Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022

Παραδοσιακό παντεσπάνι


Σε όλες οι κουζίνες του κόσμου υπάρχουν λιτές,
οικονομικές και απέριττες συνταγές, η αποθέωση της φαντασίας και της ευρηματικότητας, οι οποίες έχουν "ξεπηδήσει" μέσα από από τα "ταπεινά βιβλία μαγειρικής" των αγροτών της υπαίθρου και των εργατών των μεγάλων εργατουπόλεων.
Πολλές από αυτές είναι συνταγές αρχαίας προέλευσης, οι οποίες επιβίωσαν στο πέρασμα του χρόνου, καθώς η λαϊκή γνώση τις ενστερνίστηκε,
ριζώθηκαν στις κουλτούρες των λαών,
καταγράφηκαν στο πολιτισμικό τους DNA, που ούτε οι αλλαγές στις αστικές συνήθειες κατάφεραν να τα εξαλείψουν.
Ο τρόπος που μαγείρευαν τις συνταγές αυτές έδινε ένα αίσθημα κορεσμού και χάριζαν στον οργανισμό πολλά φυτοθρεπτικά συστατικά, κάτι που σίγουρα, πολλά άτομα ούτε καν το γνώριζαν, απλά τα έτρωγαν για να επιβιώσουν.
Τέτοια παράδειγμα είναι η “Sopa de farigola” ή “Sopa de tomillo” της Καταλωνίας,
το Pappa al pomodoro της Τοσκάνης
η panzanella της τοσκάνης, αλλά και άλλων περιοχών της κεντρικής Ιταλίας
η περίφημη κρεμμυδόσουπα της Λυών - soupe à l’oignon à la lyonnaise 
το απέριττο gulyás της Ουγγαρίας 
και στα δικά μας - δεν ξεχνάμε τον τραχανά, αγαπημένο πιάτο όλης της Ελλάδας,
τα τουτουμάκια, το περίφημο ζυμαρικό της Πελοποννήσου,
τις περίφημες πίτες της Στερεάς Ελλάδας και της Ηπείρου...
Στο σημερινό μου άρθρο θα σας δώσω τη συνταγή ενός αγαπημένου γλυκού, διότι εκτός από τις συνταγές μαγειρικής που έχουν καταγραφεί στα κατάστιχα της μνήμης μας, έχουν καταγραφεί και πάμπολλες συνταγές ζαχαροπλαστικής...και...
Παντεσπάνι, το αγαπημένο, απλό,
χωρίς περιττές φιοριτούρες, από ένα παμπάλαιο τετράδιο της γιαγιάς μου!!!
Υλικά
10 αυγά - χωρισμένα σε ασπράδια και κρόκους
10 κουταλιές της σούπας σιμιγδάλι
10 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
βανίλια ή κάποιο άλλο άρωμα που αρέσει τη στιγμή εκείνη
ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού
βούτυρο για το ταψί
Σιρόπι
3 ποτήρια νερού ζάχαρη
3 ποτήρια νερό
σταγόνες χυμό λεμονιού
Και
Προθερμάνω το φούρνο μου στους 170 ή 180°C - ή ανάλογα με το φούρνο
Χωρίζω τα αυγά σε κρόκους και ασπράδια
Χτυπάω τα ασπράδια με το χυμό λεμονιού μέχρι να γίνει σφιχτή μαρέγκα.
Σ' ένα άλλο μπολ χτυπάω τους κρόκους με τη ζάχαρη,
τη βανίλια και το ξύσμα μέχρι να ασπρίσουν.
Προσθέτω το σιμιγδάλι και ανακατεύω
Στη συνέχεια προσθέτω τη μαρέγκα και ανακατεύω πολύ μαλακά, να ομογενοποιηθεί
Βουτυρώνω πολύ καλά με αγνό βούτυρο ένα ταψί Ν° 32 και ρίχνω το μείγμα, απλώνοντάς το να πάει παντού.
Ψήνω για 40 λεπτά ή μέχρι το μαχαίρι που θα το δοκιμάσω να βγει καθαρό.
Είναι βασικό - δεν ανοίγω τον φούρνο ποτέ πριν τα 30'.
Σιρόπι
Βάζω τα υλικά για το σιρόπι σε μια κατσαρόλα και ανακατεύω μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. 
Απ' την ώρα που θ' αρχίσει να βράζει, το αφήνω ακόμα για 6'
Ρίχνω το ζεστό σιρόπι όταν το γλυκό μου είναι τελείως κρύο.
Το αφήνω να "ξεκουραστεί"  ένα ολόκληρο βράδυ και 
το κόβω την επόμενη!
Τελικά τι είναι το παντεσπάνι;
Είναι μια λεπτή, αφράτη ζύμη, που αποτελείται από αλεύρι, αυγά, ζάχαρη και βούτυρο - σε κάποιες συνταγές το βούτυρο παραλείπεται.
Η ιστορία του ξεκινάει από εποχές πολύ πιο παλιές από την εποχή της Αναγέννησης. 
Λέγεται πως κάπου εκεί τον 16ο αιώνα, κάποιος ευφάνταστος ζαχαροπλάστης παρουσίασε ένα τέτοιο αφράτο γλυκό στην ισπανική αυλή. 
Αυτό ήταν - από το γαλλικό pain d’ Espagne, δηλαδή ισπανικό ψωμί, προήλθε το παντεσπάνι.
Και όταν επινοήθηκε το baking powder το παντεσπάνι "φούσκωσε" ακόμα περισσότερο. 
thalia

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου