Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2017

Οι τέσσερις ζωογόνοι χυμοί του ανθρώπου

Ο Ιπποκράτης, στηριζόμενος στη διδασκαλία των Προσωκρατικών όσον αφορά τα 4 στοιχεία που αποτελούν το Σύμπαν (Γη, Νερό, Φωτιά, Αέρας), υποστήριζε ότι τα 4 αυτά στοιχεία εκδηλώνονται μέσα στο ανθρώπινο σώμα με τους 4 ζωογόνους χυμούς, οι οποίοι με τη σειρά τους προσδιορίζουν την ιδιοσυγκρασία και τη σωματική διάπλαση του ατόμου.

Παρά το γεγονός ότι στη σύγχρονη επιστήμη δεν γίνεται λόγος περί χυμών, εντούτοις είναι αποδεκτή η αντίληψη αναφορικά με τη συνδρομή τεσσάρων βάσεων που απαρτίζουν το ανθρώπινο γονιδίωμα, ήτοι:
αδενίνη (Α),
κυτοσίνη (C),
γουανίνη (G),
θυμίνη (Τ).
Οι τέσσερις αυτές βάσεις του DNA συγκροτούν το κατασκευαστικό σχέδιο του ανθρώπινου σώματος, το οποίο καθορίζει τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά.

Αντίστοιχα οι χυμοί αποτελούν, κατά την αρχαία διδασκαλία, τα δομικά στοιχεία του ανθρώπινου σώματος.
Συνεπώς το σημείο σύγκλισης μεταξύ της αρχαίας διδασκαλίας και της σύγχρονης επιστήμης βρίσκεται στην κοινή αντίληψη περί της υπάρξεως βασικών δομικών λίθων από τους οποίους εξαρτάται η ζωή.

Η κράση των χυμών δεν συντελεί μόνο στη διατήρηση της υγείας, αλλά, σε συνάρτηση με την αναλογία με την οποία υπάρχουν στον καθένα, δημιουργεί και διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση τεσσάρων βασικών τύπων ανθρώπων και συμπεριφορών.

Ετσι λοιπόν ο Αέρας, που είναι υγρός και θερμός, σχηματίζει το αίμα και ο τύπος που δημιουργείται είναι ο Αιματώδης.
Η Φωτιά, που είναι ξερή και θερμή, σχηματίζει την κίτρινη χολή και ο τύπος είναι ο Χολώδης.

Η Γη, που είναι ξερή και ψυχρή, σχηματίζει τη μαύρη χολή και ο τύπος είναι ο Μελαγχολικός.
Το Νερό, που είναι υγρό και ψυχρό, σχηματίζει το φλέγμα και ο τύπος είναι ο Φλεγματικός ή Λυμφατικός.

Ειδικότερα: «αναγνωρίζεται ο χολώδης, ο οποίος θεωρείται δηκτικός και θερμόαιμος, ο αιματώδης, που είναι εύχαρις και ελαφρός· ο φλεγματικός, που χαρακτηρίζεται ως ξηρός και ψύχραιμος· και ο μελαγχολικός, ο οποίος είναι σοβαρός και βαρύς».

Ωστόσο το αίτιο της υπάρξεως ποικιλίας χαρακτήρων αποδίδεται από τον Ιπποκράτη στην περιβαλλοντική επίδραση, γεγονός που δηλώνει ότι οι επιπτώσεις του εξωτερικού περιβάλλοντος δεν περιορίζονται μόνο στις σωματικές, αλλά περιλαμβάνουν και την ψυχική κατάσταση του ανθρώπου.

Δεν θα πρέπει εδώ να λησμονηθεί το γεγονός ότι η σωματική υγεία βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση και με την ψυχική κατάσταση και με τη σωματική διάπλαση του ατόμου.

Οταν οι 4 χυμοί είναι σε ισορροπία, τότε έχουμε υγεία, ήρεμη ιδιοσυγκρασία και ισορροπημένη σωματική διάπλαση.
Οταν οι 4 χυμοί είναι σε ανισορροπία, τότε έχουμε συγκεκριμένα προβλήματα υγείας, μια ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία και σωματικές ιδιομορφίες:

►1. Ο αιματώδης, στον οποίο υπάρχει υπεροχή αίματος στον οργανισμό.
Είναι αισιόδοξος, εξωστρεφής και πολυλογάς.
Ο τύπος αυτός περιγράφεται γενικά σαν καλόκαρδος και ευχάριστος.

►2. Ο φλεγματικός, που χαρακτηρίζεται από υπεροχή φλέγματος στον οργανισμό.
Είναι ήρεμος, ήπιος και αργός.
Οι άνθρωποι του τύπου αυτού περιγράφονται γενικά σαν άτομα δυσκίνητα, αλλά σταθερά στη συμπεριφορά τους.

►3. Ο χολερικός, που είναι θυμώδης, επιθετικός και δραστήριος χολερικός τύπος, που οφείλεται σε υπεροχή κίτρινης χολής.
Τα άτομα που ανήκουν στον τύπο αυτό περιγράφονται γενικά σαν ευερέθιστα και ότι αντιδρούν με ταχύτητα.

►4. Ο μελαγχολικός τύπος, που αποδόθηκε σε περίσσεια μέλαινας χολής στον οργανισμό.
Είναι θλιμμένος, προσεκτικός και αγχώδης.
Χαρακτηρίζεται από σκυθρωπότητα και κατήφεια.
Τα άτομα αυτά γενικά παθαίνουν εύκολα μελαγχολία.

Παρ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι έχουν έναν συνδυασμό και από τα τέσσερα στοιχεία από τα οποία κανένα δεν βρίσκεται στην καθαρή του μορφή.

Ο Ιπποκράτης θεωρεί ότι οι τέσσερις εποχές ενισχύουν ή αποδυναμώνουν αυτά τα τέσσερα υγρά.
Επίσης υποστήριζε ότι οι χυμοί στο σώμα κυμαίνονται ανάλογα με τις εποχές.

Δηλαδή τον χειμώνα το φλέγμα κυριαρχεί εξαιτίας του κρύου.
Την άνοιξη το φλέγμα υπερισχύει αλλά παράλληλα και το αίμα αρχίζει να ενισχύεται επειδή οι μέρες γίνονται όλο και πιο ζεστές.
Το καλοκαίρι το αίμα υπερισχύει, ενώ η χολή σταδιακά δυναμώνει, οπότε και κυριαρχεί το φθινόπωρο.

Τώρα το καλοκαίρι ίσως έχουμε μια ευκαιρία –με τις διακοπές, τον ήλιο, τη θάλασσα, την ξεκούραση και την ανεμελιά– να ανακτήσουμε μια ισορροπία, σωματική και συναισθηματική. Αυτομάτως και διατροφική…

Ξέρετε ότι:

►1. Τα φρούτα και τα λαχανικά θα πρέπει να τρώγονται στην εποχή τους.
Τα περισσότερα φρούτα ωριμάζουν το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, γι’ αυτό θα πρέπει αυτές τις εποχές να «αποθηκεύσουμε» στο σώμα μας βιταμίνες για τον χειμώνα.

►2. Οι περισσότερες τοξίνες αποβάλλονται το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, επειδή τα φρούτα, εντείνοντας τη λειτουργία του εντέρου, βοηθούν να καθαρίσει ο οργανισμός, καθώς και λόγω ζέστης με τον ιδρώτα αποβάλλονται τοξίνες.

►3. Τα λαχανικά θεωρούνται καλύτερη πηγή μεταλλικών αλάτων, ενώ τα φρούτα καλύτερη πηγή βιταμινών.
Αντίθετα από τα λαχανικά, τα φρούτα ωριμάζουν από τον ήλιο.
Κατά παράδοξο τρόπο, η γλυκύτητα των φρούτων επηρεάζεται από την περιεκτικότητά τους σε νάτριο, καθώς και σε σάκχαρα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Συντάκτης:
Αλίκη Πανοπούλου*
* Σύμβουλος διατροφής alpanopoulou@gmail.com
efsyn.gr

Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Πρεβιοτικά και προβιοτικά - οι σύμμαχοι του εντερικού μας συστήματος

Τα πρεβιοτικά -prebiotics- δεν περιέχουν κανένα ζωντανό μικροοργανισμό αλλά βοηθούν στην ανάπτυξή τους.
Τα προβιοτικά -probiotic- είναι φιλικά βακτήρια που ζουν κυρίως στο πεπτικό μας σύστημα.
Σε αυτό μου το άρθρο θα κάνουμε μία πρώτη γνωριμία με τα προβιοτικά και τα πρεβιοτικά και θα δούμε γιατί λαχανικά όπως το ξερό κρεμμύδι αλλά και το «ζυμωμένο» ή τουρσί είναι άκρως απαραίτητο για τη σωστή λειτουργία του εντερικού μας συστήματος.
Τα πρεβιοτικά και τα προβιοτικά αποτελούν βασικές πτυχές μιας σωστής και ολοκληρωμένης θρεπτικής διατροφής καθώς
συμπληρώνουν το ένα το άλλο και συνεργάζονται , με αποτέλεσμα τη βελτίωση της συνολικής υγείας και ευεξίας του εντερικού μας συστήματος και κατ επέκταση του οργανισμού μας.
Και τα δύο , πρεβιοτικά και προβιοτικά , λειτουργούν σε αρμονία το ένα με το άλλο και μια διατροφή , η οποία δεν τα περιέχει μπορεί να αποδυναμώσει το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Λοιπόν..
Πρεβιοτικά
Πολλά τρόφιμα περιέχουν κάποια ιδιαίτερα συστατικά τα οποία ονομάζονται πρεβιοτικά -prebiotics- και τα οποία προάγουν την ανάπτυξη των ωφέλιμων βακτηρίων του εντέρου μας.
Τα πρεβιοτικά δεν περιέχουν κανένα ζωντανό μικροοργανισμό αλλά...

Οι απαραίτητοι για τη διατήρηση της υγεία μας ξηροί καρποί

 
Ξηροί καρποί - ένα από τα υγιεινότερα σνακ.
Οι ξηροί καρποί έχουν πλήθος φυτοθρεπτικών στοιχείων , όπως πρωτεΐνες,
φυτικές ίνες, 
βιταμίνες,
μέταλλα και ιχνοστοιχεία και πάρα πολλά αντιοξειδωτικά. 
Έχουν υψηλές ποσότητες λιπαρών οξέων , όπως τα ω-3 λιπαρά , άκρως απαραίτητα για την διατήρηση της υγείας της καρδιάς μας αλλά και της συνολικής μας υγείας.
Και αν πάμε λίγο βαθύτερα στο θρεπτικό προφίλ των ξηρών καρπών , θα δούμε πολλά αντιοξειδωτικά , όπως τα φλαβονοειδή , τα οποία είναι μια πολύ μεγάλη κατηγορία ουσιών, με κύριο στόχο τους την καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών , οι οπόιες καταστρέφουν τα κύτταρα και προκαλούν πρόωρη γήρανση.
Θα βρούμε το ελλαγικό οξύ , το οποίο μπορεί να μειώσει σημαντικά τον πολλαπλασιασμό και την μετακίνηση καρκινικών κυττάρων , ειδικά εκείνων του καρκίνου του μαστού και του προστάτη.
Θα βρούμε καροτένια, 
ρεσβερατόλη, 
λουτεΐνη ,
κρυπτοξανθίνη....

Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2017

Λιγότερες εγχειρήσεις για πέτρες στη χολή με τη μεσογειακή διατροφή

όταν ακολουθούμε μεσογειακή διατροφή που,όπως γνωρίζουμε,περιέχει
φρούτα,
λαχανικά,
θαλασσινά και ελαιόλαδο, μπορούμε να μειώσουμε κατά πολύ τον κίνδυνο αναπτύξης χολολιθίασης, αναφέρουν Γάλλοι επιστήμονες.

εξετάζοντας στοιχεία από σχεδόν 64.000 γυναίκες, ηλικίας άνω των 50 ετών, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως όσες έτρωγαν περισσότερα όσπρια,
φρούτα,
λαχανικά και δημητριακά -π.χ. ψωμί- ολικής αλέσεως είχαν πολύ λιγότερες πιθανότητες να χρειασθούν εγχείρηση για αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως (χολοκυστεκτομή).

αντιθέτως, όσες ακολουθούσαν μια κυρίως δυτικού τύπου διατροφή που περιλαμβάνει κυρίως επεξεργασμένο κρέας,
πίτσες,
πίτες,
ποτά υψηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ,
σάντουιτς και
πάρα πολλά αλλαντικά, είχαν αυξημένες πιθανότητες να χρειασθούν χολοκυστεκτομή, γράφουν οι ερευνητές στην Αμερικανική Επιθεώρηση Γαστρεντερολογίας (AJG).

τα άλλα είδη δυτικού τύπου διατροφής (π.χ. με πολλά κόκκινα κρέατα, πίτσες, τηγανητά κ.λπ.) δεν φάνηκε να συσχετίζονται με τον κίνδυνο χολοκυστεκτομής.

η χολοκυστεκτομή είναι μία από τις πιο συχνές χειρουργικές επεμβάσεις και συνήθως γίνεται εξαιτίας «πέτρας στη χολή» (χολολιθίαση).

όπως εξηγούν η δρ Αμελί Μπαρέ από το Πανεπιστήμιο Paris Sud, στο Ορσέ, και οι συνεργάτες της, οι εθελόντριες της μελέτης συμπλήρωναν κάθε δύο χρόνια αναλυτικά ερωτηματολόγια για την κατάσταση της υγείας τους, το ιατρικό ιστορικό τους και τον τρόπο ζωής τους.
έπειτα από 18 χρόνια παρακολούθησης, οι 2.778 από αυτές είχαν υποβληθεί σε χολοκυστεκτομή.

όσες ακολουθούσαν πιο πιστά τις επιταγές της μεσογειακής διατροφής είχαν 11% λιγότερες πιθανότητες να χρειασθούν χολοκυστεκτομή, σε σύγκριση με όσες δεν έτρωγαν αρκετά φυτικής προελεύσεως τρόφιμα.

αν και πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν λίθους στη χοληδόχο κύστη, αυτοί συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα (ασυμπτωματικοί), με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ανάγκη για χολοκυστεκτομή.
nature.com
ygeia.tanea.gr
~~~~~~~~~~~~~~~
thalia
botanologia.blogspot.gr

Βιβλίο: The China Study – Η Μελέτη της Κίνας: Αναθεωρημένη και διευρυμένη έκδοση – T. Colin Campbell & ThomasM. Campbell II

H Μελέτη της Κίνας, γνωστή ως The China Study, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Αμερική το 2006, το ίδιο περίπου διάστημα που η ηθική έδινε μέσα μου την τελική μάχη απέναντι σε μια εδραιωμένη διατροφική συμπεριφορά, βασισμένη στον πόνο και την εκμετάλλευση των ζώων.
Ψάχνοντας να στηρίξω κάπου την “παράλογη” για τα τότε ελληνικά δεδομένα απόφασή μου να σταματήσω την κατανάλωση ζωικών, άρχισα να ψάχνω πληροφορίες στο διαδίκτυο και ο τίτλος “The China Study” βρισκόταν όλο και συχνότερα μπροστά μου.
Οι συζητήσεις που είχε προκαλέσει η έκδοση της μελέτης σχετικά με τα οφέλη της φυτοφαγίας στην υγεία ήταν πολλές, ωστόσο οι ενστάσεις μου σχετικά με την χρήση των πειραματόζωων ιδιαίτερα στις μελέτες για τον καρκίνο και οι ανεπαρκείς αναφορές στα δικαιώματα των ζώων με είχαν προκαταβάλει, αρχικά τουλάχιστον, αρνητικά απέναντί της.
Τελικά, η ανάγκη να το διαβάσω δημιουργήθηκε μέσα μου αργότερα όταν, βομβαρδισμένη από πολλές και συχνά αντιφατικές πληροφορίες σχετικά με τα τι και πώς της φυτοφαγίας, θέλησα να ενημερωθώ από μια έγκυρη πηγή για το αν μια φυτοφαγική διατροφή ήταν πράγματι ασφαλής και για το πώς θα έπρεπε να είναι δομημένη, καθώς το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσο χρήσιμα και αν είναι, σίγουρα δεν αποτελούν αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης. Αντίθετα το βιβλίο αυτό, συνιστά προϊόν μιας μακροχρόνιας και σοβαρής επιστημονικής έρευνας.

Ακόμα θυμάμαι την αίσθηση σιγουριάς και ορθότητας που ένιωσα για την επιλογή μου καθώς και το “οπλοστάσιο” των επιχειρημάτων υπέρ της φυτοφαγίας που απέκτησα όταν διάβαζα την πρώτη έκδοση του The China Study στα αγγλικά και έτσι, πριν λίγο καιρό αποφάσισα να το ξαναδιαβάσω, δοκιμάζοντας αυτή τη φορά την μεταφρασμένη, αναθεωρημένη και διευρυμένη έκδοση του.
Και ενώ θεωρούσα ότι είχα εξοικειωθεί με τις μελέτες και τις ιδέες του βιβλίου, βρέθηκα για άλλη μια φορά να κουνάω το κεφάλι μου με επιδοκιμασία και θαυμασμό μπροστά στην πληθώρα των στοιχείων που αποδεικνύουν ότι μια ισορροπημένη φυτική διατροφή είναι ικανή όχι μόνο να προλάβει αλλά ακόμα και να ανατρέψει πολλές ασθένειες.
Στην Μελέτη της Κίνας, ο Τ. Colin Campbell, ομότιμος καθηγητής Βιοχημείας της Διατροφής στο Πανεπιστήμιο του Cornell, σε συνεργασία με τον γιο του Thomas Campbell, παρουσιάζει με λεπτομέρεια πώς ο ίδιος, μεγαλωμένος σε μια γαλακτοπαραγωγική φάρμα και έχοντας υιοθετήσει ένα μοντέλο διατροφής βασισμένο στα ζωικά προϊόντα, μέσα από την ερευνητική του σταδιοδρομία, κατέληξε σε συμπεράσματα που υποδεικνύουν ότι μια διατροφή αποτελούμενη από μη επεξεργασμένες φυτικές πρώτες ύλες μπορεί να είναι ασπίδα απέναντι σε μια πληθώρα ασθενειών όπως ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες, ο διαβήτης και η παχυσαρκία.
Χρησιμοποιώντας την επιστημονική μέθοδο και τα δεδομένα από μελέτες τριών δεκαετιών, οι Campbell διερευνούν τη σύνδεση της διατροφής με τις σοβαρές ασθένειες της σύγχρονης εποχής, ενώ δεν παραλείπουν να θίξουν και άλλα σημαντικά ζητήματα όπως τους κινδύνους που κρύβουν μερικές από τις πιο δημοφιλείς δίαιτες, πολλές από τις οποίες δεν στηρίζονται σε αξιόπιστα επιστημονικά δεδομένα, τον έλεγχο της τροφής που επιτυγχάνουν μέσα από τη διαφήμιση οι εταιρείες παραγωγής επεξεργασμένων τροφίμων και την επιρροή που συχνά αυτές έχουν στην πολιτεία και στην επιστημονική κοινότητα.

Μόνο κάποιος βαθιά εξοικειωμένος με το σύστημα μπορεί να διακρίνει τις ειλικρινείς θέσεις που βασίζονται στην επιστήμη και τις ανειλικρινείς, ιδιοτελείς θέσεις.
Ήμουν κομμάτι του συστήματος για πολλά χρόνια, σε πολύ ανώτερα επίπεδα, και είδα αρκετά ώστε να είμαι σε θέση να πω ότι η επιστήμη δεν είναι πάντα η ειλικρινής αναζήτηση της αλήθειας που τόσοι πολλοί πιστεύουν ότι είναι. Περιλαμβάνει πάρα πολύ συχνά χρήματα, δύναμη, εγωισμό και προστασία των προσωπικών συμφερόντων πάνω από το κοινό καλό. (σελ 314)
Μελετώντας το βιβλίο θα παρακολουθήσουμε πώς ο Τ. Colin Campbell και οι συνεργάτες του αντιλήφθηκαν την σχέση μεταξύ κατανάλωσης ζωικών και εκδήλωσης ασθενειών και ποιες ερευνητικές μεθόδους χρησιμοποίησαν μέχρι να φτάσουν στην εξαγωγή των συμπερασμάτων που οδήγησαν πατέρα και γιο στο να συγγράψουν το παρόν βιβλίο.
Πέρα από την μελέτη των διατροφικών συνηθειών και παραγόντων του τρόπου ζωής που σχετίζονται με την θνησιμότητα λόγω ασθένειας στην ηπειρωτική Κίνα και την Ταϊβάν (γνωστή ως Μελέτη της Κίνας) τα συμπεράσματα τους βασίζονται και σε στοιχεία που προήλθαν από επιπρόσθετα ερευνητικά προγράμματα και εργαστηριακές μελέτες σχετικά με την διατροφή, τα οποία διεξάγονταν παράλληλα.
Ο όγκος και η βαρύτητα αυτών των μελετών όπως διαβάζουμε ήταν τέτοια που, όχι άδικα ίσως, το βιβλίο αυτό έχει χαρακτηριστεί ως το πιο σημαντικό βιβλίο των τελευταίων εβδομήντα πέντε ετών για την διατροφή και την υγεία από τον εκδότη του Living Nutrition Magazine.
Επισκέπτεστε τον γιατρό σας για να λάβετε συμβουλές για την υγεία σας και στην αίθουσα αναμονής βρίσκετε ένα περιοδικό 243 σελίδων με τίτλο “Οικογενειακός γιατρός: Ο οδηγός σας για υγεία και ευεξία.
Το περιοδικό […] είναι γεμάτο από ολοσέλιδες έγχρωμες διαφημίσεις για McDonald’s, Dr Pepper, πουτίγκα σοκολάτας και μπισκότα Oreo.
Αγοράζετε το National Geographic Kids ένα περιοδικό που δημοσιεύεται από την National Geographic Society “για τις ηλικίες των έξι και άνω”, περιμένοντας να βρείτε άρθρα ανάλογα της ηλικίας στην οποία απευθύνεται.
Οι σελίδες του, ωστόσο, είναι γεμάτες διαφημίσεις Twinkies, M&Ms, Frosted Flakes, Froot Loops, Hostess CupCakes και Xtreme Jell-O Pudding Sticks.

Αυτό είναι που οι επιστήμονες και ακτιβιστές τροφίμων στο Πανεπιστήμιο του Γέηλ αποκαλούν τοξικό περιβάλλον τροφίμων.
Είναι το περιβάλλον στο οποίο οι περισσότεροι από εμάς ζούμε σήμερα,γράφει ο John Robbins (σελ. xxvii), o συγγραφέας του Diet for a New America για την Μελέτη της Κίνας, υποδεικνύοντας ένα κατεστημένο που επιβάλλει η βιομηχανία τροφίμων και το οποίο σε καμία περίπτωση δεν στοχεύει στο όφελος των καταναλωτών.
Απ’ ότι φαίνεται όμως υποστηρίζεται, μεταξύ άλλων, ακόμα και από περιοδικά που έχουν ως κεντρικό τους άξονα την διατήρηση της υγείας ή και το σεβασμό προς τα παιδιά.
Και αν μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε ότι τέτοιου είδους “σκευωρίες” ήταν αποτελεσματικές μόνο στην Αμερική, επαναλαμβάνοντας αυτάρεσκα και με μια δόση ψευδούς ανωτερότητας την λέξη “αμερικανάκια” όποτε θέλαμε να υποδηλώσουμε ότι εμείς ως λαός δεν πέφτουμε στην όποια παγίδα, όπως αυτή της βιομηχανίας τροφίμων, τα σύγχρονα δεδομένα της υγείας στη χώρα – επίκεντρο της “μεσογειακής διατροφής” έχουν πάψει πλέον να φαίνονται αισιόδοξα, αφού δεν απέχουν και πολύ από αυτά που περιγράφονται στο The China Study.
Ωστόσο ο T. Colin Campbell τονίζει ότι η ελπίδα ότι η γενετική έρευνα θα οδηγήσει σε φαρμακευτικές θεραπείες για ασθένειες, αγνοεί πιο ισχυρές λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν σήμερα (σελ. xxxiv) εννοώντας ότι η στροφή προς μια φυτοφαγική διατροφή, βασισμένη σε μη επεξεργασμένες τροφές μπορεί να παρεμποδίσει ακόμα και να θεραπεύσει ασθένειες.
Ίσως διαβάζοντας ήδη τα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου αναρωτηθούμε εύλογα, γιατί μια τόσο ουσιαστική και εις βάθος μελέτη δεν έχει ακόμα ανατρέψει τα σύγχρονα διατροφικά δεδομένα παγκοσμίως;
Ο T. Colin Campbell πιστεύει ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους η γνώση αυτή παραμένει άγνωστη στο κοινό είναι ότι αποτύχαμε να μελετήσουμε ή ακόμα και να συζητήσουμε αυτή τη βασική έννοια της διατροφής σε εργαστήρια, αίθουσες διαλέξεων, ιατρικές κλινικές και αίθουσες συνεδριάσεων χάραξης πολιτικών.
Και προσθέτει ότι ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός ότι γίνονται συνεχώς δυναμικές προσπάθειες από μια ολιγαρχία που αποτελείται από τη βιομηχανία, την κυβέρνηση, την ακαδημαϊκή κοινότητα, την ιατρική πρακτική και τα ΜΜΕ να στερήσουν τη γνώση αυτή από το κοινό! (σελ 434).

Και μπορεί η μελέτη αυτή να μην εξετάζει τους ηθικούς λόγους που επιβάλλουν την αποχή από τα ζωικά προϊόντα, πραγματεύεται όμως ενδελεχώς τους περισσότερους συσχετισμούς μεταξύ φυτοφαγίας και υγείας απαντώντας σε όλα τα συναφή ερωτήματα.
Τελικά είναι η vegan διατροφή ασφαλής;
Η απάντηση των συγγραφέων δεν είναι απλώς μια συγκατάβαση, αλλά περισσότερο συνιστά μια δραστική παρακίνηση υπέρ της υιοθέτησής της.

Oι πληροφορίες σχετικά με τα οφέλη της φυτοφαγικής διατροφής με μη επεξεργασμένες τροφές, κατά τη γνώμη μου, είναι η πιο προοδευτική είδηση στην ιστορία της δυτικής ιατρικής.
Μπορεί να είναι ο λιγότερο ταξιδεμένος δρόμος, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα γίνει η λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας του μέλλοντος. Δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή. (σελ. 437) αναφέρει ο T. Colin Campbell.



Εκδ. Συμμετρία, 2017, μτφ Σπύρος Αθανασόπουλος, σελ. 560 [T. Colin Campbel & Thomas M. Campbell II, The China Study: Revised and Expanded Edition: The Most Comprehensive Study of Nutrition Ever Conducted and the Startling Implications for Diet, Weight Loss, and Long-Term Health, 2016]

veganinathens.com

Βιταμίνη Ε – Τα οφέλη για την υγεία μας της διατροφικής βιταμίνης Ε

Βιταμίνη Ε –
Και ακούμε συνέχεια για αυτή.
Να δούμε λίγο και ποια είναι και πως συμπεριφέρεται;
Ναι; Πάμε λοιπόν:
Η διατροφική βιταμίνη Ε βρίσκεται φυσικά σε κάποια τρόφιμα, προστίθεται σε άλλα, και διατίθεται και ως συμπλήρωμα διατροφής – εγώ σε αυτό μου το άρθρο αναφέρομαι στην διατροφική βιταμίνη Ε 
Η “διατροφική βιταμίνη Ε” είναι η συλλογική ονομασία μιας ομάδας λιποδιαλυτών ενώσεων με χαρακτηριστικές ισχυρότατες αντιοξειδωτικές δραστικότητες.
Συγκαταλέγεται μάλιστα ανάμεσα στα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά, καθώς συμβάλλει στην προστασία των κυττάρων από το οξειδωτικό στρες, το οποίο είναι υπεύθυνο για την εκδήλωση επικίνδυνων παθήσεων και για τη γήρανση των ιστών του οργανισμού μας.
Η διατροφική βιταμίνη Ε, σύμφωνα με τα συμπεράσματα των περισσότερων μελετητών από όλο τον κόσμο, κρίνεται απαραίτητη για την πρόληψη των νόσων που σχετίζονται με τη γήρανση.
Η “διατροφική βιταμίνη Ε” περιορίζει την παραγωγή ελεύθερων ριζών και ενδεχομένως μέσω και άλλων μηχανισμών, η βιταμίνη Ε βοηθά στην πρόληψη ή την καθυστέρηση των χρόνιων παθήσεων που σχετίζονται με τις ελεύθερες ρίζες...

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Αιθέρια έλαια σε άψογους συνδυασμούς για τις ρυτίδες μας

Οι ρυτίδες είναι μία φυσική διαδικασία της γήρανσης.
Είναι λεπτές γραμμές που εμφανίζονται στο δέρμα, κυρίως στο πρόσωπο και το λαιμό.
Οι ρυτίδες προκύπτουν
α) από τη σταδιακή μείωση των επιπέδων του κολλαγόνου του δέρματος με αποτέλεσμα αυτό -με την πάροδο του χρόνου- να χάνει την ελαστικότητά του
β) από την κακή διατροφή
γ) από το άγχος και
δ) από την ξαφνική απώλεια βάρους.
Βέβαια πάντα μπορούμε να χρησιμοποιήσετε φυσικές θεραπείες για την πρόληψη -το βασικότερο-των ρυτίδων καθώς και τη σταδιακή μείωσή τους
Και ας ξεκινήσουμε με ένα φυσικότατο απολεπιστικό αλλά και με ισχυρές αντρυτιδικές ιδιότητες μείγμα που θα κάνουμε μόνοι μας.
Λεμόνι και ζάχαρη – ένα άψογο απολεπιστικό μείγμα 
Ο χυμός του λεμονιού έχει έντονη απολεπιστική δράση, απομακρύνει τα νεκρά κύτταρα από την εξωτερική στοιβάδα του δέρματος, το αφήνει απαλό και...