Θεραπεία του Αλτσχάιμερ σε μια... καρύδα;

 Τον τίτλο του «διαβήτη τύπου 3» προτείνουν για τη νόσο Αλτσχάιμερ ορισμένοι ειδικοί, καθώς πιστεύουν ότι προκαλείται από την αντίσταση ιστών του εγκεφάλου στην ινσουλίνη.
Κάποιοι ασθενείς έβαλαν «φρένο» στην ασθένεια τρώγοντας... έλαιο καρύδας

Είναι μια «μάστιγα» που πλήττει σημαντικό κομμάτι του «αεί γηράσκοντος» πληθυσμού – οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι 115 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως θα πάσχουν από τη νόσο Αλτσχάιμερ ως το 2050 – στερώντας από τον άνθρωπο τον... εαυτό του.

Και όμως η επιστήμη παρά την πρόοδό της δεν φαίνεται - ακόμη - να μπορεί να βρει μια οριστική θεραπεία για τη νευροεκφυλιστική αυτή ασθένεια.

Τα τελευταία χρόνια μια θεωρία η οποία κερδίζει έδαφος μέσα από μελέτες αλλά και ανέκδοτες αναφορές έρχεται να δώσει νέα πνοή σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση ορισμένων περιπτώσεων της νόσου.

Σύμφωνα με αυτήν, η νόσος Αλτσχάιμερ δεν είναι τίποτε άλλο από μια μορφή διαβήτη – κάποιοι ειδικοί την αποκαλούν μάλιστα «διαβήτη τύπου 3» – που έρχεται να συμπληρώσει το «παζλ» των δύο άλλων μορφών διαβήτη τις οποίες γνωρίζουμε ως σήμερα.

Την ίδια στιγμή, με βάση τη συγκεκριμένη φιλοσοφία, ασθενείς αναφέρουν ότι έβαλαν «φρένο» στον θάνατο του εγκεφάλου τους καταναλώνοντας ένα απλό... λάδι, και συγκεκριμένα έλαιο καρύδας, το οποίο παρέχει στον εγκέφαλο ένα εναλλακτικό «καύσιμο» λειτουργίας καθώς εκείνος, λόγω του διαβήτη, δεν κάνει καλή χρήση της γλυκόζης. 

Αντίστοιχη δράση έχουν και άλλα τρόφιμα, μεταξύ των οποίων και η δική μας φέτα! 

«Το Βήμα» ακολουθεί σήμερα τα χνάρια αυτής της ιστορίας που ελπίζεται να προσφέρει στην επιστημονική κοινότητα έναν... διαβήτη για να χαράξει καινούργιους δρόμους ενάντια στο Αλτσχάιμερ.

Η Μέρι Νιούπορτ και ο σύζυγός της Στιβ κατά τη διάρκεια επίσκεψής τους στη Θεσσαλονίκη το 2010, οπότε η δρ Νιούπορτ έδωσε ομιλία σε διεθνές συνέδριο σχετικά με την περίπτωση του συζύγου της.

Ο 63χρονος σήμερα Στιβ Νιούπορτ ο οποίος ζει στη Φλόριδα διαγνώστηκε πριν από περίπου εννέα χρόνια με Αλτσχάιμερ, που φαινόταν να εξελίσσεται ραγδαία.

Εργαζόταν ως λογιστής - καταπιανόταν με τους αριθμούς σε ολόκληρη τη ζωή του - και ξαφνικά τα νούμερα άρχισαν να του κάνουν… νούμερα. 

Γρήγορα έχασε την ικανότητα να διαβάζει, παρουσίαζε σύγχυση, δεν ήταν σε θέση να τρέξει ή να βγει έξω μόνος του. «Μέρα με τη μέρα έχανε τον εαυτό του» εξιστορεί στο «Βήμα» η σύζυγός του Μέρι Νιούπορτ, νεογνολόγος και υπεύθυνη του Τμήματος Νεογνολογίας σε νοσοκομείο στην Τάμπα της Φλόριδας. 

Οι συμπτωματικές θεραπείες για το Αλτσχάιμερ δεν φάνηκε να βοηθούν τον ασθενή, ενώ και οι προσπάθειες να εισαχθεί σε κλινικές δοκιμές πειραματικών φαρμάκων έπεσαν στο κενό, καθώς ο Στιβ «κοβόταν» στις απαραίτητες προκαταρκτικές δοκιμασίες.  

«Τα σκορ του ήταν τραγικά χαμηλά και έτσι οι ερευνητές δεν τον επέλεγαν για τις δοκιμές». 

Εκείνη την εποχή είχε αρχίσει να κυκλοφορεί η ιδέα περί σύνδεσης του Αλτσχάιμερ με τον διαβήτη και η Μέρι αποφάσισε - με γνώμονα και τις ιατρικές γνώσεις της - να «σκαλίσει» όσο περισσότερο μπορούσε το θέμα.

«Διάβασα τη θεωρία περί διαβήτη του εγκεφάλου και είδα ότι για να παραχθούν κετόνες, το εναλλακτικό δηλαδή καύσιμο του εγκεφάλου όταν εκείνος δεν χρησιμοποιεί τη γλυκόζη, πρέπει ο ασθενής να λαμβάνει τριγλυκερίδια μέσης αλυσίδας (medium chain triglycerides, MCT) τα οποία, όπως ανακάλυψα, περιέχονται στις μεγαλύτερες δυνατές ποσότητες στο έλαιο καρύδας».

Πώς επιδρά το λάδι της καρύδας;

Ποια είναι η βασική ιδέα πίσω από τη χρήση του λαδιού καρύδας ως θεραπείας για το Αλτσχάιμερ; Συνοψίζεται στο ότι η εκφυλιστική νόσος αποτελεί ουσιαστικώς έναν τύπο διαβήτη του εγκεφάλου στο πλαίσιο του οποίου εμφανίζεται αντίσταση στην ινσουλίνη (όπως μπορεί να συμβεί και με όλους τους άλλους ιστούς του οργανισμού, εξαιτίας κυρίως του σύγχρονου ανθυγιεινού τρόπου ζωής και διατροφής) που οδηγεί τα κύτταρα στο να μην μπορούν να δεχθούν τη γλυκόζη, το βασικό καύσιμο για τη λειτουργία τους.

Χωρίς γλυκόζη τα κύτταρα τελικώς πεθαίνουν.

Υπάρχει όμως και ένα εναλλακτικό καύσιμο, οι κετόνες, οι οποίες μεταβολίζονται στο ήπαρ μετά την κατανάλωση τριγλυκεριδίων μέσης αλυσίδας

περιέχονται στη μεγαλύτερη συγκέντρωσή τους:

στο έλαιο καρύδας και

σε μικρότερες συγκεντρώσεις στο έλαιο που προέρχεται από τους καρπούς του φοινικόδεντρου - palm kernel oil -

στο κατσικίσιο γάλα

ακόμη και

στη φέτα

 «είστε τυχεροί λοιπόν εσείς στην Ελλάδα που έχετε σε αφθονία τυριά και γάλατα»

λέει η κυρία Νιούπορτ επισημαίνοντας πάντως ότι τα MCT δεν περιέχονται στο πολύτιμο από πολλές άλλες απόψεις και άφθονο στη χώρα μας ελαιόλαδο).

Η ιδέα περί «διαβήτη τύπου 3» φαινόταν εξαρχής να έχει βάση: δεν είναι προφανώς τυχαίο ότι σύμφωνα με στοιχεία τα άτομα με διαβήτη έχουν δέκα φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν τη νόσο Αλτσχάιμερ - μάλιστα φάρμακα του διαβήτη χρησιμοποιούνται σε κλινικές δοκιμές για το Αλτσχάιμερ-

Δεν είναι επίσης προφανώς τυχαίο ότι τόσο ο διαβήτης όσο και το Αλτσχάιμερ έχουν μετατραπεί ήδη σε «πανδημίες» της σύγχρονης κοινωνίας.

Δύο νόσοι που φαίνεται να προχωρούν «χέρι-χέρι» μετρώντας ολοένα και περισσότερα «θύματα»…

Μελετώντας και ψάχνοντας, η Μέρι αποφάσισε να δοκιμάσει να κάνει την ιδέα πράξη.

«Ξεκίνησα να δίνω στον Στιβ αρχικώς με το πρωινό του μία με δύο κουταλιές του γλυκού έλαιο καρύδας, το οποίο μπορεί κάποιος να βρει σε ένα απλό κατάστημα υγιεινής διατροφής, ακόμη και σε σουπερμάρκετ στις ΗΠΑ.
Ωστόσο όποιος επιθυμεί να προμηθευτεί έλαιο καρύδας πρέπει να είναι προσεκτικός ώστε να μην είναι υδρογονωμένο: και αυτό διότι τα υδρογονωμένα έλαια είναι ανθυγιεινά και επικίνδυνα για την υγεία, όπως τα τρανς λιπαρά οξέα».

Η Μέρι είχε διαβάσει ότι οι παρενέργειες λήψης του ελαίου καρύδας ήταν μικρές - η μεγάλη κατανάλωσή του συνδέεται με στομαχικές διαταραχές και διάρροιες - ωστόσο ο Στιβ δεν εμφάνισε οποιαδήποτε ανάλογη παρενέργεια. «Οσο για τις αναφορές σχετικά με το ότι το έλαιο καρύδας αυξάνει τη χοληστερόλη, αυτές αποδείχθηκε μέσα από μελέτες ότι δεν ισχύουν. Αντιθέτως έχει φανεί ότι το συγκεκριμένο έλαιο αυξάνει τα επίπεδα της "καλής" HDL χοληστερόλης, γεγονός που σημαίνει ότι δρα ευεργετικά για τον οργανισμό».

Θεαματική βελτίωση

Μέσα σε ελάχιστες ημέρες ο ασθενής άρχισε, με τη βοήθεια του ταπεινού λαδιού, να παρουσιάζει σημαντική βελτίωση.  

«Η βελτίωση εμφανίστηκε ουσιαστικώς μέσα σε τέσσερις ώρες από την πρώτη λήψη του λαδιού με το πρωινό, καθώς η παραγωγή κετονών από το ήπαρ είναι άμεση.

Δεν ήξερα όμως τότε εάν ήταν απλή τύχη, αν είχαν εισακουστεί οι προσευχές μου ή εάν το λάδι πραγματικά βοηθούσε.

Η βελτίωση όμως συνεχίστηκε και εγώ άρχισα να δίνω το λάδι στον Στιβ σε κάθε γεύμα της ημέρας - μαγείρευα και εξακολουθώ να μαγειρεύω τα πάντα με αυτό και μάλιστα καταναλώνω και εγώ τα ίδια φαγητά, αφού πιστεύω ότι το έλαιο μπορεί να δράσει και προληπτικά θωρακίζοντας τον εγκέφαλο.

Κατέληξα στο ότι απαιτούνται μεγαλύτερες δόσεις του ελαίου μέσα στην ημέρα διότι η αύξηση των επιπέδων των κετονών διαρκεί για 2-3 ώρες από τη λήψη, οπότε χρειάζεται να γίνει και πάλι χορήγηση της "ελαιοθεραπείας".

Δύο με τρεις μήνες μετά την έναρξη λήψης του ελαίου ο Στιβ ήταν πλέον σε θέση να τρέχει, να διαβάζει, να κάνει δουλειές στο σπίτι, να χρησιμοποιεί τα εργαλεία του, να πηγαίνει βόλτες μόνος του.

Οι μαγνητικές τομογραφίες δύο χρόνια μετά την έναρξη της θεραπείας έδειξαν ότι δεν υπήρχε περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης του εγκεφάλου του.

Είχε σε μεγάλο βαθμό βρει τον εαυτό του χάρη σε ένα λάδι, εκεί που οι συμβατικές θεραπείες είχαν αποτύχει».

Η ιστορία της Μέρι και του Στιβ πήρε μεγάλες διαστάσεις και το ζευγάρι έγινε γνωστό μέσα από τηλεοπτικά δελτία και σόου στις ΗΠΑ. Η Μέρι έφτιαξε το δικό της blog (http://www.coconutketones.com) το οποίο μετετράπη σε «γέφυρα» επικοινωνίας με ασθενείς από ολόκληρο τον κόσμο.

Οπως μας λέει: «Εχω λάβει εκατοντάδες e-mails στα οποία ασθενείς αναφέρουν τις προσωπικές ιστορίες τους, μας μεταφέρουν πόση δόση του ελαίου καρύδας λαμβάνουν και ποια είναι η εξέλιξη της νόσου τους. Από το σύνολο των μηνυμάτων φαίνεται ότι ποσοστό που δεν ξεπερνά το 10% των ασθενών δεν αποκρίνεται στο έλαιο».

Η δρ Νιούπορτ αποτύπωσε επίσης την ιστορία του Στιβ στο βιβλίο «Alzheimer's Disease: what If there was a Cure? The Story of Ketones» (σε ελεύθερη μετάφραση Νόσος Αλτσχάιμερ: Και αν υπήρχε θεραπεία; Η Ιστορία των Κετονών, εκδόσεις Basic Health Publications), ενώ κατά καιρούς παρουσιάζει την περίπτωση του συζύγου της σε συνέδρια (αυτό συνέβη και το 2010 στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια παγκόσμιου συνεδρίου για το Αλτσχάιμερ).

Η κυρία Νιούπορτ μας πληροφορεί ότι ο Στιβ εμφανίζει τα τελευταία χρόνια κάποια επιδείνωση την οποία όμως η ίδια αποδίδει «στο ότι εισήχθη τελικώς σε κάποια κλινική δοκιμή πειραματικού φαρμάκου και παρουσίασε παρενέργειες οι οποίες τον πήγαν πολύ πίσω». Παρά ταύτα συνεχίζει να πιστεύει ότι το έλαιο καρύδας έδρασε ευεργετικά, τουλάχιστον στη δική του περίπτωση. «Οι γιατροί διέγνωσαν από την πρώτη στιγμή ότι η νόσος του ήταν επιθετική. Και όμως παρά τη σχετική πτώση που παρουσιάζει, έχουν περάσει ήδη εννέα χρόνια από τη διάγνωση και ο Στιβ είναι όρθιος και κατά το δυνατόν λειτουργικός».

Ρωτήσαμε την κυρία Νιούπορτ - μια γυναίκα που δεν είναι μόνο σύζυγος που ανησυχεί για τον άνδρα της, αλλά και γιατρός η οποία γνωρίζει καλά τους επιστημονικούς κανόνες - πώς αντιμετωπίζει το ότι δίνει συμβουλές σε άλλους ασθενείς σχετικά με ένα ζήτημα που δεν είναι καν του αντικειμένου της. «Δεν αισθάνομαι ότι κάνω κάτι κακό. Δεν προτείνω ποτέ σε κανέναν ασθενή να σταματήσει τη συμβατική θεραπεία του.

Εκείνο που προτείνω είναι να συζητήσει με τον θεράποντα γιατρό του και αν εκείνος το επιτρέψει να λαμβάνει συμπληρωματικά με τη συμβατική θεραπεία του έλαιο καρύδας το οποίο αποδεικνύεται ότι δεν βλάπτει τον οργανισμό.

Στόχος όλης αυτής της προσπάθειας, ακριβώς επειδή γνωρίζω τους κανόνες της ιατρικής, είναι να ωθήσουμε την επιστημονική κοινότητα να ασχοληθεί περισσότερο με το συγκεκριμένο ζήτημα, να διεξαγάγει οργανωμένες κλινικές δοκιμές σε μεγάλους αριθμούς ασθενών προκειμένου να αποδειχθούν πέρα από κάθε αμφιβολία τα όποια οφέλη των MCT».

Νέα «κοκτέιλ κετονών»

Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Κίρεν Κλαρκ έχει αναπτύξει ένα «ποτό» κετονών που πιστεύει ότι μπορεί να βοηθήσει ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες ασθένειες του εγκεφάλου.

Κλινικές δοκιμές βασισμένες σε αυτή τη φιλοσοφία έχουν ήδη γίνει και μάλιστα από αυτές έχει προκύψει και μία «ιατρική τροφή» η οποία το 2009 έλαβε έγκριση της αρμόδιας Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA). Πρόκειται για το προϊόν Axona της εταιρείας Accera, μια διαλυτή σκόνη που περιέχει MCT - οι κλινικές δοκιμές πριν από την κυκλοφορία του έδειξαν ότι βοηθά τουλάχιστον τους μισούς ασθενείς με Αλτσχάιμερ που το λαμβάνουν. Το Axona λαμβάνεται από αρκετούς ασθενείς στις ΗΠΑ, ωστόσο όπως εξηγεί η δρ Νιούπορτ, η δοσολογία MCT που περιέχει είναι μικρή. «Ετσι κάποιοι ασθενείς λαμβάνουν Axona μία φορά μέσα στην ημέρα και στη συνέχεια συμπληρώνουν με το απλό έλαιο καρύδας. Οπως όλα δείχνουν, η δοσολογία κάνει τη διαφορά».

Για τον λόγο αυτό προφανώς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και συγκεκριμένα στη Βρετανία, ειδικοί του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης προσπαθούν να αυξήσουν την παραγωγή κετονών για καλύτερα αποτελέσματα.

Οι βρετανοί ερευνητές με επικεφαλής την καθηγήτρια Κίρεν Κλαρκ και σε συνεργασία με συναδέλφους τους από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ έχουν αναπτύξει ένα «ποτό» το οποίο προσφέρει απευθείας κετόνες στον οργανισμό και μάλιστα σε επίπεδα δεκαπλάσια από αυτά που επιτυγχάνονται με τη λήψη του ελαίου καρύδας.

Οι ερευνητές δημοσίευσαν μάλιστα στα τέλη του περασμένου έτους στο επιστημονικό περιοδικό «Neurobiology of Aging» αποτελέσματα πειραμάτων σε ποντίκια με Αλτσχάιμερ τα οποία έλαβαν το «ποτό» κετονών.

Οπως φάνηκε, τα συμπτώματα της νόσου ανεστράφησαν στα ζώα.

Ποια είναι η ρίζα του Αλτσχάιμερ;

Η κυρία Κλαρκ ανέφερε στο «Βήμα» ότι «το Αλτσχάιμερ συνεχίζει να αποτελεί σε μεγάλο βαθμό ένα άγνωστο πεδίο και η θεωρία περί συσσώρευσης πλακών μιας τοξικής πρωτεΐνης, του β-αμυλοειδούς, στον εγκέφαλο ως αιτία της νόσου, κατά τη γνώμη μου δεν ευσταθεί.

Τόσο εγώ όσο και ολοένα και περισσότεροι άλλοι συνάδελφοι πιστεύουμε πλέον ότι η εναπόθεση των πλακών της τοξικής πρωτεΐνης είναι το αποτέλεσμα άλλων διεργασιών που συμβαίνουν στον εγκέφαλο και οι οποίες μάλλον έχουν τη "ρίζα" τους στην αντίσταση του εγκεφάλου στην ινσουλίνη.

Ετσι με βάση αυτή τη λογική δημιουργήσαμε και το "ποτό κετονών", που όπως δείχνουν τα πειράματά μας σε ποντίκια είναι αποτελεσματικό».

Το μεγάλο πρόβλημα είναι το τεράστιο κόστος της διαδικασίας παραγωγής του «ποτού»: απαιτούνται εκατομμύρια ευρώ για τη μαζική παραγωγή μιας τέτοιας θεραπείας. Ετσι, η καθηγήτρια Κλαρκ ζητεί χρηματοδότηση για να συνεχίσει την υποσχόμενη έρευνά της. Οπως όμως η ίδια εύστοχα λέει: «Μάλλον δεν βολεύει η χρηματοδότηση τέτοιων θεραπειών…».

Θεραπεία υποσχόμενη και για άλλες νόσους

Σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, η θεραπεία κετονών είναι τόσο υποσχόμενη ώστε θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική ενάντια όχι μόνο στο Αλτσχάιμερ, αλλά και σε ένα μεγάλο εύρος ασθενειών που σχετίζονται με τη λειτουργία του εγκεφάλου, όπως άλλες μορφές άνοιας, η νόσος του Πάρκινσον, η πλάγια μυατροφική σκλήρυνση, ο αυτισμός, η επιληψία, ακόμη και η σχιζοφρένεια.

Η θεωρία αυτή, αν και υποσχόμενη, πρέπει σε κάθε περίπτωση να περάσει και να ξαναπεράσει από το επιστημονικό «κόσκινο», αναφέρει στο «Βήμα» η κυρία Μάγδα Τσολάκη, νευρολόγος-ψυχίατρος, καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Αλτσχάιμερ και Συγγενών Διαταραχών. «Η θεωρία των κετονών και ο χαρακτηρισμός του Αλτσχάιμερ ως "διαβήτη τύπου 3" συζητείται αρκετά τα τελευταία χρόνια στην επιστημονική κοινότητα και φαίνεται να έχει κάποια βάση, τουλάχιστον για ορισμένες περιπτώσεις ασθενών. Μάλιστα, στο συνέδριο που ετοιμάζει η ομοσπονδία μας την άνοιξη του 2013 θα υπάρξει ειδική στρογγυλή τράπεζα σχετικά με το ζήτημα.

Εχουν εμφανιστεί κάποιες μελέτες το τελευταίο διάστημα, ενώ υπάρχουν και ανέκδοτες αναφορές για μείωση των συμπτωμάτων της νόσου σε ασθενείς στο εξωτερικό που έλαβαν λιπαρά οξέα μέσης αλυσίδας.

Μάλιστα μετά την κυκλοφορία του Axona στις ΗΠΑ, το οποίο αυξάνει την παραγωγή κετονών, ζητήσαμε ειδική άδεια προκειμένου να χορηγήσουμε το φάρμακο και εμείς σε ασθενή μας».

Πολυπρόσωπη νόσος

Σε κάθε περίπτωση πάντως η κυρία Τσολάκη τονίζει ότι δεν μπορούμε να θεοποιήσουμε αυτή τη στιγμή τη θεωρία των κετονών «εξοβελίζοντας» εκείνη της συσσώρευσης πλακών της πρωτεΐνης β-αμυλοειδές στον εγκέφαλο. «Ολα αυτά μένει να αποδειχθούν στο μέλλον. Παράλληλα πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν πολλές μορφές Αλτσχάιμερ και ότι ο κάθε ασθενής είναι μοναδικός. Ετσι ακόμη και αν η θεωρία των κετονών ισχύει, αυτό δεν σημαίνει ότι η αύξηση των κετονών στον οργανισμό θα οδηγήσει και σε βελτίωση όλων των ασθενών. Πιθανώς θα βοηθήσει κάποιους από αυτούς και πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στις νέες ιδέες, αφού έχουμε να κάνουμε με μία δύσκολη και πολυπρόσωπη νόσο».

Οπως όλα δείχνουν, τα βήματα πρέπει να γίνονται ένα-ένα και πολύ προσεκτικά προτού το Αλτσχάιμερ λάβει - εάν λάβει ποτέ - τον επίσημο τίτλο του «διαβήτη τύπου 3».

Συγχρόνως όμως πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι είναι μια ασθένεια όχι με… 3, αλλά με 1.003 πρόσωπα. «Τροφή για σκέψη» (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς) λοιπόν προκειμένου να σκεφτόμαστε τι και πώς τρώμε τηρώντας παράλληλα σωστή και μετρημένη στάση απέναντι σε κάθε λογής πανάκεια - διότι πανάκεια δεν υπάρχει.

Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΛΕΤΗ

Αντίσταση στην ινσουλίνη και άνοια

Η πρώτη επίσημη αναφορά σχετικά με τη σύνδεση μεταξύ των αιτίων του διαβήτη και της νόσου Αλτσχάιμερ ήλθε το 2005 από ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπράουν στην Πρόβιντενς του Ρόουντ Αϊλαντ οι οποίοι τροποποίησαν γενετικώς αρουραίους ώστε ο εγκέφαλός τους να μην αποκρίνεται επαρκώς στην ινσουλίνη. Οπως είδαν, ο εγκέφαλος των πειραματοζώων έγινε... αλοιφή. Οι αρουραίοι ήταν αποπροσανατολισμένοι και σε σύγχυση, δεν μπορούσαν να βρουν τον δρόμο σε έναν υδάτινο λαβύρινθο, ενώ μια κοντινή «ματιά» στον εγκέφαλό τους αποκάλυψε τεράστιες βλάβες. Οι περιοχές που εμπλέκονται στη μνήμη παρουσίαζαν τεράστια συσσώρευση πλακών β-αμυλοειδούς ενώ οι νευρώνες τους πέθαιναν. Τι αποκαλύπτει αυτή η εικόνα; Μα νόσο Αλτσχάιμερ, η οποία όμως, όπως φάνηκε από το πείραμα, προέκυψε από πρόκληση... διαβήτη στα ζώα. Σύμφωνα με την επικεφαλής της μελέτης Σουζάν Ντε Λα Μόντε, τα αποτελέσματα αυτά μαρτυρούν ότι κάποιες φορές η νευροεκφυλιστική νόσος του εγκεφάλου δεν είναι τίποτε άλλο από μια άλλη εκδοχή του διαβήτη, τον αποκαλούμενο «διαβήτη τύπου 3». Η αρχή αυτή που έγινε από τη δρα Ντε Λα Μόντε και την ομάδα της βρήκε πολλούς οπαδούς μέσα στα επόμενα χρόνια. Το μέλλον θα δείξει αν οι θιασώτες αυτής της θεωρίας δικαιωθούν πλήρως...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

δημοσιεύτηκε:03/02/2013 05:45 στο:

 http://www.tovima.gr/science/article/?aid=496282

Terry Moore:Πώς να δένετε τα παπούτσια σας

αυτή ήταν η πρώτη τρίλεπτη ομιλία που δόθηκε στο TED, το 2005 
έχει μέχρι σήμερα  1,898,038 Views!!!
....ο Terry Moore είναι ο διευθυντής του Ιδρύματος Radius, το οποίο είναι ένας τόπος δημόσιων συζητήσεων -forum- που σκοπό έχει την εξερεύνηση και την απόκτηση γνώσης μέσα από διαφορετικές κοσμοθεωρίες...
Terry Moore:
http://www.ted.com/speakers/terry_moore.html
~~~~~~~~~~~~~~~ 

Λεμόνι και σησαμέλαιο για τα πονεμένα μας γόνατα

Λεμόνι και σησαμέλαιο για τα πονεμένα μας γόνατα,ας δούμε γιατί και πως.

Πόσες φορές αλήθεια δεν μας έχουν πονέσει τα γόνατά μας;
Ένας πόνος τόσο κοινός που μπορεί να επηρεάσει κάποια στιγμή όλους μας.
Πόνος στα γόνατα και μπορεί να προκληθεί από έναν ξαφνικό τραυματισμό , από μιά απότομη κίνηση , από κούραση ή ακόμα από μια υποκείμενη κατάσταση , όπως η αρθρίτιδα.
Ας δούμε πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε έναν αιφνίδιο πόνο σε ένα από τα γόνατά μας που είναι αποτέλεσμα υπερβολικής κούρασης ή μικροτραυματισμού ή ακόμα και αρθρίτιδας.
Και θα χρειαστούμε
– Ένα με δύο λεμόνια – τα λεμόνια όπως ήδη γνωρίζουμε είναι πλούσιες πηγές βιταμινών και ανόργανων ουσιών όπως....

read more:https://botanologia.gr/lemoni-kai-sisamelaio-gia-ta-ponemena-mas-gonata/

από που είναι η ελιά...

Στην ανατολική Μεσόγειο εμφανίστηκαν τα πρώτα εξημερωμένα ελαιόδεντρα πριν από 6.000-8.000 χρόνια
Λονδίνο 

Τις λεβαντίνικες «ρίζες» της ελιάς αποκάλυψε γενετική ανάλυση 1.900 δέντρων από την περιοχή της Μεσογείου, που πραγματοποίησαν γάλλοι επιστήμονες.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B», τα γενετικά στοιχεία αποκαλύπτουν ότι η καλλιέργεια της λεγόμενης εξημερωμένης ελιάς – με μεγαλύτερους και πιο ζουμερούς καρπούς από τις άγριες ποικιλίες – ξεκίνησε πριν από 6.000-8.000 χρόνια στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκονται τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας.

«Πιθανότατα υπήρξαν πολλά ενδιάμεσα βήματα, όμως τα στοιχεία μας δείχνουν ότι η καλλιέργεια ελιάς ξεκίνησε στην περιοχή του Λεβάντε» εξηγεί ο δρ Γκιγιόμ Μπεσνάρ, αρχαιοβοτανολόγος του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Ερευνας της Γαλλίας και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης. Πρόκειται για την περιοχή που σήμερα περιλαμβάνει το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, την Ιορδανία, τον Λίβανο και τη Συρία.
Από την αρχαιότητα, η ελιά αποτελούσε ιερό σύμβολο ειρήνης και συλλογικότητας. Αρχαιολόγοι έχουν εντοπίσει κουκούτσια των οποίων η ηλικία αγγίζει τα 8.000 χρόνια, ενώ οι πρώτες ενδείξεις της ελαιοπαραγωγής μαρτυρούν ότι η συγκεκριμένη διαδικασία ξεκίνησε πριν από 6.000 έτη στην περιοχή του Καρμέλ, στο Ισραήλ.
Το πού καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά η ελιά αποτελεί μήλον της έριδος για τους επιστήμονες, καθώς υπάρχουν πολλές θεωρίες που συνδέουν το ταπεινό δέντρο με διάφορες περιοχές.

«Ξεφλουδίζοντας» την ελιά
Με στόχο να ξετυλίξουν το κουβάρι της ιστορίας, οι γάλλοι επιστήμονες συνέλεξαν δείγματα από 1.263 άγριες και 534 εξημερωμένες ελιές από την περιοχή της Μεσογείου. Προχώρησαν στη συνέχεια σε γενετική ανάλυση των χλωροπλαστών των δέντρων – πρόκειται για τις μικροσκοπικές πράσινες δομές στις οποίες πραγματοποιείται η διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Ακριβώς επειδή το DNA των χλωροπλαστών περνάει από το δέντρο στον «απόγονό» του, το συγκεκριμένο γενετικό υλικό μπορεί να αποκαλύψει τις αλλαγές που έχουν επέλθει από γενιά σε γενιά.
Σε επόμενη φάση, οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα γενεαλογικό δέντρο ώστε να δουν τον τρόπο με τον οποίο εξαπλώθηκε η καλλιέργεια της ελιάς. Η ομάδα διαπίστωσε ότι ο λεπτός, μικρός και πικρός καρπός έδωσε τη θέση του στον ζουμερό, μεγάλο και λιγότερο πικρό καρπό στα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας.
Οι ειδικοί είδαν ότι μετά την πρώτη αυτή καλλιέργεια, η σύγχρονη ελιά συνδεόταν κυρίως με περιοχές που βρίσκονται στην Εγγύς Ανατολή συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου και με περιοχές γύρω από το Αιγαίο πέλαγος και τα Στενά του Γιβραλτάρ. Στη συνέχεια, τα πολύτιμα δέντρα εξαπλώθηκαν σταδιακά σε όλη τη Μεσόγειο.
Από την πλευρά του ο γενετιστής του ίδιου ερευνητικού κέντρου, δρ Αντρέ Μπερβιγιέ, υποστηρίζει ότι πέρα από το γενετικό υλικό των χλωροπλαστών, οι ειδικοί ίσως θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους και το πυρηνικό DNA των ελαιόδεντρων, το οποίο κρύβεται στη γύρη τους.  
«Η γύρη των δέντρων αυτών μεταφέρεται με τη βοήθεια του αέρα, με αποτέλεσμα να μπορεί να "μεταναστεύσει" σε μακρινές περιοχές» υποστηρίζει ο επιστήμονας. «Ενδεχομένως λοιπόν ο συνδυασμός και των δύο μεθόδων να βοηθούσε τους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα τόσο τον τρόπο με τον οποίο έγινε η τοπική καλλιέργεια της ελιάς, όσο και το πώς επήλθαν αλλαγές στα συγκεκριμένα δέντρα στην "πορεία" τους στον τόπο και στον χρόνο».
πηγή πληροφόρησης:

 http://www.tovima.gr/science/medicine-biology/article/?aid=496964

Πως το κακάο επιβραδύνει τη γήρανση του εγκεφάλου μας

Το κακάο , οι φλαβονόλες του και οι ανώτερες γνωστικές λειτουργίες του εγκεφάλου μας ή πως μια κούπα κακάο την ημέρα επιβραδύνει τη γήρανση του εγκεφάλου μας

Από σειρά μελετών γνωρίζουμε ότι η πρόσληψη αντιοξειδωτικών από τα λαχανικά , 
τα φρούτα και τα βότανα έχει τεράστια οφέλη για τον οργανισμό μας.
Ένα από αυτά τα αντιοξειδωτικά είναι και οι φλαβανόλες.
οι φλαβονόλες βρίσκονται σε διάφορα λαχανικά ,
φρούτα ,
βότανα και
σπόρους.
Οι επιστημονικές μελέτες έχουν εστιαστεί στις φλαβονόλες των διάφορων πηγών μεταξύ των οποίων και οι φλαβονόλες που βρίσκονται σε αφθονία στο κακάο.
- ο θησαυρός των θρεπτικών συστατικών και ιδιοτήτων του κακάο είναι μεγάλος και έχει επισημανθεί ότι
«η τακτική κατανάλωση φλαβανολών του κακάο βελτιώνει τις γνωστικές λειτουργίες των ηλικιωμένων ατόμων , τα οποία έχουν ήπια γνωστική εξασθένηση και κατ επέκταση επιβραδύνει τη γήρανση του εγκεφάλου»
Στη Νέα Υόρκη , η επιστημονική έρευνα και η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Appetite συγκρίνοντας τους αριθμούς και τα στατιστικά στοιχεία
επισήμανε ότι...read more:https://botanologia.gr/pos-to-kakao-epivradynei-ti-giransi-toy-egkefaloy-mas/

Angelica archangelica,το θεϊκό βοτάνι-μιά πρώτη γνωριμία μέσα από ένα πολύ μικρό δείγμα εφαρμογών

Angelica archangelica – ένα θεϊκό βοτάνι , ένα βότανο με πλήθος εφαρμογών και ιδιοτήτων γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων που τα τελευταία χρόνια μελετάται και ερευνάται επισταμένως.
Εμείς ας δούμε ένα μικρό δείγμα εφαρμογών πριν σε επόμενο άρθρο ανακαλύψουμε την σπουδαιότητά της.
Δόσεις και εφαρμογές της Αngelica archangelica:
– μια κομπρέσα σε ζεστό αραιωμένο βάμμα ή αφέψημα αγγελικής που εφαρμόζεται σε αρθρώσεις που υποφέρουν από ρευματικά ή αρθριτικά μας προσφέρει άμεση ανακούφιση.
– αραιώνουμε μέχρι 10 σταγόνες αιθέριο έλαιο αγγελικής σε...
read more:https://botanologia.gr/angelica-archangelica-ena-apo-ta-polytimotera-votana-onomazomeno-kai-theiko-votani/

Μαγεία - Chopin και Spring Waltz!!!

Intermezzo
ας χαθούμε για λίγο στη μαγεία της μουσικής!!!

λένε πως λίγοι είχαν ακούσει τον Frédéric François Chopin να παίζει, όσοι όμως τον άκουσαν έμειναν συγκλονισμένοι από το θεϊκό του παίξιμο!!!

«Κύριοι, αποκαλυφθείτε! Ιδού μια νέα μεγαλοφυΐα!».

Ηταν Δεκέμβριος του 1831 όταν με τις παραπάνω φράσεις ο νεαρός Ρόμπερτ Σούμαν υποκλινόταν στο χάρισμα του συνομηλίκου του Φρειδερίκου Σοπέν.

Τρεις μήνες αργότερα, καίτοι θριαμβευτικό, το επίσημο ντεμπούτο του τελευταίου στο Παρίσι στάθηκε αιτία να συνειδητοποιήσει ότι οι μεγάλοι συναυλιακοί χώροι δεν του ταίριαζαν.

Τα υπόλοιπα χρόνια της σύντομης ζωής του θα επιλέξει να εμφανίζεται κυρίως σε ιδιωτικές συναθροίσεις προς τέρψιν της οικονομικής και πνευματικής ελίτ της εποχής, και ακόμη συχνότερα στο σαλόνι του σπιτιού του, παίζοντας πιάνο για τους φίλους του: τον Λιστ, τον Μπερλιόζ, τον Μπελίνι, τον Μέντελσον , τον Ντελακρουά. 

Όπως έχει χαρακτηριστικά γραφεί, ως πιανίστας ο Σοπέν «κατόρθωσε να κατακτήσει τη μέγιστη δυνατή αναγνώριση με τις ελάχιστες δυνατές δημόσιες εμφανίσεις:λίγο περισσότερες από τριάντα σε ολόκληρη τη διάρκεια της ζωής του». 
tovima.gr