Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

Πόνοι στην πλάτη και στον αυχένα - τι κάνουμε;

Πόνοι στην πλάτη και στον αυχένα , πως μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε με βότανα και λάδια βοτάνων;
Οι πόνοι στην πλάτη και στον αυχένα μας δυσκολεύουν τη ζωή και είναι επίμονοι,
είναι έντονοι,
είναι ενοχλητικοί.
Από τους πόνους στην πλάτη προσβάλλεται το 80% περίπου του πληθυσμού!
Ευρωπαϊκές έρευνες που διενεργήθηκαν το 2000 κατέδειξαν ότι το ποσοστό όσων υποφέρουν από πόνους στην πλάτη , στη μέση και στον αυχένα αυξάνονται κατά 3% κάθε πέντε χρόνια.
Βέβαια τις περισσότερες φορές οι πόνοι αυτοί περνούν μόνοι τους , αλλά πολλές φορές ο πόνος στην πλάτη και στον αυχένα αναπτύσσεται σταδιακά και το πιθανότερο είναι να επιμένει, να γίνεται οξύτερος και να εμφανίζεται περιοδικά.
Και γιατί όλο αυτό;

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Τελομερή και ευσυνειδητότητα: τα μυστικά ελιξίρια της νεότητας

Κύτταρα.
Η μικρότερη μονάδα ζωής που μπορεί να αναπαραχθεί ανεξάρτητα.
Ονομάζονται και "δομικά στοιχεία της ζωής"
Απειροελάχιστα μικρά βιοχημικά εργαστήρια που εργάζονται κάθε λεπτό για να μας κρατάνε στη ζωή.
Ακούραστα, συνεργάζονται τέλεια για να κρατάνε όλες τις λειτουργίες του σώματος μας σε ισορροπία.
Στον πυρήνα κάθε κυττάρου τα γονίδια μας είναι διατεταγμένα μέσα σε δίκλωνα μόρια του DNA που ονομάζονται χρωμοσώματα.
Στις άκρες κάθε χρωμοσώματος υπάρχουν μικρά «καλύμματα» που ονομάζονται τελομερή, τα οποία προστατεύουν το DNA μας και είναι πολύ πιθανό να κρατούν μυστικά για το πώς γεράζουμε και κατ'επέκταση για το πώς να μείνουμε νέοι.
Kάθε φορά που ένα κύτταρο διαιρείται τα τελομερή μικραίνουν, μέχρι που το κύτταρο κάποια στιγμή πεθαίνει. Οπότε όσο πιο γρήγορα μικραίνουν τα τελομερή μας, τόσο πιο γρήγορα πεθαίνουν τα κύτταρα μας με αποτέλεσμα η διαδικασία της γήρανσης να επιτυγχάνεται.
Το 2009 το Νόμπελ στη Φυσιολογία και Ιατρική απονεμήθηκε στους Elizabeth H. Blackburn, Carol W. Greider και Jack W. Szostak για την ανακάλυψη των τελομερών, το ένζυμο τελομεράση και τον τρόπο με τον οποίο τα χρωμοσώματα προστατεύονται από τα τελομερή.
Έχει βρεθεί ότι η τελομεράση, το ένζυμο που επιβραδύνει το ρυθμό με τον οποίο τα τελομερή αποικοδομούνται, μπορεί να είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του στρες και των καρδιαγγειακών παθήσεων.
Το στρες κουράζει και γερνά το ανοσοποιητικό μας σύστημα, καθώς η αυξημένη κυτταρική διαίρεση σημαίνει ότι τα τελομερή μικραίνουν.
Κατά ενδιαφέροντα τρόπο, η επιλογή του τρόπου ζωής μας μπορεί να έχει άμεση επίδραση στον τρόπο με τον οποίο τα τελομερή συμπεριφέρονται και τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει τρόπος να βοηθήσουμε τον οργανισμό μας. Μελέτη του 2014 από ερευνητική ομάδα του Harvard βρήκε ότι η Μεσογειακή διατροφή έχει άμεση επίδραση στο μήκος των τελομερών, διατηρώντας το μήκος τους σε επιθυμητά επίπεδα.
Γι'αυτό προτιμήστε μια δίαιτα πλούσια σε ελαιόλαδο, ψάρι, φρούτα, λαχανικά και ξηρούς καρπούς.
Τα τελευταία χρόνια μια καινούργια μορφή χαλάρωσης-διαλογισμού-συγκέντρωσης έχει τραβήξει πολύ ενδιαφέρον.
Το λεγόμενο mindfulness δεν έχει ακριβή μετάφραση στα ελληνικά αλλά η πιο κοντινή ερμηνεία του είναι αυτή της ευσυνειδητότητας, δηλαδή της συνειδητής αποδοχής και χωρίς κρίση εστίασης της προσοχής στα συναισθήματα, στις σκέψεις και στις αισθήσεις στον παρόντα χρόνο.
O Mark Williams, καθηγητής Κλινικής Ψυχολογίας στο Oxford Mindfulness Centre λέει ότι το Mindfulness σημαίνει "να γνωρίζεις άμεσα τι συμβαίνει μέσα και έξω από τον εαυτό σου κάθε στιγμή"
Συνεχίζει λέγοντας ότι "είναι εύκολο να σταματήσουμε να παρατηρούμε τον κόσμο γύρω μας και να χάσουμε επαφή με το σώμα μας.
Εμπλεκόμαστε σε σκέψεις χωρίς να παρατηρούμε πώς αυτές επηρεάζουν τα συναισθήματα μας και τη συμπεριφορά μας"

Το National Health Service δηλαδή το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας, αναγνωρίζει πλέον επίσημα το mindfulness ως θεραπεία κατά του άγχους και της κατάθλιψης.
Μελέτη ερευνητικής ομάδας του Harvard βρήκε ότι άτομα που κάνουν 20 λεπτά ευσυνείδητου διαλογισμού την ημέρα έχουν αυξημένη φαιά ουσία στον εγκέφαλό τους.
Επίσης ερευνητές από τοUniversity of California Davis-Centre for Mind and Brain μελέτησαν ομάδα ατόμων, τα οποία πήραν μέρος σε τρίμηνη καθημερινή άσκηση mindfulness, και τους βρήκαν αυξημένη δραστηριότητα τελομεράσης.
Τέλος, μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cancer από την ερευνητική ομάδα της Dr. Linda Carlson, διαπίστωσε ότι το mindfulness βοήθησε στην διατήρηση υγιούς μήκους τελομερών σε άτομα που βρίσκονταν σε ανάρρωση από καρκίνο του μαστού.
Η επιστήμη πλέον αρχίζει να αναγνωρίζει το γεγονός ότι μέσω διαλογισμού, όπως το mindfulness, μπορούμε να μειώσουμε την ταχύτητα με την οποία τα κύτταρά μας γερνούν.
Το 2014 το περιοδικό Scientific American είχει δημοσιεύσει άρθρο με τίτλο "Changing Our DNA Through Mind Control" εξερευνώντας την πιθανότητα, με επιστημονικές αποδείξεις για το μήκος των τελομερών, ότι μπορούμε να αλλάξουμε το DNA μας μέσω "σωστής σκέψης"
Αφού λοιπόν η σωστή φροντίδα προς το σώμα και το μυαλό μας διατηρεί τα τελομερή μας σε υγιή επίπεδα και επιβραδύνει την διαδικασία γήρανσης, τι πιο καλή δικαιολογία για να προσέχουμε ακόμα παραπάνω τον εαυτό μας και να γεμίσουμε την καθημερινότητα μας με θετικές και ήρεμες σκέψεις.
της Κύρα Αλεξάκου 
Διδάκτωρ Φυσικών Επιστημών/Freie Universität Berlin

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Σκόρδο-οι αρχαίοι Έλληνες το έλεγαν και δυσώδες ρόδον-σκόρδο λοιπόν και το βοτανικό όνομα αυτού αllium sativum

Σκόρδο.
Είναι βότανο γνωστό σε όλους μας για τη συμβολή του στη μαγειρική αλλά και 
για τη δριμεία οσμή και γεύση του.
Όλοι μας έχουμε ακούσει ότι είναι ένα από τα ιδανικότερα βοτανολογικά φάρμακα,
ένα πανίσχυρο θεραπευτικό γιατρικό για ένα πλήθος προβλημάτων  υγείας εντελώς
ασφαλές για χρήση στο σπίτι.
Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε φρέσκο, αφυδατωμένο σε σκόνη ή αποξηραμένο.
Οι ιδιότητες του έχουν μελετηθεί σε κλινικές δοκιμές και έρευνες καθώς και σε επιδημιολογικές μελέτες και έχουν μελετηθεί εκτενώς οι αντιμικροβιακές, αντιθρομβωτικές και  αντιοξειδωτικές του ιδιότητες καθώς και 
η ιδιότητά του να μειώνει τα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα.
Οι ισχυρές αντινεοπλασματικές ιδιότητες του οι οποίες πιθανόν να οφείλονται στις ενώσεις του θείου ή στη συνέργεια των συστατικών του, έχουν επίσης μελετηθεί επισταμένως.
Όλα αυτά τα χρόνια το σκόρδο έχει χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο για την πρόληψη ή τη θεραπεία ενός ευρέος φάσματος παθήσεων ενώ από το 1500 π.Χ., οι Αιγύπτιοι είχαν εντοπίσει είκοσι δύο (22) διαφορετικές χρήσεις του,όπως η ανακούφιση από 
τους πονοκέφαλους,η επαναφορά της σωματικής ευρωστίας και πολλά άλλα.
Οι βασικές δράσεις του σκόρδου...

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Η βιταμίνη C θεραπεύει πάνω από 30 σημαντικές ασθένειες

Η θεραπεία με βιταμίνη C πολλών χρόνιων παθήσεων έχει συστηματικά μελετηθεί από πολλούς ερευνητές εδώ και δεκαετίες.
Πάνω από 75 χρόνια η ιατρική έρευνα και η κλινική πρακτική αποκαλύπτει, συνεχώς, με συντριπτική πλειοψηφία, ότι η βιταμίνη C έχει τη δύναμη να πυροδοτήσει την αυτο-ίαση και
να αυξήσει σημαντικά την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να εξουδετερώσει βακτηριακές και μυκητιακές λοιμώξεις και όπως λέει ο Dr. Andrew Saul
“Η βιταμίνη C είναι το καλύτερο φυσικό αντιβιοτικό, αντι-ιικό και αντιισταμινικό του κόσμου”
Ακολουθώντας τις έρευνες και τις θεραπείες που πρώτος δίδαξε και υπέδειξε ο Dr. Frederick R. Klenner ο Dr. Andrew Saul επισημαίνει πως οι υψηλές δόσεις  βιταμίνης C  θεραπεύουν και μπορούν κυριολεκτικά να αντιστρέψουν πολλές ασθένειες με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.
O Dr. Fredrick R. Klenner ήταν αυτός που ανακάλυψε την πραγματική δύναμη της βιταμίνης C και την ικανότητά της να θεραπεύει πάρα-πάρα πολλές ασθένειες!
Eίτε το πιστεύετε είτε όχι, στη δεκαετία του 1940, ο dr Klenner χρησιμοποίησε βιταμίνη C  για να...

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να καθαρίζουμε τις επιφάνειες κοπής

Επιφάνειες κοπής.
Όλοι τις έχουμε στο σπίτι μας, αλλά πόσοι από εμάς γνωρίζουν πως να τις καθαρίζουν όπως πρέπει;
Γιατί αν νομίζετε ότι το καθάρισμα της επιφάνειας κοπής που έχετε στην κουζίνα σας δεν είναι και τόσο σημαντικό, κάνετε λάθος!
Εάν δεν καθαριστεί σωστά, η επιφάνεια κοπής (είτε είναι ξύλο, είτε είναι πλαστικό) μπορεί να γίνει πηγή βακτηρίων και μικροβίων, τα οποία θα μεταπηδήσουν και στα τρόφιμά σας αν δεν προσέξετε.

Ξύλινη επιφάνεια κοπής
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Epicurious, το πως χρησιμοποιείτε την ξύλινη επιφάνεια κοπής υποδηλώνει και τον τρόπο που πρέπει να την καθαρίσετε.
Εάν πάνω σε αυτήν κόβετε λαχανικά, λίγο ζεστό νερό και σαπούνι και ένα πέρασμα με το σφουγγάρι αρκούν για να την καθαρίσετε.
Εάν πάνω σε αυτή την επιφάνεια κόβετε κρέας (ωμό), η ιστοσελίδα Food Network συστήνει να χρησιμοποιείτε 3% υπεροξείδιο του υδρογόνου.
Το ρίχνετε πάνω στην επιφάνεια, το απλώνετε με ένα σφουγγάρι και το αφήνετε για μερικά λεπτά.
Στη συνέχεια την καθαρίζετε με ένα καθαρό σφουγγάρι.
Παρ' ολ' αυτά καλό θα ήταν να αποφεύγετε να κόβετε ωμό κρέας σε ξύλινη επιφάνεια επειδή τα βακτήρια μπορεί να «κρυφτούν» στις εγκοπές του ξύλου και να μην καθαριστούν. Επιπλέον, αποφύγετε να βάλετε την ξύλινη επιφάνεια κοπής στο πλυντήριο πιάτων, αφού θα την χαλάσει.

Πλαστική επιφάνεια κοπής
Σύμφωνα με την Martha Stewart, η πλαστική επιφάνεια κοπής, αντίθετα με την ξύλινη, μπορεί να μπει στο πλυντήριο πιάτων.
Επιπλέον, οι πλαστικές επιφάνειες κοπής δεν είναι τόσο απορροφητικές όσο είναι οι ξύλινες οπότε είναι καλύτερες για να κόβετε το κρέας.
Εάν επιλέξετε να την πλύνετε στο χέρι, βάλτε ζεστό νερό και λίγη χλωρίνη και στη συνέχεια πλύνετε την με άφθονο νερό.
Όσο για τις οσμές, λίγο λεμόνι και αλάτι είναι ο ιδανικός συνδυασμός για να ξεφορτωθείτε οποιαδήποτε δυσάρεστη μυρωδιά ή λεκέδες.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

Λοιμώξεις αναπνευστικού: από το κοινό κρυολόγημα έως την πνευμονία

Οι λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό οξέων νοσημάτων και αποτελούν μια από τις συχνότερες αιτίες για να ζητήσει κανείς ιατρική συμβουλή.
-. αυτό τον καιρό πάρα πολλά άτομα ταλαιπωρούνται από διάφορες ιώσεις,
κοινά κρυολογήματα,
συνάχι και πολλές άλλες λοιμώξεις...
ας δούμε κάποιες πληροφορίες τις οποίες καλό είναι να γνωρίζουμε...
Ένας ξαφνικός πυρετός, βήχας, καταβολή, κακή διάθεση, συχνά η μύτη «βουλωμένη», συνάχι.
Είναι αλήθεια ότι έτσι συνήθως εκδηλώνεται αρχικά μια μεγάλη ομάδα παθήσεων που περιλαμβάνει ο όρος «λοίμωξη αναπνευστικού».
Ωστόσο, το φάσμα των λοιμώξεων αναπνευστικού είναι μεγάλο, από το κοινό κρυολόγημα έως την πνευμονία, περιλαμβάνοντας παθήσεις λιγότερο ή περισσότερο σοβαρές που χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση κάθε φορά.
Ταξινόμηση
Οι λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό οξέων νοσημάτων και αποτελούν μια από τις συχνότερες αιτίες για να ζητήσει κανείς ιατρική συμβουλή.
Διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:
1. λοιμώξεις ανωτέρου αναπνευστικού
Οι λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικού αφορούν συνήθως το φάρυγγα, το λάρυγγα, τις αμυγδαλές, την τραχεία, προκαλώντας παθήσεις που αντίστοιχα ονομάζουμε φαρυγγίτιδα, λαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα και τραχειοβρογχίτιδα.
Αλλες συχνές λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικού είναι η γρίπη, η ιγμορίτιδα (αφορά την κοιλότητα του κρανίου που βρίσκεται πίσω από τη μύτη), η ωτίτιδα.
Μιά όχι τόσο γνωστή πάθηση είναι ακόμα η λοιμώδης μονοπυρήνωση.
Οι λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικού είναι συνήθως ιογενείς (οφείλονται δηλαδή σε ιούς), χωρίς αυτό να είναι απόλυτο.
2. λοιμώξεις κατωτέρου αναπνευστικού
Οι λοιμώξεις του κατωτέρου αναπνευστικού αφορούν τους πνεύμονες (πνευμονίες).
Πρόκειται για σοβαρά νοσήματα, που συνήθως οφείλονται σε μικρόβια και όχι σε ιούς, είναι δηλαδή (συνήθως) μικροβιακές λοιμώξεις.
Συχνά χρειάζονται νοσοκομειακή νοσηλεία για την αντιμετώπισή τους
Ιογενείς και μικροβιακές λοιμώξεις αναπνευστικού
Το αν μια λοίμωξη οφείλεται σε ιό (ίωση) ή σε μικρόβιο (μικροβιακή λοίμωξη) είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία για τη σωστή αντιμετώπισή της.
Ενα από τα κύρια χαρακτηριστικά της ιογενούς λοιμώξεως είναι οτι ο ασθενής βρίσκεται συνήθως σε «καλή γενική κατάσταση» (ακόμα και άν έχει ψηλό πυρετό).
Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να συνεχίσει (στοιχειωδώς τουλάχιστον) κάποιες από τις καθημερινές δραστηριότητές του, διατηρεί σε κάποιο βαθμό τη διάθεσή του, την όρεξή του για φαγητό κλπ. Αντίθετα σε μικροβιακή λοίμωξη ο ασθενής αδυνατεί να πραγματοποιήσει τις καθημερινές του εργασίες, συνήθως «καθηλώνεται» στο κρεβάτι, είναι χλωμός και καταβεβλημένος, έχει δηλαδή αυτό που λέμε «όψη πάσχοντος».
Άλλο χαρακτηριστικό της ιογενούς λοίμωξης είναι οτι συνήθως εισβάλλει προοδευτικά σε αντίθεση με τη μικροβιακή που εισβάλλει απότομα.
Βέβαια ο γιατρός σας διαθέτει και πλέον αντικειμενικά κριτήρια για τη διάκριση ιογενούς από μικροβιακή λοίμωξη, όπως για παράδειγμα τα ακροαστικά ευρήματα από την κλινική εξέταση, τον αριθμό και την αναλογία των λευκών αιμοσφαιρίων από την γενική εξέταση αίματος, τα ευρήματα από την ακτινογραφία θώρακος κλπ.
Και προπαντός διαθέτει αυτό που λέμε «κλινική εμπειρία», παράγοντα που παίζει καθοριστικό ρόλο στην Ιατρική Πράξη.
Σε ποιές περιπτώσεις χρειάζεται η αντιβίωση;
Τα αντιβιοτικά είναι φάρμακα, πράγματι πολύτιμα, που πρέπει όμως να χορηγούνται σε περιπτώσεις μικροβιακών λοιμώξεων και πάντα μετά ιατρική συμβουλή. 
Σε περιπτώσεις ιογενών λοιμώξεων δεν έχουν θέση.
Σε ειδικές περιπτώσεις όπως σε ηλικιωμένα ή εξασθενημένα άτομα όπου μια ιογενής λοίμωξη μπορεί να επιπλακεί με μικροβιακή, είναι πιθανώς απαραίτητα. Αλλά αυτό είναι κάτι που πάντα θα κρίνει και θα αποφασίσει ο γιατρός.
Πώς αντιμετωπίζονται οι ιογενείς λοιμώξεις;
Για τις περισσότερες ιογενείς λοιμώξεις (και βέβαια οι ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού δεν αποτελούν εξαίρεση) δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Συνήθως, όπως λέμε, αυτοϊώνται, δηλαδή ο άρρωστος γίνεται καλά χωρίς κάποια ειδική παρέμβαση μετά από λίγες ημέρες.
Στις περιπτώσεις αυτές ο γιατρός σας θα συστήσει «υποστηρικτική» θεραπεία. Η ανάπαυση είναι πάντα απαραίτητη.
Η χορήγηση υγρών (νερό, χυμοί φρούτων) βοηθάει σημαντικά τον οργανισμό που έχει χάσει υγρά λόγω του πυρετού.
Αντιπυρετικά χορηγούνται για την διατήρηση του πυρετού σε χαμηλά επίπεδα. Ενοχλητικά συμπτώματα όπως ο ξηρός βήχας, η ρινική συμφόρηση και η καταροή (συνάχι) μπορούν να απαλυνθούν.

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Συνάχι ή κοινό κρυολόγημα ή ιογενής ρινίτιδα ή οξεία ρινοφαρυγγίτιδα

Το συνάχι είναι μια ενοχλητική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από «μπούκωμα» και καταρροή.
Μπορεί να συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα (τσούξιμο, γαργάλημα, φαγούρα στη μύτη, φτέρνισμα, πυρετό, ενοχλήσεις στα αφτιά) και οφείλεται κυρίως είτε σε κοινό κρυολόγημα (ιογενής ρινίτιδα) είτε σε αλλεργική ρινίτιδα.
Το συνάχι επειδή ο ασθενής αναγκάζεται να αναπνέει μόνο από το στόμα, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, όπως π.χ. ξηροστομία ή σκάσιμο των χειλιών, ενώ δεν είναι σπάνιο να οδηγήσει και σε φλεγμονή των ιγμορίων (ιγμορίτιδα).
Η διαφορά ανάμεσα στις λοιμώξεις της ανώτερης αναπνευστικής οδού βασίζεται κυρίως στην περιοχή εμφάνισης των συμπτωμάτων.
Το κοινό κρυολόγημα προσβάλλει κυρίως τη μύτη, η φαρυγγίτιδα το λαιμό και η βρογχίτιδα τους πνεύμονες.
Το κοινό κρυολόγημα χαρακτηρίζεται συχνά ως φλεγμονή της μύτης, ενώ μπορεί να προκαλέσει ως ένα βαθμό φλεγμονή και στο λαιμό.
Το κοινό κρυολόγημα προκαλεί συνάχι, δακρύρροια («τρέχουν» τα μάτια και η μύτη), πονόλαιμο, βήχα και χαμηλό πυρετό (κάτω από 38).
Η γρίπη είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, διότι προκαλεί πολύ βαρύτερο και σοβαρότερο σύνδρομο, με πολύ υψηλό πυρετό (μπορεί να φτάσει και το 40) και έντονες μυαλγίες.
Η γρίπη είναι επίφοβη γιατί κάνει πολύ εύκολα επιπλοκές (βαριές πνευμονίες), και προκαλεί πολλούς θανάτους, ενώ το κρυολόγημα κανέναν.
Υπάρχουν λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού στις οποίες συμπεριλαμβάνονται απλές ιώσεις, όπως το κοινό κρυολόγημα που εκδηλώνεται συνήθως με συνάχι, αλλά υπάρχουν και άλλες ιώσεις, όπως η γρίπη, η οποία είναι σοβαρότερη πάθηση και προκαλείται από τον ιό της γρίπης.
Στη γρίπη έχουμε λιγότερο συνάχι, αλλά περισσότερη κακουχία και συχνά υψηλό πυρετό, βήχα και μερικές φορές δύσπνοια.
Οι ενοχλήσεις της γρίπης έχουν μεγαλύτερη διάρκεια (μπορεί να κρατήσουν εφτά με δέκα ημέρες), σε αντίθεση με το κοινό κρυολόγημα, που είναι μια πάθηση ολίγων ημερών (μέχρι και τρεις ημέρες).
Η γρίπη χρειάζεται προσοχή, γιατί συγκαταλέγεται, μαζί με την πνευμονία, στα δέκα συχνότερα αίτια θανάτου στο δυτικό κόσμο.
Ο κρύος καιρός ευνοεί συνήθως λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (μύτη, φάρυγγας, ιγμόρεια).
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι μέχρι τα 75 μας χρόνια θα περάσουμε 200-250 κρυολογήματα κατά μέσο όρο.
Οι ενήλικες εκδηλώνουν λοίμωξη του αναπνευστικού από καμία έως έξι φορές τον χρόνο και κατά μέσο όρο 3 φορές τον χρόνο, ενώ τα παιδιά 6-8 φορές ή έως και 12 φορές τον χρόνο.
Σε περισσότερες από οκτώ στις δέκα περιπτώσεις πρόκειται για κοινό κρυολόγημα, αυτό που στην καθομιλουμένη αποκαλούμε «ίωση».
Το κοινό κρυολόγημα προκαλείται συνήθως από ρινοϊούς και είναι πιο μεταδοτικό τις 3 πρώτες μέρες των συμπτωμάτων.
Μετά το πέρας των 3 ημερών η μεταδοτικότητά του μειώνεται κατά πολύ.
Αν έρθετε σε επαφή με κάποιον που έχει ιογενή λοίμωξη, είναι πιο επικίνδυνο να κολλήσετε κι εσείς λίγες ώρες πριν το μάθει κι ο ίδιος, δηλαδή πριν κάνουν την εμφάνισή τους τα κύρια συμπτώματα, καθώς επίσης και την πρώτη και δεύτερη ημέρα της εξέλιξης της ασθένειας.
Μετά, μειώνεται η πιθανότητα της μετάδοσης, γιατί ο ιός στο μεταξύ αποδυναμώνεται.
Από τη στιγμή που θα κολλήσετε την ίωση, τα συμπτώματα δεν εκδηλώνονται αμέσως.
Όταν πρόκειται για κοινό κρυολόγημα, οι ενοχλήσεις εμφανίζονται τις περισσότερες φορές περίπου μία ημέρα μετά τη μετάδοση.
Όταν όμως πρόκειται για γρίπη, χρειάζονται συνήθως περισσότερες ημέρες (τρεις έως πέντε).
Το κρυολόγημα εκδηλώνεται συνήθως με αίσθημα κόπωσης, φτέρνισμα και πονοκέφαλο, τα οποία μετά από 2 ημέρες περίπου ακολουθούνται από επιπρόσθετα συμπτώματα όπως συνάχι και βήχα.
 Τα συμπτώματα επιδεινώνονται συνήθως 2-3 ημέρες μετά την έναρξη της λοίμωξης.
Συνήθως υποχωρούν μέσα σε 7-10 ημέρες, αλλά μπορούν να διαρκέσουν μέχρι και 3 εβδομάδες.
Στο 35-40% των περιπτώσεων που αφορούν παιδιά, ο βήχας διαρκεί πάνω από δέκα ημέρες, ενώ στο 10% των περιπτώσεων υπερβαίνει τις 25 ημέρες.
Υπάρχουν πάνω από 200 γνωστοί ιοί του κοινού κρυολογήματος και περιγράφονται συνεχώς νέα στελέχη.
Κάθε φορά που αρρωσταίνουμε αναπτύσσουμε ανοσία μόνο στον έναν ιό που μας έχει προσβάλλει. 
Συνεπώς, μπορεί να αρρωσταίνουμε πολλές φορές κάθε χρόνο.
6-8 φορές τον χρόνο εκδηλώνουν λοίμωξη του αναπνευστικού τα παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών
• 2-6 φορές τον χρόνο εκδηλώνουν λοίμωξη του αναπνευστικού τα μεγαλύτερα παιδιά και οι ενήλικες
• 85% των παιδιών έχουν ίωση όταν παρουσιάζουν πονόλαιμο, συνάχι, βήχα, «δέκατα»
• 95% των ενηλίκων έχουν ίωση όταν παρουσιάζουν πονόλαιμο, συνάχι, βήχα, «δέκατα»

Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι αρρωσταίνουμε από το κρύο.
Το μόνο, όμως, που μπορούμε να πάθουμε αν εκτεθούμε σε έντονο ψύχος χωρίς να υπάρχουν ιοί στο περιβάλλον είναι κρυοπαγήματα και όχι λοίμωξη.
Στην πραγματικότητα, το κρύο καθαυτό δεν προκαλεί ούτε συνάχι ούτε πονόλαιμο ούτε βήχα ούτε πυρετό.
Δημιουργεί, όμως, κατάλληλες συνθήκες για να «εγκατασταθούν» στον οργανισμό ιοί και να εκδηλωθούν κοινά κρυολογήματα και γρίπη.
Συγκεκριμένα, με την πτώση της θερμοκρα­σίας ελαττώνεται η άμυνα του οργανισμού.
Πρόκειται για ένα βιολογικό φαινόμενο που ονομάζεται ελάττωση της ανοσίας.
Έτσι, ο οργανισμός γίνεται ευάλωτος στους ιούς που υπάρχουν γύρω του. Επιπλέον, με το κρύο οι άνθρωποι συγκεντρώνονται σε κλειστούς χώρους και συνεπώς εκτίθενται σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις ιών, αφού, λόγω του συγχρωτισμού, η μετάδοσή τους από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι ευκολότερη.
Γι’ αυτό συνήθως αρρωσταίνουμε τις ημέρες εκείνες που υπάρχει πτώση της θερμοκρασίας.
Το 2005, στο κολέγιο «Eccles» στη Βρετανία, παρατήρησαν ότι οι περισσότεροι φοιτητές ανέπτυσσαν κρυολογήματα όταν τα πόδια τους πάγωναν.
Το πάγωμα οποιουδήποτε σημείου του σώματός μας προκαλεί ανακλαστική μείωση της αιματικής κυκλοφορίας στο ρινικό βλεννογόνο (ένα σημείο μεγάλης θερμικής απώλειας), γεγονός που ίσως μειώνει την άμυνά μας απέναντι σε ιούς.
Όταν κάποιος έχει οξύ συνάχι και τα μάτια του «τρέχουν», πάσχει από ίωση. Συνεπώς δεν χρειάζεται αντιβιοτικό αλλά απλώς να φυσά συχνά τη μύτη του για να την καθαρίζει από τις εκκρίσεις και να πλένει τα χέρια σου για να μην κολλήσει τους άλλους.
Οξύ συνάχι είναι, όταν επί τρεις μέρες «τρέχει νερό» η μύτη ενώ την τέταρτη «μπουκώνει» για μία-δυο μέρες και μετά αρχίζει να περνάει.
Αν από την πέμπτη μέρα παρουσιασθούν πυώδεις εκκρίσεις (κίτρινες μύξες) και επιμείνουν για 7-10 μέρες, πιθανώς έχει παρουσιαστεί ως επιπλοκή ιγμορίτιδα, που θα χρειαστεί αντιβιοτικό.
Το κοινό κρυολόγημα είναι γενικά ήπιο και φεύγει μόνο του με τα συμπτώματα να βελτιώνονται σε μία εβδομάδα.
Οι σοβαρές επιπλοκές, εάν συμβούν, αφορούν περισσότερο τους πολύ ηλικιωμένους, τα πολύ μικρά παιδιά ή εκείνους που έχουν ανοσοκαταστολή (έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα).
Μπορεί να λάβουν χώρα δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις οδηγώντας σε ιγμορίτιδα, φαρυγγίτιδα ή σε λοίμωξη του αυτιού.
Υπολογίζεται ότι η ιγμορίτιδα λαμβάνει χώρα στο 8% των περιπτώσεων.
Οι λοιμώξεις των αυτιών λαμβάνουν χώρα στο 30% των περιπτώσεων.
Πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό όταν: 
• φτάνει ο ασθενής στην 3η-4η μέρα και έχει ακόμα πυρετό (πάνω από 38,5),
• γίνεται καλά αλλά σε δύο μέρες ξαναπαρουσιάζει πυρετό,
• ενώ ο πυρετός είναι χαμηλός ή ο ασθενής είναι απύρετος, και ξαφνικά παρουσιάσει υψηλό πυρετό.
Διάρκεια συμπτωμάτων:
• Συνάχι μη επιπλεγμένης ίωσης = 3-4 μέρες
• Συνάχι επιπλεγμένης ίωσης (ιγμορίτιδα) = 10 μέρες ή περισσότερο
• Πυρετός ίωσης = 3-4 μέρες
• Πυρετός γρίπης = έως 1 εβδομάδα
• Βήχας μετά την υποχώρηση των άλλων συμπτωμάτων της ίωσης = έως και ένα μήνα (μετά τις τέσσερις εβδομάδες, χρειάζεται ακτινογραφία θώρακος)
Διαφορική διάγνωση
Αλλεργική ρινίτιδα Υγρή ή μπουκωμένη μύτη με φαγούρα (κνησμό) και φτερνίσματα, υγρά μάτια με κνησμό.
Εκδηλώνεται άμεσα με την έκθεση στο αλλεργιογόνο και διαρκεί όσο η έκθεση στο αλλεργιογόνο.
Κοινό κρυολόγημα Ιογενής λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού.
Έχει ίδια συμπτώματα με την αλλεργική ρινίτιδα , αλλά μπορεί να εμφανιστεί και πονόλαιμος, πυρετός, μυϊκοί πόνοι.
Εξελίσσεται σε λίγες μέρες και διαρκεί λίγες μέρες.
Γρίπη Έχει ίδια συμπτώματα με το κοινό κρυολόγημα αλλά με ποιο έντονες μυαλγίες, ποιο υψηλό πυρετό και μεγαλύτερης διάρκειας.
Η όλη κλινική εικόνα είναι ποιο βαριά και διαρκεί περισσότερο.
Ιγμορίτιδα Αίσθημα πρηξίματος και πόνου στη μύτη, πρόσωπο, μέτωπο, μάτια και μάγουλα.
Μπουκωμένη μύτη με παχιά κίτρινη, ή κιτρινοπράσινη μύξα. Άσχημη γεύση, αίσθημα οπισθορινικής έκκρισης, κακοσμία, πονεμένος λαιμός, βήχας, καταβολή, κόπωση, ενίοτε πυρετός. Η μπουκωμένη μύτη και ο βήχας προηγούνται, ίσως και δυο εβδομάδες, της ιγμορίτιδας.
Η οξεία ιγμορίτιδα έχει συμπτώματα που διαρκούν λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες.
Η χρόνια ιγμορίτιδα έχει συμπτώματα που διαρκούν τρεις μήνες ή και περισσότερο.
~~
 πηγή πληροφόρησης: