοί σε ό,τι κι αν κάνετε".
*Ο Frankland πίστευε ότι η αύξηση των αλλεργιών οφείλεται στην αυξημένη καθαριότητα και τα επίπεδα υγιεινής στη σύγχρονη ζωή-τη λεγόμενη θεωρία της υγιεινής-
Έχει πει ότι "καταστέλλουμε τη φυσική ανάπτυξη του ανοσοποιητικού μας συστήματος,μέσα από την πολλή καθαριότητα.Στην πρώην Ανατολική Γερμανία, για παράδειγμα, με πολύ κακή κατάσταση εργασίας και στέγασης, οι άνθρωποι ήταν λιγότερο αλλεργικοί"

Στην ιατρική, η "θεωρία της υγιεινής" δηλώνει την έλλειψη πρώιμης παιδικής έκθεσης σε μολυσματικούς παράγοντες , συμβιωτικούς μικροοργανισμούς -όπως η χλωρίδα ή τα προβιοτικά- και τα παράσιτα αυξάνουν την ευαισθησία σε αλλεργικές παθήσεις, καταστέλλοντας τη φυσική ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος .

Κείμενο επιμέλεια-thalia:botanologia.gr

πηγές πληροφόρησης και:
cnn.gr
telegraph.co.uk
independent.co.uk
en.wikipedia.org