Περιπατητικός διαλογισμός

-. το μυαλό μου μπορεί να πάει σε χίλιες κατευθύνσεις.
-. αλλά υπάρχει ένα όμορφο μονοπάτι, που εδώ περπατώ με την ησυχία μου.
-. σε κάθε μου βήμα φυσάει απαλός άνεμος.
-. σε κάθε μου βήμα, ένα λουλούδι ανθίζει.
-. σε ένα μου βήμα ένας αετός με χαιρετάει
-. και ναι, ο διαλογισμός δεν είναι μόνο να κάθομαι στη σιωπή. 
-. είναι να επιτρέψω στον εαυτό μου να γίνει ένα με τη στιγμή.
     Όταν κάνω διαλογισμό, δεν είμαι στο παρελθόν, 
δεν είμαι στο μέλλον,
δεν είμαι χαμένη στις σκέψεις μου,
είμαι εδώ, είμαι η στιγμή,
η ενέργειά μου γίνεται ΕΝΑ με την ενέργεια του τώρα!!!
Ολόκληρο το είναι μου είναι μια χρυσή μπάλα ενέργειας. 
Κάθε φορά που σκέφτομαι κάτι, αναλογίζομαι κάτι ή χάνομαι σε σκέψεις μου για το χθες ή το αύριο, νιώθω την ενέργειά μου να φεύγει προς άλλες κατευθύνσεις. 
Η χρυσή μου μπάλα ενέργειας κάνει ρωγμές και  διαρρέει και διασκορπίζεται!
Αλλά, όχι αγωνία, 

όχι σύγχυση, απλά πολύ απλά, ξανα-συγκεντρώνομαι και εστιάζω στο τώρα!!! 
Παρατηρώ την αληθινή μου δύναμη που με φέρνει στη στιγμή αυτή που τώρα ζω - πω τώρα ζω...
και νιώθω τη στιγμή...
νιώθω το μεγαλείο της και το αφουγκράζομαι...
και εδώ στην ισχυρότερη αυτή στιγμή, βρίσκω τις καλύτερες λύσεις και βλέπω να αιωρούνται μπρός μου εμπνεύσεις...
γιατί εγώ, όλο μου το είναι έχει γίνει ένα με τη στιγμή...
το σώμα έχει χαλαρώσει,
έχει ηρεμίσει και τα οφέλη φαίνονται στο μυαλό και την ψυχή!!!
Και γιατί διαλογίζομαι περπατώντας?
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι για να διαλογιστείς πρέπει να κάθεσαι σιωπηλός με καθαρό μυαλό. 
Αν και αυτός είναι ένας τρόπος διαλογισμού, δεν είναι ο μόνος τρόπος διαλογισμού.
Ενώ ο καθιστός διαλογισμός μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, μια άλλη εξαιρετική πρακτική είναι ο περιπατητικός διαλογισμός!!!
όταν διαλογίζομαι περπατώντας γίνομαι ένα με τη στιγμή,
γίνομαι ένα με το χώμα που πατώ, γίνομαι ένα με τη Γαία!!! 
Γίνομαι ένα με τον πλανήτη μου!!!
Κάθε που κάθε πόδι μου πατά τη Γη, νιώθω την αγάπη της και της δίνω τη δική μου!!!
Βλέπω το κάθε τι γύρω μου και εμπρός μου...
παρατηρώ...
και σιγά, σιγά οι σκέψεις σβήνουν και γίνομαι ένα με τη φύση γύρω μου!!!
     Έτσι περπατώντας κάνουμε ένα βήμα και αγγίζουμε τη γη με τέτοιο τρόπο που εδραιωνόμαστε στην παρούσα στιγμή, νιώθουμε το τώρα!!!
χωρίς προσπάθεια!!!
το πόδι αγγίζει τη γη με επίγνωση της στιγμής και φτάνεις σταθερά στο εδώ και στο τώρα...
και ξαφνικά είσαι ελεύθερος—ελεύθερος από όλα τα έργα, 
όλες τις ανησυχίες, όλες τις προσδοκίες. 
είσαι παρόν,
ζωντανός και αγγίζεις τη γη!!!
Περπατώντας με αυτόν τον τρόπο, δημιουργείς μια ελευθερία, 
μια γαλήνη και μια ηρεμία που μπορεί να σου επιτρέψει να είσαι πιο δημιουργικός,
πιο χαρούμενος,
πιο ήρεμος...
     Και αν θέλουμε να κάνουμε περιπατητικό διαλογισμό, η πραγματική τέχνη είναι απλώς να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να είναι ελεύθερος στη στιγμή.
Ο περιπατητικός διαλογισμός είναι μια εξαιρετική εναλλακτική του διαλογισμού σε καθιστή θέση και είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος για να καθαρίσουμε το μυαλό μας όταν αισθανόμαστε ανήσυχοι ή ταραγμένοι. 
Και ένας σοφός έλεγε - "Τα βιαστικά μας βήματα μεταφέρουν άγχος και θλίψη στη Γη. 
Αν μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα στην ειρήνη, μπορούμε να κάνουμε δύο, 
τρία, 
τέσσερα και μετά πέντε βήματα για την ειρήνη και την ευτυχία της ανθρωπότητας"

κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-https://botanologia.gr/peripatitikos-dialogismos/

Ένα άρθρο, από αυτά που κατά καιρούς ανακαλύπτω στο διαδίκτυο και μου κάνουν τεράστια εντύπωση : Μια εμπειρία που πρέπει να διαβαστεί από όλους τους ελαιοκαλιεργητές!

Ονομάζομαι Βασίλειος Ξεσφίγγης, και είμαι από την Σταμνά Μεσσολογγίου.
Είμαι μελισσοκόμος και αγρότης.
Εκτός από τα μελίσσια μου έχω στην κατοχή μου και κάποια κτήματα όλα με ελιές καλαμών.
Θα έλεγα ότι είναι αρκετά τα δέντρα για να μπορέσει να ζήσει μια οικογένεια.
Η ελιά καλαμών, είναι η πιο ακριβή ποικιλία ελιάς που έχει η Ελλάδα, είναι μια καθαρά βρώσιμη ποικιλία.

Με τις ελιές αυτές, αν και η τιμή τους μειώνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία, και το εισόδημα συμπιέζεται όλο και πιο πολύ, άξιζε τον κόπο να ασχοληθεί ο παραγωγός, σχετικά περισσότερο από κάθε άλλη ποικιλία της Ελλάδας.
Ωστόσο πρόκειται για ποικιλία που είναι πολύ ευαίσθητη και δεν επιβιώνει παντού.
Για τον λόγο αυτό λίγες περιοχές της Ελλάδας στην Δυτική Στερεά και στην Πελοπόννησο την παράγουν.
Παρόλα αυτά η σημερινή ανάρτηση δεν αφορά μόνο την ελιά καλαμών αφού το γλοιοσπόριο επηρεάζει κάθε τύπο ελιάς, κάθε ποικιλία δηλαδή.
Ο λόγος για το γλοιοσπόριο, ή λατινικά Colletotrichum gloeosporioides.
Πρόκειται για έναν μύκητα που μας ήρθε από το εξωτερικό πριν αρκετά χρόνια άγνωστο πως, και εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα.
Πριν μερικά χρόνια στα μέρη μου, και γενικά στις ασθένειες της ελιάς δεν υπήρχε αυτή η λέξη.
Τρομάζαμε για τον δάκο, ή παλεύαμε το κυκλοκόνιο, μα το γλοιοσπόριο δεν υπήρχε.
Εμφανίστηκε ξαφνικά.
Στην αρχή βρίσκαμε λίγες ελιές σάπιες σε κάθε δέντρο.
Κανείς δεν ανησύχησε, δεν φανταζόμασταν, αυτό που έρχονταν.

Τα τελευταία 2-3 χρόνια ο μύκητας άρχισε να προσβάλει όχι μόνο δέντρα, όχι μόνο κτήματα, μα ολόκληρες περιοχές, απειλώντας ολοκληρωτικά την παραγωγή, κυρίως της ελιάς καλαμών.
Γιατί κυρίως αυτές;
Γιατί η ασθένεια εκδηλώνεται όταν η ελιά παει να αλλάξει χρώμα, από το πράσινο προς το μαύρο.
Έτσι οι ποικιλίες που μαζεύονται πράσινες δεν διατρέχουν προς το παρόν κίνδυνο, ενώ οι ποικιλίες που μαζεύονται μαύρες, όπως π.χ η καλαμών, έχουν μεγάλο θέμα.
Όλες οι ποικιλίες όμως ακόμα και η λαδοελιές όταν ωριμάσει και μαυρίσει ο καρπός μπορεί να προσβληθούν από την ασθένεια.

Οι γεωπόνοι για θεραπεία άρχισαν να συνιστούν μυκητοκτόνα σκευάσματα.
Πολλά και ισχυρά μυκητοκτόνα σκευάσματα.
Ξαφνικά δηλαδή ο κατεξοχήν φιλικός προς την ελιά χαλκός άρχισε να μην την προστατεύει.
Και όσο η αρρώστια προοδεύει τόσο περισσότερα φάρμακα έπεφταν, πάρε και το ένα, ρίξε και το άλλο, δεν έκανες ετούτο, δεν έκανες το εκείνο κτλ.
Δυστυχώς η ιστορία αυτή κατέληξε να γίνει η χαρά των γεωπόνων μάλλον αφού το κόστος παραγωγής εκτοξεύθηκε σε δυσθεώρητα ύψη.

Τώρα θα συνεχίσω με την δική μου ιστορία, αφού τα γνωστά τα ξέρετε όσοι υποφέρετε από αυτό το θέμα…

Μέχρι το 2013 το πράγμα το πάλευα, το κόστος αυξήθηκε μεν, μα την σοδειά την έσωζα.
Το 2014 για καλύτερη καταπολέμηση του μύκητα, αλλά και για πιο φιλικό προϊόν αφού ως μελισσοκόμος δεν μου αρέσει και τόσο να χρησιμοποιώ ισχυρά μυκητοκτόνα έκανα βορδιγάλειο πολτό μόνος μου και ψέκασα τις ελιές.
Ο βορδιγάλειος πολτός γίνεται με χαλκό και ασβέστη, ενώ με την βοήθεια χαρτιού ηλιοτροπίου βρίσκεις τις σωστές αναλογίες.
Αυτός ο πολτός είναι ότι καλύτερο και φιλικότερο για την υγεία του δέντρου της ελιάς, και επιπλέον για την προστασία από τους μύκητες.

Ψεκάζω, ξαναψεκάζω αλλά τζίφος.
Έχασα το 60% της παραγωγής μου, περίπου 6 τόννους υπολογίζω.
Τότε οι γεωπόνοι μου την είπαν, κι εγώ την άκουσα…
-Δεν έκανες ότι σου λέμε, έκανες του κεφαλιού σου…
Τι να πεις σε αυτό;
Κατεβάζεις τα αυτιά και το παραδέχεσαι, έκανα μαλακία!!!
Όμως μια στιγμή κύριοι, που έκανα λάθος αφού ο βορδιγάλειος πολτός θεωρείται top, και από εσάς αγόρασα τα υλικά για να τον φτιάξω, τώρα γιατί βαράτε;
Η απάντηση ήταν ότι κάπου μου ξέφυγαν οι αναλογίες, οπότε ο πολτός δεν προστάτεψε σωστά τον καρπό.
Οκ δεκτό, οι μαλακίες πληρώνονται, και όντως την πλήρωσα.
Η ζημιά από τον μύκητα δεν αποζημιώνεται, αφού ο ΕΛΓΑ σου λέει κύριε μύκητας είναι, ψέκασε να σώσεις τον καρπό σου.
Έτσι πλήρωσα με την απώλεια της συγκομιδής μου.

Κάπως έτσι ήρθε το 2015.
Πήγαινα με βάση τις οδηγίες των γεωπόνων.
Θα ρίξεις αυτό, το έριχνα, θα πάρεις εκείνο, το έπαιρνα, χρειάζεται και το άλλο, φέρτο εδώ.
Δεν υπολόγισα καθόλου κόστος.
Οι γεωπόνοι δεν μπορώ να πω με διευκόλυναν, μου παρείχαν τα πάντα επί πιστώσει, άλλωστε ήμουν φερέγγυος πελάτης ετών με σίγουρη παραγωγή που πλήρωνε πάντα στην ώρα του.
Έφτασα ένα κόστος από ραντίσματα μόνο του φθινοπώρου 1.800 ευρώ.
Δεν έχω κρατήσει σημειώσεις πόσο ήταν το κόστος προ του φθινοπώρου, αλλά κι εκεί δεν έκανα τσιγκουνιές.
Με το που ήρθε ο Οκτώβρης όμως, τα πρώτα δείγματα δεν ήταν καθόλου καλά.
Από μια ελιά που μαύριζε σάπιζε.
Κρύος ιδρώτας με τσάκισε, έτρεξα στους γεωπόνους οι οποίοι με προμήθευσαν επιπλέον μυκητοκτόνα.
Ψέκαζα τα δέντρα την μια ημέρα, και αντι να καλυτερεύσουν χειροτέρευαν.
Ξαναπάω στους γεωπόνους.
Βρε παιδιά έλεος.
Οκ είπαμε πέρυσι έγινε μαλακία, φέτος όμως μέχρι σαπουνάδα που δεν μου δώσατε να ραντίσω, τι έγινε τι φταίει;
Η απάντηση επική, δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
-Βασίλη δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο, πήγαινε και μάζεψε τον καρπό πράσινο γιατί αν μαυρίσει θα τον χάσεις και αυτόν…
-Μα αν τον μαζέψω πράσινο τι χρήματα θα πάρω;
-Δεν ξέρω τι θα πάρεις αν τον μαζέψεις πράσινο, μα ξέρω ότι αν δεν τον μαζέψεις πράσινο θα πάρεις τα τέτοια μου…δεν τα είπε με το όνομα τους γιατί ήταν και η Φρόσω παρόν.

Κόλπος μου ήρθε.
Γιατί σκέτη πράσινη ελιά καλαμών, δεν αγοράζει κανένας έμπορος.
Το να έχεις 10 τόννους μαύρες ελιές, και να πεις στον έμπορο σου ότι έχω και 500 κιλά πράσινες θα το δεχτεί, με τον όρο ότι θα τις πληρώσει 0.30 ευρώ, σε σχέση με το μαύρο που το πλήρωνε τότε 1.20 ευρώ το κιλό.
Ολόκληρη την ποσότητα πράσινη ήταν περιττό να την μαζέψω, και να το έκανα δεν θα μπορούσα να την πουλήσω.
Για να τις βγάλω λάδι ούτε λόγος, πράσινες ελιές καλαμών ούτε 5% λάδι δεν βγάζουν, αφού η ποικιλία είναι αμιγώς βρώσιμη όπως είπα.

Το σκέφτηκα καλά.
Δεν μαζεύω πράσινο, θα τις αφήσω να μαυρίσουν κι ότι θέλει ο Θεός, εξάλλου  είχα κάνει κι ένα σωρό έξοδα που τα χρωστούσα μάλιστα, οπότε η συγκομιδή έπρεπε άν γίνει να γίνει με μαύρο καρπό.
Κι επειδή το έργο αυτό και την πορεία του το είχα ξαναδεί πρίν ένα χρόνο, λέω στην Φρόσω, μην με ενοχλείς μέχρι τις 10 Νοέμβρη για τις ελιές και μου έρθει καμιά συγκοπή.
Τότε θα ξαναπάμε, κι αν είναι οκ θα μαζέψουμε, ενώ αν χάλασαν θα φύγουμε.

Πράγματι πήγαμε τότε.
Και θα σας πω τούτο.
Έφερα μια γύρα μέσα στο κτήμα και με έπιασε τρέλα.
Η όραση μου θόλωσε, ζαλίστηκα έπεσα κάτω και η μύτη μου άρχισε να ματώνει.
Το γλοιοσπόριο για μια ακόμα φορά είχε νικήσει.
Μιλάμε για ολική καταστροφή της παραγωγής.
Το χειρότερο ήταν ότι εφάρμοσα εναντίον του κάθε διαθέσιμο όπλο, δεν υπήρξε τίποτα από πλευράς σκευασμάτων κατά της ασθένειας που να μην έπεσε.
Δεν θέλω να αναφέρω μάρκες και εταιρείες για ευνόητους λόγους.
Βρέθηκα στο νοσοκομείο εκείνη την ημέρα με 22 πίεση, εγώ που πάντα είχα υπόταση, και από τότε παίρνω χάπια για να την κρατάω χαμηλή.
Δεν χάθηκε μόνο η συγκομιδή του 2015, μα κινδύνευαν να χαθούν και τα ίδια τα δέντρα, κόποι δικών μου της οικογένειας μου, και των γονιών μου 45 ετών, αφού υπήρχε το ενδεχόμενο πάντα να σαπίζει πλέον ο καρπός και να είναι ασύμφορη η παραγωγή.
Αυτές οι ελιές ξεκίνησαν να φυτεύονται από τους γονείς μου πριν 45 χρόνια, και συνεχίζω ακόμα εγώ πλέον να φυτεύω.
Δεν είναι μια ιστορία της πλάκας, μια ευκαιριακή καλλιέργεια που απέτυχε, δεν ήμουν χθεσινός καλλιεργητής σε καμία περίπτωση.
Τα δε κτήματα ήταν ραντισμένα, ποτισμένα, κλαδεμένα, και λιπαρισμένα στην ώρα τους κάθε χρόνο.

Ήταν μια ώρα δύσκολη, από όλες τις πλευρές.
Τα χρέη των ελιών τα πλήρωσαν τα μελίσσια, και ευτυχώς βρέθηκαν και καλοί φίλοι που με στήριξαν τον δύσκολο χειμώνα του 2015, έχω αναφερθεί σχετικά σε άλλη ανάρτηση.

Τι θα γινόταν με τις ελιές πλέον;
Καταρχήν τράβηξα ένα μεγάλο Χ στους συγκεκριμένους γεωπόνους.
Τους πλήρωσα μέχρι τελευταίας δεκάρας και έφυγα.
Δεν μου χρησίμεψαν, δεν με βοήθησαν στο παραμικρό, για εμένα δεν είναι γεωπόνοι, μα ντίλερ φυτοφαρμάκων…
Άλλωστε χρειαζόμουν μια νέα αρχή, και η φιλοσοφία μου σε αυτά τα θέματα είναι πως όταν κάνεις  νέα αρχή δεν χτίζεις με υλικά κατεδαφίσεως.
Πήγα σε άλλον γεωπόνο που ούτε τον ήξερα ούτε με ήξερε.
Του λέω με λένε Βασίλη, έχω ελιές και έπαθα αυτό κι αυτό, του είπα τον πόνο μου.
-Μην ανησυχείς καθόλου όταν έρθει το φθινόπωρο θα έρθεις εδώ και εγώ θα σου δώσω να ραντίσεις ….. και δεν θα σου χαλάσει ούτε μια ελιά.
– Με δουλεύεις άνθρωπε μου, τέσσερα ραντίσματα έκανα με αυτόν τον διάολο που μου προτείνεις και δεν γλίτωσε καμία ελιά.
– ΜΜΜΜ καλά τότε ίσως πρέπει να αρχίσουμε τα ραντισματα από νωρίς την άνοιξη να πιάσουμε όλον τον κύκλο του μύκητα…
-Δηλαδή πως την βλέπετε την δουλειά κάτι γεωπόνοι βρε φίλε; Στο τέλος όλων αυτών θα πρέπει μέχρι και στην Συγγρού να βγω για να σας πληρώσω…

Έφυγα κι από εκεί.
Και ρίχτηκα στο διάβασμα, ευτυχώς είμαι τύπος που διαβάζει πολύ, μου αρέσει.
Διάβασα ότι υπήρχε και δεν υπήρχε γύρω από το γλοιοσπόριο, μέχρι και εργασίες σχολείων για το θέμα, με την ελπίδα να βρω μια άκρη μια μέθοδο μια πρόταση διαφορετική, κάτι να πιαστώ τέλος πάντων.
Τζίφος όμως.
Όλα τα συγγράμματα το περιέγραφαν ως κάτι το πολύ απλό που λύνεται με δυο ψεκασμούς με βορδιγάλειο πολτό το φθινόπωρο.
Έτσι άφησα την ελληνική βιβλιογραφία και στράφηκα στην διεθνή, με την βοήθεια και της Φρόσως που μιλάει ξένες γλώσσες.

Βρήκα φως σε βιβλιογραφία εξ Αυστραλίας.
Έχουν κι εκεί ελιές, ούτε που το ήξερα, και έχουν κι εκεί γλοιοσπόριο.
Πως μπορεί να πήγε εκεί άραγε;

Εκεί λοιπόν βρήκα μια φωτογραφία ελαιοκάρπου με γλοιοσπόριο, που δεν έκαναν λόγο για γλοιοσποριο μα για ανθράκωση.

Στην αρχή δεν πίστευα στα μάτια μου, λέω οι καημένοι οι Αυστραλοί, τους σαπίζουν οι ελιές τους δεν ξέρουν ότι είναι γλοιοσπόριο και λένε για ανθράκωση.
Διάβασα όμως σχετικά…
Η ανθράκωση λοιπόν λένε στην Αυστραλία είναι μια ασθένεια που προσβάλει πολλά φρούτα μεταξύ των οποίων και η ελιά.
Για άγνωστους λόγους που σχετίζονται πιθανόν με την κλιματική αλλαγή, οι μικροϊνες του φλοιού του καρπού σπάζουν και τότε ο καρπός αρχίζει και σαπίζει.
Και όπως πάντα όπου υπάρχει σαπίλα ευδοκιμούν μύκητες, όπως ο μύκητας Colletotrichum gloeosporioides.    
BINGO…

Καταλάβατε τι έγινε;
Οι ελιές σάπιζαν λόγω ανθράκωσης και τι πιο λογικό στην σαπίλα να ζουν μύκητες…
Στα ξερά φύλα που σαπίζουν το φθινόπωρο δεν φυτρώνουν μανιτάρια; Και τα μανιτάρια μύκητες είναι.
Και τι κάναμε εμείς έως τώρα;
Προσπαθούσαμε να σκοτώσουμε τον μύκητα, αλλά την αιτία που προκαλεί την σαπίλα δηλαδή την ανθράκωση την αφήναμε να καλπάζει.
Ψάχνω πληροφορίες λοιπόν, πως θεραπεύεται η ανθράκωση πάλι στην Αυστραλία.
Η λύση για την ανθράκωση είναι να δημιουργήσουμε καρπούς με πιο μαλακές Ίνες ώστε να μην σπάζουν και να μην σαπίζει ο καρπός.
Για να το πετύχουμε αυτό ρίχνουμε στο χωράφι γεωργικό ασβέστη, αφού μόνο με την απορρόφηση ασβεστίου πετυχαίνουμε καρπούς με μαλακές ίνες που δεν σπάζουν.
Για την καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου χρησιμοποιούμε ταυτόχρονα και βόριο στο έδαφος.

Αυτά διάβασα πέρυσι τον χειμώνα λοιπόν.
Συνιστούσαν όμως ο γεωργικός ασβέστης να πέσει νωρίς το φθινόπωρο για να προλάβουν να τον απορροφήσουν τα δέντρα μέχρι την επόμενη σεζόν.
Δηλαδή αν πέσει τώρα ο ασβέστης, εξασφαλίζει την παραγωγή του επομένου έτους, κι όχι την τωρινή, γιατί αργεί να απορροφηθεί απο το δένρο.
Εγώ ήμουν ήδη στον Δεκέμβριο κοντά στα Χριστούγεννα του 2015, δεν ήξερα αν προλαβαίνω να σώσω την επόμενη σεζόν του 2016 μα δεν είχα και τίποτα να χάσω, με μόλις 350 ευρώ έκανα τα κτήματα λευκά από τον ασβέστη, έριχνε 4 έως 5 κιλά γεωργικό ασβέστη σε μορφή σκόνης κάτω από κάθε δέντρο ελιάς, συν κάποια γραμμάρια βόριο.
Ήμουν σίγουρος ότι πράττω το σωστό, γιατί όλα τώρα έδεναν μεταξύ τους.
Ωστόσο δεν μπορούσα να δημοσιεύσω κάτι τέτοιο πριν διαπιστώσω το καλό αποτέλεσμα.
Ήδη όμως από την άνοιξη του 2016 ακόμα και τα ίδια τα δέντρα έδειξαν εκπληκτική αλλαγή στο χρώμα των φύλλων τους, που ήταν πλέον βαθύ πράσινο γεμάτα υγεία, εν αντιθέσει με τις εποχές που η ασθένεια θριάμβευε και τα φύλλα ήταν γεμάτα κίτρινες κηλίδες παρόλα τα συνεχόμενα ραντίσματα.

Τώρα βρισκόμαστε στο δεύτερο δεκαήμερο του Οκτωβρίου, ο καρπός έχει ωριμάσει στο 50% και δεν υπάρχει ίχνος σαπίλας.
Οι ελιές, ο καρπός, είναι του καλού παλιού καιρού , χονδρός και γυαλιστερός, ενώ για την προστασία του φυλλώματος έχουν γίνει μόνο 2 φθινοπωρινοί ψεκασμοί με βορδιγάλειο πολτό του εμπορίου που το κόστος τους δεν ξεπέρασε τα 300 ευρώ.

Δεν ξαναπήγα, και ούτε ξέρω πότε θα ξαναπάω σε γεωπόνο αφού είμαι υπερβολικά θυμωμένος μαζί τους.

Γιατί όχι μόνο δεν διστάζουν να σε υπερχρεώσουν ως τον λαιμό, μα δεν μπαίνουν στον κόπο ούτε να διαβάσουν καν, έστω και σε διεθνή βιβλιογραφία για να βρουν τις λύσεις.

Αυτοί βάζουν την ελιά στο μικροσκόπιο, εντοπίζουν τον μύκητα και σου λένε έχεις γλοιοσπόριο.

Μα βρε βλάκα…όπου υπάρχει σαπίλα υπάρχουν και μύκητες, βλάκα ε βλάκα, βόδι μπρρρρρρ…

Το θέμα είναι να σταματήσεις την σαπίλα, και τότε θα φύγει και ο μύκητας.

Αν καθαρίσεις την αυλή σου από τυχόν σάπια φύλλα που έχουν πέσει εκεί τότε δεν θα φυτρώσει κανένα μανιτάρι, γιατί δεν θα έχει τροφή για να φάει και να αναπτυχθεί.

Αν εξασφαλίσεις με τον ασβέστη ότι θα κάνεις καρπό με ελαστικές ίνες που δεν θα σπάσουν τότε δεν θα σαπίσει και το γλοιοσπόριο θα πάψει να υπάρχει, έτσι απλά και χωρίς ραντίσματα.

Πλέον ψωνίζω από την ένωση Αγρινίου ότι χρειάζομαι για τις ελιές για να μην έχω καθόλου επαφή με γεωπόνο, τόσο πολύ τους σιχάθηκα.

Φέτος έχω αρχίσει να διαβάζω και σε ελληνικά site για την ανθράκωση της ελιάς.

Δεν διάβασα όμως ακόμα πως η θεραπεία της βασίζεται στην χρήση γεωργικού ασβέστη.

Οπότε γράφω αυτό το άρθρο για τους Έλληνες ελαιοκαλλιεργητές, μήπως και γλιτώσω κανέναν.

Ως συμβουλή σας λέω ακόμα.

Γεωργικός ασβέστης πρέπει να πέφτει μια φόρα ανα 4 χρόνια στις ελιές.

Βόριο πρέπει να πέφτει είτε κάθε χρόνο από λίγο είτε ανα 3 χρόνια μεγαλύτερη ποσότητα.

Ο γεωργικός ασβέστης δεν έχει θέμα, και 4, και 5 και 6 κιλά ανα δέντρο αν πέσει δεν πειράζει.

Το βόριο όμως θέλει προσοχή γιατί παει με βάση την ηλικία της ελιάς, περίπου 10 γραμμάρια ανα έτος, δηλαδή σε ελιές 10 ετών 100 γραμμάρια βόριο σε κάθε ρίζα ελιά.

Όταν ρίξετε γεωργικό ασβέστη, δεν απαιτείται λίπανση εκείνη την χρονιά, ο ασβέστης θα κάνει την δουλειά πολύ καλύτερα από την λίπανση.

Τα επόμενα 3 χρόνια θα κάνετε λίπανση, ενώ την τέταρτη χρονιά δεν κάνετε λίπανση μα ρίχνετε ασβέστη με βόριο.

Τελος Σεπτεμβρη και στα μέσα Οκτώβρη πρέπει να πέσει βορδιγάλειος πολτός, 2 ραντίσματα ανά 20 ημέρες.

Κάνοντας αυτά, θα ξεχάσετε τι θα πει γλοιοσπόριο και σαπίλα στην ελιά.

Βασίλης Ξεσφίγγης

στις 20.11.16

το άρθρο διάβασα εδώ και μου έκανε τεράστια εντύπωση και για αυτό και το αναδημοσιεύω

botanologia.blogspot.com

Πως κάνω ελιές καλαμών χαρακτές

Οι ελιές καλαμών είναι μια εξαιρετική ποικιλία επιτραπέζιας ελιάς ονομασίας προέλευσης. Καλλιεργείται κυρίως στους νομούς Μεσσηνίας και Λακωνίας και σε σημαντική έκταση της ευρύτερης περιοχής του Αγρινίου.
Ο καρπός συλλέγεται ώριμος από το Νοέμβριο έως τον Ιανουάριο. 
Με την κατάλληλη επεξεργασία, χάραγμα, 

άλμη, 

ξύδι, έχουμε τις χαρακτές ελιές καλαμών σε οξάλμη.
Από τα μέσα Οκτωβρίου έως το τέλος του Ιανουαρίου, ανάλογα με την περιοχή που μένουμε, είναι η εποχή που συλλέγονται οι ελιές. 
Τον Οκτώβριο είναι πράσινες και όσο ωριμάζουν σκουραίνουν μέχρι να μαυρίσουν.
Σ’ αυτό το διάστημα μπορούμε να μαζέψουμε τις ελιές για να τις ετοιμάζουμε όπως θέλουμε.
Υλικά:
10 κιλά ελιές καλαμών
Για κάθε λίτρο νερό περίπου 70gr. χονδρό αλάτι
1 κιλό ξύδι
Λάδι όσο χρειάζεται για να τις καλύψουμε
Εκτέλεση:
Από τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι μέσα Ιανουαρίου είναι η εποχή μαζεύονται οι ελιές και είναι η εποχή για να φτιάξουμε τις δικές μας ελιές. 
Τις ελιές θα τις χαράξουμε, θα τις πλύνουμε και θα τις στραγγίσουμε. 
Στη συνέχεια θα τις βάλουμε σε νερό με χοντρό αλάτι. 
Το νερό θα πρέπει να σκεπάζει τις ελιές. 
Κανονικά το νερό δεν πρέπει να αλλάζει και θα πρέπει οι ελιές να μείνουν για τουλάχιστον στους δύο μήνες.
Για να δούμε εάν η άλμη μας είναι έτοιμη, βάζουμε ένα καθαρό αυγό μέσα στο διάλυμα. 

Εάν το αυγό επιπλέει η άρμη είναι έτοιμη.
Όμως αν θέλουμε να επισπεύσουμε τη διαδικασία μπορούμε να ξεπικρίσουμε τις ελιές πρώτα. Θα τις βάλουμε σε ένα δοχείο με νερό, το οποίο θα αλλάζουμε κάθε μέρα για 10 – 15 ημέρες. 
Μετά τις 10 ημέρες θα δοκιμάσουμε μια και εάν δεν είναι πικρή θα προχωρήσουμε στην επόμενη διαδικασία ειδάλλως θα συνεχίσουμε μέχρι να ξεπικρίσουν.
Πώς διατηρούνται:
Εάν ακολουθήσουμε την πρώτη μέθοδο, θα τις πλύνουμε καλά να φύγει το αλάτι και θα ρίξουμε το ξύδι. 

Θα τις αφήσουμε δύο ημέρες να τραβήξουν το ξύδι. 

Μετά τις δύο μέρες θα τις μεταφέρουμε σε δοχεία τα οποία θα γεμίσουμε με λάδι να καλύπτονται.
Για τη δεύτερη μέθοδο, θα ετοιμάσουμε την άλμη στην οποία θα ρίξουμε το ξύδι. 

Σε κάθε λίτρο άλμης θα βάλουμε 350 ml ξύδι. 

Θα τις βάλουμε σε βάζα με το διάλυμα αυτό και θα ρίξουμε λάδι από πάνω να τις σκεπάσει.
Για καθημερινή χρήση τις βάζουμε σε ένα μικρότερο δοχείο που να τις σκεπάζει το λάδι και διατηρούνται, φυσικά, εκτός ψυγείου .
Καλή Όρεξη!

 παραλλαγή:

Η καλυτερότερη ποικιλία επιτραπέζιας ελιάς.

Εδώ σας δίνω τη συνταγή, όπως μου την έδωσε μια κύρια σε ένα χωριό που την εφάρμοσα από πέρυσι και έγιναν αριστούργημα.

• Βρίσκουμε εξαιρετικής ποιότητας ελιές καλαμών, σκληρές, μέτρια ώριμες

• Πλύσιμο και διάλεγμα, αφαιρούμε πολύ ώριμες, χτυπημένες

• Χαράκωμα

• Στο νερό για 2 περίπου μήνες με αλάτι χωρίς αλλαγές νερού, αυτό κρατάει τη σάρκα τραγανή. 

Για τη δόση του αλατιού, πολλοί κάνουν το κόλπο με το φρέσκο αυγό. 

Μόλις το αυγό επιπλέει και φαίνεται μόνο η κορυφή του έξω από το νερό, σημαίνει ότι το αλάτι είναι στη σωστή δόση. 

Εγώ το έβαλα στην τύχη και πέτυχε.

• Μετά, αφού δοκιμάσουμε αν ξεπίκρισαν, κάθε τρεις μέρες κάνουμε αλλαγή στο νερό, 3-4 φορές

• Τέλος, εκεί που θα αποθηκευθούν, προτιμώ γυάλινα δοχεία αποθήκευσης, βάζω νερο+10% αλάτι +ξύδι και στο τέλος δυο δάχτυλα λάδι ίσα που να σκεπάζει τις ελιές.

Έχω ένα γυάλινο μικρό δοχείο μόνο με λάδι όπου τοποθετώ τις ελιές λίγες μέρες πριν τις καταναλώσουμε - γίνονται πιο γλυκές.

botanologia.blogspot.com

laspistasteria

εσείς ξέρετε τι κατοικοεδρεύει σε ένα φύλλο θυμαριού?

Κοιτάζοντας τη χημική σύνθεση μιας συνηθισμένης τροφής φυτικής προέλευσης αντιλαμβανόμαστε την πολυπλοκότητα που κατοικοεδρεύει εντός της!!!
Ας δούμε λίγο τι κατοικοεδρεύει σε ένα φύλλο θυμαριού και στο αιθέριο έλαιό του!!!
Το Thymus vulgaris κοινώς γνωστό ως “θυμάρι” έχει χρησιμοποιηθεί για πολλούς αιώνες για τις αρωματικές, γαστρονομικές και φαρμακευτικές του ιδιότητες.
Το όνομα θυμάρι προέρχεται από την ελληνική λέξη “θύμος” που σημαίνει θάρρος ή δύναμη.
Τον πρώτο αιώνα μ.Χ., το θυμάρι χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως φαρμακευτικό φυτό, το οποίο αναφέρθηκε στο έργο του Διοσκουρίδη.
Ωστόσο, στην περιοχή της Μεσογείου χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως μπαχαρικό και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.
Πολλές μελέτες έχουν διεξαχθεί σε είδη θυμαριού για τον προσδιορισμό της χημικής τους σύστασης.
Μια μεγάλη ποικιλία χημικών ενώσεων καθώς και...

read more:https://botanologia.gr/thymari-ti-katoikoedreyei-se-ena-fyllo-thymarioy/

thalia - botanologia.gr

Η βοτανοθεραπεία των προηγούμενων αιώνων στη βαλκανική - βικογιατροί

-. η ενασχόλησή μου με τα βότανα, οι έρευνές μου και τα διαβάσματά μου, ειδικά για τους βοτανοθεραπευτές και βοτανολόγους των προηγούμενων αιώνων, πάντα με συναρπάζει και μου δημιουργεί συναισθήματα γαλήνης και ευδαιμονίας!!! - thalia

Η γιατρειά του στομαχιού.
-. αμα μπονείς το στομάχι σου, βράσε καλάθρωπα για χαμομήλι γκαι πιε το!!!
Η ξακουστή χαράδρα του Βίκου ανέδειξε τους Βικογιατρούς, που περιόδευαν σε όλο τον ελλαδικό και τουρκοκρατούμενο βαλκανικό χώρο, αλλά και στην ίδια την Τουρκία, μέχρι τις αυλές των σουλτάνων. 
Πολλές σχετικές ιστορίες κυκλοφορούν, ανάμεσα στην αλήθεια και τον μύθο, για τα επιτεύγματά τους, αποτέλεσμα της πλούσιας φαρμακευτικής χλωρίδας και των γνώσεών τους.
Εκτός από τους εμπειρικούς μεν, αλλά καλοπροαίρετους και έντιμων προθέσεων θεραπευτές, βοτανοθεραπευτικές γνώσεις διέθεταν, ή έλεγαν ότι διαθέτουν, και κάποια περίεργα άτομα.
Η φήμη θέλει ορισμένες γνώσεις αυτών των ατόμων να οδηγούν σε υπερφυσικά αποτελέσματα. 
Διαβάζουμε στον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου:

Hτο μια γρα στην Eγριπο, αλλοτινή βυζάστρα
μάισσα, που κατέβαζε τον ουρανό με τ' άστρα·
με τα χορτάρια κάτεχε, σαν τά 'θελε μαλάξει
να κάμει τ' άσπρο μελανό, την πρόσοψη ν' αλλάξει!!!
Και ναι, αδρές, καθημερινές γνώσεις της θεραπευτικής δράσης των βοτάνων έπρεπε να διαθέτει κάθε άνθρωπος τους περασμένους αιώνες. 
Πώς αλλιώς να βρει γιατρειά, 
πώς αλλιώς να επιβιώσει στον απομονωμένο συνοικισμό, 
στην ποιμενική καλύβα, 
στο απομακρυσμένο χωράφι;
"Οι άνθρωποι μοναχοί τ'ς πήγαιναν και μάζευαν βότανα, τα βράζαν και πίναν το ζουμί τ'ς για να γιάν'νε"

...απόσπασμα από ένα παλιό άρθρο του γιατρού γεράσιμου ρηγάτου

read more:https://botanologia.blogspot.com/2023/11/blog-post_9.html

botanologia.blogspot.com

thalia-botanologia.gr

...αλλά γαρ αίτιος ο εγκέφαλος τούτου του πάθεος, ώσπερ και των άλλων νοσημάτων των μεγίστων.

...η πραγματική λοιπόν αιτία για την αρρώστια αυτή, όπως και για όλες τις σοβαρές αρρώστιες, είναι ο εγκέφαλος!

...ἀλλὰ γὰρ αἴτιος ὁ ἐγκέφαλος τούτου τοῦ πάθεος, ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων νοσημάτων τῶν μεγίστων· 
ὅτῳ δὲ τρόπῳ καὶ ἐξ οἵης προφάσιος γίνεται, ἐγὼ φράσω σάφα.
...αὕτη δὲ ἡ νοῦσος ἡ ἱερὴ καλεομένη ἀπὸ τῶν αὐτῶν προφασίων γίνεται ἀφ᾽ ὧν καὶ αἱ λοιπαί, ἀπὸ τῶν προσιόντων καὶ ἀπιόντων καὶ ψύχεος καὶ ἡλίου καὶ πνευμάτων μεταβαλλομένων τε καὶ οὐδέποτε ἀτρεμιζόντων. 
ταῦτα δ᾽ ἐστὶ θεῖα, ὥστε μηδὲν δεῖ ἀποκρίνοντα τὸ νόσημα θειότερον τῶν λοιπῶν νομίσαι, ἀλλὰ πάντα θεῖα καὶ πάντα ἀνθρώπινα· 
φύσιν δὲ ἕκαστον ἔχει καὶ δύναμιν ἐφ᾽ ἑωυτοῦ, καὶ οὐδὲν ἄπορόν ἐστιν οὐδὲ ἀμήχανον· 
ἀκεστά τε τὰ πλεῖστά ἐστι τοῖς αὐτοῖσι τούτοισιν ἀφ᾽ ὧν καὶ γίνεται. 
ἕτερον γὰρ ἑτέρῳ τροφή ἐστι, τοτὲ δὲ καὶ κάκωσις. 
τοῦτο οὖν δεῖ τὸν ἰητρὸν ἐπίστασθαι, ὅπως τὸν καιρὸν διαγινώσκων ἑκάστου τῷ μὲν ἀποδώσει τὴν τροφὴν καὶ αὐξήσει, τῷ δὲ ἀφαιρήσει καὶ κακώσει. 
χρὴ γὰρ καὶ ἐν ταύτῃ τῇ νούσῳ καὶ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν ἁπάσῃσι μὴ αὐξάνειν τὰ νοσήματα, ἀλλὰ τρύχειν προσφέροντα τῇ νούσῳ τὸ πολεμιώτατον ἑκάστῃ καὶ μὴ τὸ σύνηθες· 
ὑπὸ μὲν γὰρ τῆς συνηθείης θάλλει τε καὶ αὔξεται, ὑπὸ δὲ τοῦ πολεμίου φθίνει τε καὶ ἀμαυροῦται. 
ὅστις δὲ ἐπίσταται ἐν ἀνθρώποισι ξηρὸν καὶ ὑγρὸν ποιεῖν καὶ ψυχρὸν καὶ θερμὸν ὑπὸ διαίτης, οὗτος καὶ ταύτην τὴν νόσον ἰῷτο ἄν, εἰ τοὺς καιροὺς διαγινώσκοι τῶν συμφερόντων, ἄνευ καθαρμῶν καὶ μαγείης.
read more:https://botanologia.gr/alla-gar-aitios-o-egkefalos-toytoy-toy-patheos-osper-kai-ton-allon-nosimaton-ton-megiston/

https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/anthology/literature/browse.html?text_id=222

Τα αιώνια μυστικά του Ιπποκράτη που αξίζει να γνωρίζουμε

Μπορεί να πέρασαν χιλιάδες χρόνια, αλλά τα συμπεράσματα του πατέρα της ιατρικής, όσον αφορά τη σχέση της σωστής διατροφής με την καλή υγεία, εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και σήμερα.
Τα αιώνια μυστικά του Ιπποκράτη
Οι πρώτοι άνθρωποι ήταν αποκλειστικά φυτοφάγοι. 

Φύλλα, βλαστοί και καρποί αποτελούσαν την καθημερινή τους διατροφή.
Με το πέρασμα των χρόνων, άρχισαν να καταναλώνουν κρέας, με την κατάσταση να έχει σήμερα ανατραπεί πλήρως. 
Η σχέση της διατροφής με την υγεία είναι άρρηκτη. 
Ο Ιπποκράτης κατέγραψε με λεπτομέρεια τη σχέση της τροφής με την ασθένεια, τέσσερις αιώνες πριν από τη γέννηση του Χριστού. 
Εξι αιώνες αργότερα, ο Γαληνός προχώρησε σε παρόμοιες καταγραφές.
Στο θέμα αναφέρεται με λεπτομερή τρόπο ο επίκουρος καθηγητής Ογκολογίας και επί σειρά ετών διευθυντής στο νοσοκομείο «Αγιος Σάββας» κ. Γεράσιμος Ρηγάτος, στο βιβλίο με τίτλο "Η διατροφική παράδοση στην Ελλάδα"
Σύμφωνα με τον κ. Ρηγάτο, στα διάφορα έργα της ιπποκρατικής συλλογής, εκφράζονται οι γενικές αρχές της σχολής της Κω για τη διατροφή ως τρόπο διατήρησης της υγείας, αλλά και θεραπείας νοσημάτων. 
Μεταξύ των γενικών υποδείξεων περιλαμβάνεται η ακόριη τροφής, δηλαδή το να μην τρώει κάποιος μέχρι κορεσμού. 
Η υπερβολική λήψη τροφής έχει επιπτώσεις στην υγεία, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Περιορισμοί
Μία άλλη βασική αρχή, είναι η λήψη τροφής σύμφωνα με διάφορες μεταβλητές, όπως η ηλικία, η σωματική διάπλαση, το είδος της εργασίας και η εποχή του έτους. 
Ανάλογοι περιορισμοί ισχύουν, κατά τις ίδιες αντιλήψεις και όσον αφορά τη γυμναστική, η οποία πρέπει, επίσης, να ρυθμίζεται ανάλογα με τις πιο πάνω παραμέτρους.
Για το κρασί, δίνεται έμφαση στη λελογισμένη κατανάλωση και σε άλλες παραμέτρους (ανάμιξη με νερό και περιορισμοί τους θερινούς μήνες). 
Οι οδηγίες είναι πολύ αυστηρότερες και πιο εξειδικευμένες όταν πρόκειται για τη θεραπεία νοσημάτων.
Η δίαιτα ρυθμίζεται και πάλι με τα πιο πάνω κριτήρια, καθώς και άλλα, τα οποία αφορούν το είδος της νόσου, τη φάση στην οποία βρίσκεται (έναρξη, ακμή, λύση, ανάρρωση) και την ιδιοσυγκρασία του ασθενούς. 
Σε αυτές τις περιπτώσεις ?αναφέρει ο Ιπποκράτης… ακόμα και το ψωμί που τρώει ο ασθενής είναι ένα σοβαρό ζήτημα.
Ευεργετικές ιδιότητες
Οι τροφές που αποτελούν φάρμακο από την αρχαιότητα έως σήμερα
Ως φάρμακα εξετάζονταν από τον Ιπποκράτη τα διάφορα είδη τροφίμων. 
Ενδεικτικά αναφέρει ότι το κριθάρι έχει άλλες ιδιότητες αξεφλούδιστο και άλλες ξεφλουδισμένο, άλλες ως καβουρδισμένο ή κριθάλευρο και άλλες ως κρίθινο ψωμί: 
"Αν θέλεις να βράσεις αξεφλούδιστο κριθάρι, το αφέψημα είναι ισχυρό καθαρτικό. 
Όταν καβουρδιστεί, η υγρή και η καθαρτική ιδιότητα αναστέλλονται από τη φωτιά.
Το ακοσκίνιστο αλεύρι έχει μικρότερη θρεπτική αξία, είναι όμως πιο υπακτικό/καθαρτικό.
Το κοσκινισμένο αλεύρι είναι πιο θρεπτικό, αλλά είναι λιγότερο υπακτικό. 
Το σιτάρι είναι πιο ισχυρό και πιο θρεπτικό από το κριθάρι, αλλά λιγότερο υπακτικό, τόσο αυτό όσο και ο χυλός του. 
Το πιτυρούχο ψωμί με κοσκινισμένο αλεύρι είναι πιο θρεπτικό, αλλά λιγότερο υπακτικό"
Το μελίκρητον/νερόμελο είναι λιγότερο κατάλληλο για εκείνους στους οποίους επικρατεί η πικρή/κίτρινη χολή και για εκείνους που εμφανίζουν διόγκωση των σπλάχνων. 
Μαλακώνει τους πνεύμονες, διευκολύνει την απόχρεμψη και περιορίζει τον βήχα. 
Εχει διουρητικές ιδιότητες και μάλιστα σημαντικές.
Το οξύμελι/ξιδόμελο είναι από τα κύρια ροφήματα που η Ιατρική του Ιπποκράτη επιτρέπει και συνιστά να δίνεται σε άτομα με οξέα νοσήματα. 
Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, επιτρέπει και τη χορήγηση κρασιού, αραιωμένου με νερό. 
Είναι αποχρεμπτικό και διευκολύνει την αναπνοή. 
Υπάρχουν, ωστόσο, περιπτώσεις που αντί να ανεβάζει τα πτύελα ώστε να αποβληθούν, τα κάνει γλοιώδη και δυσκολεύει την κατάσταση.
Πρόληψη
Ασπίδα η διατροφή για σοβαρές ασθένειες
Το κόκκινο κρέας συμβάλλει στα καρδιαγγειακά και στον καρκίνο. Το κρεμμύδι κάνει καλό στα μάτια. 
Το πράσο είναι θερμαντικό.
Η ρίγανη βοηθά τη λειτουργία της χολής.
Αρχαία και σύγχρονη Ιατρική συμπίπτουν στις παρατηρήσεις για τη σχέση τροφών με την υγεία.
Ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός περιγράφουν λεπτομερώς τη δράση τους στην υγεία, ενώ και οι σύγχρονοι γιατροί συνδέουν την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών με πρόληψη σοβαρών ασθενειών, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο καρκίνος.
Η σύγχρονη Ιατρική αναδεικνύει τον ρόλο της διατροφής στην πρόληψη:
Το κόκκινο κρέας συμβάλλει στα καρδιαγγειακά και στον καρκίνο, ενώ αυξάνει και τη χοληστερόλη, η οποία οδηγεί σε νεφρική βλάβη. 
Σνακ, γλυκά, ζάχαρη και λιπαρά απορρυθμίζουν το σάκχαρο, οδηγώντας σε καρδιαγγειακά, νεφρική νόσο και αρτηριοσκλήρυνση. 

Αν σε αυτά προστεθεί η κατανάλωση λιπαρών και αλατιού, οδηγούμαστε στο μεταβολικό σύνδρομο.
Φρέσκα φρούτα, λαχανικά, όσπρια, δημητριακά και ψωμί ολικής άλεσης προστατεύουν από τα παραπάνω, καθώς και από την αύξηση της ομοκυστεΐνης, η οποία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για στεφανιαία νόσο.
Το αλκοόλ είναι η δεύτερη καρκινογόνος ουσία μετά τον καπνό.
Τα κουκκιά – σημειώνει – ο Ιπποκράτης είναι θρεπτικά, αλλά προκαλούν δυσκοιλιότητα.
Τα μπιζέλια είναι περισσότερο υπακτικά, όπως επίσης τα λαθούρια και τα φασόλια.
Τα άσπρα ρεβίθια είναι υπακτικά, διουρητικά και θρεπτικά.
Το σκόρδο είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό. 
Ωφελεί το σώμα, βλάπτει τα μάτια και η δράση του εξασθενίζει με το βράσιμο. 
Το κρεμμύδι κάνει καλό στα μάτια, αλλά βλάπτει το σώμα, το οποίο θερμαίνει και ξηραίνει.
Το πράσο είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό. Υγραίνει, σταματά τις ξινίλες και είναι καλό να τρώγεται προς το τέλος του γεύματος. 
Το ράπανο διαλύει το φλέγμα με την καυστικότητά του, είναι θερμαντικό, αλλά και δύσπεπτο. Το μαρούλι είναι δροσιστικό, αλλά προκαλεί αδυναμία στο σώμα.
Το σέλινο είναι διουρητικό. 
Η φρέσκια αντράκλα/γλιστρίδα δροσίζει και ως τουρσί θερμαίνει.
Η τσουκνίδα έχει καθαρτική δράση. 
Το βλίτο διευκολύνει τις κενώσεις. 
Η ρίγανη θερμαίνει και βοηθά τη λειτουργία της χολής. 
Το θυμάρι είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό.
Ο Γαληνός αναφέρει ότι το ρύζι σταματάει τη διάρροια και οι φακές διευκολύνουν τις κενώσεις. 

Αν βραστούν δεύτερη φορά, ξηραίνουν τα ρεύματα της κοιλιάς. 
Το σουσάμι χορταίνει γρήγορα, η πέψη γίνεται αργά και η τροφή που δίνει στο σώμα είναι λιπαρή. Το πεπόνι είναι διουρητικό και υπακτικό και καθαρίζει το δέρμα. 
Τα αγγούρια είναι διουρητικά, ενώ τα σύκα έχουν αξιόλογη καθαρτήρια ιδιότητα.
"Περί διαίτης"
Τι πρέπει να τρώνε οι παχύσαρκοι
Ειδική δίαιτα για τους παχύσαρκους είχε περιλάβει ο Ιπποκράτης στο "Περί διαίτης υγιεινής" έργο του.
Για τους παχύσαρκους, ο πατέρας της Ιατρικής ανέφερε χαρακτηριστικά: "Πρέπει δε, οι μεν παχύσαρκοι να βαδίζουν ταχύτερα, οι δε λεπτοί ησυχότερα"
Για την εργασία και τη διατροφή γράφει:
"Οι παχείς και όσοι θέλουν να γίνουν λεπτοί, πρέπει όλες τις ταλαιπωρίες, εργασία, οδοιπορία να τις κάνουν όσο είναι νηστικοί. 

Να τρώνε ενώ ακόμη είναι λαχανιασμένοι από τον κόπο και χωρίς να δροσιστούν πρώτα και αφού προηγουμένως έχουν πιει νερωμένο κρασί και όχι πολύ δροσερό.
Καρυκεύματα
Τα φαγητά να τα παρασκευάζουν με σουσάμια ή με καρυκεύματα και με τον ίδιο τρόπο και τα άλλα κι ας είναι πιο λιπαρά, διότι έτσι θα χορτάσουν με λιγότερο φαγητό! 
Και να τρώνε μία φορά την ημέρα και να μην κάνουν λουτρό, να κοιμούνται σε σκληρό κρεβάτι και να περπατούν ελαφρά ντυμένοι, όσο πιο πολύ γίνεται"
Ο Ιπποκράτης έδινε έμφαση και στις καθάρσεις, οι οποίες είχαν τη θεωρητική τους στήριξη στη χυμοπαθολογία, δηλαδή την πύκνωση και αραίωση τεσσάρων χυμών του ανθρώπου - αίμα, φλέγμα, κίτρινη χολή και μαύρη χολή-.
Δημήτρης Καράγιωργας- iribeyond.com

botanologia.blogspot.com