Το κάθε φαγητό θα πρέπει να είναι παρασκευασμένα με αγάπη και με τέτοιο τρόπο παρουσιασμένο στο τραπέζι, ώστε να είναι "χάρμα οφθαλμών".
Θα πρέπει δε κάποιος να τρώει με σεβασμό αυτό το οποίο υπάρχει στο πιάτο του, ενθυμούμενος ότι ακόμη και το ταπεινό και μικρό μπιζέλι που έχει μπροστά του, "θυσιάζεται" για χάρη του.
Θα συμφωνήσουμε όλοι ότι είναι σαφώς καλύτερο να μπορεί ο καθένας μας να επιλέγει με προσοχή τα υλικά που θα χρειαστεί για το φαγητό του και να το μαγειρεύει μάλιστα και ο ίδιος.
Στην αρχαιότητα, σε κανένα μέρος της γής, κανένα παραδοσιακό σύστημα ιατρικής δεν ενθάρυνε το να τρώει κανείς φαγητό που έχει μαγειρευτεί από άγνωστα άτομα. ’ρα η σύγχρονη μόδα για συχνές εξόδους σε εστιατόρια, τα οποία (θεμιτά) υπολογίζουν πρώτα στο κέρδος τους και ύστερα ασχολούνται με τη δέουσα αγάπη για το φαγητό που παρασκευάζουν, είναι μάλλον επιβλαβής.
Τι συμβαίνει όμως σήμερα;
Σήμερα για τον άνθρωπο της μεγαλούπολης, που ζεί και εργαζεται με κυριολεκτικά τρελλούς ρυθμούς, που δεν προλαβαίνει πολλές φορές ούτε να αναπνεύσει από το συνεχόμενο κυνηγητό της ώρας, είναι όντως μεγάλη ευκολία το να μπορεί να βρεί έτοιμο μαγειρεμένο φαγητό σε εστιατόριο ή ταβέρνα, κλπ
Πηγαίνετε όμως και παρατηρείστε με μεγάλη προσοχή το τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτούς τους χώρους (με ελάχιστες και τιμητικές θα λέγαμε εξαιρέσεις).
Η όλη κατάσταση που επικρατεί στα "παρασκήνια" των διαφόρων εστιατορίων και ειδικά των fast food, συνήθως θυμίζει πανηγύρι από τις φωνές και το θόρυβο που επικρατεί.
Παράλληλα η μουσική που ακούγεται, συνήθως είναι τέτοια που σφίγγει το στομάχι των ανθρώπων, παρά τους χαλαρώνει Φαίνεται τελικά ότι όλες αυτές οι "άναρχες ποιότητες" επηρεάζουν το φαγητό που παρασκευάζεται, άρα τελικά και τον άνθρωπο που θα το καταναλώσει.
Τι συνέβαινε την παλαιά εποχή;
Σε πολλά αρχαία κείμενα αναφέρεται με μεγάλη έμφαση ότι η κουζίνα του σπιτιού θα πρέπει να παρομοιάζεται με ένα ναό, όπου με ηρεμία και σεβασμό για την όλη διαδικασία, γίνεται η παρασκευή του φαγητού.
Στην αρχαία Ελλάδα όλα αυτά ήταν γνωστά και οι άνθρωποι που επρόκειτο να ασχοληθούν με την παρασκευή του φαγητού (είτε η νοικοκυρά του σπιτιού, είτε η μαγείρισσα, είτε τέλος ο μάγειρας ενός συμποσίου), είχαν υποχρέωση να κάνουν ένα μπάνιο πρίν από την είσοδό τους στον χώρο της κουζίνας και εκεί έπρεπε κατ αρχήν να προσευχηθούν και μετά να αρχίσουν την παρασκευή του φαγητού.
Φαίνεται τελικά ότι ο ευτυχισμένος μάγειρας σε ήρεμο περιβάλλον, μαγειρεύει και το καλύτερο φαγητό.
Σε πολλά αρχαία κείμενα αναφέρεται με μεγάλη έμφαση ότι η κουζίνα του σπιτιού θα πρέπει να παρομοιάζεται με ένα ναό, όπου με ηρεμία και σεβασμό για την όλη διαδικασία, γίνεται η παρασκευή του φαγητού.
Στην αρχαία Ελλάδα όλα αυτά ήταν γνωστά και οι άνθρωποι που επρόκειτο να ασχοληθούν με την παρασκευή του φαγητού (είτε η νοικοκυρά του σπιτιού, είτε η μαγείρισσα, είτε τέλος ο μάγειρας ενός συμποσίου), είχαν υποχρέωση να κάνουν ένα μπάνιο πρίν από την είσοδό τους στον χώρο της κουζίνας και εκεί έπρεπε κατ αρχήν να προσευχηθούν και μετά να αρχίσουν την παρασκευή του φαγητού.
Φαίνεται τελικά ότι ο ευτυχισμένος μάγειρας σε ήρεμο περιβάλλον, μαγειρεύει και το καλύτερο φαγητό.
Συμπέρασμα:
Το τελικό αποτέλεσμα τηε όλης διαδικασίας, σερβιρισμένο με όμορφο τρόπο που να ευχαριστεί το βλέμμα, πρέπει να καταναλώνεται ευχαριστώντας τη Φύση που μας το προσφέρει, αλλά ευχαριστώντας και τον Θεό, για το ότι μας επιτρέπεται να δεχθούμε αυτό το γεύμα.
Το όλο περιβάλλον τέλος στη διάρκεια του γεύματος θα πρέπει να θυμίζει την ιερότητα της όλης διαδικασίας και να υπάρχουν όμορφα σερβίτσια και τραπεζομάντηλα, φρέσκα λουλούδια στο τραπέζι, απαλή μουσική, κλπ.
care.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου